«Μεταξύ της φιλελεύθερης Δύσης και του σκοταδισμού υπάρχει ένας Τρίτος Δρόμος»: μια συνέντευξη του Adriano Scianca (https://mavreslegeones.blogspot.com/)

 

Το τελευταίο σας έργο είναι αφιερωμένο στη διάκριση μεταξύ των εννοιών της Ευρώπης και της Δύσης, ένα επαναλαμβανόμενο και κεντρικό θέμα ειδικά στη σκέψη της «Νέας Δεξιάς«. Γιατί νιώσατε την ανάγκη να ρίξετε φως σε αυτό το θέμα;

- Επειδή οι αντιδράσεις στον πόλεμο στην Ουκρανία που μπόρεσα να παρατηρήσω από τον μη κομφορμιστικό ιταλικό κόσμο (αλλά πιστεύω ότι στη Γαλλία η κατάσταση δεν είναι διαφορετική) μου έδειξαν αφενός φιλορωσικά περιβάλλοντα που ακολούθησαν την αφήγηση της Μόσχας σε σημείο να ταυτίσουν πλήρως την έννοια της Ευρώπης με αυτήν της Δύσης, και από την άλλη πλευρά, περιβάλλοντα εχθρικά σε αυτήν την αφήγηση σε σημείο να πλευρίζουν sic et simpliciter την αντίπαλη αφήγηση, δηλαδή την φιλελεύθερη και δυτική. 

Στην πράξη, η έννοια της Ευρώπης επανήλθε έναντι αυτής της Δύσης από δύο αντίθετες κατευθύνσεις: από εκείνους που αντιτάχθηκαν σε αυτό το μπλοκ και από εκείνους που το εξύψωσαν. Για αυτό το λόγο θεώρησα σκόπιμο να ξεκινήσω ξανά από αυτή τη στοιχειώδη διάκριση

για να διαβάσετε ολόκληρη την συνέντευξη εδώ ...

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: συνέντευξη με έναν Αλαουίτη της Συρίας

 

Οι ταραχές οργανώθηκαν το 2011 από τους Σιωνιστές και τις δυτικές κυβερνήσεις ή οι Σαουδάραβες είχαν τον κύριο ρόλο; Όλοι οι Σουνίτες ήταν ενάντια στον πρόεδρο της Συρίας;

Πρώτα από όλα δεν ήταν όλοι οι Σουνίτες εναντίον του. Πολλοί συμμετείχαν στον Συριακό στρατό και πολέμησαν το ISIS και τις τρομοκρατικές ομάδες από το 2011. Σαουδάραβες Καταριανοί και Τούρκοι ήταν οι κύριοι υποστηρικτές του FSA μαζί με τους Σιωνιστές και κάτω από την κάλυψη των Δυτικών κυρίως στην προμήθεια οπλισμού.

Πες μας για τον ρόλο των Κούρδων. Ξέρουμε ότι τους βοήθησαν οι Σύριοι με σπίτια μόρφωση και όπλα. Γιατί αλλάζουν τόσο γρήγορα συμμάχους; Είναι σήμερα με τις ΗΠΑ και με το Ισραήλ;

Πάντα ονειρεύονται να έχουν το δικό τους κράτος που τους φέρνει κοντά σε αυτό που λένε «Κουρδική γη» σε Συρία Ιράκ και Τουρκία. Προσπαθούν να πάρουν το πλεονέκτημα της κατάστασης που θα τους κάνει να επιτύχουν τον σκοπό τους. Για να το επιτύχουν θα συνεργαστούν με τον οποιονδήποτε και για αυτό αλλάζουν συμμάχους. Από το ’71 η κυβέρνηση δεν τους συμπεριέλαβε στις αποφάσεις, αυτοί θέλουν μεγαλύτερο ρόλο στην κοινωνία.

Πριν χρόνια αλλάξατε το παιχνίδι στα πεδία των μαχών με την βοήθεια Ιρανών και της Χεζμπολάχ καθώς με την συνδρομή των Ρώσων. Πως συνέβη αυτό και γιατί ο Assad δέχτηκε ο θύλακας του Idlib να είναι υπό Τουρκικό έλεγχο;

Ο Συριακός στρατός χρειάστηκε βοήθεια και υποστήριξη. Μας έδωσαν όπλα και οι Λιβανέζοι αναμίχθηκαν άμεσα. Ο πρόεδρος δεν είχε άλλη επιλογή από το να δεχτεί αυτή την κατάσταση δεν μπορούσε να κάνει κάτι, η πίεση ήταν μεγάλη.

Μετά την πρόσκαιρη νίκη ο στρατός σας ήταν αδύναμος ή ο λαός κουράστηκε από τη  διαφθορά του καθεστώτος;

Οι κυβερνώντες άρχισαν να χάνουν την λαϊκή συναίνεση το 2019 και πιο πολύ το 2024. Η διαφθορά επιταχύνθηκε και δεν έκαναν σωστές διπλωματικές κινήσεις. Άρχισαν να χάνουν την ελπίδα στον Assad ως ηγέτη.

Οι Αλαουίτες τι καταγωγή έχουν και ποια τα συναισθήματα τους για την Ελλάδα. Πως ζουν τώρα και που;

Έχουμε σύνδεση με τους Έλληνες. Πολλά κοινά σε ήθη και έθιμα παραδόσεις. Είμαστε συγγενείς και μέσα από τον τρόπο σκέψης. Η πίστη μας βασίζεται στην Πλατωνική σκέψη. Κάποιοι πιστεύουν ότι έχουμε και φυλετική σύνδεση. Ο Πλάτων μας έχει επηρεάσει σχετικά με τα θέματα της ψυχής και της γνώσης και την προσπάθεια για την εύρεση της αλήθειας.

Οι Στρατηγοί σας αληθεύει ότι πήραν λεφτά και έδωσαν διαταγές υποχώρησης; Χάσατε τα πάντα μέσα σε έντεκα ημέρες. Γιατί συνέβη αυτό;

Όλα είναι θολά. Ήταν μια έκπληξη. Υπάρχουν πολλές ιστορίες. Ήμασταν έτοιμοι να μπούμε σε Χαλέπι και Χομς και ξαφνικά παραδοθήκαμε. Κάποιοι πιστεύουν ότι οι Ισραηλινοί έστειλαν ψεύτικα σήματα στις μονάδες για να παραδοθούν και να υποχωρήσουν. Γεγονός παραμένει ότι κάποιες μονάδες αντιστάθηκαν λυσσαλέα. Κυρίως οι ειδικές δυνάμεις.

Οι Ιρανοί και οι Ρώσοι ήξεραν για την επερχόμενη επίθεση των Σαλαφιστών;

Ιρανοί και Ρώσοι μας προειδοποίησαν τρεις μήνες πριν. Φάνηκε ότι θα πολεμούσαμε μέχρι τέλους. Αργότερα κανείς δεν ήξερε γιατί παραδοθήκαμε. Ίσως ο πρόεδρος είχε καλύτερη συμφωνία για αυτό πολλοί τον θεωρούν μειοδότη. Κάποιοι θεωρούν ότι πρόδωσε τον «Άξονα» άλλοι ότι τον πρόδωσαν οι Ρώσοι. Πολλοί λένε ότι οι Ρώσοι τον ανάγκασαν να σταματήσει την μάχη και να φύγει στην Μόσχα. Εκεί πιθανότατα είναι και ο διοικητής των «Τίγρεων».

Όπως ξέρουμε οι Σαλαφιστές έκαψαν το μαυσωλείο και το φέρετρο του Hafez al - Assad. Ταλμουδική πρακτική αυτό το μίσος;

Είναι οι ψυχές τους γεμάτες μίσος. Ακολουθούν τον σεΐχη τους Ibn Taymiyya που έβγαλε διατάγματα εξόντωσης μας για θάνατο βιασμό κλοπές και την καταστροφή μας.

Γιατί ο Maher Assad διέφυγε στο Ιράκ;

Δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες. Έσπευσαν να σωθούν. Ιρανοί και Ρώσοι διαφώνησαν για τις εξελίξεις. Ακούγεται ότι 6000 στρατιωτικοί διέφυγαν στην Ρωσία.

Αληθεύει ότι οι Ρώσοι βομβάρδισαν την έρημο αντί τους Σαλαφιστές;

Τους κατήγγειλαν και Ιρανοί στρατηγοί. Προτίμησαν την Ουκρανία από την Συρία. Έγινε συμφωνία με ΗΠΑ και Ισραήλ.

Τι συμβαίνει σήμερα στις περιοχές σας;

Σκοτώνουν παιδιά και βιάζουν τις γυναίκες. Ακόμη και ανθρώπινη σάρκα τρώνε από τα πτώματα.

Ο Έλληνας υπουργός εξωτερικών επισκέφτηκε τον σφαγέα στην Δαμασκό. Τι έχεις να πεις για αυτό;

Απογοήτευση. Πως μπορούν να συνδιαλέγονται με έναν τρομοκράτη και σφαγέα μειονοτήτων;

Ο ρόλος της Τουρκίας σήμερα;

Κατευθύνουν την μαριονέτα τους. Του δίνουν οδηγίες. Ο τρομοκράτης πρόεδρος είναι άνθρωπος Ισραηλινών ή Άγγλων.

Νιώθεις Άραβας ή Σύριος;

Είμαι περήφανος Σύριος και όχι Άραβας όπως λέει το Baath. Συμφωνώ με το SSNP που μας βλέπει ως ξεχωριστό έθνος.

Γιατί σας βομβαρδίζει η Σιωνιστική αεροπορία;

Πλέον δεν υπάρχει Συριακός στρατός. Όλα καταστράφηκαν από τους Σιωνιστές. Υποδομές και αεροδρόμια.

Είναι αλήθεια ότι οι Σιίτες μαχητές αρνήθηκαν να παραδοθούν στις μάχες της πρωτεύουσας;

Πολέμησαν μέχρι τον τελευταίο λεπτό λόγω της πίστης τους.

Τι θα συμβεί με τις Ρωσικές βάσεις;

Οι Σαλαφιστές δεν τις έχουν στοχοποιήσει. Οι Ρώσοι προσπαθούν να τις διατηρήσουν μέσω συνομιλιών με τους τρομοκράτες.

Ποιο είναι το μέλλον της Συρίας;

Πιθανόν τέσσερα κράτη σε μια συνομοσπονδία ή τέσσερα ανεξάρτητα κράτη.

Ποιος σκότωσε τους δυο αρχιεπισκόπους της Συρίας;

Κανείς δεν ξέρει σίγουρα. Πονεμένη ιστορία. Κάποιοι λένε οι Σαλαφιστές άλλοι λένε οι ξένες υπηρεσίες.

