Από τις τροφοσυλλεκτικές μέχρι τις κυνηγητικές και κτηνοτροφικές κοινωνίες οι άνθρωποι εντάσσονταν σε αγέλες που αργότερα θα εξελιχθούν σε κοινότητες. Κοντολογίς αυτές οι κοινότητες με την πάροδο των χρόνων και την βοήθεια της τεχνολογίας μετατράπηκαν σε χωριά, πόλεις και πατρίδες. Βασική προϋπόθεση για να είσαι μέλος κάποιας κοινότητας, κοινά στοιχεία ήταν οι δεσμοί αίματος και τα ίδια χαρακτηριστικά και ενδιαφέροντα. Κυρίαρχα ένστικτα, πρώτον αγάπη και αλληλεγγύη για την οικογένεια και για τα μέλη της κοινότητας. Δεύτερον, αγώνας για επιβίωση, επιβίωση απέναντι σε καιρικές συνθήκες αλλά και απέναντι σε επιθέσεις από αντίπαλες κοινότητες.
Ερχόμαστε στο σήμερα. Κοινότητα Propatria. Για την ομαλή λειτουργία της χρειάζονται άνθρωποι – συναγωνιστές – σύντροφοι, αγώνας και δράσεις για επιβίωση. Έχοντας κατανοήσει ορισμένες καταστάσεις, καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως ο χαρακτήρας του αγώνα μας αναμφίβολα πρέπει να είναι ο ριζοσπαστικός εθνικισμός. Έχουμε απορρίψει την ιδεολογική και πολιτική νοοτροπία, συμπεριφορά και στερεότυπα που διέπει τους κύκλους μας δηλαδή τον λαϊκό εθνικισμό, πόσο μάλλον τον κοινοβουλευτικό. Τα πρόσφατα γεγονότα του κοινοβουλευτικού εθνικισμού μας έδειξαν τέτοια παραδείγματα.
Ο φιλόσοφος Ιούλιος Έβολα είχε πει το εξής "στις ανατροπές και επαναστάσεις δεν υπάρχουν συμφωνίες και παραχωρήσεις, αν κάνεις παραχωρήσεις σήμερα αύριο κινδυνεύεις να συμπαρασυρθείς και να χαθείς". Πάνω σε αυτό δεν θέλω να επεκταθώ άλλο, δεν είναι αυτός ο σκοπός. Ζούμε στην εποχή του υλισμού και του καταναλωτισμού. Η εποχή αυτή απαιτεί μαζανθρώπους, ανθρώπους χωρίς ταυτότητα και προσωπικότητα. Αναζητούμε συντρόφους όχι των συγκεντρώσεων, όχι των συλλαλητηρίων και της μάζας αλλά συντρόφους που να βρίσκονται πέρα από αυτά.
Συντρόφους να υπερασπίζονται τις απόψεις και τις ιδέες αλλά και τακτικές ακόμα και αν βρίσκονται μόνοι σε αυτό το μονοπάτι. Άτομα με σκέψη, αντίληψη υπευθυνότητα και πάνω από όλα σοβαρότητα και πειθαρχία. Είναι αναγκαιότητα πλέον να δημιουργηθεί μια κοινότητα μάχης, μια κοινότητα πολεμιστών. Για να υλοποιηθεί μια τέτοια κοινότητα χρειάζονται ιδέες και δράσεις. Λέγεται πολλές φορές ότι πρέπει να αλλάξει ο πολιτισμός και ο κόσμος. Η αλλαγή αυτή νοηματοδοτείται όταν καταφέρει να αλλάξει ο άνθρωπος.
Στην ισλαμική παράδοση και συγκεκριμένα στην Τζιχάντ γίνεται λόγος για τον Μικρό και Μεγάλο Πόλεμο. Για να κάνεις πόλεμο με τον εχθρό, πρώτα πρέπει να έρθεις σε ρήξη με τον ίδιο σου τον εαυτό. Επομένως πρέπει να σπάσουμε τις αλυσίδες του φόβου και της δειλίας, να δημιουργήσουμε εσωτερικά μια πνευματική ανάταση και ανόρθωση, χαρακτήρα με σωστή κατεύθυνση και προσανατολισμό, σχεδιασμό και προγραμματισμό.
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου