Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα LOUIS FERDINAND CELINE. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα LOUIS FERDINAND CELINE. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Jünger και Céline: Μια επικίνδυνη σχέση (https://samuraithsdyshs.wordpress.com/)

 

Με την βοήθεια του Ιταλού καθηγητή και μελετητή φιλολογίας, Gianluca Leggiero, σας παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα μιας σύντομης μελέτης του για τα δυο μεγάλα μυαλά του 20ου αιώνα και την διαμάχη τους.

Το 1932 είναι το έτος κατά το οποίο εκδόθηκε το “Voyage au bout de la nuit” (Ταξίδι στο βάθος της νύχτας) του Celine και το “Der Arbeiter” (Ο Εργάτης) του Ernst Jünger. Έργα μεγάλης σημασίας για τους δυο συγγραφείς που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα. 

Στο τέλος της γαλλικής εκστρατείας κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, ο λοχαγός Jünger στάλθηκε στο γενικό επιτελείο της στρατιωτικής διοίκησης με έδρα το Παρίσι και εδώ είχε την ευκαιρία να συναντήσει πολλές φορές μεταξύ άλλων μεγάλων διανοούμενων και συγγραφέων, κατά τις περιβόητες λογοτεχνικές Πέμπτες στο σπίτι της Florence Gould, τον συγγραφέα εκείνου του “Ταξιδιού” που τον είχε εντυπωσιάσει «τόσο για τη δύναμη του στυλ του όσο και για τη μηδενιστική ατμόσφαιρα που προκαλούσε και αντανακλούσε πολύ καλά την κατάσταση εκείνων των χρόνων». 

Στις πολλές συνεντεύξεις που έδωσε ο Γερμανός στοχαστής για τη συνάντηση με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα Celine, θα την θυμάται πάντα με μάλλον δυσάρεστες τόνους, από τους οποίους αναδύεται μια βαθιά περιφρόνηση, ίσως εμβληματική αν σκεφτεί κανείς ότι ανάμεσα στις διάφορες γνωριμίες που είχε κατά την παριζιάνικη περίοδο του, αυτή ήταν η μόνη που δεν αξιοποίησε να δείξει στοργή και θαυμασμό

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ ...

Εις μνήμην: Jean - Paul Belmondo


του Κωνσταντίνου Μποβιάτσου

Jean - Paul Belmondo, ένα από τα τέσσερα μη - κομφορμιστικά ιερά τέρατα του Γαλλικού κινηματογράφου, μαζί με Alain Delon, Brigitte Bardot και Philippe Leroy ...

Πατέρας του ήταν ο μεγάλος γλύπτης Paul Belmondo, γεννημένος στο Αλγέρι και γιος Σικελιανού σιδηρουργού που μετανάστευσε στην Αλγερία, ο οποίος μετά την ανακωχή του 1940 επέλεξε την πλευρά της συνεργασίας με την κυβέρνηση του Βισύ.

Στο οργανόγραμμα του συλλόγου Γάλλων διανοουμένων, ήταν αντιπρόεδρος του τμήματος Πλαστικών Τεχνών, μαζί με τον ζωγράφο  Othon Friesz. Τον Μάιο του 1942, ο Paul Belmondo συμμετείχε στην Επίτιμη Επιτροπή της έκθεσης έργων του Arno Breker στο Musée de l'Orangerie στο Παρίσι, μαζί με τον Pierre Drieu La Rochelle.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος, το 1945 σύρθηκε σε δίκη από δικαστήριο δημοκρατικής εκδίκησης και εκκαθάρισης. Μόνο το 1956 μπόρεσε τελικά να ξαναρχίσει τη δημόσια δραστηριότητα, ξεκινώντας έτσι να διδάσκει στην Ėcole supérieure des Beaux - artsστο Παρίσι. Ωστόσο, επέστρεψε για να ασχοληθεί με τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα της εποχής, αγωνιζόμενος για την «Γαλλική Αλγερία» τα χρόνια των αγώνων της ΟΑS.

Δούλεψε με την τέχνη μέχρι το τέλος, δουλεύοντας στο ατελιέ του στη λεωφόρο Denfert Rochereau στο Παρίσι. Λέγεται ότι ο γιος του Jean - Paul, ήδη γνωστός ηθοποιός, βλέποντας τον να πηγαίνει καθημερινά - σε ηλικία 80 ετών - στο Λούβρο, τον ρώτησε για ποιο λόγο κάνει εκείνη την καθημερινή βόλτα. Η απάντηση ήταν: «Να μάθεις, αγόρι μου, να μάθεις».

Άλλωστε, ο γιος του διακρίθηκε επίσης για την στρατιωτική θητεία στην Αλγερία. Και ήταν πάντα καλός φίλος του συναδέλφου του Alain Delon, ο οποίος με τη σειρά του, το 1953, είχε καταταγεί στην Ινδοκίνα με την γαλλική στρατιωτική εκστρατεία. Οι δύο - ο Jean -Paul Belmondo και ο Alain Delon - παρέμειναν στη φαντασία για την ερμηνεία τους, το 1970, στην διάσημη ταινία "Borsalino" του Jacques Deray, σε σενάριο Jean Cau, του διάσημου συγγραφέα που είχε δημιουργήσει θόρυβο ​​για το πέρασμά του από  γραμματέας του Σαρτρ σε έναν «δεξιό» διανοούμενο, γνωστό για τα βιβλία του "Ο Ιππότης, ο Θάνατος και ο Διάβολος", "Toro" και "A Passion for Che Guevara".

Σε μια από τις μυθικές του ταινίες, ο Jean Paul, απήγγειλε Loui Ferdinand Celine, με τρόπο μοναδικό!

Αντίο, Ζαν - Πολ. Αξέχαστη σκοτεινή ομορφιά των: "Μέχρι την τελευταία ανάσα", "La ciociara", "007 - Casino Royal", "The clan of Marseilles" ...