Aποκλειστικό: Συνέντευξη με τον Κωνσταντίνο Μποβιάτσο


Παρά την αλλαγή πορείας της «Χρυσής Αυγής» προς την αστική ακροδεξιά - πάντα με ευθύνη της ηγεσίας της - υπήρχαν κατά περιόδους στις τάξεις της και κάποια στελέχη με αδαμάντινο χαρακτήρα και ανιδιοτελή συνεισφορά. Πραγματικοί Εθνικοεπαναστάτες που αρνήθηκαν να υποκύψουν στις αλλοπρόσαλλες εντολές του Μιχαλολιάκου και δεν πούλησαν τις Ιδέες τους για κανένα αντίτιμο. Ένας εξ αυτών είναι ο Κωνσταντίνος Μποβιάτσος μέλος της λεγόμενης «παλιάς φρουράς» - γνωστός ως Τεν Τεν - που απολαμβάνει την εκτίμηση και τον σεβασμό των εξωκοινοβουλευτικών Εθνικιστών και Εθνικοσοσιαλιστών.


Γεννήθηκε στην Λαμία το 1969. Απόφοιτος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βερόνα. Πτυχιούχος Μηχανογραφημένης Λογιστικής. Υπηρέτησε την θητεία του ως Δόκιμος Έφεδρος Ανθυπολοχαγός στον Στρατό Ξηράς. Εργάστηκε επί δεκαετία στην Θεσσαλονίκη ως υπεύθυνος πωλήσεων. Το 2009 επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Λαμία και μαζί με την σύζυγό του στράφηκε στον πρωτογενή τομέα, την ελληνική γη και την αγροτική παραγωγή.

Γνώστης των ευρωπαϊκών θεμάτων αφού θήτευσε στο πλευρό του Στρατηγού Επιτήδειου στην Ευρωβουλή ενώ είναι ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός και στους ξένους συναγωνιστές. Ο εν λόγω Συναγωνιστής αποχώρησε πριν λίγο καιρό από τις τάξεις του κόμματος του Μιχαλολιάκου ενώ το τελευταίο διάστημα αρθρογραφεί στην εβδομαδιαία εθνικιστική εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος».


1.  Αγαπητέ Συναγωνιστή σε ευχαριστούμε για τον χρόνο και την τιμή. Πες μας λίγα λόγια για σένα ώστε να σε γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας. Πότε εντάχθηκες στις τάξεις της «Χρυσής Αυγής» και ποια η πορεία σου στο κόμμα; Πότε αποχώρησες και για ποιον λόγο;

Η πρώτη μου επαφή με τον εθνικισμό ήταν από τα 15 μου κάπου μέσα στην ιστορική δεκαετία του 80, Ακολουθούσα τα πέταλα των γηπέδων  και διάφορα μουσικά εναλλακτικά ρεύματα μουσικής και εκεί με σκινάδες της εποχής  κάναμε κάποιες δράσεις απλές και καταδρομικές. Τότε γνώρισα και το εθνικιστικό ΕΝΕΚ, στην πόλη μου την Λαμία και μου άρεσε ο τρόπος σκέψης των τότε συναγωνιστών. Φυσικά δεν έλειπαν και οι παρέες με τα υπολείμματα της ΕΠΕΝ, λίγο από όλα δηλαδή.   

Η αναχώρηση μου για την Ιταλία, το 1987, σήμανε καθοριστικά και την διαμόρφωση της ιδεολογίας μου. Εκεί γνώρισα και έγινα μέλος της Φασιστικής νεολαίας του MSI, που βέβαια ήδη είχε αρχίσει να φθίνει. Οι συναγωνιστές με είχαν εντυπωσιάσει με αυτά που έκαναν τόσο σε επίπεδο δρόμου αλλά κυρίως σε επίπεδο κουλτούρας. Εκεί κατάλαβα, πλην κάποιων εξαιρέσεων, ότι στην Ελλάδα ο  ριζοσπαστικός εθνικισμός ήταν... ανύπαρκτος. Αυτό που είδα χαράχτηκε μέσα μου και αποτέλεσε τον οδηγό για το μέλλον. 

Ένα από παράδειγμα σας αναφέρω, ότι κάπου μέσα στο 1988, σε μια εκδήλωση των συναγωνιστών στην Βερόνα, έκαναν ανάλυση και σχόλια για τον «Άρχοντα των Δακτυλιδιών» και την σημασία του στην κοσμοθεωρία του Φασισμού. Έμεινα άναυδος, πρώτα διότι αν και λάτρης του διαβάσματος, αυτόν τον κ. Τόλκιν δεν τον είχα ξανακούσει και μετά με αυτά που άκουσα. Μάλιστα ντράπηκα να πω ότι δεν τον γνώριζα και έκανα τον παλαβό ... εμπειρίες ζωής. Όχι μόνο αυτό, πολλά τέτοια παραδείγματα που θα γέμιζαν σελίδες.

Ανήσυχος όπως ήμουν, έψαχνα και άλλες επαφές οπότε εισχώρησα και σε άλλα κινήματα πιο ριζοσπαστικά και  ακτιβιστικά. Από τότε διατήρησα όλες τις γνωριμίες που κρατάνε μέχρι σήμερα. Την Χρυσή Αυγή, πρώτη φορά την γνώρισα στο γήπεδο, κατά την διάρκεια των Μεσογειακών αγώνων της Αθήνας το 1991 και συγκεκριμένα στον τελικό του ποδοσφαίρου Ελλάδα – Τουρκία. Εκεί ντυμένος σαν σκιν εκείνη την εποχή, είδα κάποιους τύπους με όμορφες σημαίες ... που την έλεγαν,  δημοκρατικά πάντα, στην αστυνομία και στους Τούρκους, Όχι πολιτικά ορθά όλα αυτά βέβαια. Εκεί είδα και πρώτη φορά τον Περίανδρο. Κάποιος με πλησίασε , αφού με είδε ντυμένο έτσι και μου πρότεινε να πάω μαζί τους … έτσι ξεκίνησαν όλα, με την πρώτη επαφή μου με την ιστορική Κεφαλληνίας εκείνο το καλοκαίρι του ‘91.

Έπειτα , στην Λαμία, βρήκα 3 συναγωνιστές και συζήτησα το θέμα της ΧΑ με αποτέλεσμα να κατεβούμε Αθήνα μετά από πολύ καιρό βέβαια, αφού ήμασταν όλοι φοιτητές και λείπαμε, για να ζητήσουμε από τον αρχηγό της ΧΑ, να ανοίξουμε μια τοπική στην Λαμία. Έτσι το 1993 το φθινόπωρο, εγκαινιάσαμε την ιστορική τοπική μας, με τις σκληροπυρηνικές θέσεις. Πολλοί πέρασαν αλλά πάντα 4 με 5 ήμασταν σταθεροί, κρατώντας με νύχια και με δόντια τα γραφεία. Μάλιστα αρκετές οι φορές που δεν είχαμε ρεύμα αφού δεν είχαμε να το πληρώσουμε. Κάναμε πολλές δράσεις, συνεχώς ακόμη και στους γύρω νομούς. Μάλιστα είμαι περήφανος, διότι οι πρώτες Θερμοπύλες, για όσους δεν γνωρίζουν έγιναν το 1996 χάριν στην ιδέα του συναγωνιστή Κωνσταντίνου Μπαϊκούση  που δεν ζει πλέον.

Εγώ έφυγα την δεκαετία του 2000 για την Θεσσαλονίκη, όπου και δραστηριοποιήθηκα στην εκεί τοπική, που γνώριζα ήδη, από το 1995, σε ένα πέρασμα μου από την πόλη αυτή, Εκεί γράψαμε άλλη ιστορία με τους εξαίρετους συναγωνιστές σε μια πόλη που πάντα ήμασταν πολλοί λίγοι αλλά μάχιμοι. Το 2007 βρέθηκα στο Αγρίνιο για να δουλέψω και εκεί  ο Ηλίας ο Παναγιώταρος, μου τηλεφώνησε και μου είπε να έρθω σε επαφή με 2 συναγωνιστές νεαρούς που θέλουν να κάνουν πυρήνα. Αυτό και έγινε, σε μια πόλη γεμάτη με αναρχικούς  μάχιμους. Άλλη μια όμορφη και δραστήρια περίοδος με τ α παιδιά από το Αγρίνιο, με τις αφισοκολλήσεις, ρίψεις  φειγ βολάν και άλλα ωραία. Επέστρεψα στην Λαμία για νέα δουλειά και έτσι πάλι στα παλιά, πάλι στην αγαπημένη τοπική αλλά οι καιροί άλλαξαν. Η ΧΑ άρχισε να μεγαλώνει και να  χάνει την ταυτότητα της.

Αποχώρησα τον Μάρτιο του 2017, όταν ήμουν στην Ευρωβουλή. Οι λόγοι πολλοί και σοβαροί, τους ξέρετε κιόλας, έχουν ειπωθεί πολλά το τελευταίο διάστημα πέρα για πέρα αληθινά. Έμεινα πολύ καιρό και ανεχόμουν συμπεριφορές απαράδεκτες, επιθετικές και εκβιαστικές από το ζεύγος που ηγείται του κόμματος αλλά και από κάποιους πιστούς τους υπηρέτες, άτομα χωρίς βούληση χωρίς γνώσεις και δυστυχώς πολύ χαμηλής στάθμης μυαλού μα και αξιοπρέπειας. Κάτι σαν ζόμπι δηλαδή που απλά φώναζαν ΖΗΤΩ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ακόμη και αν έλεγε βλακείες .. που έλεγε συχνά.

Σπούδασα, έχω χαρτιά και διπλώματα γλωσσών, πάντα δούλευα στην ζωή μου σε ότι έβρισκα, έχασα τους γονείς μου και την αδερφή μου, για να έχω τον κύριο Νίκο και την κυρία Ελένη, που στην ζωή τους ανάθεμα αν έχουν δουλέψει μια μέρα, να μου λένε με ποιον θα μιλώ, τι θα λέω και άλλα τέτοια Καμία αναγνώριση του έργου και της προσπάθειας να φέρω την ΧΑ κοντά σε νέες καταστάσεις και κόμματα ή κινήματα, με την ευκαιρία της παρουσίας μου στις Βρυξέλλες. Μέχρι και ευρωβουλευτή της Λέγκας του Βορρά έφερα να γνωριστούν μήπως και βγει κάτι καλό, αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω, που λέγαν οι παλιοί. 

