Η Αυτονομία απέναντι στο ανθελληνικό εξουσιαστικό κατεστημένο

γράφει ο Βλαδίμηρος Τεπεσίδης

Ποια είναι η έννοια της σύγχρονης Αυτονομίας; 

Σημαίνει ότι εγώ είμαι αυτός που καθορίζει κανόνες σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο χωρίς να έχω ανάγκη τον κομματικό τσοπάνη ή τον «ηγέτη» ο οποίος είναι άνθρωπος άρα μπορεί να κάνει και λάθος. 

Δρω με γνώμονα την δική μου σκέψη και αισθητική σε συλλόγους, σωματεία, φορείς, συνδέσμους, ομάδες, συνελεύσεις χωρίς να με περιορίζουν άνωθεν εντολές στην άσκηση της δική μου πορείας η οποία μπορεί να είναι πολλές φορές μοναχική αλλά είναι σίγουρα ειλικρινής. 

Η από μέσα σου ορμή για αυτή την πορεία είναι πιο αναγκαία από ποτέ για αυτούς που θέλουν να «καούν» στην ακτιβιστική φωτιά ως άλλοι Μυθικοί Φοίνικες για να έχουν όμως την ευκαιρία ... να αναγεννηθούν και πάλι.

Σήμερα, όλα τα «πατριωτικά» κόμματα εξαπατούν το σύνολο και ειδικά το πιο επαναστατικό και ανυπότακτο υγιές κύτταρο της κοινωνίας, την νεολαία. 

Δρουν ως συμμορίες της μαφίας που νοιάζονται μόνο για το κέρδος και την δημοσιότητα, τα ηγετικά στελέχη τους ενδιαφέρονται μόνο να ανέβουν ένα σκαλάκι για να φαίνονται λίγο ψηλότερα, κάποιοι άλλοι βγάζουν λόγους στο κοινό τους όπου η μόνη του αντίδραση είναι το χειροκρότημα. Ρουφάνε την ενέργεια των μελών τους χωρίς να προτείνουν κάτι το ρεαλιστικό για το μέλλον. Τους αρέσουν τα ακριβά ξενοδοχεία, οι λίστες μελών και οι εκλογικές διαδικασίες πάντα με δημοκρατικές διεργασίες. Ίδιοι με τους κυβερνώντες σε όλα. Σάπιοι σε όλα.

Όταν υπάρχουν αντιδράσεις τα μέλη απλά διαγράφονται ή οι ρουφιάνοι που είναι πιόνια του κράτους και ηγούνται σε αυτά συνεργάζονται με τις αρχές για την εξόντωση τους. 

Τα κόμματα δεν είναι παρά ο καθρέφτης της κοινωνίας με όλα τα αρνητικά που υπάρχουν σε αυτή. Οι επιδιώξεις τους για αυτοπροβολή κρύβονται πίσω από τις ετικέτες «εθνικό κόμμα», «εθνική συμμαχία» ή ότι άλλο «εθνικό» που πάει με όλα … άλλωστε ξέρουν καλά τις νοηματικές μίξεις οι κρατιστές και οι άνθρωποι τους στις κομματικές ηγεσίες που τους έχουν και αυτούς σε ομηρεία ή επί πληρωμή υπηρεσία αφού γνωρίζουν τις αδυναμίες τους σε προσωπικό επίπεδο.

Σήμερα που η χώρα μας δεν είναι παρά μια αποικία με ύπατο αρμοστή το καθήκον του καθενός και της καθεμιάς είναι να στέκονται όρθιοι μπροστά στα ερείπια που πλακώνουν τις ζωές και τις συνειδήσεις ακόμη και τον ήλιο που αν μπορούσαν θα τον πουλούσαν οι δυνάστες για να αυξηθούν οι μετοχές της δημοκρατίας. 

Συναγωνιστή, μην εμπιστεύεσαι κανέναν που δείχνει να φουσκώνει από εθνική υπερηφάνεια και κάλπικη έπαρση, ένα παγώνι είναι που στον φόβο απλά βγάζει κραυγές, μην δίνεις τον οβολό σου σε παρακμιακούς τύπους που συναγελάζονται με τα δεκανίκια της εξουσίας είτε ελλαδικά είτε των Βρυξελλών. 

Μην γίνεσαι μέλοςσε κομματικές στρούγκες ο φάκελος σου στα συρτάρια της εξουσίας είναι ήδη υπαρκτός από όταν γεννήθηκες, δεν χρειάζεται να μεγαλώσει. 

Μην φοράς γνωστά διακριτικάπου σε κάνουν γνωστό στα ένστολα σκυλιά της ZOG, μην καρφώνεσαι στα ΜΚΔ με στοιχεία και φωτογραφίες, αυτοί που πουλάνε με στόχο το κέρδος και μόνο να σου πάρουν τα φράγκα θέλουν, και αυτοί που κυριαρχούν να είσαι εύκολα αναγνωρίσιμος στις καθημερινές διαδρομές σου. 

