Ο Troy Southgate για την δολοφονία του Charlie Kirk

 

γράφει ο Troy Southgate

Καταρχάς, να πω ότι στην μεγάλη εικόνα της προσέγγισης των γεγονότων, η δολοφονία του Charlie Kirk δεν έχει πραγματική σημασία. Το καλύτερο που μπορείς να πεις είναι ότι ο Kirk ήταν τελείως αφελής να πιστεύει ότι μπορεί να επιτευχθεί οτιδήποτε εντός του υφιστάμενου Συστήματος. 

Στο χειρότερο, ήταν - είτε στο παρελθόν είτε στο παρόν - ένας ενεργός υποστηρικτής του Σιωνισμού και του καπιταλιστικού συστήματος όπως αυτό κατευθύνεται από την ίδια διεθνιστική συνομωσία.

Δεύτερον, αν και κανείς δεν εύχεται να δει παιδιά να μεγαλώνουν χωρίς πατέρα, οι προσωπικές του συνθήκες είναι απολύτως δευτερεύουσες σε σχέση με την πολιτική του κατάσταση. 

Αν σε μια βίαιη και ασταθή χώρα όπως η Αμερική, ένας άντρας αποφασίσει να αναλάβει δημόσιο αξίωμα, τότε πρέπει να είναι ενήμερος για τους κινδύνους.

Τρίτον, αν και οι άνθρωποι έχουν υποστηρίξει ότι ο Kirk απομακρύνονταν από ορισμένες θέσεις λόγω των φρικτών γεγονότων που διαδραματίζονται στη Γάζα, δεν βλέπω καμία χειροπιαστή σύνδεση μεταξύ του Tyler Robinson και της Mossad. 

Μέχρι να δούμε σαφείς αποδείξεις ότι σκοτώθηκε από την Ισραηλινή μυστική υπηρεσία, και ακόμη και αυτό είναι υποθετικό, ο Robinson θα παραμείνει ένας αντιφασίστας που αποφάσισε να δράσει από δική του πρωτοβουλία.

Ως συνέπεια των πεποιθήσεών του, υπάρχουν δύο ζητήματα που πρέπει να εξεταστούν εδώ: 

(1) ήταν απλώς ένας θερμόαιμος που απλώς έχασε τον έλεγχο μετά την είδηση ότι ένας λεγόμενος «φασίστας» ερχόταν να απευθύνει ομιλία σε κοινό στην πολιτεία του, 

ή

(2) πίστευε ότι η δολοφονία ενός δεξιού ακτιβιστή μπορεί να δικαιολογηθεί σύμφωνα με μια σειρά ευρύτερων ιδεολογικών στόχων;

Προσωπικά, πιστεύω ότι η πρώτη περίπτωση είναι πολύ πιο πιθανό να ισχύει. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το τι μπορεί να σκεφτεί κανείς για ένα άτομο σαν τον Robinson, οι πράξεις του μπορούν να δικαιολογηθούν αν έχουν πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τη δεύτερη περίπτωση.

Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνώ με τις απόψεις και τις πράξεις του Robinson, αλλά στη σημερινή ατμόσφαιρα ασταθούς κατάστασης, κάποιοι άνθρωποι θα διαλέξουν πάντα να προχωρήσουν σε άμεσες ενέργειες.

Δεν έχω χρόνο για τον Charlie Kirk ή οποιονδήποτε άλλον συνεργάζεται με την παγκοσμιοποιητική ασθένεια που προέρχεται από την Αμερική, οπότε το μόνο που θα ήθελα να πω - σε αυστηρά πολιτικό πλαίσιο, δηλαδή, επειδή η γυναίκα και τα παιδιά του είναι ένα εντελώς ξεχωριστό θέμα - είναι ότι ο Luigi Mangione μπορεί να έχει διδάξει στον Robinson κάτι σχετικά με τις τακτικές.