Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Μια συνέντευξη με τον Κωνσταντίνο Μποβιάτσο για τον οπαδισμό και την casual κουλτούρα (https://mavreslegeones.blogspot.com/)

 

 Ο Κωνσταντίνος Μποβιάτσος είναι παλαίμαχος συναγωνιστής που λόγω της σκέψης του και της δράσης του ενοχλεί κρατιστές την antifa και τους «εθνικιστές», ενώ έχει εμπλουτίσει τους τίτλους της «Λόγχης» τα τελευταία χρόνια. 

Γεννημένος στην Λαμία σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Βερόνα και έχει ασχοληθεί με τον Ευρωπαϊκό ριζοσπαστικό εθνικισμό και με  διανοουμένους του Γαλλικού και Ιταλικού Φασισμού.

Συχνά είναι προσκεκλημένος σε εκπομπές ιδεολογικού και μουσικού ενδιαφέροντος ενώ εδώ και χρόνια διατηρεί επαφές με συναγωνιστές του εξωτερικού.

Έχει γράψει τα βιβλία:

«Léon Degrelle ο τελευταίος ιππότης»

 «Μίκης Μάντακας, πεθαίνοντας για την Ευρώπη» 

«Ο Μαύρος Μάης του ‘68»

 «Ο Εθνικοσυνδικαλισμός του Ramiro Ledesma Ramos» 

καθώς και την εισαγωγή στο «Διάλυση του Συστήματος» του Franco Freda. 

Αρθρογραφεί στο ιστολόγιο της συντακτικής μας ομάδας στο προσωπικό του ιστολόγιο και σε αυτόνομα περιοδικά.

Έχει μεταφράσει τα βιβλία:  

«Το δόγμα του Φασισμού»,  

«Pierre Drieu La Rochelle Ιδέες για μια επανάσταση των Ευρωπαίων»

«Louis-Ferdinand Celine ένας παράνομος της λογοτεχνίας»

 «Η συντηρητική επανάσταση στην Γερμανία, 1918-1932» 

«Οι ψυχές που καίνε» 

και έχει επιμεληθεί τα βιβλία:

«Ο Τόλκιν, η Ευρώπη και η παράδοση»

 και 

«Οι δρόμοι της μάχης» του Dominique Venner.

Είναι γνωστή η ιστορία σου στο «χώρο» μαζί και η ενασχόληση σου με casuals, underground και οπαδικά κινήματα στην Ευρώπη που ταυτίζονται με την ιδεολογία μας. 

Εξήγησε μας το πάθος σου με το ποδόσφαιρο και πως αυτό ταιριάζει με την ιδεολογία μας. 

Είναι μία έκφραση αντικομφορισμού, μία πολεμική κουλτούρα; 

Είναι οι οπαδικές κερκίδες μία καλή ευκαιρία να περαστούν πολιτικά μηνύματα;

Μπήκες δυναμικά αγαπητέ και μου αρέσει. Πιο πολύ για το … «χώρος» που πλέον είναι μια λέξη αστεία. 

Πάμε όμως να βάλουμε μια σειρά. Ποδοσφαιρικά, σαν τέκνο της καταπληκτικής γενιάς του '80, είμαι Παναθηναϊκός. 

Από μικρός όπως όλοι τότε, έπαιζα μπάλα στις αλάνες, αυτό που λέμε το πραγματικό ποδόσφαιρο με το απαραίτητο ξύλο και τσαμπουκά. 

Μεγαλώνοντας σε μια επαρχιακή πόλη, την Λαμία, είχα και την μανία να βλέπω και την τοπική ομάδα στις ένδοξες μικρές κατηγορίες. 

Τρομερές εκδρομές με πάθος και φυσικά επεισόδια παντού. Χρόνια αγνά που ακόμη και το ξύλο που παίζαμε ήταν ... ρομαντικό. 

Λόγω της σχετικά κοντινής απόστασης με την Αθήνα βέβαια, ο ΠAO ήταν και αυτός στο πρόγραμμα και εννοείται στην θύρα 13.

 Απαραίτητος συνδυασμός ήταν και η μουσική, φυσικά Punk, Metal σε όλες του τις τάσεις, New Wave που στις τάξεις των οπαδών μας είχε σημαντική παρουσία. 

Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείψει και η πολιτική, με μια ιδιαίτερη μορφή βέβαια, η οποία επηρέαζε αρκετούς νέους.

 Δεν ήταν όμως σε καμιά περίπτωση σημαντική θα έλεγα, μέσα στα πέταλα.

 Ο Βάζελος εκείνα τα χρόνια είχε αρκετούς skinheads αλλά και μεταλάδες που ανήκαν στον ευρύτερο εθνικισμό. 

Το να αποτελούσες μέρος μιας κερκίδας, ενός πετάλου είχε να κάνει με μια μεταφυσική κατάσταση.

 Τι εννοώ ότι δηλαδή ανήκες σε κάποια ομάδα οπαδών, είχες μια συναίσθηση ενός καθήκοντος να προστατεύσεις αυτό που πίστευες, ξεκινώντας από την γειτονιά σου, την περιοχή σου και τέλος την ομάδα σου. 

Ο χούλιγκαν είναι αντικομφορμιστής κινείται ενάντια σε όλα, είναι Άναρχος, οχι αναρχικός προσοχή, που γράφει και ο Junger, είναι ένας που είναι ενάντια στην εξουσία αλλά κινείται σε κάποια πλαίσια που θέλει αυτός.

 Φυσικά είναι και μια πολεμική κουλτούρα, κάτι μεταξύ ενός στρατιώτη και ενός παρτιζάνου. Σε αυτό το σημείο παίζει ρόλο και η νοοτροπία του κάθε λαού, στον οποίο ανήκει ο εκάστοτε οπαδός. 

Άλλη συμπεριφορά ο Άγγλος, πιο ελεύθερος, πιο ανεξάρτητος χωρίς αρχηγούς και οπαδικά κλαμπ, αλλά μόνο mobs παρέες θα έλεγα. Πιο κοντά στον Αντάρτη. 

Στα μεσογειακά κράτη, Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία αντίθετα, ο χούλιγκαν είναι πιο στρατιώτης, με όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα: ηγεσία, οργάνωση, πειθαρχία και συντονισμό. 

Τώρα, όσο αφορά τα πολιτικά μηνύματα, ναι είναι ένα τρόπος ο οπαδισμός και μάλιστα πολύ σημαντικός, να περνιούνται πολιτικά θέματα, όχι μόνο μηνύματα. 

Και το κάνουν όλοι όπως βλέπουμε, ιδιαίτερα στο εξωτερικό ...

για να διαβάσετε ολόκληρη την ενδιαφέρουσα συνέντευξη εδώ ...

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: συνέντευξη με έναν Λίβυο Εθνικοεπαναστάτη για την Μεγάλη Αραβική Λιβυκή Σοσιαλιστική Λαϊκή Τζαμαχιρίγια του Καντάφι!

 



«θνη τν ποίων θνικισμς καταστρέφεται προορίζονται ν φανισθον»

Μουαμάρ Καντάφι, «Το Πράσινο Βιβλίο»

03.01.2020 - Δήλωση της Άισα κόρης του Καντάφι: «Αν κανένας από σας δεν είναι ικανός να σταθεί έναντι του Τούρκου εισβολέα, τότε παραμερίστε και αφήστε τις γυναίκες της Λιβύης να αναλάβουν» 


Κυκλοφορεί σε επιλεγμένα εθνικιστικά βιβλιοπωλεία!

link: ΜΟΥΑΜΑΡ ΑΛ ΚΑΝΤΑΦΙ:ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ

Στις ερωτήσεις απαντάει ο Λίβυος Al Naseri Al Arabi, ενώ την μετάφραση έκανε ο Μαυρομετωπίτης

Ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για την πτώση της Λιβύης και την ανατροπή της επανάστασης της 1ης Σεπτεμβρίου του ‘69*;

Το ΝΑΤΟ είναι υπεύθυνο για την πτώση της Λιβυκής Αραβικής Τζαμαχιρίγια. Η Δύση και ο Διεθνής Σιωνισμός συμμάχησαν για την ανατροπή οποιασδήποτε επαναστατικής ηγεσίας στον Αραβικό κόσμο που μπορεί να αποτελέσει απειλή για το σχέδιο του Μεγάλου Ισραήλ. Υπάρχουν τηλεοπτικά πλάνα του ίδιου του Νετανιάχου να ζητά την πτώση της Λιβυκής Τζαμαχιρίγια.

