Η αποκλειστική συνέντευξη του ιστορικού ερευνητή Βασιλείου Μιχαλόπουλου για την Νότια Αφρική (Το Ξίφος του Πνεύματος)

 

Dr. William Pierce «Στημένη Διεθνής Σκηνοθεσία και Ωμή Πραγματικότης» «Βόρειον Σέλας» (7ο τεύχος - Απρίλιος 2002)

Το παρακάτω άρθρο είναι η προβολή της ραδιοφωνικής εκπομπής του Dr. William Pierce «Στημένη Διεθνής Σκηνοθεσία και Ωμή Πραγματικότης» και δημοσιεύτηκε στο Εθνικοσοσιαλιστικό περιοδικό «Βόρειον Σέλας» (7^ο τεύχος - Απρίλιος 2002). 

Η εν λόγω έκδοση υπήρξε πρωτοβουλία του περιφερειάρχη Βορείου Ελλάδος της «Χρυσής Αυγής» Στέφανου Γκέκα ο οποίος αποχώρησε από την οργάνωση για ιδεολογικούς λόγους και σήμερα ηγείται της Εθνικοσοσιαλιστικής κίνησης ΑΡΜΑ. 

Αυτή η εκδοτική προσπάθεια ουδέποτε στηρίχθηκε ουσιαστικώς από την κομματική αυλή του Μιχαλολιάκου - μόνο προσχηματικώς - έφτασε όμως συνολικά τα 8 τεύχη τα οποία και εξαντλήθηκαν σε μικρό χρονικό διάστημα. 

για να κατεβάσετε το άρθρο σε μορφή αρχείου .pdf εδώ

για να κατεβάσετε το τέταρτο και έβδομο τεύχος του περιοδικού εδώ

Βιβλιοπαρουσίαση: Shoah - Η Αναθεωρητική Εκδοχή (του Παναγιώτη Χελιώτη)

Σύμφωνα με την επίσημη ιστορία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σε εφαρμογή της λεγομένης Τελικής Λύσης του Εβραϊκού Ζητήματος, το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς του Τρίτου Ράιχ εξόντωσε περίπου 6.000.000 Εβραίους εντός και εκτός στρατοπέδων συγκέντρωσης κυρίως με χρήση δηλητηριωδών αερίων εντός ειδικών θαλάμων. 

Το γεγονός αυτό έγινε γνωστό ως Ολοκαύτωμα ή Shoah και κατά τους ιστορικούς πρόκειται για το πιο καλά τεκμηριωμένο γεγονός στην ιστορία. Παρά ταύτα, σύμφωνα με κάποιους ερευνητές γνωστούς ως ρεβιζιονιστές (αναθεωρητές), η ιστορική αυτή αφήγηση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ποιοι είναι όμως αυτοί; Τι ακριβώς λένε και γιατί; Μέσα από μια σύντομη αλλά συγχρόνως λεπτομερή μελέτη το βιβλίο αυτό παρουσιάζει για πρώτη φορά στην ελληνική βιβλιογραφία τις θέσεις και τα επιχειρήματα αυτών των ερευνητών τα οποία απειλούν να ανατρέψουν την επίσημη ιστορία αλλά και την άποψή μας για τον κόσμο.

πηγή

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το βιβλίο που ξεσκέπασε τον μύθο του ολοκαυτώματος «Άουσβιτζ: η προσωπική αφήγηση ενός αυτόπτη μάρτυρα» Manfred Roeder - Thies Christophersen σε μορφή αρχείου .pdf (έκδοση και μετάφραση του Άρη Αρίωνος) - διαδικτυακή αρχειοθέτηση -

Ο ιστορικός αναθεωρητισμός και μια απάντηση στον Rainer Höss.

Ο ιστορικός αναθεωρητισμός και μια απάντηση στον Rainer Höss.

Εισαγωγικό σημείωμα της συντακτικής ομάδας: Το δημοκρατικό αντιφασιστικό κίνημα είναι η κυριότερη εφεδρεία του Σιωνιστικού κατοχικού καθεστώτος, ενώ τον κύριο ρόλο διατηρούν οι Ισραηλικές ένοπλες δυνάμεις και οι συνεργάτες τους, που τους βρίσκει κάποιος και στην χώρα μας από τα ΜΜΕ μέχρι τα κόμματα της βουλής. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90 υπήρχαν 2 πλευρές που χρηματοδοτούσαν τα πρόσωπα και τις κινήσεις των «ευαίσθητων» πολιτών που ενώ έκαναν ότι δεν έβλεπαν τα διεθνή εγκλήματα του περιούσιου λαού, την ίδια στιγμή ούρλιαζαν για το Άουσβιτς και το Νταχάου και τον εγκληματικό "νεοναζισμό". 

Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ οι ΗΠΑ ανέλαβαν εξ’ ολοκλήρου την ανάπτυξη του κρατικού αντιφασισμού είτε μέσα από τις διαλέξεις, τους οργανισμούς και τις γνωστές ΜΚΟ είτε με την χρηματοδότηση της γνωστής “antifa”.Οργανώσεις τόσο του εξωτερικού όσο και του εσωτερικού χρηματοδοτήθηκαν και χρηματοδοτούνται και σήμερα με πακτωλό χρημάτων από τα Σιωνιστικά κέντρα και σπέρνουν το μίσος ενάντια στην αλήθεια, δηλητηριάζουν τον νου του Ευρωπαίου και του Λευκού Ανθρώπου σε ολόκληρο τον κόσμο. 

Η σύγχρονη Ελλάς ως μια από τις αποικίες του ευρωπαϊκού αντιφασισμού παραμένει σήμερα η απομακρυσμένη βάση υποστήριξης του Σιωνιστικού καθεστώτος σε περίπτωση εκτεταμένης πολεμικής εμπλοκής αλλά και το πεδίο δοκιμών κάθε ψυχολογικής επιχείρησης που έχει ως στόχο την κάλυψη των εγκλημάτων του Σιωνισμού,  υπό τον μανδύα του «ολοκαυτώματος» παρά τις επτά δεκαετίες από το τέλος του πολέμου. Έτσι λοιπόν την ίδια στιγμή που στην Υεμένη διεξάγεται ένας ακόμη πόλεμος με την λογιστική υποστήριξη του Ισραήλ και στην νότια Συρία διαμετακομίζονται τραυματίες του FSAστα Ισραηλινά νοσοκομεία, στην Ελλάδα ανεγείρονται μνημεία «ολοκαυτώματος» τα οποία καταλήγουν σε Ισραηλινές φιέστες και φυσικά η οδός Μεληδώνη στο Θησείο παραμένει υπό την πλήρη εποπτεία και την φύλαξη της Mossad. Κράτος μέσα στο ελληνόφωνο κράτος οι Σιωνιστές με gueststar των ημερών τον Rainer Höss ο οποίος θεωρεί τον Αλέξη Τσίπρα όπως λέει «έναν πραγματικά καλό πρωθυπουργό» …

Αυτές τις ημέρες (21-24.04) λοιπόν βρέθηκε στην Αθήνα (Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση) ο Rainer Höss εγγονός του Rudolf Höss. Ο Rudolf Höss διετέλεσε διοικητής του στρατοπέδου εργασίας στο  γνωστό Auschwitz - Birkenau σε 2 περιόδους, και κατηγορήθηκε από τις κατοχικές αρχές με πλαστά έγγραφα και ψεύτικες μαρτυρίες για εγκλήματα πολέμου. Ακολούθησε  μια σειρά βασανιστηρίων των Άγγλων και των κομμουνιστών της Πολωνίας και μια στημένη δίκη στο τέλος της οποίας καταδικάστηκε σε απαγχονισμό. Ποινή η οποία και εκτελέστηκε στην Βαρσοβία το 1947. Για τον τρόπο που πάρθηκαν οι ομολογίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ …

Με εμφανή τα σημάδια από τα βασανιστήρια ...

Το να μιλήσει κάποιος σήμερα για τον ιστορικό αναθεωρητισμόκαι ενάντια στα ψέμματα σχετικά με την προπαγάνδα του «ολοκαυτώματος» παραμένει ένα έγκλημα σκέψης (...) το οποίο διώκεται στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης με ποινές φυλάκισης και χρηματικά πρόστιμα. 

Είναι αλήθεια ότι ο «Μαύρος Κρίνος» καθώς και ελάχιστα άλλα ιστολόγια έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν με το θέμα αυτό, με κορυφαία στιγμή σε αυτή την σειρά άρθρων την προβολή ενός έργου που εκδόθηκε από τον Συναγωνιστή Άρη Αρίων ο οποίος και δέχτηκε να προβληθεί από το ιστολόγιο μας, χωρίς κανένα οικονομικό όφελος για τον ίδιο. Το βιβλίο αυτό προκάλεσε ενθουσιώδη σχόλια από τους Συναγωνιστές μας και ρεκόρ downloads αλλά και σκεπτικισμό στους αντιπάλους. Η κίνηση αυτή να προβληθεί σε .pdf ένα σπάνιο βιβλίο - το οποίο μπορείτε να το κατεβάσετε εδώ - είναι μια ακόμη κίνηση πληροφόρησης απέναντι στην άθλια προπαγάνδα του καθεστώτος. 

Ακολουθεί άρθρο του συναγωνιστή Απίωνος

Ο ιστορικός αναθεωρητισμός και μια απάντηση στον Rainer Höss.

Ο Rainer Höss εγγονός του διοικητή του Άουσβιτς Rudolf Höss ήρθε στην Αθήνα αυτές τις ημέρες για να συμμετάσχει στις δράσεις που συνοδεύουν την παράσταση των Rimini Protokoll «Adolf Hitler: Ο Αγών μου» (21-24 Απριλίου, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών), που αφορά μια διαστρεβλωτική παρουσίαση του δίτομου πονήματος του Αδόλφου Χίτλερ, ένα πολιτικό μανιφέστο και μια αυτοβιογραφία του ηγέτη του Γερμανικού Εθνικοσοσιαλισμού. Ο  Rainer Höss την Παρασκευή 22 Απριλίου, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, συζήτησε με τον ιστορικό Τάσο Σακελλαρόπουλο ο οποίος για όσους δεν το γνωρίζουν συνδέεται με το Μουσείο Μπενάκη.

