«Ειρήνη ή συνθηκολόγηση;» - άρθρο του διοικητή της «Azov» Andriy Biletsky



OAndriy Biletsky είναι κορυφαίο στέλεχος των Ουκρανικών Εθνικοεπαναστατικών οργανώσεων ενώ σήμερα διοικεί τον στρατιωτικό σχηματισμό «Azov». Γεννήθηκε το 1979 στο Χάρκοβο και είναι γόνος πολεμικής οικογένειας των Κοζάκων με μεγάλη προσφορά στο παρελθόν για την αυτοδιάθεση του Ουκρανικού λαού. Έχει εξασκηθεί σε μεθόδους αυτοάμυνας και στο μποξ, ενώ όταν ήταν νεολαίος αρνήθηκε να συμμετάσχει στην κομμουνιστική νεολαία. Η ομάδα του υπήρξε από τις πρώτες που ύψωσαν την Ουκρανική σημαία σε σχολεία της τότε ΕΣΣΔ προκαλώντας ενθουσιασμό στην κοινή γνώμη. Σπούδασε ιστορία ενώ από νεαρή ηλικία έχει υποστεί αλλεπάλληλες διώξεις για την πολιτική του δραστηριότητα. 

Εναντιώθηκε στην αλλαγή πλεύσης του Ουκρανικού εθνικιστικού κινήματος και συσπείρωσε για τον λόγο αυτό τις ριζοσπαστικές φωνές σε μια νέα συμμαχία με στόχο να πρωταγωνιστήσει σε όλα τα επίπεδα. Έχει δεχτεί δολοφονική επίθεση από την οποία και κατάφερε να επιβιώσει παρόλο τα σημαντικά τραύματα τα οποία υπέστη ενώ πριν ελάχιστα χρόνια φυλακίστηκε για 28 μήνες λόγω της αντικαθεστωτικής του δράσης. 

Την άνοιξη του 2014 ανέλαβε την «Azov» η οποία περιλαμβάνει μέλη των περισσοτέρων Ουκρανικών οργανώσεων (αυτόνομοι αλλά και συμμετέχοντες σε κόμματα)  καθώς και ξένους εθελοντές ανάμεσα τους και αρκετοί Ρωσικής καταγωγής. Οδήγησε τις Ουκρανικές δυνάμεις στην απελευθέρωση εδαφών της πατρίδας του και πήρε προαγωγή για τις πολύτιμες υπηρεσίες του στα πεδία των μαχών. Έλαβε μέρος ως ανεξάρτητος στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2014 στην περιφέρεια του Κιέβου όπου και επιβραβεύτηκε από τον Ουκρανικό λαό με το 33,75% των ψήφων. 

Εναντιώνεται σε οποιαδήποτε - σχεδιαζόμενη από την κυβέρνηση Ποροσένκο - μελλοντική υποχώρηση στο μέτωπο και έχει αναλάβει το βάρος να προετοιμάσει τις δυνάμεις που έχει υπό τις διαταγές του για την επερχόμενη επίθεση των δυνάμεων της Μόσχας. Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε σε Ουκρανικές ιστοσελίδες και προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση στις τάξεις των Συναγωνιστών μας.



«Ειρήνη ή συνθηκολόγηση;» - άρθρο του διοικητή της «Azov» Andriy Biletsky

Μετάφραση: Wolverine

"Τις τελευταίες ημέρες το κύριο μήνυμα των αρχών ήταν «είμαστε έτοιμοι για το οτιδήποτε αρκεί να σώσουμε τις ζωές των στρατιωτών μας». Σύμφωνα με την λογική των αρχών και της διοίκησης, «ο στρατιώτης δεν πρέπει να πολεμήσει και να πεθάνει». Ο στρατιώτης κατά την γνώμη τους, είναι χρήσιμος για την κατασκευή σπιτιών των στρατηγών, για να ρίχνει άσφαλτο στους χώρους παρέλασης πριν την άφιξη του προέδρου, για να βγάζει φωτογραφίες δίπλα στα οχήματα που κατέστρεψε πριν αρκετό καιρό, ή να παρελαύνει με όμορφες μπότες. Θέλουν να πουλήσουν γρηγορότερα ένα κομμάτι της πατρίδας για την οποία έδωσαν την ζωή τους χιλιάδες σύντροφοι μας. Θέλουν να επιστρέψουν γρήγορα στον στρατό «καρνάβαλο» επειδή είναι τόσο βολικό. Πίσω στην κατάσταση «ειρήνης» η οποία τους επιτρέπει να καταπιέζουν και να εκμεταλλεύονται την πατρίδα. Και εγώ θα ευχόμουν οι φίλοι μου να παρέμεναν ζωντανοί, είναι πολύ δύσκολο για μένα οι άντρες μου να μένουν ανάπηροι. Γνωρίζω όμως την μοναδική αλήθεια: ο στρατός υπάρχει για να ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ! Ο στρατιώτης υπάρχει για να μάχεται, και αν είναι αναγκαίο να πεθαίνει! Και ξέρω σίγουρα ότι ο στρατιώτης δεν θέλει να αφήσει οποιονδήποτε να χρησιμοποιεί το όνομα του ώστε να δικαιολογεί την δειλία και την προδοσία, παραδίδοντας την γη μας. Έτσι λοιπόν, «κύριοι» μην κρύβεστε πίσω από την πλάτη μας και προσπαθήστε να λέτε τα πράγματα με το όνομα τους: οι στρατιώτες είναι στρατιώτες, ο ηρωισμός είναι ηρωισμός, και εσείς είστε δειλοί!"