Ενορχήστρωσαν μια ψεύτικη εξέγερση, βοήθησαν τους τρομοκράτες της Αλ Κάιντα να εισρεύσουν από την Αίγυπτο και την Τυνησία (μετά την αποσταθεροποίηση που σημειώθηκε εκεί) και σχημάτισαν έναν μισθοφορικό στρατό επί τόπου, μαζί με τρομοκράτες των Λιβυκών φυλακών που δραπέτευσαν.

Ήταν σχέδιο του ΝΑΤΟ από την αρχή. Παράλληλα βομβαρδισμοί από τον ουρανό και οι τρομοκράτες για να κάνουν την επίγεια δουλειά. Ήταν ένας παράνομος Ιμπεριαλιστικός πόλεμος που διεξήχθη εναντίον του μεγαλύτερου επαναστάτη ηγέτη της εποχής μας.

Πολλές κυβερνήσεις στήριξαν την παράνομη επίθεση όμως και πολλοί λαοί διαφώνησαν

Ναι. Γνωρίζουμε πλήρως όλα τα έθνη που συμμετείχαν στον Συνασπισμό, συμπεριλαμβανομένων των αντιδραστικών και προδοτικών Αραβικών κρατών του Κόλπου.

Δεν εξισώνουμε τις κυβερνήσεις με τις μάζες/λαό. 

Τρέφουμε μεγάλο σεβασμό και θαυμασμό για τον ελληνικό λαό και γνωρίζουμε ότι ο λαός της Ελλάδας στάθηκε στο πλευρό της Λιβυκής Αραβικής Τζαμαχιρίγια, όπως είπε ο ίδιος ο Αδελφός και Ηγέτης Μουαμάρ αλ-Καντάφι στις ομιλίες του το 2011:

«Ο λαός τους (ο λαός των κυβερνήσεων του συνασπισμού του ΝΑΤΟ) είναι μαζί μας. Υπάρχουν διαδηλώσεις παντού που μας υποστηρίζουν. Ο δικός τους λαός είναι εναντίον τους».

Πως ακριβώς πέθανε ο Συνταγματάρχης Καντάφι;

Υπάρχουν πολλά ψέματα και παρανοήσεις σχετικά με το πώς πέθανε ο Αδελφός και Ηγέτης Μουαμάρ αλ-Καντάφι. Η Δύση επινόησε την αφήγηση ότι παγιδεύτηκε σε μια τρύπα σε έναν αγωγό υδροδότησης, ότι ο λαός της Λιβύης ήταν αυτός που τον σκότωσε, και ότι παρακάλεσε για έλεος πριν τον πυροβολήσουν.

Όλα αυτά είναι ψέματα και μια απροκάλυπτη εκστρατεία δυσφήμισης για να παρουσιάσουν τον Αδελφό και Ηγέτη Μουαμάρ αλ-Καντάφι ως δειλό. 

Φυσικά, θέλουν να παρουσιάσουν τον άνθρωπο που τους αψήφησε ως αδύναμο, και δεν θέλουν να τον κάνουν ήρωα ή να του δώσουν τη δόξα που του αξίζει.

Έχω μιλήσει με πολλούς επιζώντες από την νηοπομπή του Αδελφού και Ηγέτη. Όλοι μου έχουν πει, λίγο πολύ, την ίδια ιστορία.

Αυτή είναι μια μαρτυρία ενός από τους επιζώντες συντρόφους και στρατιώτες από την νηοπομπή του Αδελφού Ηγέτη Μουαμάρ αλ-Καντάφι που χτυπήθηκε από το ΝΑΤΟ, στις 20-10-2011.

«Πεινούσαμε και διψούσαμε μέσα στη γειτονιά του τομέα 2, τα στομάχια μας γουργούριζαν, μας τελείωναν οι προμήθειες και το ηθικό μας έπεφτε. Οι μάχες ήταν σφοδρές, το ΝΑΤΟ μας βομβάρδιζε όλη μέρα και νύχτα, οι μισθοφόροι μας χτυπούσαν δειλά από ψηλά κτίρια, προσπαθώντας να μας ξεχωρίσουν έναν προς έναν. 

Έπρεπε να κινούμαστε ακουμπισμένοι στους τοίχους, σκυμμένοι και σερνάμενοι για να βρούμε καταφύγιο από τους ελεύθερους σκοπευτές τους και τα γρήγορα πυρά. Έριχναν πυραύλους Grad πάνω από τα κεφάλια μας 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. 

Πολλοί από τους άντρες χτυπήθηκαν από θραύσματα. Τις τελευταίες 2 ημέρες προσπαθούσαν να μας αναγκάσουν να φύγουμε, μας είχαν χτυπήσει με ένα τοξικό αέριο, πολλοί άντρες έπεσαν τις τελευταίες μέρες.

Ο αδελφός Μουτασίμ ηγούνταν της άμυνας, μπορώ να πω ότι ήταν γενναίος και προνοητικός και ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή.

Ο Μουτασίμ γνώριζε ότι αφού μας είχαν χτυπήσει με τοξικό αέριο δεν μπορούσαμε να μείνουμε άλλο μέσα και έτσι αποφάσισε ότι έπρεπε να διασπάσουμε τις εχθρικές γραμμές προς το Τζάρεφ, ένα χωριό 30 χλμ. δυτικά της Σύρτης.

Την αυγή της 20ής Οκτωβρίου, ήρθε η ώρα. 

Ετοιμάζαμε τα φορτηγάκια που είχαμε αφήσει, πολλά από τα τεχνικά μας εργαλεία είχαν καταστραφεί από το ΝΑΤΟ, αλλά είχαμε κρύψει περίπου 30 αυτοκίνητα σε 30 διαφορετικά γκαράζ. Μας έλειπε η βενζίνη, είχαμε αποθηκεύσει μερικά βαρέλια σε κάποια υπόγεια.

Καταφέραμε να γεμίσουμε τα φορτηγά μέχρι το ένα τέταρτο περίπου. Όταν όλοι ετοιμάστηκαν, κοίταξα γύρω μου και είδα ότι οι άντρες μας ήταν απογοητευμένοι, αλλά καθώς μετακινούσα το βλέμμα μου πιο κάτω στο δρόμο, είδα έναν ηλικιωμένο να πλησιάζει με το τουφέκι του στο χέρι.

Ήταν ο Αδελφός Ηγέτης και μαζί του ο Abu Baker Younis Jaber . Αμέσως το ηθικό μας ανέβηκε στα ύψη και όλοι ένιωσαν δέος.

Ο Αδελφός Ηγέτης σήκωσε το τουφέκι του στον αέρα και είπε «Γιοι της επανάστασης της Αλ Φατάχ, τρέξτε στο μαρτύριο, τρέξτε στη Τζάνα. Ας δείξουμε στον εχθρό ποιοι είναι οι στρατιώτες της Αλ Φατάχ, πεθαίνουμε σήμερα, Αλλάχ Ακμπάρ».

Όλοι άρχισαν να φωνάζουν «Αλ Φατάχ, Αλ Φατάχ». Υπήρχαν δάκρυα στα μάτια μου, αυτή η συγκεκριμένη στιγμή ήταν απερίγραπτη.

Το αυτοκίνητο του Αδελφού Ηγέτη ήταν ένα Land Cruiser, οπότε ένας από τους άντρες τον πλησίασε και του είπε 

«Αδερφέ Ηγέτη, δεν πρέπει να μπεις σε αυτό το Cruiser, θα γίνει στόχος, θα ξέρουν ότι υπάρχει κάποιος σημαντικός μέσα, έλα στο αυτοκίνητο μου».

Θυμάμαι τον Αδελφό Ηγέτη να τον χτυπάει στον ώμο και να του λέει «Γιε μου, αν καβαλήσεις την καμήλα, μην κρύψεις ποτέ το πρόσωπο σου».* 

«Είμαι μόνο ένας από εσάς, γιε μου».

* = Λιβυκός ιδιωματισμός, που σημαίνει ότι αν πρόκειται να υπερασπιστείτε κάτι, μην προσπαθήσετε να κρυφτείτε.

Έτσι, η αυτοκινητοπομπή του Αδελφού Ηγέτη Καντάφι βομβαρδίστηκε και δηλητηριάστηκε με αέριο. Ο Μάρτυρας Abu Baker Younis Jaber πέθανε αμέσως ως συνέπεια του βομβαρδισμού και του δηλητηριώδους αερίου, οι επιπτώσεις του οποίου ήταν εμφανείς στο κυανώδες πρόσωπο του αργότερα.