Ο Rainer Höss αποτελεί το επιστέγασμα των έθνο-αυτοκτονικών αποτελεσμάτων της ψυχικής διαταραχής που προκαλεί το ακατάσχετο σύνδρομο ενοχής σε ένα ψυχολογικά ευάλωτο και ανισόρροπο άτομο. Είναι ο αντίποδας των Εβραίωναναθεωρητικών του… «ολοκαυτώματος των 6.000.000» Roger Garaudy, Marty Markowitz, David Cole (Stein), Joseph G. Burg, Norman Finkelstein, κ.ά. Του τελευταίου οι γονείς ήσαν έγκλειστοι στο Άουσβιτς και επεβίωσαν όπως και πολλοί άλλοι.

Από τα μέρη της συνέντευξης που δημοσιεύτηκε σε διάφορα συστημικά μέσα, φαίνεται ο βαθμός της ψυχικής διαταραχής του Ράινερ Ες - γεγονός που μπορεί να προκλήθηκε και από την χρήση ναρκωτικών κατά την διάρκεια της νεανικής ηλικίας του όπως περιγράφει άλλωστε ο ίδιος - ο οποίος από μάγειρας στο επάγγελμα έγινε φανατικός αντεθνικιστής ακτιβιστής και διαπρύσιος κήρυκας της Διάτρητης Απάτης (Holohoax).Το TVXS παραθέτει την εξής δήλωσή του: «Στο Άουσβιτς, μου αρέσει η κρεμάλα του παππού μου. Το αγαπημένο μου μέρος στο Άουσβιτς είναι η αγχόνη που έκοψε το νήμα της ζωής του, η οποία παραμένει στη θέση της σε μια γωνιά του στρατοπέδου». Από το περιεχόμενο των δηλώσεων του φαίνεται επίσης η πλήρης παράλυση όλων των προστατευτικών εθνοφυλετικών αντανακλαστικών και η ισοπεδωτική αποστροφή σε κάθε τι που εκφράζει ή φαίνεται να εκφράζει οτιδήποτε το εθνικό, που επιφέρει η … ολοκαυτωματική προσβολή και «θρόμβωση» των νοητικών λειτουργιών.

Για παράδειγμα για τον κάθε Rainer δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ των Σιωνιστικών Pegida, του UIP, του FN της Λε Πεν, του ακροδεξιού NPD και του συντηρητικου AfD, ή της ντόπιας Χρυσής Αυγής. Απ’ ότι ο ίδιος αναφέρει στο ιστολόγιο «Ιδεοδρόμιο», «στο AfD παριστάνουν τους ήρεμους, καθωσπρέπει, πολιτισμένους, ενώ η αλήθεια είναι ότι τα συνθήματα και η πολιτική τους σκέψη είναι ίδια με των νεοναζιστών.» Είναι υπέρ των ανοιχτών συνόρων και της ανεμπόδιστης αλλόφυλης εισβολής.

Στην ερώτηση, «Πιστεύετε ότι η μόνη λύση ήταν η πολιτική της Μέρκελ για ανοιχτά σύνορα;» Απαντάει, «Φυσικά. Τη στήριζα με πάθος. Οι Γερμανοί ξεχνάμε εύκολα. Τι θα γινόμασταν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αν δεν είχαμε τους Αμερικανούς και τους Αγγλους να μας βοηθήσουν;…» Δηλαδή, η εθνοκτόνος αμερικανό-σιωνιστική κατοχή για αυτόν και τους ομοίους του είναι θετική και βοηθητική, και ο δωσίλογος κοινοβουλευτισμός μια ευχάριστη και αναγκαία πανάκεια!...

Ο εθνικός ευνουχισμός που έχει υποστεί ο εξαπατημένος Γερμανικός λαός ως απόρροια αυτού του τεράστιου ψέματος έχει καταστήσει ανενεργό το εθνικό του  ανοσοποιητικό σύστημα, διακινδυνεύοντας την εθνική του επιβίωση. Οι ελάχιστοι εθνοφυλετικά υγιείς Γερμανοί που αντιδρούν, υφίστανται τις διώξεις του πλέον στυγνού κατοχικού καθεστώτος της υπό αμερικανό-σιωνιστική κυριαρχία Ευρώπης. Η μέγιστη απάτη του ... ολοκαυτώματος των εβραίων δεν αφορά μόνον τους Γερμανούς, αλλά και όλους τους Ευρωπαίους, αφού έχει και σε αυτούς αν όχι άμεσες, τουλάχιστον έμμεσες έθνοψυχολογικές και εθνοπαραλυτικές προεκτάσεις. Ως εκ τούτου, εστιαζόμενοι στο Άουσβιτς καθίσταται απαραίτητη μια σύντομη λόγω ελλείψεως χώρου ανασκόπηση της ανυπέρβλητης Απάτης των 6.000.000 με τη παράθεση κάποιων ιστοσελίδων.