Ο διοικητής του τάγματος της «Azov», Andriy Biletsky

Κυριακή 03.05.2015: 2ο Φεστιβάλ Μαχητικών Τεχνών ProPatria - Αφίσα εκδήλωσης (Δηλώσεις συμμετοχής αθλητών μέχρι 27 Απριλίου)


Capitan Cornelius Zelea Codreanu: όταν η θρησκευτική πίστη ενισχύει τον Ρουμανικό Φασισμό.



Ο Corneliu Zelea Codreanu (Κορνήλιος Ζέλεα Κοντρεάνου) υπήρξε το κυρίαρχο πρόσωπο του Ρουμανικού Εθνικισμού, ιδρυτής της «Λεγεώνας του Αρχάγγελου Μιχαήλ» ή «Σιδηράς Φρουράς» (‘Garda de Fier’). Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1899 και δολοφονήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1938. Ο Codreanu υπήρξε αφοσιωμένος μαχητής για το ρουμανικό έθνος, καθώς και αφοσιωμένος Χριστιανός. 

Η Λεγεώνα ανέπτυξε μια επαναστατική θεωρία επικεντρωμένη γύρω από την ορθόδοξη χριστιανική πνευματικότητα, την αγάπη για το έθνος, τη θυσία, την ιεραρχία και την προσωπική ευθύνη για την εξάλειψη της πολιτικής διαφθοράς και του καθαρισμού του έθνους. Ο Ρουμάνος θρησκειολόγος, λογοτέχνης και καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγο, Mircea Eliade, είχε πει: «Εάν, όπως λέγεται, ο εθνικοσοσιαλισμός βασίζεται πάνω στο έθνος και ο φασισμός πάνω στο κράτος, τότε το κίνημα των Λεγεωνάριων έχει το δικαίωμα να αξιώνει να είναι ο μοναδικός χριστιανικός μυστικισμός που μπορεί να καθοδηγήσει τις ανθρώπινες κοινωνίες. Μία χριστιανική επανάσταση, μία πνευματική επανάσταση, ασκητική και ανδρεία που δεν έχει ιδωθεί ποτέ πριν στην ευρωπαϊκή ιστορία»



Ο Codreanu έλεγε χαρακτηριστικά «αυτή η χώρα πεθαίνει λόγω έλλειψης Ανδρών, όχι προγραμμάτων». Ο ιστορικός Eugene Weber είχε γράψει ότι «κανένα από τα άλλα εθνικιστικά κινήματα δεν ήταν τόσο λαϊκό». Τον Δεκέμβριο του 1937 η Λεγεώνα κατεβαίνει στις εκλογές με το όνομα «Όλα για την Πατρίδα» (Totul Pentru Ţară) και γίνεται η τρίτη δύναμη της χώρας. Τον Φεβρουάριο του 1938 ο βασιλιάς κλείνει την βουλή καταργεί το Σύνταγμα, απαγορεύει τα πολιτικά κόμματα και υποχρεώνει όλους να ανήκουν σε ένα κόμμα που το ονομάζει «Μέτωπο Εθνικής Ανανέωσης». 