Η αποκλειστική συνέντευξη του ιστορικού ερευνητή Βασιλείου Μιχαλόπουλου για την Νότια Αφρική (Το Ξίφος του Πνεύματος)

 

Η αποκλειστική συνέντευξη του ιστορικού ερευνητή Βασιλείου Μιχαλόπουλου για την Νότια Αφρική (Το Ξίφος του Πνεύματος)

 

Συνέντευξη με την Ισαμπέλ Περάλτα (https://macedoniannationalists.com/)

 

Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω  από τα βάθη της καρδιάς μου που συμφώνησες να μας παραχωρήσεις την συνέντευξη αυτή, εκ μέρους των Αυτόνομων Μακεδόνων Εθνικιστών, της συντακτικής ομάδας και φυσικά σε ευχαριστώ και εγώ προσωπικά.

Για να βοηθήσουμε τους αναγνώστες μας να γνωρίσουν καλυτέρα την ιστορία σου, έχουμε ετοιμάσει μία μικρή βιογραφία την οποία σκοπεύουμε να προσθέσουμε και στο άρθρο (το διάβασε και το ενέκρινε). 

Η Ισαμπέλ Περάλτα είναι μία Ισπανικής καταγωγής πολιτική ακτιβίστρια με έντονη παρουσία στο κίνημα των Εθνικών κοινωνιστών. Γνωστή για τις εκφρασμένες απόψεις της, έχει γίνει ένας αντιπρόσωπος κλειδί για την Εθνικιστική ιδεολογία, ιδιαίτερα στην Ισπανία, ενώ η ίδια εντάσσει τον εαυτό της στο ευρύτερο Ευρωπαϊκό Εθνικιστικό κίνημα.

Νεότερα χρόνια και Πολιτική Αφύπνιση: Η Ισαμπέλ Περάλτα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ισπανία. Οι πρώτες πολιτικές απόψεις της σχηματίστηκαν από το ισχυρό ένστικτο του Εθνικισμού και την ανάγκη για διατήρηση την Ευρωπαϊκής πολιτισμικής ταυτότητας. 

Ως νεαρή γυναίκα, συντάχθηκε με τον πολιτικό ακτιβισμό, όπως επίσης και με ομάδες που συνηγορούν υπέρ των παραδοσιακών και εθνικιστικών ιδεολογιών. Αυτές οι απόψεις της επηρεάστηκαν από τις ανησυχίες σχετικά με την διάβρωση των εθνικών ταυτοτήτων στην Ευρώπη, ιδιαίτερα για την παγκοσμιοποίηση και της αλλοίωσης των Ευρωπαϊκών παραδόσεων και αξιών. 

Ένα από τα βασικά δόγματα του ακτιβισμού της υπήρξε η προώθηση του Εθνικοσοσιαλισμού, τον οποίο θεωρεί ότι προσφέρει λύσεις στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη σήμερα και πάντα. 

Έχει εκφράσει ανοιχτά τον θαυμασμό της για ιστορικά πρόσωπα που συνδέονται με τον ευρωπαϊκό εθνικό κοινωνισμό και έχει επιδιώξει να ενσωματώσει αυτές τις ιδεολογίες στον σύγχρονο πολιτικό λόγο της.

για να διαβάσετε ολόκληρη την συνέντευξη εδώ ...

"Αντικαθεστωτική Επικαιρότητα" #109 (συνέντευξη με τον υπεύθυνο της συντακτικής ομάδας του "Μαύρου Κρίνου" Σταύρο Λιμποβίση)

Ευχαριστίες για την φιλοξενία

 

Ο Kevin Mc Donald στον "Μαύρο Κρίνο" (Το Ξίφος του Πνεύματος)

 

Συνέντευξη του Michel Koeniguer: «Το Βερολίνο θα γίνει ο τάφος μας»

 

Συνέντευξη του Michel Koeniguer, του σπουδαίου Γάλλου καλλιτέχνη των κόμικς που δυστυχώς πέθανε μόλις πριν λίγους μήνες. 

Πολεμικός ανταποκριτής αλλά και παθιασμένος με τον σχεδιασμό ιστοριών πολέμου και ηρωισμού, αφηγείται σε ένα υπέροχο comic art book τον αγώνα των Γάλλων εθελοντών της Μεραρχίας των «SS Καρλομάγνος» στο Βερολίνο το 1945. 

Των τελευταίων Ευρωπαίων «Σπαρτιατών»που έπεσαν μαχόμενοι και επέλεξαν με πλήρη συνείδηση τον τάφο τους, για να έρθει ένας κόσμος ερειπίων να στηθεί πάνω στους θυσιασμένους για την Ιεραρχία, την Πίστη και την Νέα Ευρώπη. 

77 χρόνια μετά επιλέξαμε με αυτή την διαφορετική ματιά να τιμήσουμε την μνήμη εκείνων, ενώ τις μέρες αυτές έρχεται αναπόφευκτα στο νου μας και η υπεράνθρωπη αντίσταση των Ουκρανών συναγωνιστών στα έγκατα της γης στην Ελληνική Μαριούπολη, οι οποίοι με την σειρά τους επέλεξαν τον δικό τους τάφο.

 Η ιστορία έχει καταγράψει ότι τότε στην πλειοψηφία τους ήταν φασίστες χριστιανοί και εργάτες οι τελευταίοι υπερασπιστές του Βερολίνου, και σήμερα είναι φασίστες χριστιανοί και εργάτες οι τελευταίοι υπερασπιστές στο εργοστάσιο της μεταλλουργίας Azovstal. 

Και τότε λίγοι εναντίον πολλών, όμως όλοι υπέρ των βωμών και των εστιών και σήμερα λίγοι εναντίον πολλών, πάλι όλοι υπέρ των βωμών και των εστιών!

Μετάφραση: Nero Valois

link: Βερολίνο 1945: Βουδιστές μοναχοί υπερασπίζονται τον Εθνικοσοσιαλισμό «Οι άνθρωποι με τα πράσινα γάντια»

Ναι, υπήρχε ένα τμήμα Γάλλων εθελοντών στα Waffen SS. Πρώτα θα ονομαστεί Frankreich από το LVF και μετά το 1933 Waffen - Grenadier - Division der SS Charlemagne. 

Είναι το τέλος του που αφηγείται ο Michel Koeniguer στο comic άλμπουμ του, «Το Βερολίνο θα είναι ο τάφος μας» που κυκλοφορεί σήμερα από την Paquet. Θα είναι ένα έργο με τρεις τόμους. 

Ο «Καρλομάγνος», ή ότι απομένει από αυτόν, ένα Τάγμα (σ.μ. Oμάδα Μάχης κατά την Γερμανική στρατιωτική ορολογία) θα πολεμήσει μέχρι το τέλος στα ερείπια του Βερολίνου τον Απρίλιο και τον Μάιο του 1945, κοντά στο καταφύγιο του Χίτλερ. 

Ο Koeniguer επαναλαμβάνει λεπτομερώς το ταξίδι αυτών των ανδρών που δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν. Με ένα μυθιστορηματικό τρόπο αλλά πάντα βασισμένο σε ακριβή δεδομένα. Ένα πραγματικό έργο ιστορικής ανασυγκρότησης ενός «ταμπού», περίπλοκου και άγνωστου επεισοδίου της Ιστορίας μας. 

Ο Michel Koeniguer μίλησε ελεύθερα στο ligneclaire.info. 

Συνέντευξη στον Jean - Laurent TRUC.

Ερώτηση: Michel Koeniguer, γιατί αυτή η επιλογή να αφηγηθείτε το τέλος της μεραρχίας Charlemagne, των SS των Γάλλων εθελοντών, παγιδευμένων στο Βερολίνο το 1945;

Απάντηση: Ήξερα καλά το θέμα και είχα διαβάσει το βιβλίο του Jean Mabire, ένα κλασικό έργο πάνω στο θέμα. Και μου ήρθε η ιδέα όταν έκανα το Misty Mission. Αναρωτήθηκα πότε ένας μαχητής θα μπορούσε να είναι περισσότερο στο τέλος της μοίρας του. Το να βρίσκεσαι στο Βερολίνο το 1945 στα SS ήταν ότι χειρότερο για το μέλλον κάποιου .

Ερώτηση: Είναι κάτι που συνέβη, αλλά συχνά επισκιαζόταν και ασκήθηκε βέτο στην αφήγηση του. Έχει έντονη πολιτική χροιά η ιστορία του «Καρλομάγνου»;

Απάντηση: Πάντα έτσι είναι. Σήμερα είναι χειρότερα. Στη δεκαετία του 1960, υπήρχε μια ορισμένη μορφή συμφιλίωσης, ιδιαίτερα όταν επρόκειτο για τους Γάλλους που συμμετείχαν στο πλευρό του Γερμανικού στρατού, συμπεριλαμβανομένου του LVF. Στην Ταξιαρχία Frankreich και μετά στον «Καρλομάγνο», ήταν κρυμμένο κάτω από ένα μολυβένιο τσιμεντοκονίαμα. Στη Γαλλία όλα είναι πολιτικά. Επιμένω σε ένα ιστορικό γεγονός. Τώρα υπάρχει η πολιτική ορθότητα που σκοτώνει την κάθε  συζήτηση.

Ερώτηση: Υπογράφετε έναν ακριβή απολογισμό της ιστορικής πραγματικότητας. Ήταν για τους τελευταίους που πολέμησαν στο Βερολίνο το 1945. Προσθέτεις λίγο ρομαντισμό σε αυτό.

Απάντηση: Από την πλευρά μου, φυσικά, δεν υπάρχει πολιτική προκατάληψη. Πρώτα τα γεγονότα. Μερικοί από τους χαρακτήρες μου είναι εμπνευσμένοι από ανθρώπους που υπήρξαν. Άλλοι όχι. Προσθέτω ρομαντισμό γιατί δεν είναι ντοκιμαντέρ αλλά μια ιστορία σε πολύ ακριβείς ιστορικές βάσεις για την εξέλιξη των γεγονότων.

Ερώτηση: Παραμένετε στην πορεία του «Καρλομάγνου» με υπενθυμίσεις ονομάτων της «συνεργασίας», Darnand, Lafont.

Απάντηση: Ναι, γιατί υπάρχουν πολιτοφύλακες που ενσωματώθηκαν στον «Καρλομάγνο»μετά την απόβαση στη Νορμανδία. Στον πρώτο τόμο δεν υπάρχει μεγάλη αναφορά εκτός από έναν τύπο από τη Νότια Γαλλία, τον Κρίστιαν. Στη συνέχεια θα επιστρέψει στην περίοδο της Κατοχής.

Ερώτηση: Είχες πολλές πηγές;

Απάντηση: Ναι, εκτός από τον Mabire που περιγράφει τα γεγονότα ώρα με την ώρα, είχα και άλλες μαρτυρίες όπως το Combats pour l' honneur.