Τον Απρίλιο του 1990 ο καθηγητής Yehuda Bauer του Εβραϊκού Πανεπιστημίου του Ισραήλ, που θεωρείται ως ένας σημαίνων ιστορικός του Ολοκαυτώματος καθώς και Samuel Krakowski o διευθυντής του κέντρου του Ολοκαυτώματος του Ισραήλ Yad Vashem - στο οποίο κατέθεσε στεφάνι ο πρόεδρος της ελληνόφωνης δημοκρατίας - επιβεβαίωσαν ότι η ιστορία του ανθρώπινου σαπουνιού δεν είναι αληθής. Επίσης, οι ίδιοι οι Εβραίοι παραδέχτηκαν ότι στο Άουσβιτς δεν είχαν θανατωθεί 4.000.000 Εβραίοι αλλά μόνον 1.500.000 από τους οποίους μόνον 1.100.000 Εβραίοι. Δηλαδή, 2.500.000 λιγότεροι, οι οποίοι όμως δεν αφαιρέθηκαν από το σύνολο των 6.000.000. Επακόλουθα άλλαξαν αναλόγως τις αναθηματικές πλάκες του μνημείου του στρατοπέδου. 

To Πραγματικό Auschwitz

Αυτό ήταν το στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας (αεροφωτογραφία)

Παρατίθεται μια αντικειμενική λίστα των διευκολύνσεων που είχαν στην διάθεση τους οι κρατούμενοι  του κατ’ ισχυρισμόν «στρατοπέδου θανάτου» του ‘Άουσβιτς στην Πολωνία.  Τις  περισσότερες από αυτές τις διευκολύνσεις εγκαταστάσεις μπορούν να τις δουν και σήμερα οι επισκέπτες του στρατοπέδου, όπως τον κινηματογράφο, την πισίνα, το νοσοκομείο, την βιβλιοθήκη και το ταχυδρομείο. Οι επισκέψεις ήταν συχνές. Τάχα, για το πλέον φοβερό από τα Γερμανικά στρατόπεδα, ομάδες επιθεώρησης του Ερυθρού Σταυρού επισκέπτονταν επανειλημμένα το Αουσβιτς και τους επιτρεπόταν να μιλήσουν με εκπροσώπους των κρατουμένων, για να ακούσουν από τους ίδιους για κάθε κακή μεταχείριση, διακοπή των ταχυδρομικών δεμάτων ή επιστολών, θέματα υγείας, συσσίτια φαγητού, κλπ. Τέτοιες επισκέψεις του Ερυθρού Σταυρού ποτέ δεν επέτρεψαν οι Σοβιετικοί να γίνουν στα χιλιάδες σοβιετικά στρατόπεδα των Γκούλαγκ. Το Άουσβιτς είχε πολλές παροχές, διευκολύνσεις και υπηρεσίες, μεταξύ των οποίων:

Οδοντιατρικές Υπηρεσίες Στρατοπέδου

Αναρρωτήρια Στρατοπέδου και ένα Νοσοκομείο, στο οποίο χειρούργοι από τη διάσημη κλινική Charité του Βερολίνου αποσπάζονταν.

Υπήρχαν δώδεκα κουζίνες σε όλο το στρατόπεδο, με τον έλεγχο αντιπροσώπων του Ερυθρού Σταυρού. Προς το τέλος του πολέμου λόγω των συμμαχικών βομβαρδισμών οι παροχές ελαττώθηκαν κατά πολύ.

Υπήρχαν 16 ορχήστρες στο στρατόπεδο με κάθε όργανο

Ένα θέατρο, όπου ανέβαιναν έργα με κρατούμενους ηθοποιούς

Πανεπιστήμιο του στρατοπέδου με μαθήματα όλων σχεδόν των θεμάτων

Ένας κινηματογράφος

Ένας οίκος ανοχής που επιβεβαιώνεται και από τους υπαλλήλους του μουσείου του Άουσβιτς! Αυτός ο οίκος έγινε το καλοκαίρι του 1943 με διαταγή του Χίμλερ και βρισκόταν στο block 24. 

Μια βιβλιοθήκη με 5000 τόμους καθώς και θρησκευτικές εγκαταστάσεις

Εγκαταστάσεις για ποδόσφαιρο

Το στρατόπεδο είχε και σάουνα

Ο χάρτης του Άουσβιτς

Ποιός έχει πισίνα σε στρατόπεδο θανάτου;

Το Άουσβιτς είχε  στούντιο τέχνης

Το Μουσείο του Άουσβιτς έχει 1470 πίνακες, αλλά δεν εκτίθεται ούτε ένας!