Μετά τον βομβαρδισμό, το ΝΑΤΟ διέταξε τους πράκτορες του να πλησιάσουν το σημείο, αναζητώντας έναν τραυματία 69χρονο, που αιμορραγούσε από το κεφάλι και την κοιλιά του από τα θραύσματα, αποπροσανατολισμένος από το νευροπαραλυτικό δηλητήριο ο οποίος παρόλα αυτά εξακολουθούσε να αντιστέκεται με το πιστόλι στο χέρι μέχρι που το αιμόφυρτο και πονεμένο σώμα του τον εγκατέλειψε.

Στη συνέχεια τον περικύκλωσαν και τον αφόπλισαν, τον ξυλοκόπησαν και τον ακρωτηρίασαν σαν αγέλη δειλών και βρώμικων λύκων που δαγκώνουν και ροκανίζουν τη σάρκα ενός χτυπημένου τραυματισμένου Λιονταριού.

Ο Αδελφός και Ηγέτης, λιπόθυμος και εξασθενημένος από την απώλεια αίματος, παραπατώντας για να νικήσει τον εχθρό, πέθανε ένδοξα στο πεδίο της μάχης βρυχώμενος σαν λιοντάρι.

(Σημ.Μεταφρ: η χαριστική βολή σε αυχένα και κεφάλι επήλθε μετά από προφορική εντολή της Χίλαρι Κλίντον. Λίγες ημέρες μετά ο εκτελεστής του Συνταγματάρχη Καντάφι που επιδείκνυε το χρυσό πιστόλι του ως λάφυρο και φορούσε καπέλο Αμερικανικής ομάδας μπέιζμπολ … βρέθηκε νεκρός ως μια δίκαιη πράξη εκδίκησης εκ μέρους της Λιβυκής εθνικής αντίστασης)

Ως πράξη χαιρεκακίας, χορταίνοντας τα άρρωστα μυαλά τους και ξεχύνοντας την απεριόριστη μνησικακία που συσσώρευαν εναντίον του για 42 χρόνια, το ΝΑΤΟ και τα πιόνια του επέδειχναν το γεμάτο σφαίρες πτώμα του σε ένα ψυγείο για μέρες σε όλο τον κόσμο να το κοιτάζει, στέλνοντας ένα μήνυμα ότι αυτό είναι το τέλος όποιου τολμά να τους αψηφήσει.

Οι Ιμπεριαλιστές ήθελαν πάντα να αμαυρώσουν την εικόνα των ηρώων μας και να πουν στον κόσμο ότι ήταν δειλοί και ποτέ τους αρκετά γενναίοι για να τους αντισταθούν, ότι δεν άξιζαν ένα ένδοξο τέλος.

Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι μάρτυρες μας πέθαναν αντιστεκόμενοι σε αυτούς και στην αποικιακή τους βαρβαρότητα, πέθαναν προχωρώντας μπροστά χωρίς να κάνουν πίσω, και το καθαρό τους αίμα που έβρεξε το έδαφος μας δεν έρευσε μάταια.

Τι απέγιναν οι ένοπλοι σύντροφοι αλλά και οι συντρόφισσες του όπως της 77ης Ταξιαρχίας ή γνωστή ως «Φρουρά των Αμαζόνων» της οποίας την στελέχωση και οργάνωση βοήθησε η Ανατολική Γερμανία ;

Πολλοί από τους φρουρούς του Αδελφού και Ηγέτη Μουαμάρ αλ-Καντάφι πέθαναν στη μάχη εναντίον του ΝΑΤΟ και του μισθοφορικού στρατού ξηράς του. Τόσο άνδρες όσο και γυναίκες φρουροί. Κάποιοι επέζησαν και αφηγούνται τις ιστορίες για το τι συνέβη στη Λιβύη και πώς το ΝΑΤΟ κατέστρεψε το πιο ευημερούν έθνος της Αφρικής.

Τελικά οι μισθοφόροι που πολέμησαν το καθεστώς που υποστηρίχτηκαν από τον γιο του Παπανδρέου μέχρι το ελληνικό Indymedia … ήταν πιόνια των ΗΠΑ και χρήστες ουσιών;

Απολύτως. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι' αυτό. Αυτός είναι ο ίδιος μισθοφορικός στρατός που μάχεται παντού για τα συμφέροντα της Δύσης. Ο ίδιος τρομοκρατικός στρατός που δημιούργησαν και πολεμούν γι' αυτούς στο Αφγανιστάν, την Υεμένη, τη Λιβύη και τη Συρία. 

Ένας Θεός ξέρει πού αλλού θα τους αναπτύξουν για να καταστρέψουν ένα άλλο κυρίαρχο έθνος.

Ο λόγος της επέμβασης ήταν επίσης τα έργα υδροδότησης και το πλάνο του ηγέτη σας για μια ανεξάρτητη Αφρική;

Σωστό. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τον πόλεμο κατά της Λιβυκής Αραβικής Τζαμαχιρίας. Αλλά αναμφίβολα, το όραμα του Αδελφού και Ηγέτη για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αφρικής, με έναν αφρικανικό στρατό, ένα αφρικανικό διαβατήριο, μία αφρικανική οικονομική αγορά και ένα αφρικανικό νόμισμα, το Χρυσό Δηνάριο, ήταν ο κύριος λόγος. 

Γινόταν πραγματική δουλειά και η Αφρικανική Ένωση πέτυχε πολλά. Η Λιβύη έχτιζε μια νέα πόλη, που ονομαζόταν Αφρικανική Οικονομική Πόλη, περίπου 90 χιλιόμετρα δυτικά της Σύρτης, η οποία υποτίθεται ότι θα ήταν η έδρα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αφρικής, και εκεί επρόκειτο να χτιστεί ένα Αφρικανικό Κοινοβούλιο.

Εκατοντάδες Ευρωπαίοι σας στήριξαν στις ύστατες μάχες. Ανάμεσα τους και κάποιοι Έλληνες. Ποια η άποψη σου για αυτούς;

Τρέφω μεγάλο σεβασμό για όλους τους ελεύθερους λαούς του κόσμου που στάθηκαν δίπλα και πολέμησαν στο πλευρό της Λιβυκής Αραβικής Τζαμαχιρίγια ενάντια στις τυραννικές και σατανικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ.

Ποια ήταν η ιδεολογία της επανάστασης;

Ο Αδελφός και Ηγέτης πίστευε στη Λαϊκή Πολιτεία, ίδρυσε το πρώτο Κράτος των Μαζών στον κόσμο, δηλαδή την Τζαμαχιρίγια. Ήταν Σοσιαλιστής και απέρριπτε τον Καπιταλισμό. 

Μπορείτε να διαβάσετε και να μελετήσετε το Πράσινο Βιβλίο και τις 3 σειρές Σχολίων στο Πράσινο Βιβλίο, για να μάθετε περισσότερα για τις κοινωνικές απόψεις του Αδελφού και Ηγέτη.

Ποια η άποψη του Καντάφι για την Ελλάδα και τους Έλληνες:

Ο Αδελφός και Ηγέτης Μουαμάρ αλ-Καντάφι αγαπούσε την Ελλάδα*. Αγαπούσε τη φιλοσοφία και το φιλοσοφικό του έργο παρουσιάστηκε στο Πράσινο Βιβλίο.

Θαύμαζε το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν μια από τις κύριες γενέτειρες της φιλοσοφίας και εκτιμούσε τη βαθιά ιστορική σχέση μεταξύ Αράβων και Ελλήνων.

Ο Αδελφός και Ηγέτης πάντα κήρυττε στους λαούς του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού λαού, να καταργήσουν την ψεύτικη δημοκρατία δυτικού τύπου και να υιοθετήσουν την αληθινή Λαϊκή Πολιτεία, μια κοινωνία βασισμένη στην Τζαμαχιρίγια.

Πολλά από αυτά που είπε επαληθεύτηκαν. Ήταν ένας «προφήτης» ;

Ο αδελφός ηγέτης Μουαμάρ αλ-Καντάφι ήταν σίγουρα ένας μεγάλος επαναστάτης και ένας απίστευτος οραματιστής. Ήταν μελετηρός και πολύ έξυπνος.