Ερώτηση: Έχουν απομείνει αρχεία;

Απάντηση: Όχι, μόνο βιβλία με μαρτυρίες. Τίποτα στα επίσημα αρχεία. Ίσως στη Ρωσία. Μαζί τους ήταν ένας φωτογράφος, ένας Νορβηγός από τη Μεραρχία SS Nordland στην οποία ήταν προσκολλημένοι οι Γάλλοι. Δεν είναι γνωστό τι απέγιναν οι φωτογραφίες.

Ερώτηση: Ποιοι είναι οι  αριθμοί για τον «Καρλομάγνο»;

Απάντηση: Στο Βερολίνο φτάνουν τους 300. Στο τέλος 30 αιχμαλωτίζονται από τους Ρώσους. Ο ακριβής αριθμός των επιζώντων πρέπει να ανέλθει σε λιγότερους από χίλιους από τους 7 έως 8000 άνδρες. Είναι πολύ διασκορπισμένοι σε διάφορες τοποθεσίες μάχης. Θα ακολουθήσουν τις πεποιθήσεις τους. Όταν συνειδητοποιούν κατά την άφιξη τους βόρεια του Βερολίνου ότι δεν θα υπάρξει ενίσχυση, καταλαβαίνουν. Ενώ περίμεναν ενισχύσεις. Με την ιδέα ότι οι Σύμμαχοι επρόκειτο να τους βοηθήσουν να απωθήσουν τους Ρώσους. 

Αυτό συμμεριζόταν και μέρος του Γερμανικού στρατού. Αλλά ο Πάττον δεν του επιτράπηκε τελικά να πάει στο Βερολίνο. Το Βερολίνο ήταν για τους Ρώσους ενώ ο Τσόρτσιλ ήταν πεπεισμένος αντικομμουνιστής. Είχε σχεδιαστεί ένα Γερμανικό σχέδιο επανεξοπλισμού. Αλλά για τον «Καρλομάγνο» δεν υπήρχε πλέον καμία λύση παρά μόνο να παλέψει μέχρι το τέλος.

Ερώτηση: Ο «Καρλομάγνος»σχηματίζει ένα πολύ ετερογενές περιβάλλον.

Απάντηση: Ναι, είναι μια περίεργη μίξη. Είχαν παλέψει για να στρατολογηθούν στη Γαλλία. Μετά τις 6 Ιουνίου μεταφέρθηκε εκεί η Πολιτοφυλακή (Milice). Αυτό δημιουργεί δυσφορία με τα πρώην μέλη του LVF ή τους πρώτους νεοσύλλεκτους στα Waffen SS. Υπάρχουν πρώην στρατιώτες, άνθρωποι που θέλουν να πολεμήσουν ενάντια στον μπολσεβικισμό. Είναι πλήρως Γαλλική η σύνθεση του. Οι Γερμανοί διαπίστωσαν επίσης ότι υπήρχε υπερβολική πολιτική πίστη  στη Γαλλία.

Ερώτηση: Που δεν έχει καμία σχέση με άλλα σώματα  μας, ακόμα κι αν υπήρχαν κάποιοι Αλσατοί στρατιώτες στα SS;

Απάντηση: Οι Αλσατοί δεν έχουν καμία σχέση με τον «Καρλομάγνο». Το πρόβλημα της Αλσατίας είναι πολύ ιδιαίτερο. Όταν οι Γερμανοί ξέμειναν από άνδρες, πήραν και Αλσατούς με τη βία για τα SS ανακατεμένους με εθελοντές. Όχι πολλούς. (Σημείωση του συντάκτη: διαβάστε το Ταξίδι του Marcel Grob).

Ερώτηση: Το 1945 στο Βερολίνο γίνονται εκτελέσεις;

Απάντηση: Τουλάχιστον για την καταστροφή των Ρωσικών αρμάτων μάχης. Οι άλλοι πάνε στο στρατόπεδο. Δεν έχω κανένα νούμερο. Απελευθερώθηκαν μεταξύ 1947 και 1949. Οι ξένοι βγήκαν πρώτοι από τα Ρωσικά στρατόπεδα.

Ερώτηση: Όταν ο Λεκλέρκ πυροβόλησε τους Γάλλους SS, ήταν άνδρες του «Καρλομάγνου» (Σημείωση του συντάκτη: ποτέ δεν μάθαμε αν η εντολή προερχόταν από αυτόν ή από έναν αξιωματικό του);

"Όταν συνελήφθησαν οι εθελοντές της Charlemagne από τους Αμερικανούς, παραδόθηκαν στους Γάλλους  στρατιώτες. Λίγο πριν εκτελεστούν ο στρατηγός Λεκλέρκ τους ρώτησε γιατί φορούσαν Γερμανικές στολές, του απάντησαν: Εσείς γιατί φοράτε Αμερικανική; "

Απάντηση: Ναι, μια απομονωμένη μονάδα σίγουρα μετά τις μάχες στην Πομερανία.

Ερώτηση: Πού βρήκατε όλη την τεκμηρίωση για το Βερολίνο;

Απάντηση: Γενικά, είχα τα ονόματα των δρόμων όπου είχαν περάσει, εκτός από το ότι η καταστροφή ήταν τρομερή, μεταξύ άλλων σημείων στα βόρεια της πόλης όπου έφτασαν. Δεν ήταν εύκολο. Στο Βερολίνο εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα τοίχοι γεμάτοι σφαίρες. Οι τελευταίες μάχες γίνονται στα κεντρικά γραφεία της Luftwaffe και αρνούνται να παραδοθούν.

Ερώτηση: Εργαστήκατε  με ένα συγκεκριμένο τρόπο;

Απάντηση: Σκεφτόμουν το σενάριο για πολύ καιρό. Ήθελα να είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου, να είναι άψογο το υπόβαθρο σε εξοπλισμό, στολές. Στο επίπεδο του σχεδίου, μολύβι, ινδικό μελάνι σε σχήμα 42 επί 59 cm. Λόγω των λεπτομερειών. Η διπλή σανίδα μπροστά από το δημαρχείο. (τέλος της σημείωσης του συντάκτη του άρθρου). Έκανα το κτίριο στο Μπρίστολ, πρόσθεσα δεξαμενές και ειδώλια στο 1/72. Έβγαλα φωτογραφία για να πάρω βάση και μου πήρε δέκα μέρες. Το χρώμα βρίσκεται στον υπολογιστή και ο Olivier Speltens το ολοκλήρωσε.

Ερώτηση: Πώς πιστεύετε ότι θα γίνει δεκτό το θέμα;

Απάντηση: Έχω ήδη με αυτόγραφο την deluxe έκδοση σε ασπρόμαυρο με μπόνους. Θα δούμε μετά το καλοκαίρι. Οι άνθρωποι που γνωρίζουν την ιστορία ενδιαφέρονται και άλλοι μαθαίνουν. Τίποτα περισσότερο.

Ερώτηση: Δεν υπήρχε ελπίδα για αυτούς τους Γάλλους, αυτούς τους χαμένους στρατιώτες του «Καρλομάγνου»;

Απάντηση: Όχι. Η υπεράσπιση του Βερολίνου ήταν απατηλή. Το βλέπουμε στην ταινία «Η Πτώση» και ο Χίτλερ παίζει σε χάρτη με μονάδες που δεν υπάρχουν πια. Οι Βερολινέζοι τους παίρνουν τηλέφωνο για τις περίφημες υποσχόμενες ενισχύσεις. Και αυτοί οι ίδιοι Γερμανοί μιλούν ελάχιστα για τις ξένες μονάδες που υπερασπίστηκαν την πόλη, για τους Γάλλους, τους Ισπανούς, τους Νορβηγούς, που χάθηκαν στη μάχη. Θα υπάρξουν τρία άλμπουμ και ετοιμάζω ένα σενάριο για τις μάχες στα τέλη του 1944. Δεν συζητήθηκε πολύ γιατί τότε ήμασταν συγκεντρωμένοι  ταυτόχρονα στην επίθεση των Αρδεννών.

Με αφορμή την κυκλοφορία ενός βιβλίου που αποτελεί το εκδοτικό γεγονός της χρονιάς («Η Διάλυση του Συστήματος» του Franco Freda από τις εκδόσεις «Λόγχη», μετάφραση Βλάσης Βρανάς, πρόλογος Κωνσταντίνος Μποβιάτσος) μια σύνθεση αποσπασμάτων από συνεντεύξεις που έδωσε ο Ιταλός διανοητής της «Τρίτης Θέσης» το 2015 στους Maurizio Rossi, Luca Valentini και Adriano Scianca (σε μετάφραση του Nero Valois) καθώς και ένα άρθρο του Έχεμου για τον Φασισμό.

Το εκδοτικό γεγονός της χρονιάς: «Η Διάλυση του Συστήματος» του Ιταλού διανοητή και ακτιβιστή Franco Freda από τις εκδόσεις «Λόγχη».

μετάφραση: Βλάσης Βρανάς

πρόλογος: Κωνσταντίνος Μποβιάτσος

Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» έχει την τιμή να παρουσιάσει στο αναγνωστικό κοινό, τον Franco Freda, αιρετικό μελετητή της σκέψης του Julius Evola και «πατέρα» του Ιταλικού «φαιοκόκκινου» ρεύματος. Ο Ιταλός αντάρτης πόλης και διανοητής είναι συγγραφέας - ανάμεσα σε πολλά άλλα - του ριζοσπαστικού έργου «Η Διάλυση του Συστήματος» και υπερασπίζεται μέσα από αυτό τον Αριστοκρατικό Κοινωνισμό και τον Πλατωνικό Φυλετισμό. 

Είναι από τους πρώτους μεταπολεμικούς διανοητές που πρότειναν μια συμμαχία των υγιών επαναστατικών δυνάμεων απέναντι στο φιλελεύθερο καπιταλιστικό σύστημα. Υπήρξε αυστηρός κριτής του νεοφασιστικού MSI, την ηγεσία του οποίου κατηγόρησε για συνεργασία με το κράτος και για ιδεολογική παρέκκλιση προς την προδοτική αστική άκρα δεξιά. 

Σκληροπυρηνικός «Φασιστής» για την Ιταλική αριστερά, «Κομμουνιστής» για τα αφεντικά την δεξιά και το κεφάλαιο. Ιδρυτής ποιοτικού εκδοτικού οίκου με ιδιαίτερη έμφαση στους Arthurde Gobineau, Cornelius Codreanu, Joseph Goebbels, Oswald Spengler, Friederich Nietzsche, Alfred Baeumler. Πρότεινε την εγκαθίδρυση μιας Πολιτείας ή μιας Φασιστικής Δικτατορίας του Προλεταριάτου που θα έχει στοιχεία ιεραρχίας και κολεκτιβισμού με επίκεντρο την Πλατωνική σκέψη. 

Συνεργάστηκε στενά με τον ηγέτη της επαναστατικής τάσης στο MSI τον Pino Rauti και συμμετείχε στην ένοπλη κίνηση «Ordine Nuovo» αν και ποτέ δεν υπήρξε επίσημο μέλος της. Οι διώξεις και οι φυλακίσεις από το δημοκρατικό καθεστώς δεν έκαμψαν το ηθικό του. 