Αυτό που εισέπραξα εγώ εδώ πάνω είναι ότι δεν τους ενδιέφερε τίποτε, Εντελώς τίποτε πέρα από τα χρήματα. Μηδέν πολιτική, μηδέν καθοδήγηση, μηδέν σε όλα. Τα μοναδικά τηλεφωνήματα που δεχόμασταν ήταν για το αν μπήκαν τα χρήματα. Για τίποτε άλλο. Και μάλιστα με τρόπο επιθετικό και με τσαμπουκά από κάτι ανθρωπάκια της Μεσογείων, που ήρθαν το 2012 στην ΧΑ και αμέσως πήραν μισθό.


Το 2017 το Μάιο ανακαλύψαμε από κάποιον εσωτερικό κανονισμό ότι δεν έπρεπε να στέλνουμε χρήματα σε κόμμα της χώρας προέλευσης. Και τότε έγινε ο χαμός. Το θέμα ήταν πολύ σοβαρό και ενημερώσαμε την Αθήνα το τι θα κάνουμε και πως από εδώ και πέρα. Η απάντηση που δεχθήκαμε από τον κύριο Νίκο ήταν εριστική, εκβιαστική και υβριστική. Ακολούθησαν και τηλεφωνήματα του ιδίου στο πρόσωπο μου , με τρόπο που στην κρεαταγορά θα κοκκίνιζαν. Όλα αυτά είναι με αποδείξεις, γραπτές και ηχητικές. 


Εκείνο το καλοκαίρι εγώ προσωπικά έπρεπε να διαλέξω. Ή να συνεχίζω να τα σκάω στον Μιχαλολιάκο και τον Βλαχόπουλο, 1000 κάθε μήνα, όπως συνέβαινε από το 2014  ή να σταματούσα διότι ήδη είχα παρανομήσει. Με το πρώτο θα ήμουνα ο πιστός σκύλος, θα φώναζα και τα ΖΗΤΩ μου και ίσως αν έγλειφα και λίγο παραπάνω, αν έβριζα άλλους συναγωνιστές που έφευγαν, τότε θα εξασφάλιζα και μια θεσούλα για την επόμενη 5ετία στην Ευρωβουλή.



Αν διάλεγα το δεύτερο, τότε θα έπρεπε να δω και τον δικό κου δρόμο, όπως και έγινε. Ένιωσα ελεύθερος και πιο καθαρός. Βέβαια, δέχθηκα βρισιές, απειλές όλων των επιπέδων και έγινα ο εχθρός του κόμματος, Όλα αυτά είναικαταγεγραμμένα βέβαια. Μετά άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι και ήταν και πολύ άσχημο. Παράξενοι λογαριασμοί που έμπαιναν κάθε μήνα 8000 από τους βοηθούς, εξαφανίστηκαν, όπως φυσικά τα χιλιάδες ευρώ που έστελναν οι 3 ευρωβουλευτές, μάλιστα οι 2 που έμειναν μέχρι τέλους τα έδιναν μέχρι τον Απρίλιο του ‘19.


2.  Ποια η άποψη σου για την ηγεσία της «Χρυσής Αυγής»; Ισχύουν οι κατηγορίες που μιλάνε για οικογενειοκρατία μέσα στο εν λόγω πολιτικό κόμμα;

Λίγο πολύ ανέφερα μερικά για τα συγκεκριμένα άτομα. Οικογενειοκρατία σαφώς και υπάρχει, αφού και κατά την διάρκεια της 5τους θητείας μου στην Ευρωβουλή, βολεύτηκαν όλοι οι συγγενείς του ζεύγους και σαν τοπικοί βοηθοί και σαν σταζιέρ, 6μηνα προγράμματα με πληρωμή από τον ευρωβουλευτή καθώς και η δημιουργία εργασιών μαϊμού που πληρωνόταν πολύ καλά από το κοινοβούλιο των Βρυξελλών. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείψει και η οικογένεια Βλαχόπουλου από αυτό το πανηγύρι.

3.  Πότε βρέθηκες και υπό ποιες συνθήκες στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και ποιες οι εντυπώσεις σου από τον εν λόγω θεσμό; Ποια η άποψη σου για τους τρεις πρώην ευρωβουλευτές του κόμματος;

  Τον Μάιο του 14, έδωσα και εγώ την προσωπική μου μάχη σαν υποψήφιος Ευρωβουλευτής. Την επόμενη όμως των εκλογών επέστρεψα στην τότε εργασία κου, την σαλιγκαροτροφία. Πέρασα πολύ όμορφα κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου με πολλούς συναγωνιστές και μπορώ να πω ότι το διασκεδάσαμε κιόλας. Πιστεύω ότι οι ψήφοι που μάζεψα ήταν από τα ριζοσπαστικά άτομα της πατρίδας μας και κάποιοι συναγωνιστές έτρεξαν για μένα σε περιοχές που δεν είχα καμία σχέση. Μεγάλη η τιμή για μένα. Έτσι, το τηλεφώνημα του στρατηγού Επιτήδειου με βρήκε στην φύση να ταΐζω σαλιγκάρια, όπου μου έγινε και η πρόταση να ανέβω μαζί του στις Βρυξέλλες.

Όλα αυτά τα χρόνια απέκτησα πολλές εμπειρίες, είδα από πρώτο χέρι, αφού χωνόμουνα παντού, πως δουλεύουν τα σοβαρά κόμματα, μικρά και μεγάλα, καθώς και το πόσο δυνατό και πανίσχυρο είναι το Καθεστώς. Εδώ να σταθώ λίγο. Κατάλαβα εκεί μέσα ότι εμείς οι εθνικιστές ανεξάρτητου εθνικότητας, κάνουμε ένα μεγάλο λάθος. Μόλις κάνουμε μια μικρή νίκη, τότε ξεσαλώνουμε νομίζοντας ότι τα καταφέραμε. Αυτό που είδα είναι ότι το Καθεστώς, έχει πολλές λύσεις έτοιμες και αναπάσα στιγμή, ίσως για λίγο δεν κουνιέται, βρίσκει μια λύση. Έζησα την νίκη του Τράμπ, το Brexit και σας πληροφορώ ότι η ζημιά ήταν απειροελάχιστη, διότι η αντίδραση υπήρξε και κάθε φορά το Σύστημα έβγαινε πιο ισχυρό. Είδα επίσης την σαπίλα και τη κατάντια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στονβωμό του χρήματος. 


Καλοπληρωμένοι άχρηστοι άνθρωποι, να περπατάνε πίσω από τους ανωτέρους και ανώτατους αξιωματούχους για να κρατήσουνε την θέση τους σε αντάλλαγμα τα ΠΑΝΤΑ και το εννοώ. Αδερφές υπάλληλοι να ικανοποιούν τις ορέξεις των αφεντάδων που κουμαντάρουν τις ψυχές μας, το ίδιο και πολλές γυναίκες που βρίσκουν σαφώς πιο εύκολα δουλειά για γνωστούς λόγους. Αριστερίλα παντού, Άραβες να δουλεύουν σαν οδηγοί, τουρκάλες καθαρίστριες, και λαμόγια κάθε τύπου. Βρώμα και δυσωδία μέσα σε ένα κτίριο που καθορίζει τις τύχες μας και που θα πέσει δύσκολα … έως ποτέ.


4. Έχεις τεράστια εμπειρία σχετικά με τα Ευρωπαϊκά εθνικιστικά κινήματα. Πως δέχτηκαν οι Ευρωπαίοι συναγωνιστές τα νέα σχετικά με την συντριβή του κόμματος του Μιχαλολιάκου στις τελευταίες εκλογές;

Η Χρυσή Αυγή αποτελούσε το 2014, έναν οδηγό για κάθε εθνικιστικό κίνημα, μεγάλο και μικρό. Με όλα αυτά τα παιδιά ήμουν μαζί όλα αυτά τα χρόνια, γυρνώντας συνεχώς σε Ιταλία, Γαλλία , Ισπανία, Αγγλία, Σουηδία, Δανία, Ολλανδία και άλλες χώρες προσπαθώντας να δημιουργήσω μια ευρωπαϊκή σύνδεση. Δεκάδες οι εκδηλώσεις με εμένα να εκπροσωπώ την ΧΑ και να γινόμαστε αντικείμενο λατρείας αλλά και στόχος των αντιφά και του συστήματος. Έτσι όταν έφυγα από το κόμμα, οι συναγωνιστές επειδή με γνώριζαν άρχισαν να αναρωτιούνται τι έγινε, κάτι σοβαρό. Δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι το κόμμα που έγινε αντικείμενο θαυμασμού και μίσους στην Ευρώπη ... στραβοπάταγε, μέχρι που το ένιωσαν και αυτοί καλά, με την συμπεριφορά της γνωστής  οικογενείας. Σκεφτείτε ότι η  κόρη έβριζε τον ηγέτη της Casa Pound, τον Gianluca Iannone, αλλά και γενικά το κίνημα του, αλλά την βοήθεια την θέλανε, όταν μεσολάβησα σαν ηλίθιος να φέρουν τρόφιμα στην Ελλάδα. Όταν γυρνούσα να εκπροσωπήσω το κόμμα, η κ. Ελένη με έβριζε και έλεγε ότι κάνω φασιστο -τουρισμό.Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι με την συμπεριφορά της η ΧΑ έδιωξε από κοντά ξένους συναγωνιστές που της είχαν σταθεί.

5.  Πως βλέπεις τα πράγματα για το μέλλον του Εθνικιστικού Κινήματος και τις έχεις να πεις για αυτούς που αποχωρούν από την «Χρυσή Αυγή» αλλά αγωνιούν για το μέλλον των Ιδεών μας;

Επειδή με διακρίνει ένας ευρύτερος πεσιμισμός, δεν τα βλέπω και ρόδινα. Μιλάμε βέβαια για τον πραγματικό εθνικισμό και όχι για λαϊκίστικα κόμματα ή ακροδεξιά. Τα πράγματα είναι δύσκολα γενικά στην Ευρώπη, με διαφορετικές δυσκολίες στην κάθε χώρα. Αυτό είδα από την εμπειρία μου. Ο μεγαλύτερος εχθρός είμαστε εμείς, που πολλές φορές κλεισμένοι στον μικρόκοσμο μας χάνουμε το παιχνίδι. Όσο περνάει ο καιρός το Καθεστώς γίνεται πιο ισχυρό, ο δρόμος πιο δύσκολος διότι η αριστερά έχει καταφέρει να έχει πάντα μεγάλα νούμερα σε όλους τους τομείς αλλά και την συμπαράσταση του συστήματος. 


Για τα παιδιά που φεύγουν από την ΧΑ, κάνουν πολύ καλά και έτσι πρέπει να γίνει. Αλλά εδώ είναι κει το κρίσιμο σημείο. Μην χαθούνε και εγκλωβιστούν σε καταστάσεις άσχημες. Άρα εδώ πρέπει να γίνει κάτι, κάτι με υγεία, νέες ιδέες, φρέσκες και με ανταλλαγή απόψεων και ιδεών χωρίς μπράβους, τσαμπουκάδες και αυταρχισμό.

