Σε συνέχεια των Αυτόνομων παρεμβάσεων για τους τελευταίους Ουκρανούς υπερασπιστές της Μαριούπολης: πανό υπέρ της Ουκρανίας (Youth Block) και αφισοκόλληση (Defend Greece)
Σε συνέχεια των Αυτόνομων παρεμβάσεων για τους τελευταίους Ουκρανούς υπερασπιστές της Μαριούπολης: πανό υπέρ της Ουκρανίας (Youth Block) και αφισοκόλληση (Defend Greece)
Η αυτοθυσία των τελευταίων Ουκρανών εθελοντών μαχητών είναι η καλύτερη απάντηση στα ψεύδη των κατευθυνόμενων ΜΜΕ και τα τσιράκια των υπηρεσιών. Η τιτάνια μάχη των Εθνικιστών και των Εθνικοσοσιαλιστών/Φασιστών της Μαριούπολης θα γραφτεί με αίμα στο βιβλίο της ιστορίας.
Η θλιβερή εθελοτυφλία των εν Ελλάδι σχολιαστών και υποστηρικτών των εισβολέων της καπιταλιστικής Ρωσίας, ένα ακόμη δείγμα παρακμής που θυμίζει τα λόγια του Franco Freda «βασικά είναι ο συνηθισμένος φθόνος όσων δεν έχουν το θάρρος και δεν θέλουν να το έχει κανένας άλλος».
Οι κραυγές των μισθοφόρων της ανατολής δεν μπορούν να καλύψουν τις πολεμικές ιαχές της Ουκρανικής «Εθνικής Αντίστασης»!
Τιμή σε αυτούς που φυλάνε Θερμοπύλες!
Φέτος τα αυγά στην Μαριούπολη είναι βαμμένα με το αίμα του αλλόφυλου εχθρού
Τιτάνων ιαχές από τα έγκατα της γης απαντούν στο προσκλητήριο του Perun
Οι Βαλκυρίες ρένουν με ηλίανθους τους Ήρωες που δειπνούν απόψε δίπλα στους Θεούς
Πίπτουν όμως δεν παραδίδονται υπό την συνοδεία της Μαύρης Μουσικής
Σύνταγμα Azov - National Corps (Εθνικό Σώμα) - Η Ιδέα του Έθνους σε Δράση! (γράφει ο Γιώργος Δημητρούλιας)
Ο Γιώργος Δημητρούλιας είναι πρώην δημοτικός σύμβουλος της Καλαμάτας και υπεύθυνος των εκδόσεων «Το Αντίδοτο».
Αποχώρησε από την «Χρυσή Αυγή» - της οποίας υπήρξε υπεύθυνος εξωτερικών επαφών επί σειρά ετών - καθώς και την τοπική οργάνωση της Καλαμάτας το 2010, συμμετείχε στην «Ελληνική Δράση»και διατηρεί εδώ και χρόνια επαφές με τα εθνικιστικά κινήματα στην Ευρώπη.
Υπήρξε ένας εκ των εκδοτών του περιοδικού «Έλληνας Εργάτης» δηλώνει μελετητής της «Τρίτης Θέσης» και προσφάτως ήταν καλεσμένος σε διαδικτυακή εκπομπή για την «Εθνικιστική Αριστερά».
«Ψηλά το μέτωπο και η ζωή αν σβήσει,
Και το σκοτάδι αν απλωθεί μες τη ματιά,
Εις τα Ουράνια θέλει αντηχήσει,
Και των καιρών μας η ατέλειωτη Στρατιά».
Από την αφιέρωση στους πεσόντες του Συντάγματος Azov στην μπροσούρα National Socialist Black Metal του «Μαύρου Κρίνου».
Τη Δευτέρα 14 Μαρτίου 2022, ο Mikola Kravchenko από την Ουκρανία, σκοτώθηκε στις μάχες κοντά στο Κίεβο. Ο Μίκολα ήταν ιστορικός και βασικός ιδεολόγος του κινήματος Azov και του Ουκρανικού Εθνικισμού το 2014. Ήταν ένας από τους ιδρυτές του «Δεξιού Τομέα» και του «Τάγματος Azov». Η πρώτη μας συνάντηση ήταν όταν επισκέφθηκα τις εγκαταστάσεις του Azov στο Κίεβο.
(σχετικό δημοσίευμα στο 1ο τεύχος του περιοδικού «Ανάκτηση»)
Πρόκειται για έναν άνθρωπο που αφοσιώθηκε πλήρως στην Εθνική Ιδέα της Ουκρανίας και που κατανόησε την ανάγκη ότι στους σύγχρονους ευρωπαϊκούς εθνικισμούς πρέπει να διατηρηθεί ταυτόχρονα το παραδοσιακό τους κομμάτι, αλλά πρέπει επίσης να είναι ανοιχτοί σε ιδεολογικές προκλήσεις σύμφωνα με τα νέα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λαοί μας. Ελπίζω ότι θα υπάρξει ευκαιρία να δημοσιευθούν κάποια κείμενα του προγράμματος του στα αγγλικά στο μέλλον.
Αυτό το κείμενο θέλω να το αφιερώσω στην μνήμη του.
Η θυσία του έτσι κι αλλιώς δεν θα είναι μάταιη. Παρόλο που ο Ουκρανικός λαός διανύει τις πιο τραγικές μέρες του σήμερα, ο Ουκρανικός εθνικισμός γίνεται ισχυρότερος από ποτέ στην ιστορία, διαπερνά ολόκληρο τον Ουκρανικό λαό και προβάλλει μια άνευ προηγουμένου αντίσταση στη επιθετικότητα του καπιταλιστικού Κρεμλίνου.
Η Επανάσταση της Αξιοπρέπειας!
Όταν κατέβαινα από το αεροπλάνο, στα μέσα του Δεκέμβρη το 2013, δεν θα φανταζόμουν ποτέ τι θα συναντούσα στο κέντρο του Κιέβου που θα έμενα, ότι μετά από 18 χρόνια που πήγαινα συχνά στην Ουκρανία και 20 από την κήρυξη της ανεξαρτησίας της από την Κοινοπολιτεία που συνέχισε μετά την διαλυμένη Σοβιετική Αυτοκρατορία, η νέα χρονιά γι’ αυτήν την χώρα θα είναι σημαδιακή, μια αφετηρία.
Πριν λίγο καιρό είχαν ξεκινήσει διαμαρτυρίες εναντίον του Ουκρανού φιλορώσου προέδρου Γιανουκόβιτς για τις συνεχείς αναβολές του να υπογράψει την συνθήκη σύνδεσης της Ουκρανίας με την Ευρώπη. Αυτές οφείλονταν στην πίεση του Κρεμλίνου προς την οποία ο φιλορώσος Γιανουκόβιτς ενέδιδε. Δεν άργησαν αυτές οι διαμαρτυρίες να μετατραπούν σε αληθινή εξέγερση λόγω της ακραίας καταστολής και της διαφθοράς, που ονομάστηκε η Επανάσταση της Αξιοπρέπειας. Είναι γεγονός ότι στην εξέγερση στο κέντρο του Κιέβου αρχικά μπορούσες να βρεις κάθε καρυδιάς καρύδι (Αμερικανούς, Νατοϊκούς, φιλελέδες ευρωπαϊκού τύπου και άλλα φρούτα που γέννησε η Παγκοσμιοποίηση), αλλά μόλις οι σφοδρές συγκρούσεις με τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας «χόντρυναν» (οι Ουκρανοί συναγωνιστές είναι οι μόνοι «ειδικοί» ... στην ταχεία διάλυση των ειδικών μονάδων της αστυνομίας γεγονός που προκάλεσε την έκπληξη πολλών μεταξύ αυτών και της ντόπιας άκρας αριστεράς) και ειδικά όταν εμφανίστηκαν οι ελεύθεροι σκοπευτές στις οροφές των γύρω κτιρίων η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που παρέμειναν και κάποιοι έδωσαν την ζωή τους ήταν οι Ουκρανοί Εθνικιστές.