για να κατεβάσετε το βιβλίο του Codreanu 
"Για τους Λεγεωνάριους μου" στον σύνδεσμο εδώ 

Λίγο αργότερα ο υπουργός δικαιοσύνης Καλινέσκου συλλαμβάνει τον Κοντρεάνου και στο δικαστήριο που ακολούθησε, καταδικάζεται σε 10 χρόνια φυλακή. Στις 29 Νοεμβρίου του 1938, μέσα στη νύχτα, ο Κοντρεάνου και 13 άλλοι Λεγεωνάριοι, μεταφέρονται από τη φυλακή σε ένα δάσος, όπου με τα χέρια δεμένα, στραγγαλίζονται και εν συνεχεία πυροβολούνται στο κεφάλι. Οι δολοφόνοι ρίχνουν στα πτώματά τους οξύ και τοποθετούν από πάνω τους επτά τόνους μπετόν. Η επίσημη εκδοχή που δίνεται για το θάνατό τους, ήταν πως σκοτώθηκαν «κατά την απόπειρά τους να δραπετεύσουν».


Ο τελικός στόχος δεν είναι η ζωή. Είναι η ανάσταση. Η ανάσταση των εθνών στο όνομα του Ιησού Χριστού του Σωτήρα. Η δημιουργία και ο πολιτισμός είναι μόνο τα μέσα - δεν είναι ο σκοπός της ανάστασης. Ο πολιτισμός είναι ο καρπός του ταλέντου, που ο Θεός εμφύτευσε στο έθνος μας και για τον οποίον είμαστε υπεύθυνοι. Θα έρθει μια εποχή που όλα τα έθνη του κόσμου θα σηκωθούν από τους νεκρούς με όλους τους νεκρούς τους, με όλους τους βασιλείς τους και τους αυτοκράτορές τους. Κάθε έθνος έχει τη θέση του μπροστά στο θρόνο του Θεού, Αυτή την έσχατη στιγμή, η "ανάσταση εκ των νεκρών" είναι ο υψηλότερος και πιο μεγαλειώδης στόχος για τον οποίο ένα έθνος μπορεί να αγωνιστεί. Το έθνος είναι επομένως μια οντότητα που ζει ακόμη και πέρα ​​από αυτή τη γη. Τα έθνη είναι πραγματικότητες επίσης και στον άλλο κόσμο, όχι μόνο σε αυτόν. Σε εμάς τους Ρουμάνους, στο έθνος μας, όπως και σε κάθε έθνος στον κόσμο, ο Θεός έχει αναθέσει μια συγκεκριμένη αποστολή. Ο Θεός μας έχει δώσει ένα ιστορικό πεπρωμένο. Ο πρώτος νόμος που κάθε έθνος πρέπει να τηρήσει είναι για την επίτευξη του πεπρωμένου του, για την εκπλήρωση της αποστολής που του έχει ανατεθεί.

Δεν θυμόμαστε τον λαό μας - κατά τη διάρκεια της θλιμμένης αλλά περήφανης ρουμανικής ιστορίας μας - μια εποχή που να ανέχεται τον χλευασμό. Τα χωράφια μας είναι γεμάτα από νεκρούς, αλλά όχι από δειλούς. Σήμερα είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι με συνείδηση ​​των δικαιωμάτων μας. Δούλοι δεν είμαστε και ούτε ποτέ ήμασταν. Δεχόμαστε το θάνατο, αλλά όχι την ταπείνωση. Να είστε βέβαιοι, μας έχει μείνει επαρκή ηθική δύναμη για να βρούμε μια έντιμη έξοδο από μια ζωή που δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε χωρίς τιμή και αξιοπρέπεια.

Έχουμε τον πιο τρομερό δυναμίτη, το πιο εξελιγμένο όπλο του πολέμου, πιο ισχυρό από τα τανκς και τα πολυβόλα: είναι οι δικές μας στάχτες!

Η προσευχή είναι καθοριστικό στοιχείο για τη νίκη. Οι πόλεμοι κερδίζονται από εκείνους που έχουν καταφέρει να προσελκύσουν από αλλού, από τους ουρανούς, μυστηριώδεις δυνάμεις του αόρατου κόσμου και να εξασφαλίσουν την υποστήριξή τους. Αυτές οι μυστηριώδεις δυνάμεις είναι οι ψυχές των νεκρών, οι ψυχές των προγόνων μας, που κάποτε, σαν κι εμάς, πέθαναν για την υπεράσπιση αυτής της γης και εξακολουθούν να συνδέονται σήμερα με αυτή με τη μνήμη της ζωής τους και μέσα από εμάς, τους γιους τους, τους εγγονούς τους, τους δισέγγονούς τους. Αλλά, πάνω από τις ψυχές των νεκρών, υπάρχει ο Θεός. Όταν αυτές οι δυνάμεις ελκυθούν, γίνονται σημαντική δύναμη, μας υπερασπίζονται, μας δίνουν κουράγιο, θέληση, όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για τη νίκη και που μας κάνουν να κερδίζουμε. Φέρνουν πανικό και τρόμο στους εχθρούς, παραλύουν τη δραστηριότητά τους. Σε τελευταία ανάλυση, οι νίκες δεν εξαρτώνται μόνο από την υλική προετοιμασία, από τις υλικές δυνάμεις των εμπολέμων, αλλά από την δύναμή να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των πνευματικών δυνάμεων. Η δικαιοσύνη και η ηθική των δράσεων και η ένθερμη, επίμονος πρόσκλησή τους υπό τη μορφή ιεροτελεστίας και η συλλογική προσευχή προσελκύουν τέτοιες δυνάμεις.