6. Πως βλέπεις τις ομάδες και τις κινήσεις του «χώρου» που είναι εξωκοινοβουλευτικές; Σε οργανωτικό επίπεδο ποιες θα πρέπει να είναι οι μελλοντικές μας κινήσεις;

Στην Ελλάδα, υπάρχει πολύ νεολαία που ψάχνεται προς τον χώρο μας. Κάτι έχει γίνει, κάτι καλό παίζεται αλλά είναι διάσπαρτο. Εδώ λοιπόν, θα πρέπει να μπουν στην άκρη οι προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες και μέσω ένας συντονιστικού οργάνου με συμμετοχή πολλών, να γίνει ένας μαζικός φορέας ριζοσπαστικός. Όχι κόμμα. Από εκεί και πέρα να γίνει διαχωρισμός τομέων, όπως τι ξέρει και τι μπορεί να κάνει ο καθένας καλύτερα, Σε όλους τους τομείς της κοινωνίας. Μουσικά μιλώντας, ποδοσφαιρικά, κοινωνικά, με δραστηριότητες σε βουνά και θάλασσες και πολλά άλλα. Μπορούμε, το έχουμε άλλα λείπει το κάτι παραπάνω. Γνωρίζω πολλά παιδιά, που έχουν τρομερές ικανότητες σε αυτούς τους τομείς και μαζί εμείς οι πιο γέροντες, αν και κάποιοι νιώθουμε ακόμη 18, να βοηθήσουμε. Ο χρόνος είναι εχθρός, διότι θα βρεθεί ένα άλλο ζεύγος σαν το γνωστό και τότε καήκαμε πάλι.

Είπα ότι ο χρόνος είναι εχθρός αλλά επισημαίνω ότι να γίνει κάτι και απλά το δουλεύουμε με ηρεμία μετά, Ιδέες υπάρχουν, θέληση υπάρχει, οπότε πρέπει να μαζευτούμε και να τα πούμε.

7. Αρθρογραφείς αρκετά συχνά στην εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος» με τα κείμενα σου να είναι κατά την άποψη μας από τα καλύτερα που μπορεί να διαβάσει κάποιος. Διακρίνουμε σε αυτά μια έντονη αμφισβήτηση της πλουτοκρατίας και του δημοκρατικού πολιτεύματος. Πως αυτοπροσδιορίζεσαι στο πολιτικό πεδίο και ποια πρόσωπα είναι αυτά που σε έχουν επηρεάσει στο πεδίο των ιδεών;            

Είχα την τύχη μετά τις σπουδές μου στην Ιταλία, να γνωρίζω άπταιστα τα Ιταλικά με αποτέλεσμα να έχω στην διάθεση μου μεγάλη βιβλιογραφία σπουδαίων προσώπων που σημάδεψαν όχι μόνο την ιδεολογία μας αλλά και την κουλτούρα γενικότερα. Βιβλία που δεν υπάρχουν μεταφρασμένα στα ελληνικά. Έτσι μπήκα σε αυτόν τον υπέροχο λαβύρινθο γνώσης και δεν χορταίνω να περιπλανώμαι εκεί μέσα. Στο παρελθόν μετέφραζα κείμενα τέτοια, καθώς και συνεντεύξεις που έπαιρνα από διάφορες προσωπικότητες του χώρου, αλλά πήγαιναν χαμένα διότι οι διάφοροι φωστήρες της ΧΑ που διαχειριζόταν τις σελίδες της, δεν ανέβαζαν τίποτε αφού βλέπετε δεν έγραφα ΖΗΤΩ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ, ή ότι ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΙ ΣΑΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ή άλλα τέτοια κωμικά κείμενα. 

Ήθελα να κάνω κάτι το διαφορετικό αλλά μάλλον ήμουν σε λάθος μέρος, μετά το κατάλαβα. Μάλιστα κάποιο από τα ανθρωπάκια εκεί στα γραφεία τους χαρακτήριζαν βλακείες τα άρθρα μου. Με έχει συναρπάσει, εκστασιάσει και διαμορφώσει πάρα πολύ ο τεράστιος Dominique Venner, του οποίου ο θάνατος με τον τρόπο που έγινε, το σημείωμα που άφησε αλλά και τα συγγράμματα του [που έχω διαβάσει, όπως το " Ο Σαμουράι της Δύσης" και το " Η επαναστατημένη καρδιά" αποτελούν για μένα οδηγό. Αυτοχαρακτηρίζομαι Ευρωπαίος  όπως και ο άλλος μεγάλος  Drieu de la Rocchelle  και ο μυθικός Celine. H πλουτοκρατία είναι ο μεγάλος εχθρός και η υπεύθυνη για το ότι μας συμβαίνει. Εκεί πρέπει να χτυπήσουμε ιδεολογικά, παίρνοντας για παράδειγμα την χαμένη ευκαιρία του Μάη του ‘68, κάτι που θα ετοιμάσω από Ιταλούς συναγωνιστές της εποχής για να καταλάβετε τι εννοώ.      

8.  Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;

Το μέλλον...βασικά δεν μπορώ να μείνω ανενεργός πολιτικά. Συνεχίζω εδώ πάνω να κινούμαι, μαζί με ριζοσπάστες συναγωνιστές ξένους, επαφές διάφορες πάντα, αλλά όνειρο μου να κάνουμε κάτι στην Ελλάδα. Με τρελαίνει η ιδέα της δημιουργίας ενός αξιόλογου φορέα και να εκμεταλλευτούμε αυτά που έχουμε, και όπως γνωρίζετε, έχουμε τα πάντα. Έχω επαφές με πολλά παιδιά στην πατρίδα και δεν βλέπω την ώρα σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, αλλά και ευχάριστες λόγω του απεγκλωβισμού πολλών ατόμων από την εξάρτηση της οικογένειας που κατέστρεψε τον εθνικισμό στην Ελλάδα, να φτιάξουμε κάτι ΥΓΕΙΕΣ μακριά από εξαρτήσεις.

9. Τέλος ένα μήνυμα σου προς τους εχθρούς και φίλους καθώς και στους αναγνώστες του ιστολογίου μας.

Μήνυμα, δεν είμαι και κάποιος πολιτικός να στέλνω συμβουλές. Απλά για τους φίλους από την καρδιά μου που τόσα χρόνια ακολουθήσαμε έναν δρόμο που δεν ξέραμε ότι θα μας κατέστρεφε, τον καθέναν διαφορετικά, αλλά και την στήριξη που είχα από πολλά παιδιά. Μια αναφορά στους νεκρούς συναγωνιστές που εγώ προσωπικά έζησα και μεγάλωσα και πέρασα πολλά μαζί τους, όπως ο Κώστας ο Μπαϊκούσης, από το ‘91 μαζί, έφυγε πριν λίγα χρόνια άδικα από αρρώστια, ένας πραγματικός εθνικοσοσιαλιστής που κάποιοι με έβριζαν από το ΚΟΜΜΑ διότι πήγα στην κηδεία του.  

Επίσης τον Μαρίνο και τα όμορφα χρόνια στην Θεσσαλονίκη, την δεκαετία του 2000, άδικα και αυτός έφυγε. Τέλος τον συναγωνιστή Σταθόπουλο, ένα αξιόλογο ιδεολόγο που και για αυτόν αφού έφυγε από την ζωή, κάποια τιποτένια ανθρωπάρια μου τηλεφώνησαν να μου πουν να κατεβάσω την φωτογραφία του διότι ήταν προδότης … και αναφέρομαι σε αυτούς που δεν τους θεωρώ καν εχθρούς, διότι ο εχθρός έχει τιμή και ήθος. Και κλείνω ευχαριστώντας όλους τους συναγωνιστές και εσένα για την φιλοξενία, και να κρατήσουμε την φωτιά δυνατή, για να φτιάξουμε νέους πολιτικούς στρατιώτες.

Αποκλειστικό: Συνέντευξη με τον Σωτήρη Δεβελέκο (Εθνική Κοινωνική Δράση)




Ο Σωτήρης Δεβελέκος είναι γνωστός στον «εθνικιστικό χώρο» για την πολύχρονη δράση και παρουσία του. Υπήρξε κορυφαίο στέλεχος της «Χρυσής Αυγής» ενώ πριν λίγο καιρό αποφάσισε να αποχωρήσει από το κόμμα του Μιχαλολιάκου και να ιδρύσει μαζί με άλλους ανένταχτους συναγωνιστές την κίνηση «Εθνική Κοινωνική Δράση». Το τελευταίο διάστημα εμφανίζεται και σε εκπομπές στο διαδίκτυο όπου και αναπτύσσει τις θέσεις και τις απόψεις του σχετικά με διάφορα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα.

1. Καταρχάς Συναγωνιστή να σε ευχαριστήσουμε για τον χρόνο σου και την τιμή να απαντήσεις στις ερωτήσεις μας. Πες μας λίγα λόγια για σένα. Πότε εντάχθηκες στις γραμμές του Εθνικιστικού Κινήματος;

Εντάχθηκα στις τάξεις του Εθνικιστικού Κινήματος σε ηλικία 16 ετών. Αυτή την στιγμή είμαι 32,οπότε ουσιαστικά μιλάμε για μια ολόκληρη ζωή.

2. Πως αυτοπροσδιορίζεσαι στο πολιτικό πεδίο και ποιες είναι οι προσωπικότητες που σε έχουν επηρεάσει στην πολιτική σου σκέψη;

Αυτοπροσδιορίζομαι ως Έλληνας Εθνικιστής. Οι προσωπικότητες που με έχουν επηρεάσει είναι πολλές, ξεκινάνε από την αρχαία Ελλάδα, από μαχητές, φιλοσόφους και πολλούς ακόμα. Οι επιρροές μου είναι ακόμα και από τον χώρο της μουσικής και του αθλητισμού, γενικά με συγκινεί οτιδήποτε παρουσιάζει στον άνθρωπο το μεγαλείο της Ψυχής του και την προσπάθεια του να φτάσει προς την θέωση. Η αδυναμία μου όμως ομολογώ είναι ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, ένας άνθρωπος που έδωσε τα πάντα για την Πατρίδα και εισέπραξε μόνο πόνο και αχαριστία.