«Δεν πρέπει κανείς να διαφωνεί για τη φυλή, δεν πρέπει  να κάνει συγκρίσεις παρά μόνο να κοιτά τον εαυτό του στον καθρέπτη. Η φυλή είναι αίμα, είναι νεύρο. Δεν θέτει ερωτήματα. Είναι ένα στοιχείο, όπως ο αέρας, όπως ο ήλιος, δεν είναι απλά ένα θέμα. Φυλετισμός δεν σημαίνει περιφρόνηση για τις άλλες φυλές, αλλά πίστη στη δική σου φυλή, αναγνώριση της συγκεκριμένης μορφής ζωής που σε σημαδεύει, με σεβασμό σε όλους τους δεσμούς, εσωτερικούς και εξωτερικούς, ανώτερους και κατώτερους που το διατάσσουν».

Προμηθευτείτε το εξαιρετικό αυτό έργο από τις εκδόσεις «Λόγχη» ενώ προσεχώς θα λάβει μέρος μια παρουσίαση του εν λόγω βιβλίου σε γνωστή διαδικτυακή εκπομπή. 

Θα ακολουθήσουν και άλλες ποιοτικές εκδόσεις με πρωτοβουλία Αυτόνομων συναγωνιστών.

Για παραγγελίες: 

2103611590

info@logxi.com

https://logxi.com/

Σχετικές πληροφορίες  εδώ και βιβλιοπροτάσεις εδώ

Το 1969 κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία της Ιταλίας ένα έργο ριζοσπαστικό και επαναστατικό για τα συντηρητικά ακροδεξιά δεδομένα της εποχής, του στυγνού και ξερού αντικομμουνισμού. 

Πρόκειται για το έργο, σταθμό του Franco Freda, «Η Διάλυση του Συστήματος», που επηρέασε σημαντικά τους νεαρούς νεοφασίστες εκείνων των χρόνων και τάραξε πάρα πολύ τα πολιτικά νερά των ριζοσπαστικών κινημάτων, αλλά κυρίως τους βολεμένους πατριώτες στις τάξεις του MSI.

«Η Διάλυση του Συστήματος» φανερώνει μια διαίσθηση που έχει αναπτυχθεί από τον συγγραφέα στην πολιτική πρακτική όχι λιγότερο από ό,τι στο εκδοτικό έργο: τη δυνατότητα αντιστροφής της τάσης φθοράς της Δύσης, αποκατάστασης του αέρα Gestalt μέσω της αποσύνθεσης του πολιτισμού του Τρίτου Κράτους.

Σιωπή, μιλάει ο Φρέντα!

Σύνθεση αποσπασμάτων από συνεντεύξεις που έδωσε ο Φράνκο Φρέντα το 2015 στους Maurizio Rossi, Luca Valentini και Adriano Scianca.

Δημιουργήσαμε αυτό το παζλ ερωτήσεων και απαντήσεων, ώστε να κάνουμε αισθητή την βαθιά Ευρωπαϊκή πνευματικότητα που χαρακτηρίζει ως και σήμερα στα βαθιά γεράματα, τον διανοητή και ακτιβιστή της Ordine Nuovo τον  Φράνκο Φρέντα, του οποίου το έργο «Η Διάλυση του Συστήματος» κυκλοφορεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αποτελώντας την πιο εμβληματική έκδοση της χρονιάς και μια από τις ιστορικότερες εθνικοεπαναστατικές εκδόσεις όλων των εποχών στην Ελλάδα.

Τα αποσπάσματα των συνεντεύξεων είναι σε μετάφραση του Nero Valois

Ερώτηση: Σε περισσότερα από πενήντα χρόνια εκδοτικής στράτευσης - η Edizioni di Ar γεννήθηκε το 1964 - έχεις πραγματοποιήσει ένα έργο πολιτικής/πολιτιστικής παιδαγωγικής που προοριζόταν, όπως ήθελες να διευκρινίσεις, να καθοδηγήσει πιστεύω, τάσεις, ύφη, βασικές πεποιθήσεις, να ορίσει τις συναινέσεις. Εκτός από τη διατήρηση και την εκ νέου πρόταση ιδεών, μύθων και συμβόλων. Ποια ισορροπία πιστεύεις ότι μπορείς να επιδιώξεις σήμερα ;

Φ.Φ: Ευχαριστώ, αλλά δεν είμαι λογιστής. Όταν μιλάμε για ιδέες ή ιδεολογίες ή κοσμοθεωρίες δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε τις έννοιες της οικονομίας και των οικονομικών, δεν νομίζεις; Η ιδέα μας για τον κόσμο ήταν πάντα ενσαρκωμένη στην ιστορία και πάντα θα ενσαρκώνεται. Η σωστή εργασία στοχεύει σε αυτό. Δεν είναι μια χρονική αντιστοιχία δούναι και λαβείν.

Ερώτηση: Σε μια από τις διάσημες ομιλίες σας, στις 17 Αυγούστου 1969 στη συνεδρίαση της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Μετώπου στο Ρέγκενσμπουργκ, από την οποία προέκυψε το ιδρυτικό σας κείμενο «Η διάλυση του συστήματος», υπογραμμίσατε την εγκαθίδρυση μιας μερκαντιλιστικής δικτατορίας, που εφαρμοζόταν σε κάθε τομέα ύπαρξης της δυτικής κοινωνίας. 

Σχεδόν 50 χρόνια μετά από αυτή την ομιλία, πιστεύετε ότι η καθοδική διαδικασία βρίσκεται στην τελική φάση ή θα πρέπει να αναμένονται περαιτέρω βαθμοί εκφυλισμού;

Φ.Φ: Δεν υπάρχει ποτέ τέλος στα χειρότερα. Αλλά θέλουμε το καλύτερο. Και θέλουμε το αδύνατο: να μεταμορφώσουμε το χειρότερο προς το καλύτερο.

Ερώτηση: Η μήτρα της δυτικής παρακμής έχει συχνά αναφερθεί σε μια αποκλειστική οικονομική διάσταση. Δεν συμφωνείτε με τον Guènon όταν γράφει  σε πολλές περιπτώσεις, πως η φύση της τελευταίας φάσης του κύκλου είναι, αντίθετα, βαθιά λεπτή και πνευματική, και η οικονομική διάσταση της απλά υποστηρικτική σε μια πολύ πιο υπόγεια και επικίνδυνη διαδικασία;

Φ.Φ: Φυσικά και έχεις δίκιο, το πιστεύω κι εγώ όπως και εσύ, αλλά να σου θυμίσω ότι οι εποχές του Πλάτωνα ήταν ήδη εποχές παρακμής. Παρόλα αυτά, ο Πλάτωνας πάλεψε ενάντια στην κακία γύρω του μέσα από τα αριστουργηματικά έργα που μας άφησε και την ύπαρξή του. Όταν η φωτιά ανάβει, ψάχνω νερό για να τη σβήσω. Δεν ψάχνω για εμπρηστές.

Ερώτηση: Υπό αυτή την προοπτική, η υπέρβαση των πολιτικών κατηγοριών, που εκφράζεται πάντα στο έργο «Η διάλυση του συστήματος», θα μπορούσε να μεταφραστεί σε μια αντίθεση μεταξύ μιας συνειδητής αναφοράς «αντίστασης» και μιας αλλοτριωμένης σύγχρονης ύπαρξης, στον απόηχο της διχογνωμίας που εκφράζει ο Evola στην εισαγωγή της «Εξέγερσης ενάντια στον Σύγχρονο Κόσμο» μεταξύ του παραδοσιακού και του αντι-παραδοσιακού, αλλά κυρίως παρόμοια με τη διχοτόμηση μεταξύ Αφυπνισμένων και Κοιμωμένων που υπάρχει στα αρχαϊκά θραύσματα του Δελφικού δόγματος του Ηράκλειτου;

Φ.Φ: Καταλαβαίνω την άποψη σου, που είναι αυτή των φιλοσόφων και, ελπίζω για σένα, και των Σοφών. Είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβετε την οπτική γωνία που έχω, που είναι αυτή του πολιτοφύλακα. Οι εποχές που γράφτηκε «Η Διάλυση του Συστήματος»  ήταν τέτοιες που χρειάστηκε μόνο μια σθεναρή ώθηση και το κάστρο των ψευδαισθήσεων στο οποίο βρισκόμαστε φυλακισμένοι θα είχε καταρρεύσει. Η ζύμωση ήταν εκεί. Έλειπε η ειλικρίνεια και από δεξιά και από αριστερά. Το θάρρος έλειπε. Έλλειψη τύχης; Ναι, κρύφτηκε κι αυτή. Και τώρα βλέπουμε το αποτέλεσμα: το σάπιο που έχει κάνει μεταστάσεις, ενώ η ηθική φλυαρία με την οποία οι δειλοί προσπαθούν να καλύψουν την αιώνια δειλία τους συνεχίζεται. Αλλά έχουμε την μεγάλη τιμή να πούμε ότι δεν είμαστε συνένοχοι αυτών που έχτισαν αυτό το τοπίο καθώς και το πολυεθνικό χάος.

Ερώτηση: Η ριζοσπαστικοποίηση της κρίσης, που επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής, μπορεί να καθορίσει, ως θετική αντίδραση, την ανάκτηση μιας αρχετυπικής διάστασης, ειδικά σε σχέση με αυτό που εξηγήσατε στην ανάγνωσή σας για το Πλατωνικό Κράτος, ως τη μεταφυσική ρίζα της ιστορίας και του πνεύματος της «Δύσης;

Φ.Φ: Μιλώντας για αναρρίχηση προς τα αρχέτυπα, επιτρέψτε μου μικρή μεταφορά: πρέπει να αποφασίσουμε να τις καβαλήσουμε τις τίγρεις, όχι να τις σκαρφαλώσουμε.

Ερώτηση: Επίσης στο «Η διάλυση του συστήματος», αφού σκιαγραφήσατε τη φυσιογνωμία του αληθινού οργανικού κράτους ως πολιτικό μύθο, αρχή τάξεως και απόλυτη αιώνια πραγματικότητα, προτείνετε μια αυστηρή αποτοξινωτική «θεραπεία» με στόχο την οριστική στείρωση των αστικών πλουτοκρατικών οικονομικών μέσω ενός Λαϊκού κρατικού μορφώματος, εφαρμόζοντας τον ακόλουθο κανόνα: άκαμπτη σταθερότητα στο ουσιαστικό και μέγιστη ελαστικότητα σε λειτουργικό επίπεδο. 