Αλλά όμως την δεδομένη χρονική περίοδο είχαμε και μια άλλη πολύ πιο σοβαρή σύγκρουση νοοτροπιών που έλαβε χώρα σε αυτήν την Επανάσταση της Αξιοπρέπειας. Ο Εθνικισμός του UNA - UNSO, του Svoboda, κάποιων του «Δεξιού Τομέα» (που ήταν μία ένωση πολλών μικρών Εθνικιστικών οργανώσεων), σοβιετικού τύπου με την γέννηση του κινήματος της νέας γενιάς (οι γεννηθέντες περίπου μετά το 1990) που ονομάστηκε Azovκαι είδαν τις ρίζες τους στην Παγανιστική Παράδοση της Βόρειας Ευρώπης που άλλωστε ήταν η πραγματικότητα.
Ο Εκσυγχρονισμός της Παράδοσης μέσα από το NSBM.
Η περιοχή της Ουκρανίας αρχικά ήταν μια χαλαρή συνομοσπονδία πριγκιπάτων που η καρδιά του βρισκόταν στα εδάφη της σημερινής βόρειας Ουκρανίας, που ονομαζόταν Ρως. Το διοικούσε η δυναστεία των Ριουρικιδών, απογόνων του Ριούρικ, μυθικού πρίγκηπα των Βαράγγων που είναι πρωτοξάδερφα των Βίκινγκς. Μαζί με τους Κοζάκους που συμβολίζουν τόσο την αντίσταση των ντόπιων στην εισβολή των Τατάρων του Τζέγκις Χαν, όσο και μια εξέγερση για ελευθερία του λαού από τον ζυγό των ευγενών και του ανώτερου κλήρου που ξέσπασε το 1648 και κράτησε ως το 1654. Επρόκειτο ταυτόχρονα για αγροτική εξέγερση, θρησκευτικό πόλεμο και εθνικό ξεσηκωμό. Αυτή θεωρούν ότι είναι η αυθεντική κληρονομιά του Ουκρανικού λαού και το Azov προσπαθεί να διατηρήσει και να εκσυγχρονίσει.
Αυτό προσπάθησε να κάνει το Azov με την υιοθέτηση του NS Black Metal που ακουγόταν φανατικά από την νεολαία από τα μισά της δεκαετίας του 1990 και ήταν μια πιο αγνή τάση του HeavyMetal. Όπως γράφει ο Α.Χ. στο σχετικό βιβλιαράκι που εξέδωσε ο «Μαύρος Κρίνος»: «Το BlackMetal έχει την τύχη να είναι από τα λίγα μουσικά είδη που συνδέονται με κάποια ιδεολογία και ηθική. Το BlackMetal στρέφεται ανοιχτά ενάντια στον μοντερνισμό και τις σύγχρονες κοινωνίες και αποτελεί μια αντίδραση ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και τα συναισθηματικά κενά που έχει δημιουργήσει ο σύγχρονος πολιτισμός. Διατηρεί την πρωτογενή αντικαταναλωτική κουλτούρα της rockσκηνής, ξεσπά σε μισανθρωπισμό σύμφωνα με την Νιτσεϊκή σκέψη και αρνείται ολοκληρωτικά τα αστικά ιδεώδη. Αποτελεί σύμφωνα με πολλούς ένα ψυχικό σπάραγμα που κατατίθεται μέσω μιας χαοτικής ηχητικής επέλασης, ως έκφραση δημιουργικού μηδενισμού, σε έναν έρημο από πνευματικότητα αστικό κόσμο. Αλλά στις πιο πολλές περιπτώσεις ο μηδενισμός αποτελεί απλώς την ιδεολογική του αφετηρία».
Πιο κάτω ο Baldur συμπληρώνει: «Αυτή η μουσική είναι ένα Κάλεσμα Μάχης ενάντια στην Σιωνιστική Κυβέρνηση Κατοχής και επιβάλλει μια Φωνή Φυλετικής Συνείδησης που ξυπνάει τα αρχέτυπα και τους Τρόπους της φυλής μας. Δεν θα βρεις ποτέ αυτή την μουσική στα μοδάτα περιοδικά και στις μουσικές ραδιοφωνικές, τηλεοπτικές εκπομπές αφού σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «political correct». Με πρωτοπόρο τον Rob Darken των Πολωνών Gravelandτο Black Metal έφυγε από κινήσεις που δεν έχουν καμιά σχέση με τον Φυλετισμό και κατάφερε να μεταδώσει την αγάπη για την Πατρίδα και το Ηρωικό συναίσθημα».