3. Πότε και για ποιον λόγο αποχώρησες από την «Χρυσή Αυγή» και πως κρίνεις την σημερινή ηγεσία του εν λόγω κόμματος;

Οι λόγοι αποχώρησης μου ήταν επειδή πλέον δεν υπήρχε καμία σωτηρία εκεί μέσα. Έκανα υπομονή πολλά χρόνια πιστεύοντας ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ως γνωστόν, δυστυχώς τίποτα δεν άλλαξε και ούτε πρόκειται να αλλάξει και ιδού τα αποτελέσματα των επιλογών του πρώην αρχηγού μου. Το πώς κρίνω την ηγεσία νομίζω δεν χρειάζεται να απαντήσω, η απάντηση έχει δοθεί εκ του αποτελέσματος. Σε μια περίοδο πλήρως ευνοϊκή για τον Εθνικισμό, με το Μακεδονικό, με την ανεργία να καλπάζει, με την λαθρομετανάστευση, με την εγκληματικότητα στα κόκκινα, με την οικονομία διαλυμένη, με αντιπάλους πολιτικά ζόμπι και με μια Ευρώπη να φλέγεται από άκρη σε άκρη με τον Εθνικισμό, αυτό που έγινε στην Ελλάδα ήθελε λοιπόν πολύ προσπάθεια. Τα σχόλια είναι περιττά λοιπόν γιατί ότι και να πούμε είναι λίγο.

4. Μετά την συντριβή του Μιχαλολιάκου στις πρόσφατες εκλογές ποια πιστεύεις ότι θα πρέπει να είναι η πορεία όσων αποχώρησαν; Τι μήνυμα στέλνεις στους αγνούς αγωνιστές που σήμερα νιώθουν προδομένοι;

Το μήνυμα που στέλνω είναι πως η σιωπή είναι συνενοχή. Όλοι ξέρουν τι γίνεται και όλοι ξέρουν αν υπάρχει ελπίδα εκεί μέσα για την Ιδέα μας και την Πατρίδα μας. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα για την χώρα μας και δεν έχουμε την πολυτέλεια της αδράνειας και του καθησυχασμού.


5. Ως «Εθνική Κοινωνική Δράση» σε τι παρεμβάσεις και δράσεις έχετε προχωρήσει και πως μπορεί κάποιος να έρθει σε επικοινωνία μαζί σας;

Η Εθνική Κοινωνική Δράση είναι μια ενέργεια για αυτό που θα έρθει. Έχουμε κάνει δράσεις για τις δολοφονίες των Αδερφών μας, του Γιώργου Φουντούλη και του Μανώλη Καπελώνη σε όλη την Αττική, έχουμε κάνει δράση έξω από το Πολυτεχνείο κοντά στην επέτειο του ψέματος, έχουμε κάνει δράση ενάντια στην ισλαμοποίηση της Πατρίδας μας, έξω από το τζαμί στον Βοτανικό. Όποιος θέλει μπορεί να μας βρει και μπορεί να επισκεφτεί την ιστοσελίδα μας διαδίκτυο (http://www.ethnikikoinonikidrasi.com/και να μας στείλει κάποιο mail για αρχή.

6. Οι κρατικοδίαιτες αντιφασιστικές ύαινες προσπαθούν να σε μπλέξουν εδώ και καιρό σε ένα «κυνήγι μαγισσών» καθώς και σε διάφορες καταστάσεις για τις οποίες μάλιστα έχεις να υποστείς και δικαστικές διώξεις. Ποια η θέση σου απέναντι σε αυτή την αντιφασιστική ρητορική και την στοχοποίηση σου εκ μέρους των έμμισθων κονδυλοφόρων του συστήματος;

Ήμουν η πρώτη επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής στην περίοδο διώξεων της Χρυσής Αυγής. Μπήκαν σε τρία σπίτια, της πρώην σχέσης μου, στο πατρικό μου και στο σπίτι το οποίο εμένα. Οι αρχές πήραν όμηρο την μητέρα μου, την αδερφή μου και την πρώην κοπέλα μου. Λέγανε επίσης οι αρχές σε επίσημα έγγραφα που μπορεί να τα δει οποίος θέλει, ότι έχουν πληροφορίες πως ήμουν κάτοχος μεγάλης ποσότητας όπλων, εκρηκτικών, πυρομαχικών και ναρκωτικών, κατηγορίες που θα έκαναν μέχρι και τον Πάμπλο Εσκομπάρ να νιώθει άβολα μπροστά μου. Δεν βρέθηκε ποτέ τίποτα από όσα λέγανε και ξέραν πολύ καλά ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να βρεθεί γιατί πολύ απλά ξέραν το ποιός είμαι. Πότε κανένας δεν είπε για την πανηγυρική αθώωση μου και το μέγα φιάσκο που αντιμετώπισαν.

Οι φυλλάδες και ο τύπος συχνά ασχολούνται με το πρόσωπο μου και χρησιμοποιούν χοντρά ψέματα. Με παρουσιάζουν ως ένα βίαιο τραμπούκο και με στοχοποιούν συστηματικά εδώ και χρόνια, γνωρίζοντας ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό. Ένα από τα πολλά περιστατικά που με κάνουν και γελάω, έλεγαν πως  ήμουν πρωταγωνιστής σε επεισόδια στο εφετείο και εγώ βρισκόμουν στο εξωτερικό! Έχω κινηθεί δικαστικά ενάντια σε κάποιες εφημερίδες αλλά δυστυχώς η δικαιοσύνη για μας τους Εθνικιστές είναι όντως τυφλή με την κακή έννοια, επίσης τα δικαστικά μου έξοδα για όλες αυτές τις περιπέτειες έχουν στοιχίσει μια περιουσία, μόνο και μόνο για να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Από εκεί και πέρα δεν γνωρίζω τι πλεκτάνες θα αντιμετωπίσω ακόμα, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν έκανα και δεν θα κάνω πίσω ποτέ. Οι άνθρωποι που ευαγγελιζόμαστε ως Εθνικιστές δεν έκαναν πίσω ούτε σε ταλαιπωρίες, ούτε σε διώξεις, ούτε σε φυλακές και κάποιοι πήγαν  ακόμα και στην κρεμάλα με χαμόγελο. Κάποιοι άνθρωποι θα αφήσουμε το στίγμα μας σε αυτό τον κόσμο και η Ιστορία θα πει πως δεν ήμασταν όλοι το ίδιο. Αυτό που καθορίζει έναν άνθρωπο είναι οι πράξεις του και η δική μου συνείδηση είναι πεντακάθαρη.


7. Πως βλέπεις τα πράγματα στην νεοελληνική κοινωνία και ποια πιστεύεις ότι θα πρέπει να είναι η πορεία μας ως Αυτόνομοι και Ανένταχτοι Πολιτικοί Στρατιώτες;

Δεν πιστεύω στην αυτονομία. Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει ένα καινούργιο Κίνημα σε υγιείς βάσεις. Πιστεύω πως πρέπει να συνεχίσουμε τον πολιτικό μας αγώνα ως Εθνικιστές. Δεν ξέρω αν κάνω λάθος αλλά θεωρώ ότι είναι ο μόνος τρόπος να καταφέρουμε κάτι ουσιαστικό για την Ελλάδα. Το ότι κάποιοι γλυκάθηκαν από το μέλι της εξουσίας, πρέπει να γίνει ένα παράδειγμα προς αποφυγή για εμάς και όχι να λέμε πως φταίει για τα πάντα η πολιτική, οπότε δεν κάνουμε πολιτική. Υπήρξαν στο παρελθόν άνθρωποι που έκαναν πολιτική αλλά γράφανε στα παλαιότερα των υποδημάτων τους το χρήμα και τις ανέσεις του συστήματος, για αυτό μπόρεσαν και το νίκησαν.

8. Με ποιες ομάδες και κινήσεις έχει συνεργασία η «Εθνική Κοινωνική Δράση» και τι σημαίνει για σένα η ενότητα και η αλληλεγγύη ανάμεσα στους Εθνικιστές και τους Εθνικοσοσιαλιστές;

Έχουμε συνεργασία με όλους όσους έχουν αγνές προθέσεις και προχωράμε στην δημιουργία ενός νέου κινήματος με υγιής βάσεις. Οι Εθνικιστές πρέπει να είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά, σαν πραγματική οικογένεια. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να πετύχουμε.

9. Στις διαδικτυακές εκπομπές που εμφανίζεσαι ποια τα μηνύματα που λαμβάνεις από τον απλό κόσμο; Υπάρχουν αντιδράσεις επειδή έχεις ξεκάθαρες απόψεις;

Οι αντιδράσεις του κόσμου στις εκπομπές είναι 90% θετικές. Πάντα θα υπάρχουν κολλημένοι, κομματόσκυλα και εμπαθείς αλλά είναι μια μειοψηφία. Με γεμίζει ελπίδα και αισιοδοξία γενικά το πως αντιδρά ο κόσμος μαζί μου. Επίσης είμαι άνθρωπος που κυκλοφορώ αρκετά και πάω παντού χωρίς να έχω δίπλα μου συνοδείες όπως έχουν πολλοί. Έχω πάντα το νου μου για παν ενδεχόμενο αλλά ο κόσμος αντιδρά θετικά απέναντι μου. Ακόμα και κάποιοι που είναι καχύποπτοι από αυτά που έχουν διαβάσει στις φυλλάδες και από αυτά που παρουσιάζουν οι τηλεοράσεις (λογικό είναι και κάπου) όταν με γνωρίσουν και μιλήσουν λίγο μαζί μου καταλαβαίνουν με τι άνθρωπο έχουν να κάνουν. Ξέρετε, εμάς τους Εθνικιστές θέλει το σύστημα να μας προβάλλει ως αμόρφωτα τέρατα και το κάνει χρησιμοποιώντας όλα τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης που έχει υπό τον έλεγχο του, η προσωπική επαφή μας με την κοινωνία όμως καταρρίπτει όλα όσα μας προσάπτουν. 

10. Τέλος ποια τα σχέδια σας για το μέλλον και ποιο μήνυμα στέλνεις στους αναγνώστες μας;

Η ώρα του Εθνικισμού έχει έρθει και δεν μπορούμε να καθόμαστε άπραγοι. Πολλοί από εμάς έχουμε υποστεί τεράστιες καταστροφές σε προσωπικό επίπεδο και καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να αρχίσουμε από την αρχή. Είναι όμως υποχρέωση μας να το κάνουμε και το χρωστάμε κυρίως στον Γιώργο και τον Μάνο που έδωσαν την ζωή τους. Το χρωστάμε στους Νεκρούς και τους αγέννητους αυτού του τόπου και σε αυτούς θα δώσουμε λόγο σε ένα άλλο πεδίο.

Μπορούν να μας συκοφαντούν συστηματικά, μπορούν να μας κυνηγάνε λυσσαλέα, μπορούν να μας φυλακίσουν, μπορούν ακόμα και να μας σκοτώσουν, εμείς όμως δεν θα παραδοθούμε ΠΟΤΕ!