Τώρα που οι παγκοσμιοποιητικοί μηχανισμοί της χρηματοπιστωτικής πλουτοκρατίας έχουν επεκτείνει την καπιταλιστική δικτατορία που καταγγείλατε στο πλανητικό επίπεδο, πιστεύετε ότι οι προϋποθέσεις και οι προτάσεις αυτής της αυστηρής μεθοδολογίας διατηρούν την απόλυτη ισχύ τους;

Φ.Φ: Σήμερα περισσότερο από χθες. Θα άλλαζα ακόμη και τον τίτλο αυτού  του έργου σε «Αποτοξίνωση του συστήματος». Και όταν, όπως τώρα, δεν μπορεί κανείς να επέμβει στην υλική διάσταση, για να απαλλαγεί από τη μόλυνση, η λύση είναι να διαβάσει, να μελετήσει, να τελειοποιηθεί, να προετοιμαστεί (για σωστή δράση).

Ερώτηση: Στο κείμενό σας «Το κράτος ως δικαιοσύνη», η κατανόηση της Αρετής  τοποθετείται ως υψηλή εσωτερική αξία του πολίτη στη θεμελίωση του κοινοτικού θεσμού, ως φυσική πραγμάτωση του ατόμου. Μπορεί η εσωτερική μορφή, κατά την Ελληνική κατανόηση του Πλάτωνα, απαλλαγμένη από κάθε εποικοδόμημα αναφοράς, να επανέλθει στο πρωταρχικό διάνυσμα μιας νέας παιδαγωγικής και παραδοσιακής διαδρομής;

Φ.Φ: Ρωτάς αν μπορεί, απαντώ: πρέπει. Με κάθε κόστος.

Ερώτηση: Στον κόσμο του παγκοσμίως τυποποιημένου ανθρώπου, που στερείται κάθε αναφοράς σε Ανώτερη Αρχή και οποιασδήποτε ταυτότητας ρίζας, η εκ νέου ανακάλυψη της Κλασικής Παράδοσης, της ελληνορωμαϊκής - γερμανικής, για να την πούμε με τη μορφή του Evola ή του Romualdi, απαλλαγμένη από τους σεκταρισμούς και τους φορμαλισμούς που συχνά εκδηλώνονται, πιστεύετε ότι μπορεί να είναι, στην οικεία του ουσία, ο Βόρειος Αστέρας που μπορεί να ακολουθήσει ο Στρατιώτης της Ιδέας;

Φ.Φ: Δεν νομίζω ότι η ελληνορωμαϊκή - γερμανική παράδοση είναι η μόνη που πρέπει να δούμε. Δεν υπάρχει και η ιαπωνική παράδοση; Όπου ο άνθρωπος έχει εγκαταλείψει να λέει εγώ, υπάρχει κάτι να μάθει. Και χωρίς να αιωρούμαι σε ορισμένα ύψη, αν έπρεπε να διαλέξω δύο σκέψεις που μετρούν ως Βόρειος Αστέρας, σήμερα, θα ήταν αυτές, βγαλμένες από τη συλλογή που εκδώσαμε με αφορισμούς του Nicolás Gómez Dávila: «Στις εποχές χωρίς στυλ το μόνο έργο της Τέχνης είναι η γυμνή νοημοσύνη» και «Μόνο αυτοί που σκορπούν κρυφά τον θαυμασμό της ομορφιάς συνωμοτούν ενάντια στον παρόντα κόσμο».

Ερώτηση: Στον απόηχο της κατάρρευσης του Τείχους του Βερολίνου, προειδοποιήσατε για τον κίνδυνο παραμόρφωσης της εθνικής ψυχής των ευρωπαϊκών λαών, προμηνύοντας τα - πολύ τρομακτικά σημερινά - σενάρια εισβολής ξένων λαών στα εδάφη μας, ενώ επιβεβαιώνετε την ανάγκη εθνικής αντίστασης και προσκόλλησης στην παραδοσιακή κοινότητα του αίματος, του πολιτισμού και της ιστορίας του ατόμου για να αντιμετωπίσει την παγκοσμιοποίηση των ηθών και του πνεύματος και την εκτροπή της πολυφυλετικής κοινωνίας, και για αυτό δεχτήκατε μια άδικη πολιτική καταστολή και φυλάκιση. 

Τι συμβουλή θα θέλατε να δώσετε σε όσους ασπάζονται την υπόθεση της ταυτότητας, ξεκινώντας από τις αναλύσεις και τις προτάσεις σας; Και κυρίως, υπάρχουν ακόμη οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες για αντεπίθεση;

Φ.Φ: Είναι απαραίτητο να εφαρμόσουμε την αρχή «Ούτε ελπίδα ούτε απελπισία, αλλά επιμονή» και χρησιμοποιώντας όλη μας τη θέληση, που εκφράζει την ελευθερία μας, να θέσουμε τις προϋποθέσεις για αυτό που ονομάζετε αντεπίθεση με απόφαση και διαύγεια. Που θα έπρεπε να είναι ένα αριστούργημα ευφυΐας, αληθινής μεγαλοψυχίας και πολύ - πολύ θάρρους. Αλλά για αυτό πρέπει να περιορίσουμε πάση θυσία την εντροπία του ατομικισμού, που απειλεί κάθε πολιτικό σχεδιασμό. Η ηθική (και ρεαλιστική) συμβουλή μου; Το Δελφικό: «Γνώρισε τον εαυτό σου», δηλαδή να ξέρεις τι αξίζεις και να αναγνωρίζεις ποιος αξίζει περισσότερο από σένα. (και να μην λες ψέματα στον εαυτό σου ...)

Ερώτηση: Ορισμένοι ιστορικοί είχαν ήδη αναγνωρίσει στον Πλάτωνα και τον Νίτσε τους εμπνευστές των εθνικολαϊκών επαναστάσεων του περασμένου αιώνα, ιδίως του Εθνικοσοσιαλισμού ενώ στον Έβολα έβλεπαν τον «κακό δάσκαλο» κάποιων περιθωρίων του νεοφασιστικού ριζοσπαστισμού. Εσείς, που ήσασταν πάντα βαθύς και προσεκτικός μελετητής της σκέψης του Πλάτωνα, του Έβολα και του Νίτσε, και εργάζεστε επί του παρόντος σε μια νέα μετάφραση των έργων με το πρωτότυπο γερμανικό κείμενο, συμμερίζεστε αυτές τις ερμηνείες; Πώς ερμηνεύετε τη σκέψη αυτών των γιγάντων της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας; Θα μπορούσαν ακόμα να εμπνεύσουν νέα μονοπάτια στον πολιτικό τομέα σήμερα;

Φ.Φ: Αυτοί είναι στοχαστές που πρόσφεραν στην εποχή τους, επανατοποθετώντας τις αλήθειες που ανήκουν σε όλες τις εποχές, άρα είναι πάνω από τον χρόνο. Οι αρχές, καθώς είναι διαχρονικές, μπορούν πάντα να ενσωματώνουν νέες γραμμές δράσης.

Ερώτηση: Στη διάλυση του συστήματος γράψατε: «Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να παίζουμε με την μαριονέτα «Ευρώπη» ή να κάνουμε γαργάρες με την έκφραση της». Στο έργο σας Γαλάζιοι Λύκοι, από την άλλη, καλείτε τα μέλη του συλλόγου του Εθνικού Μετώπου να αγωνιστούν για το καλό της κοινότητας, αναφερόμενος 1. στη χώρα μας. 2. στην Ευρώπη. 3. στο «λευκό» σύμπαν της Αριοευρωπαϊκής βόρειας φυλής». 

Πώς προέκυψε η αλλαγή προοπτικής; Και τι σας εμπνέει στη λέξη «Ευρώπη» σήμερα;

Φ.Φ: Οι περιφέρειες, δηλαδή οι λύσεις, διαχρονικά, σχεδιάζονται ανάλογα με τα προβλήματα που προκύπτουν. Το κέντρο (που σίγουρα δεν είμαι εγώ, αλλά οι ιδέες στις οποίες αναγνωρίζω τον εαυτό μου και τις οποίες ερμηνεύω), από την άλλη, παραμένει το ίδιο. Από τις επιθέσεις των φανατικών, ιδεολογικών παθών του περασμένου αιώνα, από την «υπερβολή» τους που τα έβλεπαν όλα μικρά, ανεπαρκή, ψευδή, χρειάστηκε να περάσουμε στο σήμερα για να υπερασπιστούμε το άψυχο σώμα της Ευρώπης από μια δυνητικά θανάσιμη απειλή.

Ερώτηση: Στις 21 Μαΐου 2013, ο Γάλλος ιστορικός Dominique Venner, πρώην στρατιώτης και πρώην εθνικιστής ακτιβιστής, αυτοκτόνησε στη Notre Dame ως χειρονομία «διαμαρτυρίας και θεμελίωσης» ενάντια στην παρακμή της Ευρώπης. Τι εντύπωση σας έδωσε αυτή η χειρονομία;

Φ.Φ: Πάντα θαύμαζα εκείνους που έχουν το θάρρος να δώσουν στον εαυτό τους ελεύθερο  θάνατο και πάντα αρνιόμουν να εξετάσω εξονυχιστικά τους υποκειμενικούς λόγους ή τους αντικειμενικούς λόγους που μετατρέπονται σε ατομικές παρορμήσεις. Η επιλογή του Venner έχει, από μόνη της, το μεγαλείο ενός έργου τέχνης, όπως και ενός Mishima ή ενός Drieu - ή ενός Michelstaedter, ή ακόμα και ενός Luigi Tenco. Όμως η σημερινή ασήμαντη κατάσταση πνευμάτων κατάφερε να υποβαθμίσει το μεγάλο πάθος σε μια αξιολύπητη χειρονομία. Βασικά είναι ο συνηθισμένος φθόνος όσων δεν έχουν το θάρρος και δεν θέλουν να το έχει κανένας άλλος.

Ερώτηση: Έχετε αναλάβει εδώ και καιρό την επαναμετάφραση των έργων του Νίτσε. Πώς συμβιβάζεται αυτό το φιλοσοφικό σας πάθος με αυτό του Πλάτωνα;

Φ.Φ: Ο Νίτσε και ο Πλάτωνας είναι δύο από τους πιο ταλαντούχους απολογητές του αριστοκρατικού πνεύματος: της ομορφιάς, του θάρρους, της δύναμης, της υγείας, της ιδιοφυΐας, του στυλ, της μεγαλοψυχίας. Είχαν τη διαύγεια να αναγνωρίζουν τις ανισότητες, να ξεσκεπάζουν τα ψέματα, να αντιτίθενται στη ρητορική και την αδιάφορη προπαγάνδα με απόλυτα συμπτωματικό τρόπο. Για μένα, για έναν πολιτικό, αυτό έχει ενδιαφέρον. Τα υπόλοιπα - την διαφωνία τους - τα αφήνω στο δόλο των ακαδημαϊκών.