Καθ' όλη τη διάρκεια των δεκαετιών του '70, του '80 και του '90, σε ολόκληρη τη Δύση και δυστυχώς και στον Αραβικό κόσμο και στην Ανατολή γενικότερα, απεικονιζόταν ως τρελός, παράφρων και ένας ασταθής άνθρωπος που έλεγε απίστευτα πράγματα.

Η προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης ήταν ισχυρή. Ωστόσο, ο χρόνος απέδειξε ότι αυτοί ήταν οι τρελοί και ότι αυτός ήταν ο μόνος λογικός άνθρωπος. Όλα όσα είπε αποδείχθηκαν αληθινά. Όλα όσα προέβλεψε συνέβησαν, είτε επρόκειτο για το Λιβυκό ζήτημα, είτε για το αφρικανικό ζήτημα είτε για το παγκόσμιο ζήτημα.

Ήταν σαν προφήτης. 

Δυστυχώς, πολλές από τις ομιλίες του έχουν χαθεί, μάλλον, κρύφτηκαν ή βανδαλίστηκαν σκόπιμα. Η δική του βιβλιοθήκη βομβαρδίστηκε από το ΝΑΤΟ το 2011. 

Όλα αυτά έγιναν σκόπιμα, ώστε τα λόγια του να μην φτάσουν στις παγκόσμιες μάζες. Αλλά ελπίζουμε ότι όλο το έργο του θα ανακτηθεί και θα ανακαλυφθεί, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να δουν περισσότερες από τις οραματικές προβλέψεις του. Η ιστορία θα συνεχίσει να τον απαλλάσσει. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του.

Η Λιβυκή επανάσταση υποστήριξε τους πάντες από την ακροαριστερή RAF μέχρι κάποια Ευρωπαϊκά εθνικιστικά κινήματα και αντισιωνιστικές αντάρτικες ομάδες. Ποια η γνώμη σου;

Ο Αδελφός και Ηγέτης Μουαμάρ αλ-Καντάφι έλεγε πάντα ότι η Επανάσταση της Αλ Φατάχ είναι μια παγκόσμια επανάσταση. Πίστευε ότι ήταν καθήκον του να βοηθά και να βοηθάει άλλους λαούς σε όλο τον κόσμο που αγωνίζονταν για την ελευθερία και την απελευθέρωση.

Υποστήριζε επαναστατικά κινήματα όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά παντού στον κόσμο. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο η Δύση ήθελε να τον σκοτώσει. Ποτέ δεν ξέχασαν τι έκανε για τους λαούς του κόσμου.

Για να το αποδείξω αυτό, θυμάμαι ακόμα, βρετανικές εφημερίδες, μια μέρα μετά τον μαρτυρικό του θάνατο, να δείχνουν το ματωμένο σώμα του Αδελφού και Ηγέτη, να καυχιούνται για τον θάνατο του, με τίτλους όπως «Αυτό είναι για τα θύματα του IRA». Αυτό σημαίνει ότι ποτέ δεν ξέχασαν ότι υποστήριζε τον IRA και άλλα επαναστατικά κινήματα, και ήταν τόσο απεγνωσμένοι να τον σκοτώσουν γι' αυτό, όπως έδειχναν οι τίτλοι.

Ο ένας από τους γιους που επέζησε θέλει να πολιτευτεί. Ισχύει;

Ο Σαΐφ αλ Ισλάμ Καντάφι έχει θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία. Αλλά από τότε που ο Σαΐφ αλ Ισλάμ ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του και το Λιβυκό δικαστήριο την επικύρωσε, η Δύση μπλοκάρει τις ελεύθερες και δίκαιες εκλογές.

Δεν είναι περίεργο, γιατί αν υπήρχαν ελεύθερες και δίκαιες εκλογές (όχι ότι είμαι υπέρ της ψεύτικης δυτικού τύπου δημοκρατικής διαδικασίας, αλλά ας το κάνουμε αυτό, για να νικήσουμε τη Δύση στο δικό της παιχνίδι) ο Σαΐφ θα κέρδιζε εύκολα και με σαρωτική νίκη, και η Δύση θα ερχόταν σε αμήχανη θέση, γιατί το ερώτημα τότε θα ήταν, γιατί το ΝΑΤΟ επενέβη το 2011 εναντίον της Λιβυκής Τζαμαχιρίγια, αν η πλειοψηφία του λιβυκού λαού υποστηρίζει τον Σαΐφ αλ Ισλάμ;

Ποιος ήταν ο λόγος για αυτά τα 14 χρόνια δυστυχίας που πέρασαν οι Λίβυοι, αν ο Σαΐφ εκλεγεί;

Θα αποδειχθεί ότι ο πόλεμος στη Λιβύη το 2011 ήταν αβάσιμος και στηριγμένος σε ψέματα και ότι ο Λιβυκός λαός ήταν πάντα πίσω από τον αδελφό και ηγέτη Μουαμάρ αλ Καντάφι. Η Δύση μπλοκάρει επίσης τις εκλογές, επειδή η επιστροφή του Σαΐφ αλ Ισλάμ θα σήμαινε ότι το έργο της καταστροφής των 14 ετών χρόνια θα κατέληγε στο κενό.

Ποια η στάση των Λίβυων σήμερα;

Η συντριπτική πλειοψηφία των Λίβυων είναι υπέρ της Τζαμαχιρίγια, που σημαίνει ότι υποστηρίζουν τον Αδελφό και Ηγέτη Μουαμάρ αλ-Καντάφι και τη Λιβυκή Τζαμαχιρίγια μέχρι σήμερα. Αν διεξάγονταν εκλογές αύριο, θα το δείτε αυτό μέσα από μια σαρωτική νίκη του Σαΐφ αλ Ισλάμ.

Ποια η άποψη σου για τους Νάσερ, Σαντάμ και τον πατέρα Άσαντ

Ο Λιβυκός λαός αγαπά τον Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ και τον θεωρεί το Μονοπάτι του Αραβικού Εθνικισμού σε αυτή την εποχή και περίοδο.

Σχεδόν κάθε πόλη στη Λιβύη έχει έναν δρόμο που πήρε το όνομα του από τον μεγάλο επαναστάτη Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ. Αυτό δείχνει πόσο βαθιά τον αγαπούν και τον εκτιμούν.

Βλέπουμε τον Σαντάμ Χουσεΐν ως μάρτυρα. Αν και η Λιβυκή Τζαμαχιρίγια είχε πολλές διαφορές μαζί του και με τις πολιτικές του, τον θυμόμαστε ακόμα ως σύντροφο και μάρτυρα.

Ο Αδελφός Χάφεζ Αλ Άσαντ ήταν καλός φίλος της Λιβύης και του Αδελφού και Ηγέτη Καντάφι.

Αληθεύει ότι η Λιβύη το ’74 υποστήριξε την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο;

Η αλήθεια είναι ίσως διαφορετική από όσα λένε κάποιοι στα ΜΜΕ και συγκεκριμένα ένας αξιωματούχος της εποχής εκείνης. Υπήρξε άνοιγμα του στρατιωτικού αποθέματος σύμφωνα με έγγραφη μαρτυρία του Σουλεϊμάν Αλί Ατέιγκα, πρώην πρέσβη της Λιβύης στην Τουρκία στο ημερολόγιο του και αν αληθεύει αυτό έλαβε μέρος ως αντίδραση στον Αμερικανικό παράγοντα λόγω του κλίματος της εποχής και της επιρροής του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Ο Καντάφι δεν περίμενε ότι θα υπάρξει εισβολή και κατοχή της νήσου*

Μετά το Κυπριακό ο Καντάφι ενδυνάμωσε τις σχέσεις του με την Ελλάδα και αποκαλούσε την Τουρκία «ο σκλάβος των ΗΠΑ». Θεώρησε αρχικά ότι Τουρκία θα βοηθούσε την αντίσταση σύντομα όμως κατάλαβε ποιοι την διοικούν …

* Υπάρχει ένας θρύλος οτι ήρθε στην Ελλάδα και σπούδασε στην σχολή Ευελπίδων από όπου αποφοίτησε στα 1965.

Πάντως το Γενικό Επιτελείο Στρατού διαψεύδει κατηγορηματικά πως ο Μουαμάρ Καντάφι υπήρξε ποτέ μαθητής της Στρατιωτικής Σχολή Ευελπίδων, μετά από ενδελεχή έρευνα στα αρχεία της σχολής.

 Σύμφωνα με μαρτυρίες όμως όχι μόνο ήταν μαθητής της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων στο Χατζηκυριάκειο του Πειραιά, αλλά και τερματοφύλακας στην ομάδα πόλο της σχολής.