Δεν είναι τυχαίο ότι ο αρχηγός του Azov και προσωπικός φίλος, Andriy Biletsky, έχει εκφραστεί με θαυμασμό για τον Ηρωισμό των Σπαρτιατών και έχει ονομάσει Spartan τις δοκιμασίες που πρέπει να περάσει ένα μέλος των Azovπροκειμένου να γίνει ένας ολοκληρωμένος μαχητής. Αυτό το πνεύμα το είδαμε πρόσφατα στην Ελληνική Μαριούποληπου βρίσκεται η κεντρική διοίκηση της στρατιωτικής πτέρυγας του Azov με τον Ηρωισμό που επέδειξαν στο πεδίο της μάχης και αντιστάθηκαν τόσες εβδομάδες απέναντι σε έναν από τους πιο αξιόμαχους στρατούς του κόσμου όπως είναι ο Ρωσικός. Επέδειξαν όμως και μια άλλη αρετή, αυτή της συντροφικότητας, όπως ανέφερε ζωντανά ο Χαϊκάλης της «εκλεκτής φυλής» Ζελένσκι που έχουν για πρόεδρο οι Ουκρανοί όταν τους είπε να αποχωρήσουν αν θέλουν από την Μαριούπολη οι αξιωματικοί του Azov απάντησαν ότι «δεν αφήνουν πίσω τους τραυματίες συμπολεμιστές τους».
Έτος Μηδέν του Ευρωπαϊκού Εθνικισμού!
Μέχρι το 2017 (γιατί μετά το Ουκρανικό καθεστώς και οι Ουκρανοί ολιγάρχες που η συντριπτική τους πλειοψηφία ανήκει στην «εκλεκτή φυλή» πολέμησαν άγρια το Azov) το κίνημα των νεαρών Εθνικιστών είχε κάνει σημαντικά βήματα δίνοντας νέα πνοή στις παρακμιακές κοινωνίες της καταναλωτικής Δύσης: σύσταση του πολιτικού κόμματος National Corps για να οργανώσει τους πολίτες με ετήσια πανουκρανικά συνέδρια, εντυπωσιακές πορείες δεκάδων χιλιάδων νεαρών Εθνικιστών, στρατιωτικό τμήμα ξένων που εκπαιδεύονταν στα στρατόπεδα και πολεμούσαν με τους Azovστην περιοχή του Donbass, ένα δίκτυο γυμναστηρίων σε όλη την Ουκρανία, την Zhura μια οργάνωση νεολαίας που οργάνωνε καλοκαιρινές κατασκηνώσεις και πολιτική εκπαίδευση για νέους και το «Σπίτι του Κοζάκου» στο κέντρο του Κιέβου λίγα μέτρα από την πλατεία Ελευθερίας στην οποία είχε γίνει η εξέγερση, μαζί με την λέσχη Plomin ένας πολυχώρος στα πρότυπα της ιταλικής Casa Pound, με ποικίλες πολιτιστικές δραστηριότητες όπως εκδόσεις βιβλίων, εθνικιστική βιβλιοθήκη, κινηματογραφικές προβολές, ιδεολογικές ομιλίες κ.α ...
Όπως το είχαν θέσει τότε οι νεαροί Εθνικιστές, το κίνημα τους είναι εναντίον και του Ρωσικού μπολσεβικισμού και της πολυπολιτισμικής Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ευρωπαϊκή πολιτιστική Ταυτότητα. Ένα κίνημα μαχόμενο τόσο στην Κριμαία όσο και στην περιοχή του Donbassπου επιβουλεύονται οι Ρώσοι. Μια Επανάσταση των νεαρών Εθνικιστών στα Ανατολικά κράτη που απελευθερώθηκαν πρόσφατα από την Ρωσική ιμπεριαλιστική κυριαρχία.