Ερώτηση: Ο εκδοτικός σας οίκος επανεξέδωσε πρόσφατα το Behind the Lines, από τον Hiroo Onoda, έναν στρατιώτη της Αυτοκρατορίας του Ανατέλλοντος Ήλιου που δεν άφησε τα όπλα του για τριάντα χρόνια, ενώ ο πόλεμος τελείωσε γύρω του. Πόση ταύτιση υπάρχει με αυτή τη μορφή;

Φ.Φ: Domine, non sum dignus ... Τα μοντέλα δεν πρέπει να μας δελεάζουν να ταυτιστούμε, αλλά να μας δείχνουν τον δρόμο για να κάνουμε έστω και ένα βήμα προς τη βελτίωσή μας. Και βήμα - βήμα (μεταξύ Onoda, Attilio Regolo, Giuliano του αυτοκράτορα), κοιτάξτε προσεκτικά (από αυτήν την πλευρά είναι οι κορυφές των Ιμαλαΐων του Nikolaj Roerich, από την άλλη μια διασταύρωση γραμμών που ενσωματώνονται στα σώματα των αθλητών της Leni Riefensthal ή του ανθρώπινου ιλίγγου της αφηρημένης τέχνης ), περιπέτεια μετά από περιπέτεια (μεταξύ των Κελτών ή Λογγοβάρδων πολεμιστών, οι επιδρομές του Βαρόνου φον Ούνγκερν, τα Πάντσερ του Βερολίνου), η λαμπρότητα μετά τη λαμπρότητα (στα βήματα ενός φωτισμένου Βουδιστή, ενός αριστοκράτη της Ουράνιας Αυτοκρατορίας, ένα bushi από την ηρωική Ιαπωνία), μαθαίνει κανείς να τιμάει τη μικρότητα αυτού του παρόντος με τιμή. Και όσο αυξάνεται ο αριθμός αυτών που πάνε από αυτόν τον δρόμο, τόσο περισσότερο επιτυγχάνεται το θαύμα της «μεγάλης πολιτικής». Αλλά μόνο στην τύχη είναι αξιοπρεπές να ζητάς παρηγοριά.

άρθρο του Έχεμου.

Ο Φασισμός υπήρξε παγκόσμιος στο πνεύμα του και Ευρωπαϊκός στην ρίζα του. Υπήρξε «θρησκεία» και «ευαγγέλιο» για τους Μελανοχίτωνες «πιστούς» και τους «ευσεβείς αντιδημοκράτες». Χαρακτηρίστηκε από πολλούς απλά ως Δόγμα όμως στο φως της ιστορίας η αντανάκλαση του ήταν πέρα από τις συνηθισμένες πολιτικές θεωρίες και τις ιδεολογίες που κυριαρχούν σήμερα. Η δομή του και η αιματηρή πορεία του ήταν απαίτηση των καιρών και των ιστορικών εξελίξεων, λαϊκή ανάγκη που μεταφέρθηκε σε όλη την Ευρώπη και ρίζωσε βαθιά στις συνειδήσεις. Ο γιος του αναρχοσυνδικαλιστή σιδερά από την επαρχία της Ιταλίας που τριγυρνούσε με το μπαλωμένο παλτό και του άρεσε να προκαλεί την εξουσία εμπλεκόμενος σε οδομαχίες, συνήθιζε να κερδίζει το ψωμί του στην οικοδομή αλλά σύντομα βρέθηκε να είναι Αυτός που θα κηρύξει την νέα «θρησκεία» του έθνους, την φωνή της τιμής, να δείξει τον δρόμο της αφύπνισης. 

Η αντιδημοκρατική επανάσταση που τα πρώτα της βλαστάρια ξεπετάχτηκαν το 1919 θέριεψε από το αίμα των δικών μας «προφητών», των δικών μας «αγίων», των δικών μας «νεομαρτύρων», των δικών μας «οσίων». 

Ως άλλος «προφήτης» μέσα στην έρημο της κοινωνικής παρακμής πάντα βοηθούμενος όμως από τα κοράκια της εκδίκησης της θύελλας και των καιρών, αντιστάθηκε μόνος αλλά και μετά πολλών, συγκέντρωσε γύρω του τους μαθητές του σαν καλός Δάσκαλος και η δική του γνώση έγινε «θαύμα» και διδαχή για τους επόμενους. Αυτός κατέγραψε και κωδικοποίησε πρώτος τις εντολές του Ιερού Fascio, Αυτός ευλόγησε και μεταλαμπάδευσε τον λόγο του δικού μας «Πολιτικού Ευαγγελίου», Αυτός υπήρξε ο «Αιρετικός Νυμφίος» της Αιώνιας Ρώμης, ο «Ευλογημένος» της Νιτσεϊκής και Σορελικής σκέψης, ο «Σωτήρας» της Ευρωπαϊκής ιδέας, αυτός ένιωσε και έδειξε την σχέση με το μεταφυσικό μέσα από την κλιμάκωση της δράσης και έφτασε στην ύψιστη θέωση και όμως δεν ήταν Θεός για αυτό και έκανε λάθη, πορεύτηκε όμως τον δρόμο του αγώνα ενώ γνώριζε και τους «Ιούδες» και τον «Γολγοθά» και την δική του «Σταύρωση». 

Πολλοί τον πρόδωσαν ή τον αρνήθηκαν στην διαδρομή του. Μπροστά στο πολιτικό του «μαρτύριο» Αυτός δεν δείλιασε όμως ούτε λεπτό. Την ώρα της μοίρας δίπλα στην μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του, σήκωσε τα χέρια του ψηλά και κοιτώντας τους δικαστές και τους δημίους της δημοκρατίας, τους προδότες του Σοσιαλισμού μέσα στο πρόσωπο τους, φώναξε και η φωνή του έσκισε σαν κεραυνός τους ουρανούς της λογικής «ρίξτε στην καρδιά». Ο δικός του χιτώνας και των μαθητών του που είχαν την ίδια μοίρα με αυτόν ποτίστηκε με το αίμα του, έμεινε όμως ένας φωτεινός Μελανοχίτωνας για πάντα ακόμα και όταν η μάζα του πλήθους ούρλιαζε και τιμούσε τον δημοκράτη φονιά Βαραββά. 

Τούτο το βιβλίο - η έκδοση της χρονιάς για το 2022 - για το οποίο οφείλω να συγχαρώ τις εκδόσεις «Λόγχη», τον μεταφραστή Βλάση Βρανά και τον Κωνσταντίνο Μποβιάτσο για τον πρόλογο, είναι ένα «ιερό» σύγγραμμα για τους «Φασίστες». Αιρετικό στο σύνολο του και απαγορευμένο επί σειρά ετών στην Ιταλία, «πυρακτωμένο» σε συνθήκες διώξεων αίματος και πολιτικής βίας, μια ιδεολογική παρακαταθήκη του ρεύματος των Nazi - Maoists, αυθεντικό και επώδυνο συνάμα για το σύστημα και τους ραβίνους του. Είναι αποτυπωμένο στις σελίδες του το αληθινό νόημα, που δεν μπορεί να διαβαστεί από όλους παρά μόνο από αυτούς που έχουν μάτια πνευματικά πέρα από τα φυσικά. Είναι επίκαιρο πάντα αφού το πνεύμα του είναι αντικομφορμιστικό, ουσιώδες, ρεαλιστικό και επικίνδυνο για τους «κυβερνήτες» της κατοχικής διακυβέρνησης. 

Ο Ιταλός Franco Freda παραμένει ένας σύγχρονος «μάρτυρας» μαθητής του Πλάτωνος και του Σικελού Μύστη και «Νονού» του Φασισμού τον Julius Evola. 

Η επώδυνη πορεία και ο δικός του «σταυρός» ήταν η εξορία του. Τα δικά του «καρφιά» και το «πλήγμα στα πλευρά» ήταν τα βασανιστήρια στην απομόνωση της φυλακής. Οι συκοφαντίες και οι κατηγορίες εναντίον του μια επανάληψη της ιστορικής δίκης του σκοτεινού ιερατείου. Όμως και αυτός γαλήνιος όπως και ο Mussoliniαντιμετώπισε με σθένος την καταδίκη, πορεύτηκε περήφανος στον δρόμο του μαρτυρίου, κοίταξε στα μάτια τους προδότες του δικού του «Κυρίου», απτόητος μπροστά στον πνευματικό θάνατο και εξήλθε ζωντανός και νικητής από τον τάφο της αντιφασιστικής δημοκρατίας. 

Σώμα και αίμα «νεοφασισμού» το γραπτό αυτό, συμβολικό αλλά ουσιώδες το εξώφυλλο με τον Διπλό Πέλεκυ να φοβίζει τους μπράβους του δημοκρατικού σκότους, πύρινο κήρυγμα κάθε λέξη και πρόταση που «βαφτίζει» σε ένα νέο νόημα την έννοια της σύνθεσης. Ένα πραγματικό «κατηγορώ» για τους Φαρισαίους του «χώρου» μια ζωντανή απόδειξη ότι παραμένουμε ζωντανοί και καμιά δίκη, καμιά δικαστική απόφαση, καμιά εχθρική απειλή δεν μπορεί να ανακόψει την επέλαση του Φωτός των ιδεών μας απέναντι στο Σκότος των εχθρών μας. 

Το καλύτερο δώρο για εσάς και τα παιδιά σας. Και μέρες που είναι ας μην ξεχνάμε ότι είναι το ίδιο βιβλίο που κάποιοι συναγωνιστές παρουσίασαν στο Κίεβο τον Δεκέμβρη του 2019. Κάποιοι μαχητές που προστέθηκαν πρόσφατα στον Ιαπωνικό κώδικα τιμής και δεν παραδίδονται στα τελεσίγραφα του εχθρού το έχουν μαζί τους στα έγκατα της γης στο τελευταίο χαράκωμα, σε μια χώρα που οι ηλιόσποροι μεγαλώνουν με το αίμα του έθνους. 

Μια έκδοση ορόσημο για την Ελληνική «Τρίτη Θέση» - που αξίζει να προβάλλεται και να στηρίξετε - και στην οποία συνέβαλλαν καθοριστικά οι Αυτόνομοι συναγωνιστές. Χρόνια πολλά λοιπόν ... και μην ξεχνάτε εκεί που υπάρχει ο δημοκρατικός Θάνατος υπάρχει και η αντιδημοκρατική Ανάσταση!

Αποκλειστικό: συνέντευξη με τον εθνικιστή διανοούμενο και παλαίμαχο συναγωνιστή Δημήτριο Ε. Ευαγγελίδη

 

Καταρχήν συναγωνιστή ευχαριστούμε για τον χρόνο και την τιμή. Πείτε μας κάποια βιογραφικά στοιχεία σας για όσους τυχόν δεν σας γνωρίζουν και ιδιαίτερα οι νεολαίοι συναγωνιστές.