 Οπως θυμάται ο 67χρονος σήμερα πρώην διεθνής παίκτης της εθνικής Ελλάδος στο πόλο, Γιώργος Κότταλης, στα μέσα της δεκαετίας του 1960, υπηρετώντας τη θητεία του είχε ενταχθεί στην ομάδα των Ενόπλων Δυνάμεων.

 Ο Μουαμάρ Καντάφι, λέει ο κ. Κότταλης, «ερχόταν τρεις φορές την εβδομάδα στο κολυμβητήριο, έξω από την πύλη της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, στο Παλατάκι στον Πειραιά, που είχε τότε τη μοναδική κλειστή πισίνα στη χώρα. 

Είχε φτιαχτεί με χρήματα του ΝΑΤΟ για να εκπαιδεύονται οι βατραχάνθρωποι, όμως εμείς σιγά-σιγά, πρώτα με τον Ολυμπιακό και μετά με τον Εθνικό, το εκμεταλλευτήκαμε και κάναμε προπόνηση ομάδων πόλο».

 Οι αναμνήσεις του κ. Κοττάλη συνεχίζονται: 

«Ο Μουαμάρ Καντάφι ήταν ψηλός, πολύ καλός αθλητής και κολυμβητής, όμως καθώς υστερούσε λίγο στο πόλο, ο Γαρύφαλλος τον έβαζε συνήθως τερματοφύλακα, ακριβώς λόγω ύψους. Όποτε μάλιστα έτρωγε γκολ, τραβούσε τα κατσαρά μαλλιά του».

 «Ξεχώριζε ο Μουαμάρ Καντάφι γιατί ενώ οι άλλοι Αφρικανοί και Λίβυοι ήταν μαύροι, εκείνος ήταν λευκός, αλλά και γιατί -αυτό μάλιστα μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση- μιλούσε άπταιστα ελληνικά. Σε κάποιες συζητήσεις που κάναμε μας έλεγε ότι πριν έρθει στη χώρα μας είχε κάνει έξι χρόνια φροντιστήριο. Επειδή ήταν αριστούχος, φαίνεται ότι είχαν προγραμματίσει ότι κάποια στιγμή θα έρθει στην Ελλάδα».

 Στη Σχολή απ’ ό,τι μαθαίναμε από τους καθηγητές και του πλοιάρχους ο Μουαμάρ Καντάφι ήταν αριστούχος και, όπως βλέπαμε και εμείς, ήταν τακτικός και συνεπής. Ήταν τότε το 1964, απ’ ό,τι θυμάμαι, τριτοετής. Πρέπει να ήταν και επιμελητής της τάξης του, αφού είχε το ανάλογο σιρίτι-γαλόνι και οι νεότεροι και συμμαθητές του τού έδειχναν σεβασμό. 

Ήταν τρομερά φιλέλληνας, γνώριζε καλά το «νους υγιής εν σώματι υγιεί» και μιλούσε για την αρχαία Ελλάδα, για Θουκυδίδη και Αριστοτέλη. Ήθελε να γίνει και βατραχάνθρωπος αλλά λόγω καταγωγής ο Αμερικανός αντιπλοίαρχος, τον έκοψε χωρίς δεύτερη σκέψη. 

Την 1η Σεπτεμβρίου 1969, μια μικρή ομάδα στρατιωτικών με επικεφαλής τον 27χρονο τότε Μουαμάρ αλ Καντάφι οργάνωσαν πραξικόπημα εναντίον του βασιλιά Ιντρίς, ο οποίος βρισκόταν για λόγους υγείας στα Καμένα Βούρλα. 

Μαρτυρίες κάνουν λόγο για αρωγή της 21ης Απριλίου στην ανατροπή αυτή μέσω της διακοπής των επικοινωνιών του έκπτωτου μονάρχη. 

Μετά την πτώση της ελληνικής στρατιωτικής κυβέρνησης κάποιοι καθεστωτικοί βρήκαν άσυλο στην Λιβύη ενώ στην εφημερίδα 4η Αυγούστου - πριν το ’74 - δημοσιεύονταν επί χρόνια υμνητικά άρθρα για το καθεστώς του Καντάφι «πιέζοντας» τον Παπαδόπουλο να λάβει παρόμοια «επαναστατικά μέτρα» γεγονός που δεν αποδέχτηκε ποτέ η ηγετική τριανδρία ...

* Επαφές με το καθεστώς Καντάφι διατηρούσαν και οι άτακτοι του Κύπριου γιατρού Λυσσαρίδη και μάλιστα κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι τελευταίοι πολέμησαν το 67' σε επιχειρήσεις ενάντια στον Ισραηλινό στρατό στο πλευρό του Συριακού στρατού ...

«Μεταξύ της φιλελεύθερης Δύσης και του σκοταδισμού υπάρχει ένας Τρίτος Δρόμος»: μια συνέντευξη του Adriano Scianca (https://mavreslegeones.blogspot.com/)

 

Το τελευταίο σας έργο είναι αφιερωμένο στη διάκριση μεταξύ των εννοιών της Ευρώπης και της Δύσης, ένα επαναλαμβανόμενο και κεντρικό θέμα ειδικά στη σκέψη της «Νέας Δεξιάς«. Γιατί νιώσατε την ανάγκη να ρίξετε φως σε αυτό το θέμα;

- Επειδή οι αντιδράσεις στον πόλεμο στην Ουκρανία που μπόρεσα να παρατηρήσω από τον μη κομφορμιστικό ιταλικό κόσμο (αλλά πιστεύω ότι στη Γαλλία η κατάσταση δεν είναι διαφορετική) μου έδειξαν αφενός φιλορωσικά περιβάλλοντα που ακολούθησαν την αφήγηση της Μόσχας σε σημείο να ταυτίσουν πλήρως την έννοια της Ευρώπης με αυτήν της Δύσης, και από την άλλη πλευρά, περιβάλλοντα εχθρικά σε αυτήν την αφήγηση σε σημείο να πλευρίζουν sic et simpliciter την αντίπαλη αφήγηση, δηλαδή την φιλελεύθερη και δυτική. 

Στην πράξη, η έννοια της Ευρώπης επανήλθε έναντι αυτής της Δύσης από δύο αντίθετες κατευθύνσεις: από εκείνους που αντιτάχθηκαν σε αυτό το μπλοκ και από εκείνους που το εξύψωσαν. Για αυτό το λόγο θεώρησα σκόπιμο να ξεκινήσω ξανά από αυτή τη στοιχειώδη διάκριση

για να διαβάσετε ολόκληρη την συνέντευξη εδώ ...

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: συνέντευξη με έναν Αλαουίτη της Συρίας

 

Οι ταραχές οργανώθηκαν το 2011 από τους Σιωνιστές και τις δυτικές κυβερνήσεις ή οι Σαουδάραβες είχαν τον κύριο ρόλο; Όλοι οι Σουνίτες ήταν ενάντια στον πρόεδρο της Συρίας;

Πρώτα από όλα δεν ήταν όλοι οι Σουνίτες εναντίον του. Πολλοί συμμετείχαν στον Συριακό στρατό και πολέμησαν το ISIS και τις τρομοκρατικές ομάδες από το 2011. Σαουδάραβες Καταριανοί και Τούρκοι ήταν οι κύριοι υποστηρικτές του FSA μαζί με τους Σιωνιστές και κάτω από την κάλυψη των Δυτικών κυρίως στην προμήθεια οπλισμού.

Πες μας για τον ρόλο των Κούρδων. Ξέρουμε ότι τους βοήθησαν οι Σύριοι με σπίτια μόρφωση και όπλα. Γιατί αλλάζουν τόσο γρήγορα συμμάχους; Είναι σήμερα με τις ΗΠΑ και με το Ισραήλ;

Πάντα ονειρεύονται να έχουν το δικό τους κράτος που τους φέρνει κοντά σε αυτό που λένε «Κουρδική γη» σε Συρία Ιράκ και Τουρκία. Προσπαθούν να πάρουν το πλεονέκτημα της κατάστασης που θα τους κάνει να επιτύχουν τον σκοπό τους. Για να το επιτύχουν θα συνεργαστούν με τον οποιονδήποτε και για αυτό αλλάζουν συμμάχους. Από το ’71 η κυβέρνηση δεν τους συμπεριέλαβε στις αποφάσεις, αυτοί θέλουν μεγαλύτερο ρόλο στην κοινωνία.