Σε μια ανθολογία που εξέδωσαν για τον Ευρωπαϊκό Εθνικισμό στις πρώτες θέσεις βρίσκεται η διανόηση της Συντηρητικής Επανάστασης (Spengler, Junger, Moeller van den Bruck, κλπ), ο φιλόσοφος Ιούλιος Έβολα, ο Παραδοσιοκράτης MirceaEliade, η σκέψη της «Νέας Δεξιάς» με τον Vennerκαι φυσικά Ουκρανοί Εθνικιστές θεωρητικοί.
Η OlenaSemenyakaηγετικό στέλεχος των Azovέγραψε με σαφήνεια: «Οι δομικές ομοιότητες μεταξύ της Black Metal και της Συντηρητικής Επανάστασης είναι επίσης προφανείς. Ο ArminMohler, ο οποίος δημοσίευσε μια μονογραφία «Η Συντηρητική Επανάσταση στη Γερμανία 1918 – 1932 (1950)», η οποία ξεκίνησε την παράδοση της ακαδημαϊκής έρευνας του συντηρητικού – επαναστατικού κινήματος, ξεχώρισε πέντε κύριες κατευθύνσεις μέσα στο τελευταίο, τρεις εκ των οποίων έγιναν υποδειγματικές: Νέοι Συντηρητικοί (Moeller van den Bruck, Edgar Jung, Oswald Spengler), Εθνικοί Επαναστάτες (Ernst Junger, Ernst Niekisch, Hans Freyer), και το volkisch κίνημα που είχε τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στον Εθνικοσοσιαλισμό (το περίφημο δόγμα του «Blood and Soil»). Κατά συνέπεια, οι Νέοι Συντηρητικοί ανάπτυξαν κυρίως τα οργανικά ιμπεριαλιστικά μοντέλα, οι Εθνικοί Επαναστάτες ήταν σε πολύ καλές σχέσεις με τις καταστροφικές δυνάμεις του βιομηχανικού πολιτισμού και η volkischμοιάζει με το σύγχρονο PaganFront.Στη βαθιά εξέταση του των συντηρητικών – επαναστατικών αναθυμήσεων στο κίνημα Black Metal, oAlex Kurtagic κυρίως έδωσε έμφαση στις volkisch ιδέες, η οποία είναι δικαιολογημένη».
Αυτοκρατορία εναντίον Εθνικού Κράτους!
Η φύση της παρούσας σύγκρουσης, την οποία παραβλέπουν οι περισσότεροι, είναι μια Αυτοκρατορία όπως είναι διαχρονικά η Ρωσία με όλες τις διαφορετικές μορφές που έχει πάρει και ενός Εθνικού Κράτους όπως η Ουκρανία που αγωνίζεται να ξεφύγει από τον θανατηφόρο εναγκαλισμό της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Ο Πούτιν στον τελευταίο λόγο του καταφέρθηκε εναντίον του «Ιού του Εθνικισμού», όπως είπε και κατά της Εθνικιστικής Ουκρανίας. Αυτή η δήλωση δεν είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα αν δούμε και την αντεστραμμένη Ρούνα του Λύκου που έχει σαν σύμβολο το κίνημα του Azovκαι αυτή αποτελείται από τα δύο πρώτα γράμματα των λέξεων Ιδέα και Έθνος, δηλαδή η «Ιδέα του Έθνους».
Μια σύγκρουση δύο διαφορετικών κοσμοθεάσεων, όπως μας λέει ο καθηγητής της ιστορίας OlegOdnorozhenkoκαι όχι μόνο μια σύγκρουση μεταξύ δύο κρατών. Όπως συνεχίζει ο καθηγητής από την μία πλευρά είναι αυτοί που υιοθετούν τις Ευρωπαϊκές αξίες, που δίνουν αξία στην Ελευθερία, άνθρωποι που θέλουν οι ίδιοι να αποφασίζουν για το μέλλον τους και να φτιάξουν ανάλογη κοινωνία και από την άλλη μεριά έχουμε μια ολοκληρωτική κοινωνία «σταλινικού τύπου» που υποτιμά την ανθρώπινη προσωπικότητα και παραβλέπει την Εθνική Ταυτότητα και προσπαθεί να βάλει όλους τους πολίτες της σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή να κάνει ένα αντίστροφο παιδομάζωμα από αυτό της Ε.Ε. όπως γίνεται τώρα με την απαγωγή των βρεφών από τα μαιευτήρια της Ουκρανίας.