Το στρατόπεδο είχε ένα σύστημα κινήτρων με κουπόνια

Γραφείο παραπόνων του στρατοπέδου

Γάμοι ελάμβαναν χώρα μεταξύ των κρατουμένων

Οι κρατούμενες άφηναν τα παιδία τους σε βρεφονηπιακούς σταθμούς

Μαιευτήριο του Άουσβιτς όπου πάνω από 3000 γεννήσεις είχαν καταγραφεί

 Γυναικείες φύλακες για τις γυναίκες κρατούμενες

 Το Άουσβιτς εξέδιδε τα δικά του χρήματα

Οι κρατούμενοι πληρωνόντουσαν και εξόδευαν τα χρήματα τους 

σε καντίνες, μπορδέλα και καταστήματα

Τα Κρεματόρια του Auschwitz  - Αυτές οι κατασκευές κτίσθηκαν με βιασύνη μετά την πρώτη επιδημία τύφου, από την οποία είχαν προσβληθεί και Γερμανοί αλλά κα Πολωνοί που έμεναν κοντά στο στρατόπεδο ...

Οι Δίκες για το … ολοκάυτωμα του Ernst Zundel

Ο Zundel είναι ένας Γερμανός Καναδός που δικάστηκε στον Καναδά, επειδή υπέβαλε ερωτήσεις για το «ολοκάυτωμα». Ανάγκασε τον Ερυθρό Σταυρό να προσκομίσει τα αρχεία του από τον πόλεμο, που έδειξαν μόνον 280.000 πεθαμένους σε όλα τα στρατόπεδα συνολικά. Το Άουσβιτς ήταν ένα μεγάλο στρατόπεδο εργασίας, που είχε σαράντα διαφορετικές βιομηχανίες. Ο πραγματικός λόγος για την ύπαρξη του στρατοπέδου αποκαλύπτεται με τις εικόνες του βιομηχανικού συγκροτήματος, που περιέβαλε το στρατόπεδο. Στο βιομηχανικό συγκρότημα του Μόνοβιτς, είχαν βάλει να δουλεύουν οι περισσότεροι από τους κρατούμενους του Άουσβιτς σε διάφορες βαριές βιομηχανίες από παραγωγή καουτσούκ, ιατρικές προμήθειες, εξοπλισμούς και ρουχισμό για τον Γερμανικό στρατό.

http://web.archive.org/web/20080522032321/judicial-inc.biz/Auschwitz.htm  

Ο Αναθεωρητικός καθηγητής Robert Faurrison. 

Απέδειξε ότι αυτός δεν είναι θάλαμος αερίων ...

Ιστοσελίδες σχετικά με τον Ρουντολφ Ες και τον εγγονό του:

http://www.kathimerini.gr/71321/article/proswpa/proskhnio/h-ametanohth-mprigkite-es-kai-to-tromero-mystiko-ths

http://news.in.gr/features/article/?aid=1500072023

http://melamp.blogspot.gr/2016/04/blog-post_70.html

http://www.protothema.gr/city-stories/article/570900/o-eggonos-tou-dioikiti-tou-aousvits/

http://tvxs.gr/news/prosopa/rainer-es-sto-aoysbits-moy-aresei-i-kremala-toy-pappoy-moy

http://www.ethnos.gr/diethni/arthro/enas_es_sti_maxi_kata_ton_neonazi-64008333/?mmid=28741024

http://www.mixanitouxronou.gr/o-allos-rountolf-es-o-diikitis-teras-tou-stratopedou-exontosis-sto-aousvits-pou-ton-prodose-i-gineka-tou-katelixe-stin-kremala/

Αναθεωρητικές Ιστοσελίδες της πιο Μεγάλης Απάτης

http://johnfriendsblog.blogspot.gr/2014/03/how-holocaust-was-faked.html

http://www.ihr.org/jhr/v11/v11p217_Weber.html

http://vho.org/dl/ENG.html  Αναθεωρητικά Βιβλία pdf

https://holocaustdeprogrammingcourse.com/

http://www.ihr.org/jhr/v11/v11p217_Weber.html - Jewish Soap

Ο εκλεκτός της Σιών ... και ο επίγονος του Καραμανλισμού!

Βιβλιοπαρουσίαση: Η δίκη της Νυρεμβέργης - Η τελευταία μάχη (David Irving)

"...Οι τευτονικοί μύθοι διηγούνται πως, μετά από μια μεγάλη μάχη με τους Μογγόλους στην πεδιάδα του Lechfeld, όπου οι στρατοί δύο διαφορετικών κόσμων συγκρούστηκαν με αποτέλεσμα τη βίαιη και αιματηρή αλληλοσφαγή τους, τα φαντάσματα των σκοτωμένων μαχητών εξακολουθούσαν να μάχονται στα σύννεφα επί τρεις ακόμη ημέρες. 