Γιατί μπορούν όπως είπα να μας πάρουν τα πάντα, την ΗΣΥΧΙΑ μας, την ελευθερία μας, μέχρι και την ίδια μας την ζωή. Την Ψυχή μας όμως δεν θα καταφέρουν ποτέ να την υποτάξουν!


ΖΗΤΩ Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΑΣ!


«Ειρήνη ή συνθηκολόγηση;» - άρθρο του διοικητή της «Azov» Andriy Biletsky



OAndriy Biletsky είναι κορυφαίο στέλεχος των Ουκρανικών Εθνικοεπαναστατικών οργανώσεων ενώ σήμερα διοικεί τον στρατιωτικό σχηματισμό «Azov». Γεννήθηκε το 1979 στο Χάρκοβο και είναι γόνος πολεμικής οικογένειας των Κοζάκων με μεγάλη προσφορά στο παρελθόν για την αυτοδιάθεση του Ουκρανικού λαού. Έχει εξασκηθεί σε μεθόδους αυτοάμυνας και στο μποξ, ενώ όταν ήταν νεολαίος αρνήθηκε να συμμετάσχει στην κομμουνιστική νεολαία. Η ομάδα του υπήρξε από τις πρώτες που ύψωσαν την Ουκρανική σημαία σε σχολεία της τότε ΕΣΣΔ προκαλώντας ενθουσιασμό στην κοινή γνώμη. Σπούδασε ιστορία ενώ από νεαρή ηλικία έχει υποστεί αλλεπάλληλες διώξεις για την πολιτική του δραστηριότητα. 

Εναντιώθηκε στην αλλαγή πλεύσης του Ουκρανικού εθνικιστικού κινήματος και συσπείρωσε για τον λόγο αυτό τις ριζοσπαστικές φωνές σε μια νέα συμμαχία με στόχο να πρωταγωνιστήσει σε όλα τα επίπεδα. Έχει δεχτεί δολοφονική επίθεση από την οποία και κατάφερε να επιβιώσει παρόλο τα σημαντικά τραύματα τα οποία υπέστη ενώ πριν ελάχιστα χρόνια φυλακίστηκε για 28 μήνες λόγω της αντικαθεστωτικής του δράσης. 

Την άνοιξη του 2014 ανέλαβε την «Azov» η οποία περιλαμβάνει μέλη των περισσοτέρων Ουκρανικών οργανώσεων (αυτόνομοι αλλά και συμμετέχοντες σε κόμματα)  καθώς και ξένους εθελοντές ανάμεσα τους και αρκετοί Ρωσικής καταγωγής. Οδήγησε τις Ουκρανικές δυνάμεις στην απελευθέρωση εδαφών της πατρίδας του και πήρε προαγωγή για τις πολύτιμες υπηρεσίες του στα πεδία των μαχών. Έλαβε μέρος ως ανεξάρτητος στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2014 στην περιφέρεια του Κιέβου όπου και επιβραβεύτηκε από τον Ουκρανικό λαό με το 33,75% των ψήφων. 

Εναντιώνεται σε οποιαδήποτε - σχεδιαζόμενη από την κυβέρνηση Ποροσένκο - μελλοντική υποχώρηση στο μέτωπο και έχει αναλάβει το βάρος να προετοιμάσει τις δυνάμεις που έχει υπό τις διαταγές του για την επερχόμενη επίθεση των δυνάμεων της Μόσχας. Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε σε Ουκρανικές ιστοσελίδες και προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση στις τάξεις των Συναγωνιστών μας.



«Ειρήνη ή συνθηκολόγηση;» - άρθρο του διοικητή της «Azov» Andriy Biletsky

Μετάφραση: Wolverine

"Τις τελευταίες ημέρες το κύριο μήνυμα των αρχών ήταν «είμαστε έτοιμοι για το οτιδήποτε αρκεί να σώσουμε τις ζωές των στρατιωτών μας». Σύμφωνα με την λογική των αρχών και της διοίκησης, «ο στρατιώτης δεν πρέπει να πολεμήσει και να πεθάνει». Ο στρατιώτης κατά την γνώμη τους, είναι χρήσιμος για την κατασκευή σπιτιών των στρατηγών, για να ρίχνει άσφαλτο στους χώρους παρέλασης πριν την άφιξη του προέδρου, για να βγάζει φωτογραφίες δίπλα στα οχήματα που κατέστρεψε πριν αρκετό καιρό, ή να παρελαύνει με όμορφες μπότες. Θέλουν να πουλήσουν γρηγορότερα ένα κομμάτι της πατρίδας για την οποία έδωσαν την ζωή τους χιλιάδες σύντροφοι μας. Θέλουν να επιστρέψουν γρήγορα στον στρατό «καρνάβαλο» επειδή είναι τόσο βολικό. Πίσω στην κατάσταση «ειρήνης» η οποία τους επιτρέπει να καταπιέζουν και να εκμεταλλεύονται την πατρίδα. Και εγώ θα ευχόμουν οι φίλοι μου να παρέμεναν ζωντανοί, είναι πολύ δύσκολο για μένα οι άντρες μου να μένουν ανάπηροι. Γνωρίζω όμως την μοναδική αλήθεια: ο στρατός υπάρχει για να ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ! Ο στρατιώτης υπάρχει για να μάχεται, και αν είναι αναγκαίο να πεθαίνει! Και ξέρω σίγουρα ότι ο στρατιώτης δεν θέλει να αφήσει οποιονδήποτε να χρησιμοποιεί το όνομα του ώστε να δικαιολογεί την δειλία και την προδοσία, παραδίδοντας την γη μας. Έτσι λοιπόν, «κύριοι» μην κρύβεστε πίσω από την πλάτη μας και προσπαθήστε να λέτε τα πράγματα με το όνομα τους: οι στρατιώτες είναι στρατιώτες, ο ηρωισμός είναι ηρωισμός, και εσείς είστε δειλοί!"

Ο διοικητής του τάγματος της «Azov», Andriy Biletsky

Κυριακή 03.05.2015: 2ο Φεστιβάλ Μαχητικών Τεχνών ProPatria - Αφίσα εκδήλωσης (Δηλώσεις συμμετοχής αθλητών μέχρι 27 Απριλίου)


Capitan Cornelius Zelea Codreanu: όταν η θρησκευτική πίστη ενισχύει τον Ρουμανικό Φασισμό.



Ο Corneliu Zelea Codreanu (Κορνήλιος Ζέλεα Κοντρεάνου) υπήρξε το κυρίαρχο πρόσωπο του Ρουμανικού Εθνικισμού, ιδρυτής της «Λεγεώνας του Αρχάγγελου Μιχαήλ» ή «Σιδηράς Φρουράς» (‘Garda de Fier’). Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1899 και δολοφονήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1938. Ο Codreanu υπήρξε αφοσιωμένος μαχητής για το ρουμανικό έθνος, καθώς και αφοσιωμένος Χριστιανός. 

Η Λεγεώνα ανέπτυξε μια επαναστατική θεωρία επικεντρωμένη γύρω από την ορθόδοξη χριστιανική πνευματικότητα, την αγάπη για το έθνος, τη θυσία, την ιεραρχία και την προσωπική ευθύνη για την εξάλειψη της πολιτικής διαφθοράς και του καθαρισμού του έθνους. Ο Ρουμάνος θρησκειολόγος, λογοτέχνης και καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγο, Mircea Eliade, είχε πει: «Εάν, όπως λέγεται, ο εθνικοσοσιαλισμός βασίζεται πάνω στο έθνος και ο φασισμός πάνω στο κράτος, τότε το κίνημα των Λεγεωνάριων έχει το δικαίωμα να αξιώνει να είναι ο μοναδικός χριστιανικός μυστικισμός που μπορεί να καθοδηγήσει τις ανθρώπινες κοινωνίες. Μία χριστιανική επανάσταση, μία πνευματική επανάσταση, ασκητική και ανδρεία που δεν έχει ιδωθεί ποτέ πριν στην ευρωπαϊκή ιστορία»



Ο Codreanu έλεγε χαρακτηριστικά «αυτή η χώρα πεθαίνει λόγω έλλειψης Ανδρών, όχι προγραμμάτων». Ο ιστορικός Eugene Weber είχε γράψει ότι «κανένα από τα άλλα εθνικιστικά κινήματα δεν ήταν τόσο λαϊκό». Τον Δεκέμβριο του 1937 η Λεγεώνα κατεβαίνει στις εκλογές με το όνομα «Όλα για την Πατρίδα» (Totul Pentru Ţară) και γίνεται η τρίτη δύναμη της χώρας. Τον Φεβρουάριο του 1938 ο βασιλιάς κλείνει την βουλή καταργεί το Σύνταγμα, απαγορεύει τα πολιτικά κόμματα και υποχρεώνει όλους να ανήκουν σε ένα κόμμα που το ονομάζει «Μέτωπο Εθνικής Ανανέωσης». 


για να κατεβάσετε το βιβλίο του Codreanu 
"Για τους Λεγεωνάριους μου" στον σύνδεσμο εδώ 

Λίγο αργότερα ο υπουργός δικαιοσύνης Καλινέσκου συλλαμβάνει τον Κοντρεάνου και στο δικαστήριο που ακολούθησε, καταδικάζεται σε 10 χρόνια φυλακή. Στις 29 Νοεμβρίου του 1938, μέσα στη νύχτα, ο Κοντρεάνου και 13 άλλοι Λεγεωνάριοι, μεταφέρονται από τη φυλακή σε ένα δάσος, όπου με τα χέρια δεμένα, στραγγαλίζονται και εν συνεχεία πυροβολούνται στο κεφάλι. Οι δολοφόνοι ρίχνουν στα πτώματά τους οξύ και τοποθετούν από πάνω τους επτά τόνους μπετόν. Η επίσημη εκδοχή που δίνεται για το θάνατό τους, ήταν πως σκοτώθηκαν «κατά την απόπειρά τους να δραπετεύσουν».