Πριν χρόνια αλλάξατε το παιχνίδι στα πεδία των μαχών με την βοήθεια Ιρανών και της Χεζμπολάχ καθώς με την συνδρομή των Ρώσων. Πως συνέβη αυτό και γιατί ο Assad δέχτηκε ο θύλακας του Idlib να είναι υπό Τουρκικό έλεγχο;

Ο Συριακός στρατός χρειάστηκε βοήθεια και υποστήριξη. Μας έδωσαν όπλα και οι Λιβανέζοι αναμίχθηκαν άμεσα. Ο πρόεδρος δεν είχε άλλη επιλογή από το να δεχτεί αυτή την κατάσταση δεν μπορούσε να κάνει κάτι, η πίεση ήταν μεγάλη.

Μετά την πρόσκαιρη νίκη ο στρατός σας ήταν αδύναμος ή ο λαός κουράστηκε από τη  διαφθορά του καθεστώτος;

Οι κυβερνώντες άρχισαν να χάνουν την λαϊκή συναίνεση το 2019 και πιο πολύ το 2024. Η διαφθορά επιταχύνθηκε και δεν έκαναν σωστές διπλωματικές κινήσεις. Άρχισαν να χάνουν την ελπίδα στον Assad ως ηγέτη.

Οι Αλαουίτες τι καταγωγή έχουν και ποια τα συναισθήματα τους για την Ελλάδα. Πως ζουν τώρα και που;

Έχουμε σύνδεση με τους Έλληνες. Πολλά κοινά σε ήθη και έθιμα παραδόσεις. Είμαστε συγγενείς και μέσα από τον τρόπο σκέψης. Η πίστη μας βασίζεται στην Πλατωνική σκέψη. Κάποιοι πιστεύουν ότι έχουμε και φυλετική σύνδεση. Ο Πλάτων μας έχει επηρεάσει σχετικά με τα θέματα της ψυχής και της γνώσης και την προσπάθεια για την εύρεση της αλήθειας.

Οι Στρατηγοί σας αληθεύει ότι πήραν λεφτά και έδωσαν διαταγές υποχώρησης; Χάσατε τα πάντα μέσα σε έντεκα ημέρες. Γιατί συνέβη αυτό;

Όλα είναι θολά. Ήταν μια έκπληξη. Υπάρχουν πολλές ιστορίες. Ήμασταν έτοιμοι να μπούμε σε Χαλέπι και Χομς και ξαφνικά παραδοθήκαμε. Κάποιοι πιστεύουν ότι οι Ισραηλινοί έστειλαν ψεύτικα σήματα στις μονάδες για να παραδοθούν και να υποχωρήσουν. Γεγονός παραμένει ότι κάποιες μονάδες αντιστάθηκαν λυσσαλέα. Κυρίως οι ειδικές δυνάμεις.

Οι Ιρανοί και οι Ρώσοι ήξεραν για την επερχόμενη επίθεση των Σαλαφιστών;

Ιρανοί και Ρώσοι μας προειδοποίησαν τρεις μήνες πριν. Φάνηκε ότι θα πολεμούσαμε μέχρι τέλους. Αργότερα κανείς δεν ήξερε γιατί παραδοθήκαμε. Ίσως ο πρόεδρος είχε καλύτερη συμφωνία για αυτό πολλοί τον θεωρούν μειοδότη. Κάποιοι θεωρούν ότι πρόδωσε τον «Άξονα» άλλοι ότι τον πρόδωσαν οι Ρώσοι. Πολλοί λένε ότι οι Ρώσοι τον ανάγκασαν να σταματήσει την μάχη και να φύγει στην Μόσχα. Εκεί πιθανότατα είναι και ο διοικητής των «Τίγρεων».

Όπως ξέρουμε οι Σαλαφιστές έκαψαν το μαυσωλείο και το φέρετρο του Hafez al - Assad. Ταλμουδική πρακτική αυτό το μίσος;

Είναι οι ψυχές τους γεμάτες μίσος. Ακολουθούν τον σεΐχη τους Ibn Taymiyya που έβγαλε διατάγματα εξόντωσης μας για θάνατο βιασμό κλοπές και την καταστροφή μας.

Γιατί ο Maher Assad διέφυγε στο Ιράκ;

Δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες. Έσπευσαν να σωθούν. Ιρανοί και Ρώσοι διαφώνησαν για τις εξελίξεις. Ακούγεται ότι 6000 στρατιωτικοί διέφυγαν στην Ρωσία.

Αληθεύει ότι οι Ρώσοι βομβάρδισαν την έρημο αντί τους Σαλαφιστές;

Τους κατήγγειλαν και Ιρανοί στρατηγοί. Προτίμησαν την Ουκρανία από την Συρία. Έγινε συμφωνία με ΗΠΑ και Ισραήλ.

Τι συμβαίνει σήμερα στις περιοχές σας;

Σκοτώνουν παιδιά και βιάζουν τις γυναίκες. Ακόμη και ανθρώπινη σάρκα τρώνε από τα πτώματα.

Ο Έλληνας υπουργός εξωτερικών επισκέφτηκε τον σφαγέα στην Δαμασκό. Τι έχεις να πεις για αυτό;

Απογοήτευση. Πως μπορούν να συνδιαλέγονται με έναν τρομοκράτη και σφαγέα μειονοτήτων;

Ο ρόλος της Τουρκίας σήμερα;

Κατευθύνουν την μαριονέτα τους. Του δίνουν οδηγίες. Ο τρομοκράτης πρόεδρος είναι άνθρωπος Ισραηλινών ή Άγγλων.

Νιώθεις Άραβας ή Σύριος;

Είμαι περήφανος Σύριος και όχι Άραβας όπως λέει το Baath. Συμφωνώ με το SSNP που μας βλέπει ως ξεχωριστό έθνος.

Γιατί σας βομβαρδίζει η Σιωνιστική αεροπορία;

Πλέον δεν υπάρχει Συριακός στρατός. Όλα καταστράφηκαν από τους Σιωνιστές. Υποδομές και αεροδρόμια.

Είναι αλήθεια ότι οι Σιίτες μαχητές αρνήθηκαν να παραδοθούν στις μάχες της πρωτεύουσας;

Πολέμησαν μέχρι τον τελευταίο λεπτό λόγω της πίστης τους.

Τι θα συμβεί με τις Ρωσικές βάσεις;

Οι Σαλαφιστές δεν τις έχουν στοχοποιήσει. Οι Ρώσοι προσπαθούν να τις διατηρήσουν μέσω συνομιλιών με τους τρομοκράτες.

Ποιο είναι το μέλλον της Συρίας;

Πιθανόν τέσσερα κράτη σε μια συνομοσπονδία ή τέσσερα ανεξάρτητα κράτη.

Ποιος σκότωσε τους δυο αρχιεπισκόπους της Συρίας;

Κανείς δεν ξέρει σίγουρα. Πονεμένη ιστορία. Κάποιοι λένε οι Σαλαφιστές άλλοι λένε οι ξένες υπηρεσίες.

Η αποκλειστική συνέντευξη του ιστορικού ερευνητή Βασιλείου Μιχαλόπουλου για την Νότια Αφρική (Το Ξίφος του Πνεύματος)




 

Συνέντευξη με την Ισαμπέλ Περάλτα (https://macedoniannationalists.com/)

 

Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω  από τα βάθη της καρδιάς μου που συμφώνησες να μας παραχωρήσεις την συνέντευξη αυτή, εκ μέρους των Αυτόνομων Μακεδόνων Εθνικιστών, της συντακτικής ομάδας και φυσικά σε ευχαριστώ και εγώ προσωπικά.

Για να βοηθήσουμε τους αναγνώστες μας να γνωρίσουν καλυτέρα την ιστορία σου, έχουμε ετοιμάσει μία μικρή βιογραφία την οποία σκοπεύουμε να προσθέσουμε και στο άρθρο (το διάβασε και το ενέκρινε). 

Η Ισαμπέλ Περάλτα είναι μία Ισπανικής καταγωγής πολιτική ακτιβίστρια με έντονη παρουσία στο κίνημα των Εθνικών κοινωνιστών. Γνωστή για τις εκφρασμένες απόψεις της, έχει γίνει ένας αντιπρόσωπος κλειδί για την Εθνικιστική ιδεολογία, ιδιαίτερα στην Ισπανία, ενώ η ίδια εντάσσει τον εαυτό της στο ευρύτερο Ευρωπαϊκό Εθνικιστικό κίνημα.