Αν ο χριστιανικός μυστικισμός και ο στόχος του, η έκσταση, είναι η επαφή του ανθρώπου με τον Θεό μέσα από ένα άλμα από την ανθρώπινη φύση στη θεϊκή φύση, ο εθνικός μυστικισμός δεν είναι τίποτα άλλο από την επαφή του ανθρώπου και του πλήθους με την ψυχή της φυλής του μέσα από το άλμα που αυτές οι δυνάμεις κάνουν από τον κόσμο των προσωπικών και υλικών συμφερόντων στον εξωτερικό κόσμο της φυλής. Όχι μέσα από το μυαλό τους, αφού αυτό ο καθένας μπορεί να το κάνει, αλλά ζώντας με την ψυχή τους.

Πολέμησε γενναία για την πίστη. Απόφυγε τις σαρκικές απολαύσεις που σκοτώνουν την ψυχή. Μην καταστρέφεις τον ήρωα που είναι μέσα σου.

Αυτός ο ήρωας, αυτός ο Λεγεωνάριος της ανδρείας, με τις δυνάμεις του Θεού εμφυτευμένες στην ψυχή του, θα οδηγήσει την πατρίδα μας στο δρόμο της δόξας της.

Οι Λεγεωνάριοι έχουν κληθεί από τον Θεό να ηχήσουν την σάλπιγγα για την ανάσταση της Ρουμανίας μετά από αιώνες σκότους και καταπίεσης. 









Η εφόρμηση του Αετού: συμπεράσματα από την ομιλία του Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου.


του Πρωτεσίλαου

Το σημαντικό γεγονός των τελευταίων ημερών δεν είναι άλλο από την παρουσία του Περίανδρου στην πόλη της Λάρισας. Μια ομιλία κόλαφος, πραγματικός καταπέλτης στο πρόσωπο των πολιτικών απατεώνων της άκρας δεξιάς. Μιας άκρας δεξιάς συστημικής, ωφελιμιστικής, παρηκμασμένης μέχρι με το μεδούλι που την βρίσκει κάποιος από το πολιτικό vertigo να κείτεται ζαλισμένη στο πεζοδρόμιο της εξουσίας, παραμορφωμένη από το κρατικό χρήμα και ανίκανη να αντιδράσει. Προσμένει  το αναπόφευκτο, τον ακονισμένο πέλεκυ της «δικαιοσύνης» και της «αντιτρομοκρατικής» να της πέσει στο κεφάλι ενώ την ίδια στιγμή βρίσκεται με την γραβάτα στο λαιμό και την κοινοβουλευτική επερώτηση στο χέρι. Μια αστική «δικαιοσύνη» και μια υπηρεσία ασφαλείας αντιλαϊκή που όμως όσο και αν είναι απίστευτο την εμπιστεύονται πλήρως τα κορυφαία στελέχη της ακροδεξιάς και όλοι οι βουλευτές της όπως έχουν δηλώσει άλλωστε και οι ίδιοι μπροστά στις κάμερες των μέσων μαζικής εξαπάτησης …