Ο τελικός στόχος δεν είναι η ζωή. Είναι η ανάσταση. Η ανάσταση των εθνών στο όνομα του Ιησού Χριστού του Σωτήρα. Η δημιουργία και ο πολιτισμός είναι μόνο τα μέσα - δεν είναι ο σκοπός της ανάστασης. Ο πολιτισμός είναι ο καρπός του ταλέντου, που ο Θεός εμφύτευσε στο έθνος μας και για τον οποίον είμαστε υπεύθυνοι. Θα έρθει μια εποχή που όλα τα έθνη του κόσμου θα σηκωθούν από τους νεκρούς με όλους τους νεκρούς τους, με όλους τους βασιλείς τους και τους αυτοκράτορές τους. Κάθε έθνος έχει τη θέση του μπροστά στο θρόνο του Θεού, Αυτή την έσχατη στιγμή, η "ανάσταση εκ των νεκρών" είναι ο υψηλότερος και πιο μεγαλειώδης στόχος για τον οποίο ένα έθνος μπορεί να αγωνιστεί. Το έθνος είναι επομένως μια οντότητα που ζει ακόμη και πέρα ​​από αυτή τη γη. Τα έθνη είναι πραγματικότητες επίσης και στον άλλο κόσμο, όχι μόνο σε αυτόν. Σε εμάς τους Ρουμάνους, στο έθνος μας, όπως και σε κάθε έθνος στον κόσμο, ο Θεός έχει αναθέσει μια συγκεκριμένη αποστολή. Ο Θεός μας έχει δώσει ένα ιστορικό πεπρωμένο. Ο πρώτος νόμος που κάθε έθνος πρέπει να τηρήσει είναι για την επίτευξη του πεπρωμένου του, για την εκπλήρωση της αποστολής που του έχει ανατεθεί.

Δεν θυμόμαστε τον λαό μας - κατά τη διάρκεια της θλιμμένης αλλά περήφανης ρουμανικής ιστορίας μας - μια εποχή που να ανέχεται τον χλευασμό. Τα χωράφια μας είναι γεμάτα από νεκρούς, αλλά όχι από δειλούς. Σήμερα είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι με συνείδηση ​​των δικαιωμάτων μας. Δούλοι δεν είμαστε και ούτε ποτέ ήμασταν. Δεχόμαστε το θάνατο, αλλά όχι την ταπείνωση. Να είστε βέβαιοι, μας έχει μείνει επαρκή ηθική δύναμη για να βρούμε μια έντιμη έξοδο από μια ζωή που δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε χωρίς τιμή και αξιοπρέπεια.

Έχουμε τον πιο τρομερό δυναμίτη, το πιο εξελιγμένο όπλο του πολέμου, πιο ισχυρό από τα τανκς και τα πολυβόλα: είναι οι δικές μας στάχτες!

Η προσευχή είναι καθοριστικό στοιχείο για τη νίκη. Οι πόλεμοι κερδίζονται από εκείνους που έχουν καταφέρει να προσελκύσουν από αλλού, από τους ουρανούς, μυστηριώδεις δυνάμεις του αόρατου κόσμου και να εξασφαλίσουν την υποστήριξή τους. Αυτές οι μυστηριώδεις δυνάμεις είναι οι ψυχές των νεκρών, οι ψυχές των προγόνων μας, που κάποτε, σαν κι εμάς, πέθαναν για την υπεράσπιση αυτής της γης και εξακολουθούν να συνδέονται σήμερα με αυτή με τη μνήμη της ζωής τους και μέσα από εμάς, τους γιους τους, τους εγγονούς τους, τους δισέγγονούς τους. Αλλά, πάνω από τις ψυχές των νεκρών, υπάρχει ο Θεός. Όταν αυτές οι δυνάμεις ελκυθούν, γίνονται σημαντική δύναμη, μας υπερασπίζονται, μας δίνουν κουράγιο, θέληση, όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για τη νίκη και που μας κάνουν να κερδίζουμε. Φέρνουν πανικό και τρόμο στους εχθρούς, παραλύουν τη δραστηριότητά τους. Σε τελευταία ανάλυση, οι νίκες δεν εξαρτώνται μόνο από την υλική προετοιμασία, από τις υλικές δυνάμεις των εμπολέμων, αλλά από την δύναμή να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των πνευματικών δυνάμεων. Η δικαιοσύνη και η ηθική των δράσεων και η ένθερμη, επίμονος πρόσκλησή τους υπό τη μορφή ιεροτελεστίας και η συλλογική προσευχή προσελκύουν τέτοιες δυνάμεις.

Αν ο χριστιανικός μυστικισμός και ο στόχος του, η έκσταση, είναι η επαφή του ανθρώπου με τον Θεό μέσα από ένα άλμα από την ανθρώπινη φύση στη θεϊκή φύση, ο εθνικός μυστικισμός δεν είναι τίποτα άλλο από την επαφή του ανθρώπου και του πλήθους με την ψυχή της φυλής του μέσα από το άλμα που αυτές οι δυνάμεις κάνουν από τον κόσμο των προσωπικών και υλικών συμφερόντων στον εξωτερικό κόσμο της φυλής. Όχι μέσα από το μυαλό τους, αφού αυτό ο καθένας μπορεί να το κάνει, αλλά ζώντας με την ψυχή τους.

Πολέμησε γενναία για την πίστη. Απόφυγε τις σαρκικές απολαύσεις που σκοτώνουν την ψυχή. Μην καταστρέφεις τον ήρωα που είναι μέσα σου.

Αυτός ο ήρωας, αυτός ο Λεγεωνάριος της ανδρείας, με τις δυνάμεις του Θεού εμφυτευμένες στην ψυχή του, θα οδηγήσει την πατρίδα μας στο δρόμο της δόξας της.

Οι Λεγεωνάριοι έχουν κληθεί από τον Θεό να ηχήσουν την σάλπιγγα για την ανάσταση της Ρουμανίας μετά από αιώνες σκότους και καταπίεσης. 









Η εφόρμηση του Αετού: συμπεράσματα από την ομιλία του Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου.


του Πρωτεσίλαου

Το σημαντικό γεγονός των τελευταίων ημερών δεν είναι άλλο από την παρουσία του Περίανδρου στην πόλη της Λάρισας. Μια ομιλία κόλαφος, πραγματικός καταπέλτης στο πρόσωπο των πολιτικών απατεώνων της άκρας δεξιάς. Μιας άκρας δεξιάς συστημικής, ωφελιμιστικής, παρηκμασμένης μέχρι με το μεδούλι που την βρίσκει κάποιος από το πολιτικό vertigo να κείτεται ζαλισμένη στο πεζοδρόμιο της εξουσίας, παραμορφωμένη από το κρατικό χρήμα και ανίκανη να αντιδράσει. Προσμένει  το αναπόφευκτο, τον ακονισμένο πέλεκυ της «δικαιοσύνης» και της «αντιτρομοκρατικής» να της πέσει στο κεφάλι ενώ την ίδια στιγμή βρίσκεται με την γραβάτα στο λαιμό και την κοινοβουλευτική επερώτηση στο χέρι. Μια αστική «δικαιοσύνη» και μια υπηρεσία ασφαλείας αντιλαϊκή που όμως όσο και αν είναι απίστευτο την εμπιστεύονται πλήρως τα κορυφαία στελέχη της ακροδεξιάς και όλοι οι βουλευτές της όπως έχουν δηλώσει άλλωστε και οι ίδιοι μπροστά στις κάμερες των μέσων μαζικής εξαπάτησης …




Ο τραγέλαφος της ακροδεξιάς δεν μειώνει στο ελάχιστο όμως την σημασία της ομιλίας που έλαβε μέρος στις 22.03 στον Θεσσαλικό κάμπο. Αλήθειες πικρές, απολύτως αναγκαίες, ένας δυναμικός λόγος που ξύπνησε συνειδήσεις και τσάκισε τις φήμες, τους ψίθυρους και τα ψέματα ετών. Ο Περίανδρος προχώρησε μεταξύ άλλων και σε μια πολιτική πρόταση ξεκάθαρη αν και ο χρόνος μιας σύντομης ομιλίας δεν είναι ποτέ αρκετός για να είναι πλήρως ολοκληρωμένη. Τα γεγονότα όμως που εξιστόρησε είναι η καλύτερη απάντηση στους κοινούς συκοφάντες και στους κρετίνους που νόμιζαν ότι χιλιάδες Συναγωνιστές θα σιωπήσουν μπροστά στην καπηλεία των Ιδεών. Μίλησε αυτός και μέσα από αυτόν μίλησαν ταυτόχρονα και χιλιάδες άλλοι που δεν ανέχονται την κυριαρχία του ψέματος και του φτηνού καιροσκοπισμού. Είναι αλήθεια ότι αυτός ο κεραυνοβόλος λόγος έκανε πολλούς να ξυπνήσουν από τον λήθαργο τους και να συνειδητοποιήσουν ότι ήρθε ο καιρός να αναλάβουν τις ευθύνες τους όλοι αλλά και ο καθένας ξεχωριστά.

Οι ακροδεξιοί υπερασπιστές της δημοκρατίας με τις τσέπες να βαραίνουν από τους βουλευτικούς μισθούς δεν κατάφεραν παρόλο τον πρόσφατο άθλιο τραμπουκισμό στον Μελιγαλά - όπου έσπευσαν μεταξύ άλλων να προσβάλλουν και τους νεκρούς από την μάχη του ’44 μόνο και μόνο για την κομματική τους ισχύ - να αποτρέψουν μια απάντηση που έπρεπε να έχει ειπωθεί εδώ και χρόνια. Δεν είχαν καν την ελάχιστη πιθανότητα να σταματήσουν την προβολή της αλήθειας. Ο Περίανδρος παρόλο το κλίμα που έφτιαξε η «ακροδεξιά» για το πρόσωπο του όλα αυτά τα χρόνια και η λάσπη των κίτρινων φυλλάδων της εξουσίας που επί σειρά ετών τον συκοφάντησαν και τον υπομόνευσαν τόλμησε αυτό που κάποιοι άλλοι μόνο ψιθύριζαν από τις μεταξύ τους ιδιωτικές συζητήσεις μέχρι ακόμη και στους διαδρόμους του ίδιου του κόμματος που δείχνει να μεταλλάσσεται ταχύτατα σε έναν αντικατοπτρισμό του Κ.Κ.Ε. όσον αφορά την κομματική του «γραμμή» και την εσωτερική αυθαιρεσία. 

Το συμπέρασμα όλων είναι ότι δεν πάει άλλο με την καρικατούρα του «εθνικισμού» και τους κομματικούς παλιάτσους που στο όνομα του Ελληνισμού βρωμίζουν ιδέες πρόσωπα και παραδόσεις. Θέλει δύναμη πραγματικά για να εμφανιστείς μόνος και να μιλήσεις χωρίς παραμορφωτικούς φακούς για τα άσχημα και τα τερτίπια μιας «φάσης» που διέσυρε χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες. Και αυτός ο άνθρωπος με τον χειμαρρώδη λόγο άνοιξε την πιο μεγάλη οπή στον κομματικό τοίχο του εγχώριου πολιτικαντισμού. Αυτός ο λόγος της Λαρίσης θα καταγραφεί στην ιστορία ως ένα κομβικό σημείο της αυτόνομης κινηματικής δράσης που ξέρει να προχωρεί και σε αυτοκριτική αλλά και να ξεχωρίζει την ήρα από το στάρι μια για πάντα. Άλλωστε τα σημαντικά δεν είναι αυτά που έδειξε η κάμερα στην πόλη της Λάρισας. Είναι όλα αυτά που ειπώθηκαν αμέσως μετά μεταξύ ανθρώπων με κοινές ιδέες και κοινή ΠΙΣΤΗ στον Αγώνα για την υπεράσπιση του αυτονόητου. Ποιο είναι αυτό; Ότι ο καθένας από εμάς πέρα από μικρότητες και εγωισμούς οφείλει να δώσει το μέγιστο των δυνατοτήτων του, να προχωρήσει στην αυτοργάνωση και να θωρακιστεί εσωτερικά και εξωτερικά για τους δύσκολους καιρούς που έρχονται στο μέλλον. 