Νεότερα χρόνια και Πολιτική Αφύπνιση: Η Ισαμπέλ Περάλτα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ισπανία. Οι πρώτες πολιτικές απόψεις της σχηματίστηκαν από το ισχυρό ένστικτο του Εθνικισμού και την ανάγκη για διατήρηση την Ευρωπαϊκής πολιτισμικής ταυτότητας. 

Ως νεαρή γυναίκα, συντάχθηκε με τον πολιτικό ακτιβισμό, όπως επίσης και με ομάδες που συνηγορούν υπέρ των παραδοσιακών και εθνικιστικών ιδεολογιών. Αυτές οι απόψεις της επηρεάστηκαν από τις ανησυχίες σχετικά με την διάβρωση των εθνικών ταυτοτήτων στην Ευρώπη, ιδιαίτερα για την παγκοσμιοποίηση και της αλλοίωσης των Ευρωπαϊκών παραδόσεων και αξιών. 

Ένα από τα βασικά δόγματα του ακτιβισμού της υπήρξε η προώθηση του Εθνικοσοσιαλισμού, τον οποίο θεωρεί ότι προσφέρει λύσεις στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη σήμερα και πάντα. 

Έχει εκφράσει ανοιχτά τον θαυμασμό της για ιστορικά πρόσωπα που συνδέονται με τον ευρωπαϊκό εθνικό κοινωνισμό και έχει επιδιώξει να ενσωματώσει αυτές τις ιδεολογίες στον σύγχρονο πολιτικό λόγο της.

για να διαβάσετε ολόκληρη την συνέντευξη εδώ ...

Συνέντευξη του Michel Koeniguer: «Το Βερολίνο θα γίνει ο τάφος μας»

 


Συνέντευξη του Michel Koeniguer, του σπουδαίου Γάλλου καλλιτέχνη των κόμικς που δυστυχώς πέθανε μόλις πριν λίγους μήνες. 

Πολεμικός ανταποκριτής αλλά και παθιασμένος με τον σχεδιασμό ιστοριών πολέμου και ηρωισμού, αφηγείται σε ένα υπέροχο comic art book τον αγώνα των Γάλλων εθελοντών της Μεραρχίας των «SS Καρλομάγνος» στο Βερολίνο το 1945. 

Των τελευταίων Ευρωπαίων «Σπαρτιατών»που έπεσαν μαχόμενοι και επέλεξαν με πλήρη συνείδηση τον τάφο τους, για να έρθει ένας κόσμος ερειπίων να στηθεί πάνω στους θυσιασμένους για την Ιεραρχία, την Πίστη και την Νέα Ευρώπη. 

77 χρόνια μετά επιλέξαμε με αυτή την διαφορετική ματιά να τιμήσουμε την μνήμη εκείνων, ενώ τις μέρες αυτές έρχεται αναπόφευκτα στο νου μας και η υπεράνθρωπη αντίσταση των Ουκρανών συναγωνιστών στα έγκατα της γης στην Ελληνική Μαριούπολη, οι οποίοι με την σειρά τους επέλεξαν τον δικό τους τάφο.

 Η ιστορία έχει καταγράψει ότι τότε στην πλειοψηφία τους ήταν φασίστες χριστιανοί και εργάτες οι τελευταίοι υπερασπιστές του Βερολίνου, και σήμερα είναι φασίστες χριστιανοί και εργάτες οι τελευταίοι υπερασπιστές στο εργοστάσιο της μεταλλουργίας Azovstal

Και τότε λίγοι εναντίον πολλών, όμως όλοι υπέρ των βωμών και των εστιών και σήμερα λίγοι εναντίον πολλών, πάλι όλοι υπέρ των βωμών και των εστιών!

Μετάφραση: Nero Valois


link: Βερολίνο 1945: Βουδιστές μοναχοί υπερασπίζονται τον Εθνικοσοσιαλισμό «Οι άνθρωποι με τα πράσινα γάντια»

Ναι, υπήρχε ένα τμήμα Γάλλων εθελοντών στα Waffen SS. Πρώτα θα ονομαστεί Frankreich από το LVF και μετά το 1933 Waffen - Grenadier - Division der SS Charlemagne. 

Είναι το τέλος του που αφηγείται ο Michel Koeniguer στο comic άλμπουμ του, «Το Βερολίνο θα είναι ο τάφος μας» που κυκλοφορεί σήμερα από την Paquet. Θα είναι ένα έργο με τρεις τόμους. 

Ο «Καρλομάγνος», ή ότι απομένει από αυτόν, ένα Τάγμα (σ.μ. Oμάδα Μάχης κατά την Γερμανική στρατιωτική ορολογία) θα πολεμήσει μέχρι το τέλος στα ερείπια του Βερολίνου τον Απρίλιο και τον Μάιο του 1945, κοντά στο καταφύγιο του Χίτλερ. 

Ο Koeniguer επαναλαμβάνει λεπτομερώς το ταξίδι αυτών των ανδρών που δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν. Με ένα μυθιστορηματικό τρόπο αλλά πάντα βασισμένο σε ακριβή δεδομένα. Ένα πραγματικό έργο ιστορικής ανασυγκρότησης ενός «ταμπού», περίπλοκου και άγνωστου επεισοδίου της Ιστορίας μας. 

Ο Michel Koeniguer μίλησε ελεύθερα στο ligneclaire.info. 

Συνέντευξη στον Jean - Laurent TRUC.

Ερώτηση: Michel Koeniguer, γιατί αυτή η επιλογή να αφηγηθείτε το τέλος της μεραρχίας Charlemagne, των SS των Γάλλων εθελοντών, παγιδευμένων στο Βερολίνο το 1945;

Απάντηση: Ήξερα καλά το θέμα και είχα διαβάσει το βιβλίο του Jean Mabire, ένα κλασικό έργο πάνω στο θέμα. Και μου ήρθε η ιδέα όταν έκανα το Misty Mission. Αναρωτήθηκα πότε ένας μαχητής θα μπορούσε να είναι περισσότερο στο τέλος της μοίρας του. Το να βρίσκεσαι στο Βερολίνο το 1945 στα SS ήταν ότι χειρότερο για το μέλλον κάποιου .

Ερώτηση: Είναι κάτι που συνέβη, αλλά συχνά επισκιαζόταν και ασκήθηκε βέτο στην αφήγηση του. Έχει έντονη πολιτική χροιά η ιστορία του «Καρλομάγνου»;

Απάντηση: Πάντα έτσι είναι. Σήμερα είναι χειρότερα. Στη δεκαετία του 1960, υπήρχε μια ορισμένη μορφή συμφιλίωσης, ιδιαίτερα όταν επρόκειτο για τους Γάλλους που συμμετείχαν στο πλευρό του Γερμανικού στρατού, συμπεριλαμβανομένου του LVF. Στην Ταξιαρχία Frankreich και μετά στον «Καρλομάγνο», ήταν κρυμμένο κάτω από ένα μολυβένιο τσιμεντοκονίαμα. Στη Γαλλία όλα είναι πολιτικά. Επιμένω σε ένα ιστορικό γεγονός. Τώρα υπάρχει η πολιτική ορθότητα που σκοτώνει την κάθε  συζήτηση.

Ερώτηση: Υπογράφετε έναν ακριβή απολογισμό της ιστορικής πραγματικότητας. Ήταν για τους τελευταίους που πολέμησαν στο Βερολίνο το 1945. Προσθέτεις λίγο ρομαντισμό σε αυτό.

Απάντηση: Από την πλευρά μου, φυσικά, δεν υπάρχει πολιτική προκατάληψη. Πρώτα τα γεγονότα. Μερικοί από τους χαρακτήρες μου είναι εμπνευσμένοι από ανθρώπους που υπήρξαν. Άλλοι όχι. Προσθέτω ρομαντισμό γιατί δεν είναι ντοκιμαντέρ αλλά μια ιστορία σε πολύ ακριβείς ιστορικές βάσεις για την εξέλιξη των γεγονότων.

Ερώτηση: Παραμένετε στην πορεία του «Καρλομάγνου» με υπενθυμίσεις ονομάτων της «συνεργασίας», Darnand, Lafont.

Απάντηση: Ναι, γιατί υπάρχουν πολιτοφύλακες που ενσωματώθηκαν στον «Καρλομάγνο»μετά την απόβαση στη Νορμανδία. Στον πρώτο τόμο δεν υπάρχει μεγάλη αναφορά εκτός από έναν τύπο από τη Νότια Γαλλία, τον Κρίστιαν. Στη συνέχεια θα επιστρέψει στην περίοδο της Κατοχής.