Το κίνημα του Azov έχει αναπτύξει την θεωρία της Εθνοκρατίας, που είναι μια εναλλακτική στο φιλελεύθερο και ολοκληρωτικό κοινωνικο - πολιτικό δόγμα και στην επιβολή του κρατικού καθεστώτος αλλά μια κοινωνία που θα λειτουργεί και θα αναπτύσσεται μέσω της αλληλεγγύης και της συνεργασίας όλων των στρωμάτων του Έθνους.
Αυτό βασίζεται στις βασικές αρχές που ανέπτυξε ο θεωρητικός της μεσοπολεμικής εθνικιστικής οργάνωσης OUN και αξιωματικός Mykola Stsiborskyi σε ένα κείμενο που εκδόθηκε το 1935:
Εθνική Αλληλεγγύη (ενάντια στις τάξεις και τα κόμματα που διασπούν το Έθνος)
Απολυταρχία με την έννοια της προσωπικής ευθύνης σε όλα τα επίπεδα ενάντια στην ανευθυνότητα που επικρατεί.
Κοινωνική ιεραρχία και πειθαρχία, αυτό -οργάνωση και αυτό - έλεγχος.
Το Έθνος είναι η βέλτιστη μορφή ζωής του ανθρώπου.
Το Κράτος είναι η βέλτιστη μορφή της Εθνικής ύπαρξης.
Ένας αξιωματικός του Azov πρόσφατα μου είπε ότι ο πόλεμος με την Ρωσία είναι νομοτελειακός και μόνο μετά από μία ολοκληρωτική σύγκρουση με την Ρωσία θα υπάρξει πραγματική Ουκρανική Εθνική Αναγέννηση.
Αυτός ίσως είναι και ο ανορθολογισμός του Εθνικισμού και όπως λέει ο Μέγας Διδάσκαλος Νίτσε: «Μόνο εκεί που υπάρχουν τάφοι μπορεί να γίνει Ανάσταση». Ίσως σκέφτομαι να είναι σοφό τελικά αυτό που είπε ο Πλάτων: «Η Ειρήνη είναι η χρονική περίοδος μεταξύ δύο πολέμων».
Θέλω να τελειώσω με μία φράση που λένε για κάθε νεκρό οι συναγωνιστές στο Azov:«Οι ήρωες δεν πεθαίνουν» και είμαι σίγουρος ότι το πιστεύουν!
Αποκλειστικό: συνέντευξη με έναν Αυτόνομο Έλληνα N.S. Headbanger που βρέθηκε στο Asgardsrei festival (NSBM) του Κιέβου της Ουκρανίας
«Καλούμε τον Ουκρανικό λαό να αντισταθεί με οποιοδήποτε μέσο για την πατρίδα του και την Ευρώπη των εθνών. Δυστυχώς και οι δύο πλευρές είναι ξένων συμφερόντων, όπως ανέκαθεν στην σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία. Μας εμπνέει η αντίσταση των αδελφών μας, Ουκρανών, διότι παρόλο που γνωρίζουν το αποτέλεσμα της διαμάχης, προτίμησαν να σηκώσουν τα όπλα και να πολεμήσουν. Δεν είμαστε με κανέναν ούτε Ρωσία ούτε Αμερική. Είμαστε με τον Ουκρανικό λαό και τις δυνάμεις της Εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης Azov που αντιστέκεται μέχρι εσχάτων»
Για μια ελεύθερη Ουκρανία.
Για μια ελεύθερη Ευρώπη.
ΕΝΕΘ - Θεσσαλονίκη
Στις ερωτήσεις απάντησε ο Militant Xτον οποίο ευχαριστούμε για τον χρόνο του.