Ο τραγέλαφος της ακροδεξιάς δεν μειώνει στο ελάχιστο όμως την σημασία της ομιλίας που έλαβε μέρος στις 22.03 στον Θεσσαλικό κάμπο. Αλήθειες πικρές, απολύτως αναγκαίες, ένας δυναμικός λόγος που ξύπνησε συνειδήσεις και τσάκισε τις φήμες, τους ψίθυρους και τα ψέματα ετών. Ο Περίανδρος προχώρησε μεταξύ άλλων και σε μια πολιτική πρόταση ξεκάθαρη αν και ο χρόνος μιας σύντομης ομιλίας δεν είναι ποτέ αρκετός για να είναι πλήρως ολοκληρωμένη. Τα γεγονότα όμως που εξιστόρησε είναι η καλύτερη απάντηση στους κοινούς συκοφάντες και στους κρετίνους που νόμιζαν ότι χιλιάδες Συναγωνιστές θα σιωπήσουν μπροστά στην καπηλεία των Ιδεών. Μίλησε αυτός και μέσα από αυτόν μίλησαν ταυτόχρονα και χιλιάδες άλλοι που δεν ανέχονται την κυριαρχία του ψέματος και του φτηνού καιροσκοπισμού. Είναι αλήθεια ότι αυτός ο κεραυνοβόλος λόγος έκανε πολλούς να ξυπνήσουν από τον λήθαργο τους και να συνειδητοποιήσουν ότι ήρθε ο καιρός να αναλάβουν τις ευθύνες τους όλοι αλλά και ο καθένας ξεχωριστά.

Οι ακροδεξιοί υπερασπιστές της δημοκρατίας με τις τσέπες να βαραίνουν από τους βουλευτικούς μισθούς δεν κατάφεραν παρόλο τον πρόσφατο άθλιο τραμπουκισμό στον Μελιγαλά - όπου έσπευσαν μεταξύ άλλων να προσβάλλουν και τους νεκρούς από την μάχη του ’44 μόνο και μόνο για την κομματική τους ισχύ - να αποτρέψουν μια απάντηση που έπρεπε να έχει ειπωθεί εδώ και χρόνια. Δεν είχαν καν την ελάχιστη πιθανότητα να σταματήσουν την προβολή της αλήθειας. Ο Περίανδρος παρόλο το κλίμα που έφτιαξε η «ακροδεξιά» για το πρόσωπο του όλα αυτά τα χρόνια και η λάσπη των κίτρινων φυλλάδων της εξουσίας που επί σειρά ετών τον συκοφάντησαν και τον υπομόνευσαν τόλμησε αυτό που κάποιοι άλλοι μόνο ψιθύριζαν από τις μεταξύ τους ιδιωτικές συζητήσεις μέχρι ακόμη και στους διαδρόμους του ίδιου του κόμματος που δείχνει να μεταλλάσσεται ταχύτατα σε έναν αντικατοπτρισμό του Κ.Κ.Ε. όσον αφορά την κομματική του «γραμμή» και την εσωτερική αυθαιρεσία. 

Το συμπέρασμα όλων είναι ότι δεν πάει άλλο με την καρικατούρα του «εθνικισμού» και τους κομματικούς παλιάτσους που στο όνομα του Ελληνισμού βρωμίζουν ιδέες πρόσωπα και παραδόσεις. Θέλει δύναμη πραγματικά για να εμφανιστείς μόνος και να μιλήσεις χωρίς παραμορφωτικούς φακούς για τα άσχημα και τα τερτίπια μιας «φάσης» που διέσυρε χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες. Και αυτός ο άνθρωπος με τον χειμαρρώδη λόγο άνοιξε την πιο μεγάλη οπή στον κομματικό τοίχο του εγχώριου πολιτικαντισμού. Αυτός ο λόγος της Λαρίσης θα καταγραφεί στην ιστορία ως ένα κομβικό σημείο της αυτόνομης κινηματικής δράσης που ξέρει να προχωρεί και σε αυτοκριτική αλλά και να ξεχωρίζει την ήρα από το στάρι μια για πάντα. Άλλωστε τα σημαντικά δεν είναι αυτά που έδειξε η κάμερα στην πόλη της Λάρισας. Είναι όλα αυτά που ειπώθηκαν αμέσως μετά μεταξύ ανθρώπων με κοινές ιδέες και κοινή ΠΙΣΤΗ στον Αγώνα για την υπεράσπιση του αυτονόητου. Ποιο είναι αυτό; Ότι ο καθένας από εμάς πέρα από μικρότητες και εγωισμούς οφείλει να δώσει το μέγιστο των δυνατοτήτων του, να προχωρήσει στην αυτοργάνωση και να θωρακιστεί εσωτερικά και εξωτερικά για τους δύσκολους καιρούς που έρχονται στο μέλλον. 