Μην δίνεις βάση στα παραμύθια που σου πουλάνε για «εθνική ενότητα» άνοιξε τα μάτια σου, έθνος μας είναι ΜΟΝΟ οι δικοί μας, οι συναγωνιστές μας, οι Συνέλληνες, μόνο αυτοί που το πρωί ξυπνάνε με πάθος για λευτεριά και το βράδυ έχουν εικόνισμα τον «Μισανθρωπισμό» του Νίτσε.

Σίγουρα δεν είναι δικοί μας, αυτοί που σου ζητάνε να υποταχθείς στις εκλογικές λίστες, αυτοί που συκοφαντούν τους συναγωνιστές σου, αυτοί που σου αναπαράγουν τα παραμυθάκια της πατριδοκαπηλίας ακόμη και οι ίδιοι πολλές φορές είναι καλά κρυπτόμενοι πίσω από εμβλήματα ιδεολογικά και θεωρίες πολιτικές αλλά και πάλι δεν σημαίνει ότι νοιάζονται για σένα και τους τελευταίους Έλληνες. 

Κοίτα τους πως δίνουν το χέρι στους δήμιους του λαού σου, κοίτα τους πως είναι ευγενικοί στις κάμερες απέναντι στους τυράννους, κοίτα τους πως συναγελάζονται με τα υπόλοιπα κομματικά σκουπίδια μπροστά στις παροχές του κράτους, κοίτα τους πως αναδημοσιεύουν τα δελτία τύπου των υπουργείων, κοίτα τους πως δίνουν βάση στα λεγόμενα των εχθρών μας. Οι μάσκες έχουν πέσει.

Η Αυτονομία δεν είναι διαταγή αλλά εσωτερικό καθήκον, η Αυτονομία δεν έχει κομματικό θεό διότι «ο Θεός είναι Νεκρός», η Αυτονομία δεν έχει στεγανά αφού είναι κάτι διαφορετικό από όσα σου προβάλλουν πίσω από μια Γαλανόλευκη. Να διαβάζεις τα πάντα, να κρίνεις τα πάντα αλλά και να δέχεσαι να κρίνεσαι ταυτόχρονα. Να πράττεις ακόμη αν κάνεις λάθη. 

Η Αυτονομία δεν είναι ένα ιστολόγιο ή ένα βιβλίο ή μια μάζωξη για μπύρες με κάποιους «φασίστες». Η Αυτονομία είναι τρόπος ζωής, ελιγμός στο πεδίο της καθημερινής μάχης, είναι η ΑΡΝΗΣΗ να δηλώσεις υποταγή στην ΕΞΟΥΣΙΑ των δημοκρατών και των αστών, είναι ΑΝΥΠΑΚΟΗ απέναντι στα κομματικά τσακάλια που τρώνε ότι απέμεινε από το σώμα της Πατρίδας.

Μιας πατρίδας που είναι πέρα από τα σύνορα και τους χάρτες, μιας δικής μας πατρίδας που ξεκινάει στο μυαλό μας από τον Κρότωνα και φτάνει στις ακτές της Λαττάκειας. Μιας πατρίδας που δεν είναι χωματοφαγία και επεκτατισμός αλλά αισθητική, όραμα, αλληλεγγύη, σκέψη, πολιτισμός, συναίσθημα για αυτούς δεν μας χωρίζει ο τεχνητός διαχωρισμός αλλά μας ενώνει η ιστορία το αύριο και ο κοινός κίνδυνος του εισβολέα.

Ότι είσαι Αυτόνομος δεν σημαίνει ότι οφείλεις να είσαι σε κάποια ομάδα ή να ακολουθείς τους άλλους. Όποτε μπορείς να ρίξει άμμο στην μηχανή του κατοχικού καθεστώτος ή της antifa οφείλεις να το κάνεις χωρίς άλλοι να σε πείσουν για αυτό ή να σε οδηγήσουν στο δικό τους μονοπάτι. 

Η Αυτονομία, η δική μας Αυτονομία είναι το «Φωτεινό Μονοπάτι» που φωτίζει ο «Μαύρος Ήλιος» της ύπαρξης μας ορατός σε αυτούς που έχουν μάτια να δουν και αυτιά να ακούσουν. Μην προσπαθείς να τον δείξεις σε άλλους που δεν θέλουν να τον δουν. Δεν μπορούν όσο και αν το θέλεις. 

Η Αυτονομία δεν έχει χώρο για συμβόλαια συμπεριφοράς ή τάση για ρηχή ηθικολογία, δεν έχει υπεύθυνους αφού όλοι αποδείχτηκαν ανεύθυνοι, οι πρωτοβουλίες είναι δικές σου, οι δεσμεύσεις δικές σου, οι αποφάσεις δικές σου και οι ερμηνείες και πάλι δικές σου. 