Τι δηλώνεις σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο;
Με εμπνέουν πολλά πολλά κινήματα και καθεστώτα τόσο του παρελθόντος, όσο και του σήμερα. Φασισμός, Εθνικοσοσιαλισμός, Ταυτοτισμός, ακόμα και η Σιδηρά Φρουρά του Cornelius Contreanu, παρόλα αυτά δεν ταυτίζομαι με κανένα από τα παραπάνω απόλυτα, οπότε η απάντηση μου στην ερώτηση ποικίλει. Αν με ρωτήσει κάποιος ριζοσπάστης του «χώρου» θα απαντήσω εθνικιστής που καλύπτει μεγάλο μέρος των παραπάνω, αν πάλι με ρωτούσε ένας ακροδεξιός ή αστός, θα του απαντούσα Φασίστας για να καταλάβει πως δεν είμαστε στο ίδιο στρατόπεδο.
Πόσες φορές έχεις επισκεφτεί την Ουκρανία και σε ποια φεστιβάλ τα οποία εκτός από μουσική περιλαμβάνουν αθλητικούς αγώνες και ομιλίες;
Δυο φορές, στο Asgardsrei festivalστο Κίεβο.
Πως είδες την οργάνωση και την προσέλευση της Ευρωπαϊκής νεολαίας στις μουσικές εκδηλώσεις;
Η προσέλευση των Ευρωπαίων ήταν σε επίπεδο παρέας και όχι οργανωμένη, παρ όλα αυτά ήταν μεγάλη. Το 2017 είχε γύρω στα 1.200 άτομα και το 2018 1.800, στη συντριπτική πλειοψηφία άτομα απ το εξωτερικό. Η μόνη οργανωμένη κίνηση ήταν από το Γερμανικό «Der IIIWeg»όπου η νεολαία είχε δικό της standμε είδη ένδυσης του κινήματος τους και τα μέλη της ήταν ομοιόμορφα ντυμένα. Επίσης υπήρχε μία παρέα εφήβων με στρατιωτική περιβολή, λάβαρα και fullface που δεν έβγαζαν πουθενά (τους πετύχαμε μες στη πόλη του Κιέβου με skull face) φερόμενοι ως μέλη της «AtomWaffen».
Ποια ελληνικά συγκροτήματα έλαβαν μέρος και ποια η υποδοχή του κοινού;
To2017 είχαν παίξει οι «NaerMataron»και το 2018 οι «DerSturmer» (σ.σ. το 2019 συμμετείχαν τα ελληνικά συγκροτήματα «Wodulf» και «Stutthof»).Στους πρώτους το κοινό έδειξε ενδιαφέρον αλλά δεν υπήρχε έντονος ενθουσιασμός, mosh pit, wall of death κλπ δεν υπήρξαν, ίσως έπαιξε ρόλο το γεγονός πως παρουσίασαν από τις τελευταίες δισκογραφικές δουλειές που το γύρισαν στο deathπου σε αντίθεση με τις παλαιότερες δουλειές δεν έχουν ιδιαίτερη απήχηση. Μόνο ένα κομμάτι έπαιξαν από τα παλιά τους. Στους «DerSturmer» από την άλλη έγινε ΚΟΛΑΣΗ. Απ τις πιο δυναμικές και χαοτικές στιγμές που χω ζήσει σαν μεταλάς, ξύλο, στρίμωγμα, έκσταση. Λάβαρα με Σβάστικες να κραδαίνονται σε σφιγμένες γροθιές και ένα πρωτόγονο μίσος να βγαίνει ανεξέλεγκτο από τις καρδιές των οπαδών. Δεν θυμάμαι πολλές φορές να χω ζήσει σαν αυτή και έχω πάει σε πολλά λάιβ σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Ποια η άποψη σου για την πολιτικοστρατιωτική κίνηση Azov;
Έχουμε πολλά να μάθουμε από τους αγωνιστές της. Οργάνωση, δομές, αγωνιστικό πνεύμα ακόμα και real politik. Ένα ιδιαίτερο είδος εθνικοσοσιαλισμού, περισσότερο «σοβινιστικό» θα έλεγα που μιλάει στο παρόν και έχει απήχηση από τη νεολαία. Αθλητισμός, φεστιβάλ, επιμόρφωση, δραστηριότητες, δράσεις, όλες οι δομές που όταν τις είδα δεν πίστευα στα μάτια μου, πρέπει η Azov ξεκάθαρα να μελετηθεί και στο μέλλον να γίνουν πιο εκτεταμένες επαφές διότι έχουμε πολλά να μάθουμε από τους Ουκρανούς.