Γιατί ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας Σύντροφοι και Συντρόφισσες. Τα τείχη σε αυτή την Έρημη Χώρα δεν έπεσαν μόλις χτες αλλά εδώ και δεκαετίες. Και η κάθε απόρθητη Ψυχή είναι ένα φρούριο ολάκερο μόνο του που πρέπει να αντέξει την Σήψη και την Καταστροφή γιατί τίποτα άλλο δεν μας έχει μείνει σε τούτους τους καιρούς παρά η ίδια μας η προσωπικότητα και η Υπεράσπιση των Αξιών που ενίσχυσαν τους προγόνους μας και θα δώσουν νόημα ζωής και στους απογόνους μας. Γιατί όταν τα ερπετά της Σιών και τα  τσιράκια τους θα σπεύσουν να στήσουν τα πολεμικά τους λάβαρα ακόμη και δίπλα στην καρδιά μας μέσα στο ίδιο μας το σπίτι Εμείς θα είμαστε και πάλι αυτοί που θα αδράξουμε το ξίφος της επιβίωσης για να υπερασπιστούμε την Πατρώα Γη. Τώρα είναι ο καιρός για Συναγερμό και συσπείρωση σήμερα που τα φώτα των διωκτών μας πέφτουν πάνω μας προσομοιάζοντας  μας όπως το θήραμα στο σκόπευτρο του θηρευτή. Είναι στο χέρι μας να αποτρέψουμε την απώλεια και να ανταποδώσουμε το χτύπημα μέσα από την Αυτόνομη πολυπρόσωπη παρουσία μας μέσα σε κάθε κύτταρο της κοινωνίας κάθε στιγμή ρίχνοντας άμμο στα γρανάζια του συστήματος με κάθε τρόπο, λύκοι ανάμεσα στα πρόβατα.

Πρέπει μεταξύ άλλων να υπερασπιστούμε και εκείνους τους πιτσιρικάδες που έπεσαν στα δίχτυα της ακροδεξιάς πλανεμένοι από τα βρωμερά χείλη της κομματικής λασπολογίας και σήμερα βρίσκονται μόνοι στις φυλακές ξεχασμένοι από τους περισσότερους. Η ίδια τους η ηγεσία δεν ενδιαφέρεται στο ελάχιστο για αυτούς και για αυτό άλλωστε σιωπά επιδεικτικά για δεκάδες εξ αυτών ενώ δεν τους μνημονεύει ποτέ και πουθενά. Και αν ακόμη έκαναν το λάθος να στρατευτούν πίσω από δειλούς ηγέτες που ξέχασαν γρήγορα τα λόγια του Mussolini και οδηγήθηκαν προσχεδιασμένα στο Βατερλό που τους ετοίμασε η ίδια η κομματική γραμμή σήμερα οφείλουμε να τους σταθούμε αλληλέγγυοι. Σύντομα η ιστορία θα καταγράψει τους βέβηλους καιροσκόπους και θα αποδείξει ότι όλοι όσοι παραμείναμε μακριά από το εκλογικό γαϊτανάκι όχι μόνο μείναμε πιστοί στην Αντιδημοκρατική μας Σκέψη αλλά δεν λερώσαμε τα χέρια μας με ψηφοδέλτια, βρώμικα λεφτά και σε χειραψίες με παρενδυτικές προσωπικότητες της lifestyleεξουσίας. 

Σύντομα θα αποδειχτεί πόσο δίκιο είχαμε όταν αρνούμασταν επί χρόνια να συμβιβαστούμε και να υπογράψουμε την ελάχιστη δήλωση μετανοίας ή να φορέσουμε την γραβάτα του παρλιαμενταρισμού. Και τότε όταν όλα θα δείχνουν ένα καπνισμένο πεδίο μάχης ΕΜΕΙΣ θα είμαστε και πάλι στις θέσεις μας ΠΙΣΤΟΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ και θα γίνουν με μιας μπροστά στα μάτια μας ένας σωρός από στάχτη τα κομματικά βιβλιάρια, τα κομματικά συνθήματα, οι κομματικές υποσχέσεις, οι στείρες ομιλίες του κομματάρχη και όποιων άλλων προσκύνησαν τον δημοκρατικό μαμμωνά με αντάλλαγμα την πρόσκαιρη καλοπέραση στα περιστύλια της βουλής που είναι μια ακόμη ουλή στην καρδιά του Ελληνισμού. Κιότεψαν αυτοί που ούρλιαζαν «εναντίον όλων» να υπερασπιστούν τα ίδια τους τα άρθρα, τις ιδέες και τις πράξεις τους και καλύφτηκαν με μιας πίσω από το γρανιτένιο περιστύλιο της δημ(ι)οκρατίας νομίζοντας ότι θα βγουν ζωντανοί από το κυνήγι των Ερινυών. Και ανίκανοι όπως είναι, δυσκίνητοι από το λίπος της αστικής δημοκρατίας, δειλοί σε όλα τους, έκαναν να αποφύγουν το μοιραίο αλλά σωριάστηκαν στα σκαλοπάτια της εξουσίας και εκεί όπως έπεσαν δεν τόλμησαν να σηκωθούν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους αλλά άβουλοι και μικροί συνάμα σιώπησαν. Ακόμη και εκείνη την στιγμή έσπευσαν να αποδεχτούν με μιας τις εντολές του συστήματος καταδικάζοντας - ακόμη και μετά την πρόσκαιρη αποφυλάκιση τους - την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας να τους μένει, δέχτηκαν να τους πατήσουν και πάλι οι αχυράνθρωποι του συστήματος και να τους ξεφτιλίσουν αφού πρώτα έριξαν πάνω τους τα περιστύλια της δημοκρατίας πίσω από τα οποία είχαν τάχα βρεί ένα πρόσκαιρο καταφύγιο.

Ας μην χαίρονται όμως οι ιδεολογικοί μας εχθροί. Η 20ηΑπριλίου σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ταυτιστεί με λιποτάκτες ηγετίσκους και να επισκιάσει στο ελάχιστο την Μνήμη των Εθνικοσοσιαλιστών γιατί γνωρίζουν τόσο οι «φίλοι» όσο και οι φανατικοί μας αντίπαλοι ότι ο ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ είναι ΦΩΣ και καμιά σχέση δεν έχει με υπάρξεις που υπήρξαν δηλωσίες και όργανα χειραγώγησης στα χέρια του συστήματος. Ότι και να κάνουν οι εξουσιαστές σήμερα Χιλιάδες Νέοι και Νέες γνωρίζουν καλά πλέον ότι το Μελανοπόρφυρο Λάβαρο μας δεν θα υποσταλεί ποτέ όσοι και αν οι κομματικοί παλιάτσοι θα σκούζουν αύριο και θα απολογούνται σεβόμενοι πάντα την δημοκρατία (...) είτε εκτός είτε εντός των ανακριτικών αιθουσών. Κανένα σκηνοθετημένο επεισόδιο του δικαστικού συστήματος δεν είναι ικανό να καθυποτάξει το πνεύμα μας σήμερα αύριο και για πάντα.


Ζήτω ο Ελληνικός Εθνικοσοσιαλισμός!





"Άρξατε Πυρ!" Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος 15.04.1997




Ο διαχρονικός ραγιαδισμός της ελληνικής αντιφασιστικής «ακροδεξιάς»: από τις στρατιωτικές δομές του ΝΑΤΟ στα σαλόνια του Πούτιν.


του Wolverine

Η σύγχρονη καπιταλιστική Ρωσία του Πούτιν είναι για πολλούς Ευρωπαίους «εθνικιστές» η σύγχρονη Ιερουσαλήμ. Θέλουν να πιστεύουν ότι η Ρωσική Ομοσπονδία είναι ένας «άγιος τόπος» όπου η Σιωνιστική πλουτοκρατική εξουσία (Mikhail Fridman, Moshe Kantor, Leonid Nevzlin, Gabriel Mirilashvili, Lev Leviev, Alexander Levin, Boris Abramovich Berezovsky, Vladimir Groisman, Igor Komoloisky, Boris Shpigel, Viktor Vekselberg, Roman Abramovich) και η διεφθαρμένη μαυροφορεμένη ιουδαιοχριστιανική ηγεσία του πατριαρχείου Μόσχας - το οποίο και καθοδηγείται πλήρως από την FSB - συμπυκνώνουν όλα εκείνα τα συστατικά που παραπέμπουν στην υπεράσπιση της Ευρωπαϊκής ταυτότητας (…) Διπλή η όψη της αυταπάτης αγαπητοί αναγνώστες, διπλή όμως και η ευφυής διπλωματία των ακολούθων και υποστηρικτών του Ιουδαίου εκ μητρός Πούτιν. Τεράστια όμως και η απογοήτευση για όσους μπορούν να δουν πίσω από τις παρωπίδες εκτός και αν θέλουν να πιστεύουν στα παραμύθια της ντόπιας «εθνικοφροσύνης» η οποία εξυπηρέτησε τα Αμερικανοσιωνιστικά σχέδια πριν δεκαετίες και σήμερα άλλαξε αφεντικό για τα ρούβλια ενώ παράλληλα τρέχει να προβάλλει τα ψέμματα των Σιωνιστών του Κρεμλίνου. 



Μόσχα 2015 ...



Δολοφονίες, πολυετείς καθείρξεις, διώξεις και απαγωγές είναι η σημερινή πολιτική του Κρεμλίνου απέναντι στους Ριζοσπάστες Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές. Βρίσκονται κατά χιλιάδες στις κρατικές φυλακές και μάλιστα σε άθλιες συνθήκες (πληροφορίες κάνουν λόγο για 27.000 φυλακισμένους Συναγωνιστές!) και διώκονται ανηλεώς επειδή δεν υποκύπτουν στην εξουσία των ολιγαρχών της Μόσχας. Τελευταίο παράδειγμα η δίωξη των AlexanderPotkin και Dmitry Dyomushkin οι οποίοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην επεκτατική πολιτική ενάντια στον Ουκρανικό λαό και στα σχέδια του Κρεμλίνου. 