Το ίδιο συνέβη και στη Νυρεμβέργη από το 1945 μέχρι το 1946. Εκεί όπου οι προσόψεις των σπιτιών της μαρτυρικής πόλης, έφεραν τα φρικτά σημάδια των θανάσιμων συγκρούσεων μεταξύ της Γερμανίας και των εχθρών της, τα φαντάσματα συνέχιζαν τις συγκρούσεις για δεκαέξι επιπλέον μήνες. Αλλά ο παραλληλισμός τελειώνει εδώ. Οι στρατιές δεν ήταν ισοδύναμες. Η μία πλευρά αφοπλίστηκε και της απέμειναν λίγοι φίλοι..."

για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Δηλητήριο και αγχόνες στην Νυρεμβέργη (16.10.1946)

Στις 15 Οκτωβρίου, η διάσκεψη του Παρισιού λύεται μέσα σε μια ανθοδέσμη μελιστάλαχτης υποκρισίας. Πριν από την αυγή της ίδιας ημέρας είχαν απαγχονισθεί οι κατάδικοι της Νυρεμβέργης. Η εξιστόρηση αυτής της ιστορίας ανήκει στην ιστορία του πολέμου. Δεν ανήκει στην μεταπολεμική ιστορία, παρά μόνο σε ότι αφορά το θέαμα που προσέφερε. Θέαμα θλιβερό. Η ατέλειωτη διαδικασία και η συζήτηση γύρω από εγκλήματα, είτε πολύ αμφίβολα, είτε πολύ κατάφωρα, απάμβλυνε το ενδιαφέρον και αποκοίμισε την προσοχή. Και τα δυό ξύπνησαν πάλι με την έκδοση της απόφασης. Διαβάστηκε την 1 Οκτωβρίου. Οι κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν ένας-ένας στα εδώλια όπου νύσταζαν όλοι μαζί επί δέκα μήνες και άκουσαν τον λόρδο δικαστή Λώρενς να ανακοινώνει τις ποινές τους. Τρεις, ο Πάπεν, ο Σαχτ, ο Φρίτσε ,απηλλάγησαν. Επτά, ο Ες , ο Φουνκ, ο Ράιντερ, ο Σίραχ, ο Σπέερ, ο Νόυρατ, ο Νταίνιτς, καταδικάσθηκαν σε ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη. Ένδεκα άκουσαν την θανατική τους καταδίκη. Είναι οι : Άρτουρ Ζάυς-Ινγκβαρτ, Φριτς Ζάουκελ, Γιούλιους Στράιχερ, Χανς Φρανκ,"Γκενεραλόμπερστ" Άλφρεντ Γιολντ, Βίλχελμ Φρικ, Ερνστ Καλτενμπρούννερ, Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, "Γκενεραλφελντμάρσαλ" Βίλχελμ Κάιτελ, Γιοακίμ φον  Ρίμπεντροπ και "Ράιχμαρσαλ" Χέρμαν Γκαίρινγκ. 

Μόνο ο Σοβιετικός δικαστής διατύπωσε μια διαφωνία: Ήθελε να τους κρεμάσει όλους αδιακρίτως. Όλοι οι καταδικασθέντες απηύθυναν μια αίτηση χάριτος στην Διασυμμαχική Επιτροπή Ελέγχου. Μερικοί ζήτησαν να τροποποιηθεί η ποινή τους. Άλλοι ζήτησαν απλώς να εκτελεσθούν διά τουφεκισμού. Ο μέγας ναύαρχος Ερνστ Ράιντερ ζήτησε και αυτός μια ''χάρη'': να μετατρέψουν την ποινή της καθείρξεώς του σε θανατική. Καμιά συνέχεια δεν δόθηκε σε αυτές τις αιτήσεις. Αλλά ο Αϊζενχάουερ,που βρισκόταν σε κυνήγι στην Σκωτία, έμεινε κατάπληκτος για την καταδίκη του Κάιτελ: ''Ο αρχιδήμιος της Νυρεμβέργης Τζων Γουντς. Η περίπτωση ενός στρατιώτη είναι ειδική...'' είπε. Στις 14 Οκτωβρίου, στις 9 το βράδυ, καθένας από τους καταδικασθέντες γεύτηκε μέσα στο κελί του το τελευταίο του δείπνο : Ένα λουκάνικο, μια φέτα παγωμένο κρέας, πατατοσαλάτα, μαύρο ψωμί και τσάι. Μετά, τα φώτα σβήνουν. Πάνω από τα ερείπια της Νυρεμβέργης φυσάει ένας πρώιμος φθινοπωρινός άνεμος, υγρός και παγερός. Στο προαύλιο της φυλακής, ο επιλοχίας Τζων Τζ. Γουντς, 43 ετών, από το Σαν Αντόνιο του Τέξας, αρχιδήμιος του στρατού των ΗΠΑ, με πείρα 347 απαγχονισμών σε 15 χρόνια, έχει στήσει τρία μαύρα ικριώματα, στα οποία παρέταξε ένδεκα θηλιές από κανναβένιο σχοινί που αγόρασε ο ίδιος από την Αγγλία. 