Κατάγομαι από την Έδεσσα. Σπούδασα Φυσικές Επιστήμες (Βιολογία-Γεωλογία) στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στην διάρκεια των μεταπτυχιακών μου σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πατρών, παρακολούθησα Εξελικτική και Πολιτιστική Ανθρωπολογία (Εθνολογία) κοντά στον επισκέπτη (1972 - 73) Καθηγητή Dr. R. Bernard του Πανεπιστημίου της Πολιτείας Washington των ΗΠΑ. Από την περίοδο εκείνη συνέχισα να ασχολούμαι συστηματικά (παράλληλα με την κύρια επαγγελματική μου δραστηριότητα), με την Εθνολογία, την Προϊστορική Αρχαιολογία και την Ιστορικο - Συγκριτική Γλωσσολογία.

Προϊόν αυτής της ενασχόλησης υπήρξαν τα πολυάριθμα άρθρα, αναλύσεις, δημοσιεύσεις και τα βιβλία μου, από τα οποία ξεχωρίζουν τα τρία Λεξικά: «Πολιτική ορολογία» - Συνοπτικό λεξικό των κυριωτέρων πολιτικών, φιλοσοφικών και οικονομικών όρων (Αθήναι 1979, Θεσσαλονίκη 1980, Αθήνα 1996), «Λεξικό των Αρχαίων Ελληνικών και περι-Ελλαδικών φύλων» (Θεσσαλονίκη 2002, 2005), «Λεξικό των Λαών του Αρχαίου Κόσμου» (Θεσσαλονίκη 2006), η σημαντική εθνολογική μελέτη: «Η καταγωγή των Αλβανών και οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες - Συμβολή στο ζήτημα της εθνογένεσης του Αλβανικού λαού» (Αθήνα 2014), τα βιβλία για την Μακεδονία: «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, Χθες και Σήμερα» (Έδεσσα 2008, Έκδοση Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Πέλλας), “Macedonia - Evidence” New York, USA 2011 (Συλλογικό έργο), «Μακεδονικά» (Έδεσσα, 2011), «Αρχαία Μακεδονία - Εθνολογία, Αρχαιολογία, Ιστορία» (Αθήνα 2012), «Μακεδονικά ΙΙ» (Αθήνα 2015) και τα πανεπιστημιακά συγγράμματα: Ν. Βασιλειάδη - Δ. Ευαγγελίδη «Από τον Σλαβομακεδονισμό στον Σκοπιανό Μακεδονισμό: Η γενεαλογία μιας εθνολογικής λαθροχειρίας» (Θεσσαλονίκη, 2017), Ν. Βασιλειάδη - Δ. Ευαγγελίδη «Η απεμπόληση της Μακεδονίας» (Θεσσαλονίκη, 2019, 2020 β΄ έκδοση).  Είμαι συγγραφέας και επιμελητής του επετειακού λευκώματος του Δήμου Έδεσσας: «Η συμμετοχή της Έδεσσας και της περιοχής στην Εθνεγερσία του 1821» (2020). 

Πλήρης βιβλιογραφική καταγραφή για τυχόν ενδιαφερόμενους υπάρχει εδώ: http://ethnologic.blogspot.com/2021/03/blog-post_29.html και με το πλέον πρόσφατο (2021) εδώ: https://ethnologic.blogspot.com/2022/04/8.html

Πιστεύετε ότι σήμερα το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι εχθρικό απέναντι στα αντικείμενα και τα πεδία έρευνας των σπουδών σας;

Δυστυχώς τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν προ πολλού μετατραπεί σε χώρους ασυδοσίας, ανομίας, τραμπουκισμών, διακίνησης ναρκωτικών, όπου κυριαρχεί η δήθεν αναρχοαυτόνομη αλητεία και στην πραγματικότητα η αριστερή μαφία. Βεβαίως, φωτεινές εξαιρέσεις υπάρχουν αρκετές, αλλά δεν επαρκούν για να αλλάξουν την πραγματικότητα. Το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι εν γένει εχθρικό προς την μόρφωση και την Παιδεία.

Ποιος ο ρόλος της μεταπολίτευσης στην διάλυση της ελληνικής παιδείας σύμφωνα με τις δικές σας εμπειρίες;

Απολύτως καθοριστικός. Το καθεστώς της μεταπολίτευσης διέλυσε το εκπαιδευτικό σύστημα σταδιακά και σήμερα πια υποστηρίζω ότι το έκανε σκόπιμα, ώστε κάθε νέα «φουρνιά» μαθητών, σπουδαστών και φοιτητών να είναι πιο αγράμματη και αμόρφωτη από την προηγούμενη. Ως γνωστόν, όσο πιο αγράμματος και αμόρφωτος είναι ένας λαός, τόσο πιο εύκολα χειραγωγείται.

Πόσο σημαντικό ήταν το πλήγμα στην ελληνική γλώσσα μετά τις μεταρρυθμίσεις που προώθησε η Καραμανλική δεξιά με την ένοχη συναίνεση της αριστεράς;

Δεν υπήρχε «συναίνεση» της αριστεράς δεδομένου ότι η ελληνική γλώσσα είχε στοχοποιηθεί πολλές δεκαετίες πριν, τόσο από την διεθνιστική - μαρξιστική αριστερά, όσο και από την κοσμοπολίτικη - φιλελεύθερη δεξιά. Είχα έγκαιρα επισημάνει το τι «παίζεται» παρασκηνιακά, αλλά και το τι έρχεται, στο βιβλίο μου «Εθνικισμός και Γλώσσα» (α΄ έκδοση Δεκέμβριος 1986), αλλά ουδείς έδωσε σημασία. Σήμερα εισπράττουμε τα αποτελέσματα αυτής της γενικευμένης επίθεσης στην ελληνική γλώσσα, που είναι πλέον ορατά στον καθένα σκεπτόμενο πολίτη. Σε συνδυασμό με την καταστροφή του εκπαιδευτικού συστήματος καταλήξαμε σήμερα σε έναν γενικευμένο λειτουργικό αναλφαβητισμό.    

Έχετε δεχτεί πολεμική για τα άρθρα, τα βιβλία, τις ομιλίες ή τις αναλύσεις σας; Και αν ναι ποιο είναι το εχθρικό περιβάλλον που επιδιώκει την φίμωση σας;

Το καθεστώς της μεταπολίτευσης ήταν αυτό που επέτρεψε στην (εκπαιδευμένη από τις μελέτες του Αντόνιο Γκράμσι ήδη από τον μεσοπόλεμο), κομμουνιστική αριστερά να οικοδομήσει την πολιτισμική της εξουσία, η οποία εξελίχθηκε σε «πολιτισμική ηγεμονία». Επομένως, ήταν αναμενόμενο αυτή η πολυπλόκαμη μαφία να στοχοποιεί διαχρονικά και συστηματικά οτιδήποτε αντιστρατευόταν τις ιδεολογικές και πολιτικές αρχές της. Υπήρξε μια συστηματική «συνωμοσία σιωπής» που εξαφάνιζε κάθε διαφορετική φωνή, συχνά, ακόμη και σε αριστερούς που υποστήριζαν μια άλλη γνώμη που ήταν αντίθετη στην επίσημη «γραμμή». Εννοείται βέβαια, ότι ο βασικός στόχος ήταν ο εθνικοπατριωτικός χώρος.

Ποιες οι αντιδράσεις που υπήρξαν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 σχετικά με το δίτομο έργο σας «Η καταγωγή των Αριοευρωπαίων»;

Εδώ έχουμε να κάνουμε με άλλου είδους φαινόμενο, που λειτούργησε συμπληρωματικά με το προηγούμενο. Ουσιαστικά επρόκειτο για μια αναβάθμιση με την αξιοποίηση σύγχρονων τεχνολογιών. Έτσι, περάσαμε στις αποκαλούμενες «εκστρατείες ή επιχειρήσεις παραπληροφόρησης» (Disinformation Campaigns).

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρω συχνά το παρακάτω, γραμμένο το 2006:

 «Μπορεί όλη αυτή η ακατάσχετη μπουρδολογία περί UFO, Έψιλον και καταγωγές Ελλήνων από το Ε του Λαγού και Εβραίων από δε ξέρω που,  να είναι απλά συμπτώσεις. Το ζήτημα είναι να εντοπιστεί πότε άρχισαν να παρουσιάζονται αυτές οι θεωρίες. Οι πρώτοι που άρχισαν να γράφουν για αυτά ήταν ο Πασσάς και ο Φουράκης, τα βιβλία τους όμως δεν είχαν ποτέ ιδιαίτερη απήχηση. Η μεγάλη έκρηξη και το πέρασμα των ουφολόγων  - εψιλονιακών στο πλατύ κοινό έγινε αρχές δεκαετίες του ’90 και πήρε διαστάσεις επιδημίας το 1994 - 1998. Ας δούμε τώρα τι έγινε αρχές του 1990. Καταρχάς έχουμε το σκοπιανό. 

Ως αποτέλεσμα του σκοπιανού παρατηρείται μια έντονη εθνική ευαισθησία στη πλειοψηφία των Ελλήνων. Είναι η περίοδος που στην Αθήνα (υποθέτω και στην υπόλοιπη Ελλάδα περισσότερο) κυκλοφορούν άτομα με το άστρο της Βεργίνας, το να είσαι πατριώτης είναι της μόδας. Νέο-ορθόδοξοι, αρχαιόθρησκοι, ομάδες που ασχολούνται με οτιδήποτε σχετίζεται με την Ελλάδα βρίσκονται σε άνοδο. Βιβλία με ελληνική θεματολογία υπάρχουν σε όλα τα βιβλιοπωλεία και πουλάνε σαν τρελά. Ακόμα και φαιδρά όντα όπως ο Σηφ …… δηλώνουν πατριώτες. Και το ζήτημα που απασχολεί όλους είναι που θα οδηγήσει αυτή η εθνική ανάταση και το ενδιαφέρον του μέσου νεοέλληνα για κάθε τι ελληνικό.

Έτσι λοιπόν κάπου αρχές 1994 αρχίζουν να παρουσιάζονται τα πρώτα εψιλονιακά κείμενα σε περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας. Παντού βλέπεις αναφορές για ομάδες σαν την ΟΕΑ (στη πραγματικότητα δημιούργημα ενός διανοητικά διαταραγμένου Βολιώτη) που έχουν υπερόπλα, για διαγαλαξιακές ομοσπονδίες και διαστημόπλοια που πλησιάζουν τη Γη με σκοπό να αποκαταστήσουν τον ελληνισμό στις παλιές του δόξες. Ακόμα και ο Πλ… (που κάποιοι ακόμα παίρνουν στα σοβαρά) κάνει αναφορές στην εκπομπή του για αρχαία κείμενα που μιλάνε για ένα διαστημόπλοιο που πλησιάζει τη γη. Ένα απίστευτο ανακάτεμα μπουρδολογίας και πραγματικών γεγονότων λαμβάνει χώρα. 