Ποια η στάση των Ουκρανών συναγωνιστών απέναντι στην ελληνική εκπροσώπηση;
Η συναγωνίστρια Olena ήταν από τα πιο θερμά και εξυπηρετικά που χω γνωρίσει, διότι δυο φορές είχαν θέματα κατά την παραμονή τους συναγωνιστές και αμέσως βοήθησε με το παραπάνω. Επίσης πρόκειται για μια μυημένη στη φιλοσοφία, εξαιρετικά διαβασμένος άνθρωπος, αξιόλογος και με βαθιά αγάπη για την Αρχαία Ελλάδα, το βραχύ χρονικό διάστημα που μπορούσε να έχει λογαριασμούς σε social media διότι ως γνωστόν ο αλγόριθμος τα έριχνε, διατυμπάνιζε ότι εμπνέεται από τη Θεά Αθηνά, έκανε προφανώς και ανάλογες αναρτήσεις και έγραφε σχετικά άρθρα.
Τι σημαίνει για σένα NSBM;
Το NSBM είναι μία σύγχρονη επανάσταση, ότι πιο αιρετικό υπάρχει στη μουσική αυτή τη στιγμή. Εκεί ο Αγώνας, η Πίστη και η Κοσμοθέαση μετουσιώνονται σε κάτι διαφορετικό, με διαφορετικές μορφές κάθε φορά. Άλλοτε με volkστοιχεία συναντούν τα στοιχεία της παράδοσης, άλλες φορές πάλι μέσα από πιο ατμοσφαιρικό ήχο έρχεται πιο κοντά στο Νιτσεϊκό η Εβολιανό στοιχείο. Από την άλλη έχουμε τα πιο μεσαιωνικά, βάρβαρα κομμάτια του ψυχισμού μας να βγαίνουν με έναν μονοκόμματο, ξερό ήχο. Νιτσεϊκό μίσος και φυλετισμός στην πιο αγνή τους μορφή.
Η Γαλλική σκηνή του είδους που χαρακτηρίζεται από progκαι avant gardeεκφράζει την θλίψη και την απαισιοδοξία που μας έχει γεμίσει ο Σύγχρονος Κόσμος ενώ τα πιο militant σχήματα με τους χαρακτηριστικούς νεωτερισμούς, μας προσγειώνουν στους πολέμους του σήμερα. Αγώνες που δίνονται με γροθιές, με μαχαίρια, με αυτόματα και αντιαρματικά σε πεζοδρόμια, πλατείες και κάθε λογής πεδίου μάχης. Είναι τόσο πολυδιάστατο το NSBMόσο είναι το Black Metal, ο αγώνας και η ζωή του κάθε ακτιβιστή της Ζωής.
Ποια η άποψη σου για την μουσικοπολιτική μπροσούρα που είχαμε εκδώσει για το NSBM και η οποία εξαντλήθηκε δυο φορές;
Λίγο «περίπλοκη» για όσους δεν έχουν ιδέα από το είδος, περισσότερο για δυνατούς λύτες θα το χαρακτήριζα και μυημένους. Το διάβασα ευχάριστα πάντως και χάρηκα για την πρωτοβουλία.
Ποιο το μήνυμα σου προς τους υποστηρικτές, εχθρούς αλλά και ουδέτερους του «χώρου» απέναντι στους Ουκρανούς «φασίστες»;
Προτρέπω τους υποστηρικτές να παραδειγματιστούν από το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους. Σύγχρονοι ήρωες στο πιο αντι-ηρωικό παρόν. Οι υπόλοιποι με αφήνουν παγερά αδιάφορο.