Η μία από τις ένδεκα θηλιές είναι περιττή. Βεντέτα της δίκης, ο Γκαίρινγκ θα ήταν ο πρώτος στην μακάβρια πομπή. Στην 1 η ώρα το πρωί, όταν ο συνταγματάρχης Ρόυ Ρίτσαρντσον, διοικητής της φυλακής μπήκε στο κελί του, ο Ράιχμάρσαλ πέθαινε. Αποχαιρετώντας την γυναίκα του Έμυ, της είχε πει : ''Αυτοί οι ξένοι δεν πρόκειται να με κρεμάσουν εμένα.'' Κανείς δεν ξέρει ακόμη πως κατόρθωσε να κρύψει το λυτρωτικό δηλητήριο. Λίγα λεπτά αργότερα, διασχίζει την αυλή ο Ρίμπεντροπ, με τα χέρια δεμένα, κάτω από το φως των προβολέων. Ο αέρας ανεμίζει τα μαλλιά του. Πριν του περάσουν το σχοινί στον λαιμό, λέει αυτά τα λόγια : ''Η τελευταία μου ευχή είναι η συμφιλίωση Ανατολής και Δύσεως..''. Στη 1 και 11 αιωρείται στο κενό και στην αιωνιότητα. Σειρά έχει ο στρατάρχης Κάιτελ. Εμφανίζεται με στολή, με μπότες, καλοχτενισμένος, σαν να πηγαίνει σε επιθεώρηση. Ήταν μια μέτρια προσωπικότητα, ο στρατιωτικός υπηρέτης του Χίτλερ, αλλά ξέρει να πεθαίνει. Η σκάλα της δεύτερης κρεμάλας τρίζει κάτω από το αποφασιστικό βήμα του. ''Πάνω από 2.000.000 Γερμανοί στρατιώτες πέθαναν για την πατρίδα'' φωνάζει, ''τώρα είναι η σειρά μου. Πηγαίνω να βρω τους γιους μου''. 

Η τρίτη αγχόνη είναι για τον αρχηγό της Γκεστάπο Καλντεμπρούννερ. Έπειτα ο δήμιος ξαναγυρίζει στην πρώτη, που απελευθερώθηκε από το πτώμα του Ρίμπεντροπ,για να κρεμάσει αυτόν που ήταν ο ανταγωνιστής εκείνου στην διεύθυνση των Εξωτερικών Υποθέσεων του Γ' Ράιχ : του φιλοσόφου Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ. Πηγαίνει χωρίς να ξεσφίξει τα δόντια του. Ο Φρανκ και ο Φουνκ κραυγάζουν: ''Heil Deutschland !''. Έπειτα ο Στράιχερ :'' Heil Hitler !''.

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Το νομικό έκτρωμα της Νυρεμβέργης.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το βιβλίο που ξεσκέπασε τον μύθο του ολοκαυτώματος «Άουσβιτζ: η προσωπική αφήγηση ενός αυτόπτη μάρτυρα» Manfred Roeder - Thies Christophersen σε μορφή αρχείου .pdf (έκδοση και μετάφραση του Άρη Αρίωνος) - διαδικτυακή αρχειοθέτηση -

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το βιβλίο που ξεσκέπασε τον μύθο του ολοκαυτώματος «Άουσβιτζ: η προσωπική αφήγηση ενός αυτόπτη μάρτυρα» Manfred Roeder - Thies Christophersen  σε μορφή αρχείου .pdf (έκδοση και μετάφραση του Άρη Αρίωνος) - διαδικτυακή αρχειοθέτηση -

Το λεγόμενο «ολοκαύτωμα» αποτελεί την επικοινωνιακή ναυαρχίδα της Ισραηλινής εξωτερικής πολιτικής από την εποχή της λήξης του Δευτέρου Μεγάλου Πολέμου μέχρι και σήμερα. Σε αρκετές χώρες η δημόσια διαφωνία για τον αριθμό των νεκρών ή διάφορες άλλες πλευρές του μύθου τιμωρείται με πολυετείς φυλακίσεις και χρηματικά πρόστιμα καθώς και με δημόσια διαπόμπευση ή εκδίωξη από την εργασία, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τον ρόλο της άμεσης καταστολής αναλαμβάνει η γνωστή «antifa».

Παρά ταύτα υπάρχει σήμερα μεγάλος αριθμός ιστορικών και τεχνικών που αμφισβητούν τις Σιωνιστικές θεωρίες για τους θαλάμους αερίων και τα κρεματόρια, οι οποίες και παρουσιάζονται ως η μόνη και απόλυτη αλήθεια από το σύστημα ενώ διδάσκονται στις βαθμίδες της σχολικής εκπαίδευσης χωρών της Ευρώπης αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Προσφάτως ακόμη και γνωστοί «ταγοί» της ελληνόφωνης αντιφασιστικής ακροδεξιάς δήλωσαν υπερασπιστές και τιμητές του ολοκαυτώματος γεγονός που δεν μας προκαλεί έκπληξη, αφού η αποδοχή στους κόλπους του συστήματος και όταν αυτή έχει να κάνει μάλιστα με την κοινοβουλευτική παρουσία προϋποθέτει την δημόσια και πλήρη παραδοχή της Σιωνιστικής μυθολογίας.