Μπορεί κάποιοι να σε πουν Αναρχικό όχι δεν είσαι αφού είσαι κάτι άλλο που δεν κατάλαβαν ποτέ οι δούλοι των κομμάτων και της σάπιας «εθνικοφροσύνης». 

Είσαι Άναρχος όπως έλεγε και ο Junger, είσαι Αυτόνομος αφού δεν υιοθετείς την λογική της κομματικής μάζας, είσαι Αντιδημοκράτης αφού ο εχθρός είναι ο κοινοβουλετισμός, είσαι Αμετανόητος αφού μετά το ΄45 το μόνο που δεν θες να δεις είναι το μελάνι της ντροπής να βρωμίζει τα δικά σου χέρια, είσαι Ανυπάκουος αφού αρνείσαι να δεχτείς τις ντιρεκτίβες της σιωνιστικής εξουσίας.

Το δικό σου Άλφα δεν είναι αυτό που προωθεί το κατεστημένο και η αντιφασιστική παρακμή των δικαιωματιστών των Εξαρχείων. 

Εσύ δίνεις νόημα και χρώμα σε αυτό το γράμμα, εσύ ορίζεις την μορφή και όχι οι άλλοι για σένα. Μην τους χαρίζεις τίποτα, ούτε λέξεις ούτε έννοιες, ούτε νοήματα ούτε σύμβολα, Για σένα το Α του Άναρχου και το Φ του Fascio είναι το Α και το Ω που θα ορίζει την ζωή σου μέχρι η ύπαρξη σου να σβήσει σε αυτόν τον άθλιο και 100% αντιφασιστικό κόσμο. 

Δεν οφείλεις καμία απολογία επειδή μισείς την αστική δημοκρατία, δεν οφείλεις τις όποιες απαντήσεις σε αυτούς που ρωτάνε πολλά, δεν οφείλεις να αποδεχτείς τον κόσμο τους αφού μπορείς να ζεις στον δικό σου. 

Η ουτοπία για σένα είναι η ολική Άρνηση της εξουσίας που βαδίζει εναντίον σου μαζί με το Κράτος και την Βία. Είσαι ο πιο αυθεντικός αντιεξουσιαστής αφού μετά το ’45 δεν έχεις Πατρίδα, δεν έχεις μέλλον, δεν έχεις σημαία εθνική. 

Είσαι ο Προμηθέας Δεσμώτης καταραμένος από όλους για αυτό όμως μοναδικός και αληθινός. 

Είσαι ο πραγματικός Εωσφόρος που μοιράζεις την πιο επικίνδυνη αλήθειαστους μελανοπόρφυρους ακρίτες της Ιδέας. Είσαι ο γιος και η κόρη των Επιστράτων, των «Ταγμάτων Εφόδου», της ΕΟΚΑ, των «Παιδιών του Δάσους», των «Μαύρων Φενταγίν» ο σπόρος που μεγαλώνει και πάλι στα αποκαΐδια της Ευρώπης σε φρίκη αυτών που μόλυναν την γη μας.

Η δική σου ζωή δεν είναι να είσαι άβουλος χειροκροτητής οργάνων της δημοκρατίας τους, η δική σου αξιοπρέπεια δεν είναι χαλί να την πατάνε οι ρυπαροί «πατριώτες» της ρεμούλας και της μίζας που στο ένα χέρι έχουν την σημαία και στο άλλο το τηλέφωνο της ξένης πρεσβείας, η δική σου πορεία είναι εντελώς διαφορετική από την κομματική παράταξη που θυμίζει πορεία προβάτων στο σφαγείο. 

Όταν πεις όχι στην «πρέζα» των εθνοκάπηλων που σου πουλάνε όλοι μαζί κράτος, εκκλησία, στρατός, εξουσία, μμε και κόμματα θα νιώσεις σαν εκείνο το «Άνθος της Κερασιάς» που ετοιμαζόταν να βυθιστεί χαρούμενο στα σπλάχνα του μεταλλικού θηρίου.

Για εμάς η ζωή δεν είναι απλά μια πορεία αλλά ένας στροβιλισμός φωτιάς και άρνησης, άρνηση στην «ζωή» του δημοκρατικού θανατικού και κατάφαση στον όμορφο θάνατο της μοίρας που ορίζουν οι Θεοί, ένα χαμόγελο απέναντι στον λιπόσαρκο βαρκάρη που τον παλεύεις καθημερινά στα μαρμαρένια αλώνια του σχολείου, της σχολής, της θητείας, της μισθοδοσίας, της καθημερινότητας χωρίς να νοιάζεσαι που θα τραβήξει αυτό το ταξίδι. 

Η ιαχή «Ζήτω ο Θάνατος» είναι για σένα το έναυσμα της μάχης μέσα από την συνειδητοποίηση της Θυσίας μιας θυσίας εσωτερικής όχι για τους πολλούς αλλά για τους αγέννητους και τους νεκρούς.