Γιατί ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας Σύντροφοι και Συντρόφισσες. Τα τείχη σε αυτή την Έρημη Χώρα δεν έπεσαν μόλις χτες αλλά εδώ και δεκαετίες. Και η κάθε απόρθητη Ψυχή είναι ένα φρούριο ολάκερο μόνο του που πρέπει να αντέξει την Σήψη και την Καταστροφή γιατί τίποτα άλλο δεν μας έχει μείνει σε τούτους τους καιρούς παρά η ίδια μας η προσωπικότητα και η Υπεράσπιση των Αξιών που ενίσχυσαν τους προγόνους μας και θα δώσουν νόημα ζωής και στους απογόνους μας. Γιατί όταν τα ερπετά της Σιών και τα  τσιράκια τους θα σπεύσουν να στήσουν τα πολεμικά τους λάβαρα ακόμη και δίπλα στην καρδιά μας μέσα στο ίδιο μας το σπίτι Εμείς θα είμαστε και πάλι αυτοί που θα αδράξουμε το ξίφος της επιβίωσης για να υπερασπιστούμε την Πατρώα Γη. Τώρα είναι ο καιρός για Συναγερμό και συσπείρωση σήμερα που τα φώτα των διωκτών μας πέφτουν πάνω μας προσομοιάζοντας  μας όπως το θήραμα στο σκόπευτρο του θηρευτή. Είναι στο χέρι μας να αποτρέψουμε την απώλεια και να ανταποδώσουμε το χτύπημα μέσα από την Αυτόνομη πολυπρόσωπη παρουσία μας μέσα σε κάθε κύτταρο της κοινωνίας κάθε στιγμή ρίχνοντας άμμο στα γρανάζια του συστήματος με κάθε τρόπο, λύκοι ανάμεσα στα πρόβατα.

Πρέπει μεταξύ άλλων να υπερασπιστούμε και εκείνους τους πιτσιρικάδες που έπεσαν στα δίχτυα της ακροδεξιάς πλανεμένοι από τα βρωμερά χείλη της κομματικής λασπολογίας και σήμερα βρίσκονται μόνοι στις φυλακές ξεχασμένοι από τους περισσότερους. Η ίδια τους η ηγεσία δεν ενδιαφέρεται στο ελάχιστο για αυτούς και για αυτό άλλωστε σιωπά επιδεικτικά για δεκάδες εξ αυτών ενώ δεν τους μνημονεύει ποτέ και πουθενά. Και αν ακόμη έκαναν το λάθος να στρατευτούν πίσω από δειλούς ηγέτες που ξέχασαν γρήγορα τα λόγια του Mussolini και οδηγήθηκαν προσχεδιασμένα στο Βατερλό που τους ετοίμασε η ίδια η κομματική γραμμή σήμερα οφείλουμε να τους σταθούμε αλληλέγγυοι. Σύντομα η ιστορία θα καταγράψει τους βέβηλους καιροσκόπους και θα αποδείξει ότι όλοι όσοι παραμείναμε μακριά από το εκλογικό γαϊτανάκι όχι μόνο μείναμε πιστοί στην Αντιδημοκρατική μας Σκέψη αλλά δεν λερώσαμε τα χέρια μας με ψηφοδέλτια, βρώμικα λεφτά και σε χειραψίες με παρενδυτικές προσωπικότητες της lifestyleεξουσίας. 

Σύντομα θα αποδειχτεί πόσο δίκιο είχαμε όταν αρνούμασταν επί χρόνια να συμβιβαστούμε και να υπογράψουμε την ελάχιστη δήλωση μετανοίας ή να φορέσουμε την γραβάτα του παρλιαμενταρισμού. Και τότε όταν όλα θα δείχνουν ένα καπνισμένο πεδίο μάχης ΕΜΕΙΣ θα είμαστε και πάλι στις θέσεις μας ΠΙΣΤΟΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ και θα γίνουν με μιας μπροστά στα μάτια μας ένας σωρός από στάχτη τα κομματικά βιβλιάρια, τα κομματικά συνθήματα, οι κομματικές υποσχέσεις, οι στείρες ομιλίες του κομματάρχη και όποιων άλλων προσκύνησαν τον δημοκρατικό μαμμωνά με αντάλλαγμα την πρόσκαιρη καλοπέραση στα περιστύλια της βουλής που είναι μια ακόμη ουλή στην καρδιά του Ελληνισμού. Κιότεψαν αυτοί που ούρλιαζαν «εναντίον όλων» να υπερασπιστούν τα ίδια τους τα άρθρα, τις ιδέες και τις πράξεις τους και καλύφτηκαν με μιας πίσω από το γρανιτένιο περιστύλιο της δημ(ι)οκρατίας νομίζοντας ότι θα βγουν ζωντανοί από το κυνήγι των Ερινυών. Και ανίκανοι όπως είναι, δυσκίνητοι από το λίπος της αστικής δημοκρατίας, δειλοί σε όλα τους, έκαναν να αποφύγουν το μοιραίο αλλά σωριάστηκαν στα σκαλοπάτια της εξουσίας και εκεί όπως έπεσαν δεν τόλμησαν να σηκωθούν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους αλλά άβουλοι και μικροί συνάμα σιώπησαν. Ακόμη και εκείνη την στιγμή έσπευσαν να αποδεχτούν με μιας τις εντολές του συστήματος καταδικάζοντας - ακόμη και μετά την πρόσκαιρη αποφυλάκιση τους - την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας να τους μένει, δέχτηκαν να τους πατήσουν και πάλι οι αχυράνθρωποι του συστήματος και να τους ξεφτιλίσουν αφού πρώτα έριξαν πάνω τους τα περιστύλια της δημοκρατίας πίσω από τα οποία είχαν τάχα βρεί ένα πρόσκαιρο καταφύγιο.