Η πρόσφατη υποταγή της δημοτικής αρχής της Καβάλας σε σχέση με το Σιωνιστικό μνημείο αλλά και πολλές άλλες κινήσεις των Ισραηλινών τα τελευταία χρόνια αποδεικνύουν στην πράξη την χειραγώγηση της ελληνικής κοινής γνώμης και την δυναμική του Σιωνιστικού παράγοντα στην χώρα μας αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Το παρακάτω βιβλίο έχει μεταφραστεί από τον συναγωνιστή Άρη Αρίων ο οποίος προκάλεσε - στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα -  ιδιαίτερη αίσθηση, τόσο με τις εξαιρετικές συνεντεύξεις του στο AltermediaHellas (διαβάστε εδώ και εδώ) - οι οποίες θάφτηκαν από όλους - όσο και με το πρόσφατο άρθρο του σχετικά με την οικονομία και το τοκογλυφικό σύστημα (το άρθρο εδώ). 

Η παρθενική έκδοση του βιβλίου που έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε σήμερα πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 1973 στην Δυτική Γερμανία και ήταν η πρώτη  μεταπολεμική έκδοση («Die Auschwitz Luge») που προσπάθησε να τσακίσει το τείχος του ψεύδους. Γνώρισε πολλαπλές εκδόσεις με μεγάλη επιτυχία, έχει πουλήσει περισσότερα από 150.000 αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο και θεωρείται το best seller σχετικά με τον Ιστορικό Αναθεωρητισμό. Προκάλεσε ιδιαίτερες αντιδράσεις στους κύκλους της κυβέρνησης μαριονέτας και απαγορεύτηκε από την νομοθεσία της Γερμανίας.

Προτεινόμενος ιστότοπος: ihr.org και revisionists.com

Ο Άρης Αρίων προχώρησε στην ελληνική έκδοση στις 8.8.1988 μετά από άδεια του εκδότη ManfredRoeder καθώς και με την προτροπή του AlexiErlanger(υπαρχηγός του Γερμανικού Απελευθερωτικού Κινήματος) του οποίου το βιβλίο «Αδόλφος Χίτλερ ο ηγέτης» θα προβληθεί σε μελλοντική ανάρτηση. Να σημειωθεί ότι και αυτό το εξαιρετικά σπάνιο βιβλίο έχει μεταφραστεί και εκδοθεί από τον συμπατριώτη μας Άρη Αρίων το 1991. Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» θέλει να ευχαριστήσει δημοσίως τον συναγωνιστή για την άδεια του να προχωρήσουμε σε αυτή την δημόσια προβολή του εν λόγω έργου, το οποίο είναι όχι απλά δυσεύρετο αλλά κυριολεκτικά εξαφανισμένο και απίθανο να βρεθεί σε παλαιοπωλεία ή σε βιβλιοπωλεία. 

Η σημερινή ανάρτηση είναι η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς που αμφισβήτησαν τόσο την ύπαρξη του συναγωνιστή μας (!) όσο και την πολυετή προσφορά του στον Ελληνικό Εθνικοσοσιαλισμό (…) αλλά ακόμη και την έκδοση των 2 αυτών βιβλίων … Ο Άρης Αρίων διατηρούσε προσωπική φιλία και επαφή με τον ManfredRoeder μέχρι και τον θάνατο του, ενώ στο παρελθόν ήταν αυτός που εξασφάλισε μια αποκλειστική συνέντευξη του για το περιοδικό «Αντίδοτο».

Ο ManfredRoeder γεννήθηκε την 6^η Φεβρουαρίου του 1929 και απεβίωσε την 30^η Ιουλίου του 2014. Εργάστηκε ως δικηγόρος ενώ είχε στρατευτεί στις τάξεις της Wehrmacht κατά την διάρκεια του πολέμου. Έλαβε μέρος στην μάχη του Βερολίνου και υπήρξε μεταπολεμικά οργανωτής και ακτιβιστής στο κίνημα της χώρας του. Διώχθηκε και φυλακίστηκε για την πολύπλευρη δράση του από την Δημοκρατική Σιωνιστική κυβέρνηση της Γερμανίας.

OThies Christophersen γεννήθηκε την 27^η Ιανουαρίου του 1918 και απεβίωσε την 13^ηΦεβρουαρίου του 1997. Υπηρέτησε ως στρατιώτης στον Γερμανικό στρατό, ασχολήθηκε επαγγελματικά με την αγροτική ανάπτυξη ενώ ενίσχυσε τις δυνάμεις του Ιστορικού Αναθεωρητισμού. Διατήρησε επαφές με κορυφαία στελέχη του Εθνικοσοσιαλισμού στην μεταπολεμική περίοδο, και υπερασπίστηκε τον Ernst Zündelκατά την διάρκεια των δικαστικών διώξεων. Αντιμετώπισε την εκδικητικότητα της κρατικής αρχής λόγω των απόψεων του.

για να κατεβάσετε το βιβλίο στον σύνδεσμο εδώ ...