Μετά την καταδικαστική απόφαση: "Η συνείδηση μας είναι υπεράνω της απόφασης σας, ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ"

Η απαγόρευση συμβόλων και η πολεμική ενάντια στην συγγραφή βιβλίων, η αύξηση του κόστους στα βασικά είδη διατροφής και στα μέσα μεταφοράς, η πλήρης αδιαφορία για την υπογεννητικότητα και η εξάπλωση της εγκληματικότητας λόγω των εισβολέων, η αύξηση των θανάτων στα νοσοκομεία και η παραμέληση του βιομηχανικού/αγροτικού τομέα είναι μόνο μερικές από τις «επιτυχίες» του Ρωσικού καπιταλισμού. Παρόλη την κερδοφορία από τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο ελάχιστα έσοδα καταλήγουν στους Ρώσους πολίτες ενώ το καθεστώς για την τρομοκράτηση του πληθυσμού χρησιμοποιεί ασιάτες μισθοφόρους τόσο στις πολεμικές συρράξεις όσο και στις εσωτερικές συγκρούσεις όπου πάντα η αστυνομία του Πούτιν «τρέχει» να προστατεύσει τους «αντιφασίστες» και ξένους έποικους από την οργή του Λαού που βλέπει την χώρα του να μετατρέπεται σε ένα τεράστιο σύγχρονο «Γκουλάνγκ». 

Και δεν έχουν καθόλου άδικο αφού βλέπουν τον πρόεδρο Βλαδίμηρο να πουλάει την γη τους στους Κινέζους πλουτοκράτες κομμουνιστές (τεράστιες εκτάσεις στην Σιβηρία και αλλού) ενώ την ίδια στιγμή παίζει το «πυρηνικό» χαρτί για να τονώσει το πατριωτικό συναίσθημα της Ρωσικής αστικής δεξιάς. Όλα αυτά είναι φυσικά ψιλά γράμματα για τους Έλληνες «Εθνικιστές» οι οποίοι προτάσσουν το φαντασιακό εδώ και πολλές δεκαετίες και αρνούνται να δουν την πραγματικότητα. Αρνούνται να δουν το γεγονός ότι η Ρωσία σε μια νύχτα άλλαξε αφεντικά και από το πολιτικό γραφείο του κομμουνιστικού κόμματος η εξουσία μεταφέρθηκε με το κιπά στο κεφάλι στα πολυτελή γραφεία των ολιγαρχών και την ιδιοκτητών των ΜΜΕ. Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία υπάρχει μια γεωπολιτική αντιπαράθεση εντός του καπιταλιστικού στρατοπέδου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οφείλουμε να σιωπήσουμε ως Εθνικοσοσιαλιστές της «Τρίτης Θέσης» απέναντι στην πολιτική της Μόσχας η οποία χρησιμοποιεί τα αστικά «ακροδεξιά» κόμματα αλλά και την εθνομηδενιστική αριστερά που προβάλλουν μαζί τον χυδαίο αντιφασισμό μόνο και μόνο για την προώθηση των συμφερόντων της όποιας επιχειρηματικότητας δηλαδή την ενίσχυση του Σιωνιστικού κεφαλαίου της Μόσχας. 

Η επιλογή του καλύτερου «νταβατζή» για την Πατρίδα δεν είναι σε καμιά περίπτωση εθνική «ευθύνη» ενώ η πλήρης ανοχή και σιωπή εκ μέρους της ελληνικής «ακροδεξιάς» σχετικά με την σημερινή τραγική κατάσταση της Λευκής Ρωσίας μας κάνει να καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τα ρούβλια για άλλη μια φορά προσπαθούν να υπερνικήσουν τις ιδέες. Το μόνο που αλλάζει σήμερα είναι ότι στην Ελλάδα οι νεροκουβαλητές των Μοσχοβιτών δεν είναι αυτοί που περιφέρουν κατά καιρούς τα λείψανα  του Στάλιν στο Περισσό αλλά οι «ακροδεξιοί» χυδαίοι φανφαρόνοι που μιλάνε για Ελληνισμό αλλά δεν έχουν πρόβλημα να τον ξεπουλήσουν σε ελάχιστο χρόνο κάτω από τον μανδύα του κοινοβουλευτισμού. 



Την 9η Μαρτίου του 2014 οπαδοί του κόμματος Rodina στην Αγία Πετρούπολη εκδήλωσαν την δημόσια υποστήριξη τους στις μονάδες καταστολής Berkut οι οποίες και αιματοκύλισαν την Ουκρανία και σκότωσαν δεκάδες διαδηλωτές. Οι ίδιοι διοργάνωσαν το συνέδριο στις 22.03.15 στην ίδια πόλη ...


Στις 22.03 στην Αγία Πετρούπολη έλαβε μέρος ένα συνέδριο «ακροδεξιών» κομμάτων με την ευγενική χορηγία της FSBδιαδόχου της KGB. Σχετική εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι το εν λόγω συνέδριο χαρακτηρίστηκε επίσημα ως «συντηρητικό» και διοργανώθηκε από το κόμμα Rodinaτο οποίο σήμερα στηρίζει την πολιτική του Πούτιν αφού κορυφαία στελέχη του στο παρελθόν ανταμείφτηκαν με καρέκλες υπουργείων για την αλλαγή πλεύσης. Ελάχιστα όμως κόμματα και κινήσεις από το σύνολο της «ακροδεξιάς» έλαβαν μέρος σύμφωνα με όσα γράφουν Ρώσοι σύντροφοι στο διαδίκτυο  συγκεκριμένα 11 μόλις από τα 90 συνολικά που έχουν ομαδοποιηθεί  στην ίδια πολιτική τάση. 

Να σημειωθεί ότι η «Χρυσή Αυγή» δεν έλαβε μέρος επίσημα ως κόμμα όπως θα περίμενε κάποιος αλλά εκπροσωπήθηκε από τους παχυλά αμειβόμενους ευρωβουλευτές Συναδικό και Επιτήδειο (πρώην αξιωματικούς του Ε.Σ. ο ένας εξ αυτών μάλιστα με πολύχρονη υπηρεσία στο Αμερικανοσιωνιστικό ΝΑΤΟ και στους μηχανισμούς επιβολής της ευρωπαϊκής στρατοχωροφυλακής σε περίοδο κρίσης …) αυτό το γεγονός υπήρξε άραγε δείγμα της εσωκομματικής διαφωνίας για το ταξίδι στην Αγία Πετρούπολη ή κάποια τακτική επιλογή του κόμματος; Οι ίδιοι μόνο μπορούν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Άλλωστε η Ρωσία υπήρξε και στο παρελθόν «δύσκολος» προορισμός για την ηγεσία του κόμματος λόγω της στάσης του Μιχαλολιάκου… 

Στο ίδιο συνέδριο δίπλα στους εκπροσώπους του Ελληνικού «λαϊκού εθνικισμού» παρευρέθηκαν Ιταλοί Τροτσκιστές αντιφασίστες που εκπροσωπούν μια γκρούπα της Ιταλικής «πατριωτικής αριστεράς» και στελέχη της «κυβέρνησης» των αυτονομιστών που έχουν διχοτομήσει την Ουκρανία και έχουν βομβαρδίσει την ελληνική ομογένεια στην Μαριούπολη ενώ συμπαρατάσσονται σήμερα με την σειρά τους στο πλευρό των Ισλαμιστών Τσετσένων μισθοφόρων που ακρωτηριάζουν αιχμαλώτους και βιάζουν αμάχους για τα συμφέροντα του Πούτιν.




Ας δούμε όμως πως περιγράφουν το γεγονός Ρώσοι Σύντροφοι στο Ουκρανικό ιστολόγιο Ukrainian Crusade και σε πρόσφατο άρθρο του οποίου και μπορείτε να διαβάσετε την αποκλειστική μετάφραση παρακάτω:

Μετάφραση: Wolverine

"Ρωσικό Συντηρητικό Φόρουμ

«Είναι σημαντικό να διαφυλάξουμε το σύνολο της Ρωσικής νεολαίας από το ιό του Εθνικισμού»

- Βλαδίμηρος Πούτιν



«’Όποιος ισχυρίζεται ότι η Ρωσία ανήκει στους Ρώσους, είναι ή ηλίθιος ή προβοκάτορας, η Ρωσία είναι μια πολυπολιτισμική, πολυεθνική χώρα»

- Βλαδίμηρος Πούτιν



Οι περισσότερες Ευρωπαϊκές εθνικιστικές οργανώσεις αρνήθηκαν να λάβουν μέρος στο «Ρωσικό Συντηρητικό Φόρουμ» το οποίο ανακοινώθηκε από τους υποστηρικτές του Πούτιν και τα μέλη του κόμματος «Ενωμένη Ρωσία». Υπενθυμίζουμε ότι η διεθνής συνάντηση των Εθνικιστών έλαβε μέρος στην Αγία Πετρούπολη πριν λίγες ημέρες. 

Οι οργανωτές δεν έκρυψαν το γεγονός ότι η φιλική προσέγγιση προς την αντί - Ουκρανική πολιτική του Πούτιν ήταν προϋπόθεση για τους συμμετέχοντες του συνεδρίου. Ως αποτέλεσμα μόνο 11 από τις 90 Εθνικιστικές Ευρωπαϊκές οργανώσεις  επισκέφτηκαν το συνέδριο. 

Ακόμη και το Γαλλικό «Εθνικό Μέτωπο», γνωστοί ως οι «οπαδοί του Πούτιν», υποστηρικτές των Ρωσικών συμφερόντων στην Ευρώπη, και οι οποίοι έχουν λάβει τεράστιες πιστώσεις από τις Ρωσικές τράπεζες δεν παρακολούθησαν το γεγονός. Το Ελληνικό Εθνικιστικό κόμμα «Χρυσή Αυγή» αρνήθηκε την επίσημη επίσκεψη του συνεδρίου (αν και μέλη της οργάνωσης επισκέφτηκαν το συνέδριο) το ίδιο με τους υποστηρικτές του Αυστριακού «Κόμματος της Ελευθερίας». 

Η Ρωσική Εθνικιστική οργάνωση «Ρώσοι» , το ίδιο όπως και οι περισσότερες Εθνικιστικές οργανώσεις αρνήθηκαν να παρακολουθήσουν την εκδήλωση, και προχώρησαν σε μια ανακοίνωση προς τους Ευρωπαίους συνεργάτες τους με την υπενθύμιση για την αναξιοπιστία της υποστήριξης προς τον Πούτιν και την κυβέρνηση του που είναι αντίθετη στον Ευρωπαϊκό Εθνικισμό.

Ρωσικός Τομέας