Ας μην χαίρονται όμως οι ιδεολογικοί μας εχθροί. Η 20ηΑπριλίου σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ταυτιστεί με λιποτάκτες ηγετίσκους και να επισκιάσει στο ελάχιστο την Μνήμη των Εθνικοσοσιαλιστών γιατί γνωρίζουν τόσο οι «φίλοι» όσο και οι φανατικοί μας αντίπαλοι ότι ο ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ είναι ΦΩΣ και καμιά σχέση δεν έχει με υπάρξεις που υπήρξαν δηλωσίες και όργανα χειραγώγησης στα χέρια του συστήματος. Ότι και να κάνουν οι εξουσιαστές σήμερα Χιλιάδες Νέοι και Νέες γνωρίζουν καλά πλέον ότι το Μελανοπόρφυρο Λάβαρο μας δεν θα υποσταλεί ποτέ όσοι και αν οι κομματικοί παλιάτσοι θα σκούζουν αύριο και θα απολογούνται σεβόμενοι πάντα την δημοκρατία (...) είτε εκτός είτε εντός των ανακριτικών αιθουσών. Κανένα σκηνοθετημένο επεισόδιο του δικαστικού συστήματος δεν είναι ικανό να καθυποτάξει το πνεύμα μας σήμερα αύριο και για πάντα.


Ζήτω ο Ελληνικός Εθνικοσοσιαλισμός!





"Άρξατε Πυρ!" Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος 15.04.1997




Ο διαχρονικός ραγιαδισμός της ελληνικής αντιφασιστικής «ακροδεξιάς»: από τις στρατιωτικές δομές του ΝΑΤΟ στα σαλόνια του Πούτιν.


του Wolverine

Η σύγχρονη καπιταλιστική Ρωσία του Πούτιν είναι για πολλούς Ευρωπαίους «εθνικιστές» η σύγχρονη Ιερουσαλήμ. Θέλουν να πιστεύουν ότι η Ρωσική Ομοσπονδία είναι ένας «άγιος τόπος» όπου η Σιωνιστική πλουτοκρατική εξουσία (Mikhail Fridman, Moshe Kantor, Leonid Nevzlin, Gabriel Mirilashvili, Lev Leviev, Alexander Levin, Boris Abramovich Berezovsky, Vladimir Groisman, Igor Komoloisky, Boris Shpigel, Viktor Vekselberg, Roman Abramovich) και η διεφθαρμένη μαυροφορεμένη ιουδαιοχριστιανική ηγεσία του πατριαρχείου Μόσχας - το οποίο και καθοδηγείται πλήρως από την FSB - συμπυκνώνουν όλα εκείνα τα συστατικά που παραπέμπουν στην υπεράσπιση της Ευρωπαϊκής ταυτότητας (…) Διπλή η όψη της αυταπάτης αγαπητοί αναγνώστες, διπλή όμως και η ευφυής διπλωματία των ακολούθων και υποστηρικτών του Ιουδαίου εκ μητρός Πούτιν. Τεράστια όμως και η απογοήτευση για όσους μπορούν να δουν πίσω από τις παρωπίδες εκτός και αν θέλουν να πιστεύουν στα παραμύθια της ντόπιας «εθνικοφροσύνης» η οποία εξυπηρέτησε τα Αμερικανοσιωνιστικά σχέδια πριν δεκαετίες και σήμερα άλλαξε αφεντικό για τα ρούβλια ενώ παράλληλα τρέχει να προβάλλει τα ψέμματα των Σιωνιστών του Κρεμλίνου. 



Μόσχα 2015 ...