Ερώτηση: Είχες πολλές πηγές;

Απάντηση: Ναι, εκτός από τον Mabire που περιγράφει τα γεγονότα ώρα με την ώρα, είχα και άλλες μαρτυρίες όπως το Combats pour l' honneur.

Ερώτηση: Έχουν απομείνει αρχεία;

Απάντηση: Όχι, μόνο βιβλία με μαρτυρίες. Τίποτα στα επίσημα αρχεία. Ίσως στη Ρωσία. Μαζί τους ήταν ένας φωτογράφος, ένας Νορβηγός από τη Μεραρχία SS Nordland στην οποία ήταν προσκολλημένοι οι Γάλλοι. Δεν είναι γνωστό τι απέγιναν οι φωτογραφίες.

Ερώτηση: Ποιοι είναι οι  αριθμοί για τον «Καρλομάγνο»;

Απάντηση: Στο Βερολίνο φτάνουν τους 300. Στο τέλος 30 αιχμαλωτίζονται από τους Ρώσους. Ο ακριβής αριθμός των επιζώντων πρέπει να ανέλθει σε λιγότερους από χίλιους από τους 7 έως 8000 άνδρες. Είναι πολύ διασκορπισμένοι σε διάφορες τοποθεσίες μάχης. Θα ακολουθήσουν τις πεποιθήσεις τους. Όταν συνειδητοποιούν κατά την άφιξη τους βόρεια του Βερολίνου ότι δεν θα υπάρξει ενίσχυση, καταλαβαίνουν. Ενώ περίμεναν ενισχύσεις. Με την ιδέα ότι οι Σύμμαχοι επρόκειτο να τους βοηθήσουν να απωθήσουν τους Ρώσους. 

Αυτό συμμεριζόταν και μέρος του Γερμανικού στρατού. Αλλά ο Πάττον δεν του επιτράπηκε τελικά να πάει στο Βερολίνο. Το Βερολίνο ήταν για τους Ρώσους ενώ ο Τσόρτσιλ ήταν πεπεισμένος αντικομμουνιστής. Είχε σχεδιαστεί ένα Γερμανικό σχέδιο επανεξοπλισμού. Αλλά για τον «Καρλομάγνο» δεν υπήρχε πλέον καμία λύση παρά μόνο να παλέψει μέχρι το τέλος.

Ερώτηση: Ο «Καρλομάγνος»σχηματίζει ένα πολύ ετερογενές περιβάλλον.

Απάντηση: Ναι, είναι μια περίεργη μίξη. Είχαν παλέψει για να στρατολογηθούν στη Γαλλία. Μετά τις 6 Ιουνίου μεταφέρθηκε εκεί η Πολιτοφυλακή (Milice). Αυτό δημιουργεί δυσφορία με τα πρώην μέλη του LVF ή τους πρώτους νεοσύλλεκτους στα Waffen SS. Υπάρχουν πρώην στρατιώτες, άνθρωποι που θέλουν να πολεμήσουν ενάντια στον μπολσεβικισμό. Είναι πλήρως Γαλλική η σύνθεση του. Οι Γερμανοί διαπίστωσαν επίσης ότι υπήρχε υπερβολική πολιτική πίστη  στη Γαλλία.

Ερώτηση: Που δεν έχει καμία σχέση με άλλα σώματα  μας, ακόμα κι αν υπήρχαν κάποιοι Αλσατοί στρατιώτες στα SS;

Απάντηση: Οι Αλσατοί δεν έχουν καμία σχέση με τον «Καρλομάγνο». Το πρόβλημα της Αλσατίας είναι πολύ ιδιαίτερο. Όταν οι Γερμανοί ξέμειναν από άνδρες, πήραν και Αλσατούς με τη βία για τα SS ανακατεμένους με εθελοντές. Όχι πολλούς. (Σημείωση του συντάκτη: διαβάστε το Ταξίδι του Marcel Grob).

Ερώτηση: Το 1945 στο Βερολίνο γίνονται εκτελέσεις;

Απάντηση: Τουλάχιστον για την καταστροφή των Ρωσικών αρμάτων μάχης. Οι άλλοι πάνε στο στρατόπεδο. Δεν έχω κανένα νούμερο. Απελευθερώθηκαν μεταξύ 1947 και 1949. Οι ξένοι βγήκαν πρώτοι από τα Ρωσικά στρατόπεδα.

Ερώτηση: Όταν ο Λεκλέρκ πυροβόλησε τους Γάλλους SS, ήταν άνδρες του «Καρλομάγνου» (Σημείωση του συντάκτη: ποτέ δεν μάθαμε αν η εντολή προερχόταν από αυτόν ή από έναν αξιωματικό του);

"Όταν συνελήφθησαν οι εθελοντές της Charlemagne από τους Αμερικανούς, παραδόθηκαν στους Γάλλους  στρατιώτες. Λίγο πριν εκτελεστούν ο στρατηγός Λεκλέρκ τους ρώτησε γιατί φορούσαν Γερμανικές στολές, του απάντησαν: Εσείς γιατί φοράτε Αμερικανική; "

Απάντηση: Ναι, μια απομονωμένη μονάδα σίγουρα μετά τις μάχες στην Πομερανία.

Ερώτηση: Πού βρήκατε όλη την τεκμηρίωση για το Βερολίνο;

Απάντηση: Γενικά, είχα τα ονόματα των δρόμων όπου είχαν περάσει, εκτός από το ότι η καταστροφή ήταν τρομερή, μεταξύ άλλων σημείων στα βόρεια της πόλης όπου έφτασαν. Δεν ήταν εύκολο. Στο Βερολίνο εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα τοίχοι γεμάτοι σφαίρες. Οι τελευταίες μάχες γίνονται στα κεντρικά γραφεία της Luftwaffe και αρνούνται να παραδοθούν.

Ερώτηση: Εργαστήκατε  με ένα συγκεκριμένο τρόπο;

Απάντηση: Σκεφτόμουν το σενάριο για πολύ καιρό. Ήθελα να είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου, να είναι άψογο το υπόβαθρο σε εξοπλισμό, στολές. Στο επίπεδο του σχεδίου, μολύβι, ινδικό μελάνι σε σχήμα 42 επί 59 cm. Λόγω των λεπτομερειών. Η διπλή σανίδα μπροστά από το δημαρχείο. (τέλος της σημείωσης του συντάκτη του άρθρου). Έκανα το κτίριο στο Μπρίστολ, πρόσθεσα δεξαμενές και ειδώλια στο 1/72. Έβγαλα φωτογραφία για να πάρω βάση και μου πήρε δέκα μέρες. Το χρώμα βρίσκεται στον υπολογιστή και ο Olivier Speltens το ολοκλήρωσε.

Ερώτηση: Πώς πιστεύετε ότι θα γίνει δεκτό το θέμα;

Απάντηση: Έχω ήδη με αυτόγραφο την deluxe έκδοση σε ασπρόμαυρο με μπόνους. Θα δούμε μετά το καλοκαίρι. Οι άνθρωποι που γνωρίζουν την ιστορία ενδιαφέρονται και άλλοι μαθαίνουν. Τίποτα περισσότερο.

Ερώτηση: Δεν υπήρχε ελπίδα για αυτούς τους Γάλλους, αυτούς τους χαμένους στρατιώτες του «Καρλομάγνου»;

Απάντηση: Όχι. Η υπεράσπιση του Βερολίνου ήταν απατηλή. Το βλέπουμε στην ταινία «Η Πτώση» και ο Χίτλερ παίζει σε χάρτη με μονάδες που δεν υπάρχουν πια. Οι Βερολινέζοι τους παίρνουν τηλέφωνο για τις περίφημες υποσχόμενες ενισχύσεις. Και αυτοί οι ίδιοι Γερμανοί μιλούν ελάχιστα για τις ξένες μονάδες που υπερασπίστηκαν την πόλη, για τους Γάλλους, τους Ισπανούς, τους Νορβηγούς, που χάθηκαν στη μάχη. Θα υπάρξουν τρία άλμπουμ και ετοιμάζω ένα σενάριο για τις μάχες στα τέλη του 1944. Δεν συζητήθηκε πολύ γιατί τότε ήμασταν συγκεντρωμένοι  ταυτόχρονα στην επίθεση των Αρδεννών.