Ο σιωνισμός ανακατεύεται με τους δρακονιανούς, οι αρχαίοι Έλληνες με δυνάμεις Βριλ και εξωγήινους κλπ κλπ. Ξαφνικά όλοι αρχίζουν να ψάχνουν για υποχθόνιους, για UFO με το σήμα των Ε, για υποτιθέμενες πινακίδες με ελληνικά γράμματα από το διαστημόπλοιο που έπεσε στο Ρόσγουελ (ΗΠΑ) κλπ κλπ. Ένας απίστευτος αχταρμάς προφητειών, μεσσιανισμού, διαστημοπλοίων γίνεται η καθημερινή πνευματική τροφή του μέσου Έλληνα. Όλοι δείχνουν πεπεισμένοι πως κάτι μυστήριο και εξωκοσμικό υπάρχει με την ελληνική φυλή (μα άμα δεν είμαστε εξωγήινοι πως κατάφεραν οι αρχαίοι να αναπτύξουν τέτοιο πολιτισμό;). 

Μπαίνεις σε ταξί για να πας στο κέντρο της Αθήνας και ο ταξιτζής αντί να σου αρχίσει τις συνηθισμένες αρλούμπες για τη τάδε σουπερ γκόμενα που μπήκε πριν στο ταξί και του έδωσε το τηλέφωνο της γιατί τον ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά, αρχίζει να σου κάνει αναλύσεις για UFO, χαμένα κείμενα του Αριστοτέλη, για τους εβραίους που συνεργάζονται με τους υποχθόνιους δρακονιανούς κλπ κλπ Το αποτέλεσμα όλων αυτών; Πολύ απλό, εκεί που υπήρχε ένα υγιές πατριωτικό κίνημα στην ελληνική κοινωνία σύντομα μετουσιώνεται σε μία βλακώδη αναζήτηση για ανύπαρκτα πράγματα και τελικά σβήνει και χάνεται.  

Αυτό που έγινε στην Ελλάδα τη δεκαετία του ‘90, και δεν ήταν τυχαίο, έχει ΟΛΑ τα χαρακτηριστικάμιας disinformation campaign (σ.σ. εκστρατεία αποπροσανατολισμού).  Ο σκοπός αυτή της διαδικασίας: ο αποπροσανατολισμός του μέσου Έλληνακαι το ξεφούσκωμα του πατριωτικού αισθήματος που είχε ως αποτέλεσμα το σκοπιανό, ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία κλπ κλπ. Η όλη υπόθεση βέβαια είναι πολύ πιο πολύπλοκη και έχει και κάποιες άλλες πτυχές αλλά νομίζω είναι κατανοητό τι θέλω να πω. Από εκεί και πέρα, ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του…».

Υποχρεώθηκα να παραθέσω ολόκληρο το κείμενο ώστε να γίνει απολύτως κατανοητή η ζημιά που προκλήθηκε εις βάρος του ιδεολογικο - πολιτικού μας χώρου από αυτόν τον συρφετό που διέδιδε και διαδίδει ένα πλήθος από παλαβομάρες με αποτέλεσμα οι εθνομηδενιστές να αποκτήσουν ένα εύκολο επιχείρημα εις βάρος μας, μια και τα «φασίστας», «ακροδεξιός» κ.λπ. έχουν ξεφτίσει, ενώ το «ψεκασμένος» έχει γίνει της μόδας.  Τα προαναφερθέντα έργα λοιπόν καταπολεμήθηκαν όχι από αριστερούς, αλλά από οπαδούς  ανυπόστατων ψευδο - θεωριών που πίστευαν ότι με την προβολή τέτοιων φαιδρών απόψεων έκαναν το πατριωτικό τους καθήκον. Λεπτομέρειες για το θέμα αυτό υπάρχουν στο βιβλίο μου «Μη - Συμβατικές» θεωρίες: Οι κερδοσκόποι του “ελληνισμού” και ο φενακισμός των αφελών» (2007).

Ποια τα βιβλία που έχετε εκδώσει, ποια από αυτά είναι διαθέσιμα προς πώληση σήμερα, που μπορεί κάποιος να τα βρει ή ποιο το email για απευθείας συνεννόηση σχετικά με αποστολή και αντικαταβολή;

Τα έχω αναφέρει παραπάνω. Εάν κάποια/κάποιος ενδιαφέρεται ας επικοινωνήσει μαζί μου στο email: karanos2010@gmail.com

Ιδιαίτερο βάρος έχετε δώσει στο θέμα του «Μακεδονικού». Πως κρίνετε την περιβόητη «Συμφωνία των Πρεσπών» και ποιες οι διαχρονικές ευθύνες του ελληνικού κράτους για το θέμα των Σκοπίων;

Πραγματικά, έχω γράψει στα ελληνικά και στα αγγλικά δεκάδες άρθρα και αναλύσεις για το «Σκοπιανό», αλλά και βιβλία στην προσπάθεια μου να αποδείξω αφ’ ενός μεν ότι η σκοπιανή προπαγάνδα δεν έχει βάση αφ’ ετέρου δε το πόσο καταστροφική θα ήταν μια συμφωνία με τα Σκόπια. Οι ευθύνες των ελλαδικών κυβερνήσεων είναι τεράστιες, διότι ουδέποτε αντιμετώπισαν σοβαρά το πρόβλημα λόγω αμερικανοδουλείας. Παρ’ όλα αυτά μέχρι το 1992 υπήρχαν ακόμη κάποιες «κόκκινες γραμμές», όπως αποτυπώθηκαν στην περίφημη απόφαση των πολιτικών αρχηγών του Απριλίου 1992. 

Από εκεί και πέρα ανέλαβε η φαμίλια Μητσοτάκη, αυτό το πολιτικό καρκίνωμα της χώρας, να «εξομαλύνει» τις διαφορές. Ας μη ξεχνάμε την συνέντευξη του τότε πρωθυπουργού Μητσοτάκη σε Γάλλο δημοσιογράφο την 9^η Μαρτίου 1993 στον οποίο δήλωσε ότι μια ονομασία του τύπου «Βόρεια Μακεδονία» θα ήταν μια καλή συμβιβαστική λύση! Την υλοποίησε 2,5 δεκαετίες αργότερα ο «χρήσιμος ηλίθιος» Τσίπρας. 

Πότε άρχισε η ένταξη σας στον «εθνικιστικό χώρο» υπό ποιες συνθήκες, και με ποια πρόσωπα ομάδες κινήσεις αλλά και κόμματα είχατε ή έχετε επαφή και συνεργασία;

Η ιδεολογική ένταξη μου στον χώρο ξεκίνησε από τα φοιτητικά μου χρόνια (μέσα δεκαετίας 1960) και συνεχίστηκε μέχρι σήμερα. Ήταν τότε μια εποχή συγκρούσεων και αποφάσισα ότι δεν έπρεπε να μείνω απλός θεατής ή ένας στείρος διανοούμενος των περισπούδαστων αναλύσεων και θεωριών του δωματίου. Συμμετείχα σε όλες τις κινήσεις και οργανώσεις της περιόδου εκείνης, αλλά η πρώτη επαφή μου με την πραγματική πολιτική υπήρξε η συμμετοχή μου στην «Εθνική Παράταξη» το 1977. Όλα αυτά τα χρόνια ήταν αναμενόμενο να γνωριστώ με πάμπολλα πρόσωπα του «χώρου» με τα οποία συνεργάστηκα πολιτικά, εκδοτικά, συγγραφικά. Περάσαμε δύσκολες καταστάσεις κατά κανόνα, αλλά και καλές στιγμές όταν ολοκληρώναμε μια αποστολή, μια εκδήλωση, πετυχαίναμε έναν στόχο κ.λπ. Ειδικά αυτές οι τελευταίες θα μου μείνουν αξέχαστες και τις θυμάμαι πάντα με νοσταλγία.

Ποια η άποψη σας για τα παρακάτω πρόσωπα: α. Ίων Δραγούμης β. Περικλής Γιαννόπουλος γ. Ιωάννης Συκουτρής δ. Γεώργιος Γρίβας

Είναι προσωπικότητες στις οποίες θα μπορούσε να απονεμηθεί χωρίς δισταγμό ο τίτλος του «Εθνικιστή», ο οποίος θα πρέπει να απονέμεται μόνον μεταθανατίως και αφού εξεταστεί ολόκληρη η διαδρομή του συγκεκριμένου ατόμου και η συνολική προσφορά του στο Έθνος.

Μπορεί ο ριζοσπαστικός εθνικισμός να παίξει έναν καίριο ρόλο στην ροή των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων; Αν ναι πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό;

Είναι προφανές ότι είναι αδύνατον να δοθεί σύντομη απάντηση στα ζητήματα αυτά. Απαιτούνται μεταξύ άλλων ανάλυση όρων, ιστορικές αναφορές, διευκρινίσεις και ξεκάθαρες τοποθετήσεις, προς αποφυγή παρερμηνειών και παρανοήσεων.

Ποια η άποψη σας για τον προσφάτως αποδημήσαντα Έλληνα Πομάκο και αγωνιστή Σεμπαϊδήν Καραχότζα; Ποιες οι διαχρονικές ευθύνες του κράτους για την κατάσταση στα Πομακοχώρια;

Ένας συνειδητός Έλληνας τον οποίο γνώριζα και προσωπικά, που έδινε τον σκληρό αγώνα εναντίον των πρακτόρων του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής εντελώς μόνος, μια και το επίσημο ελλαδικό κράτος τον αγνοούσε συστηματικά. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια «έφυγαν» πρόωρα πολλοί φίλοι και συναγωνιστές και ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω. Όσο για τις ευθύνες των ελλαδικών κυβερνήσεων μόνο με μια λέξη θα μπορούσαν να περιγραφούν: Εγκληματικές.

Τέλος ποιο το μήνυμα σας στους νεολαίους ριζοσπάστες συναγωνιστές που δεν πιστεύουν στα παραμύθια της αστικής ακροδεξιάς και πολεμάνε καθημερινά για ένα καλύτερο αύριο;

Τρία πράγματα: Μελέτη, μελέτη, μελέτη. Αυτό βέβαια ισχύει για όλους εκείνους που πιστεύουν σε μια ιδεολογία και επομένως εάν θέλουν πραγματικά να προσφέρουν στον αγώνα οφείλουν να είναι άριστα καταρτισμένοι και να εμβαθύνουν παράλληλα στον πολιτικό αγώνα. Πιστεύω ότι ο κόσμος κινείται πλέον προς τις δικές μας θέσεις και αυτό δεν πρόκειται να ανακοπεί. Απέναντι μας έχουμε ένα φαινομενικά παντοδύναμο Σύστημα, αλλά στην πραγματικότητα βρίσκεται υπό κατάρρευση διότι αντιπροσωπεύει ό,τι πιο σάπιο, πιο διεφθαρμένο, πιο εκφυλισμένο μπορεί κάποιος να διανοηθεί. Και όταν ψυχορραγεί γίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνο. Ας μη το ξεχνάμε.

ΔΕΕ