Δολοφονίες, πολυετείς καθείρξεις, διώξεις και απαγωγές είναι η σημερινή πολιτική του Κρεμλίνου απέναντι στους Ριζοσπάστες Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές. Βρίσκονται κατά χιλιάδες στις κρατικές φυλακές και μάλιστα σε άθλιες συνθήκες (πληροφορίες κάνουν λόγο για 27.000 φυλακισμένους Συναγωνιστές!) και διώκονται ανηλεώς επειδή δεν υποκύπτουν στην εξουσία των ολιγαρχών της Μόσχας. Τελευταίο παράδειγμα η δίωξη των AlexanderPotkin και Dmitry Dyomushkin οι οποίοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην επεκτατική πολιτική ενάντια στον Ουκρανικό λαό και στα σχέδια του Κρεμλίνου. 



Μετά την καταδικαστική απόφαση: "Η συνείδηση μας είναι υπεράνω της απόφασης σας, ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ"

Η απαγόρευση συμβόλων και η πολεμική ενάντια στην συγγραφή βιβλίων, η αύξηση του κόστους στα βασικά είδη διατροφής και στα μέσα μεταφοράς, η πλήρης αδιαφορία για την υπογεννητικότητα και η εξάπλωση της εγκληματικότητας λόγω των εισβολέων, η αύξηση των θανάτων στα νοσοκομεία και η παραμέληση του βιομηχανικού/αγροτικού τομέα είναι μόνο μερικές από τις «επιτυχίες» του Ρωσικού καπιταλισμού. Παρόλη την κερδοφορία από τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο ελάχιστα έσοδα καταλήγουν στους Ρώσους πολίτες ενώ το καθεστώς για την τρομοκράτηση του πληθυσμού χρησιμοποιεί ασιάτες μισθοφόρους τόσο στις πολεμικές συρράξεις όσο και στις εσωτερικές συγκρούσεις όπου πάντα η αστυνομία του Πούτιν «τρέχει» να προστατεύσει τους «αντιφασίστες» και ξένους έποικους από την οργή του Λαού που βλέπει την χώρα του να μετατρέπεται σε ένα τεράστιο σύγχρονο «Γκουλάνγκ». 

Και δεν έχουν καθόλου άδικο αφού βλέπουν τον πρόεδρο Βλαδίμηρο να πουλάει την γη τους στους Κινέζους πλουτοκράτες κομμουνιστές (τεράστιες εκτάσεις στην Σιβηρία και αλλού) ενώ την ίδια στιγμή παίζει το «πυρηνικό» χαρτί για να τονώσει το πατριωτικό συναίσθημα της Ρωσικής αστικής δεξιάς. Όλα αυτά είναι φυσικά ψιλά γράμματα για τους Έλληνες «Εθνικιστές» οι οποίοι προτάσσουν το φαντασιακό εδώ και πολλές δεκαετίες και αρνούνται να δουν την πραγματικότητα. Αρνούνται να δουν το γεγονός ότι η Ρωσία σε μια νύχτα άλλαξε αφεντικά και από το πολιτικό γραφείο του κομμουνιστικού κόμματος η εξουσία μεταφέρθηκε με το κιπά στο κεφάλι στα πολυτελή γραφεία των ολιγαρχών και την ιδιοκτητών των ΜΜΕ. Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία υπάρχει μια γεωπολιτική αντιπαράθεση εντός του καπιταλιστικού στρατοπέδου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οφείλουμε να σιωπήσουμε ως Εθνικοσοσιαλιστές της «Τρίτης Θέσης» απέναντι στην πολιτική της Μόσχας η οποία χρησιμοποιεί τα αστικά «ακροδεξιά» κόμματα αλλά και την εθνομηδενιστική αριστερά που προβάλλουν μαζί τον χυδαίο αντιφασισμό μόνο και μόνο για την προώθηση των συμφερόντων της όποιας επιχειρηματικότητας δηλαδή την ενίσχυση του Σιωνιστικού κεφαλαίου της Μόσχας. 

Η επιλογή του καλύτερου «νταβατζή» για την Πατρίδα δεν είναι σε καμιά περίπτωση εθνική «ευθύνη» ενώ η πλήρης ανοχή και σιωπή εκ μέρους της ελληνικής «ακροδεξιάς» σχετικά με την σημερινή τραγική κατάσταση της Λευκής Ρωσίας μας κάνει να καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τα ρούβλια για άλλη μια φορά προσπαθούν να υπερνικήσουν τις ιδέες. Το μόνο που αλλάζει σήμερα είναι ότι στην Ελλάδα οι νεροκουβαλητές των Μοσχοβιτών δεν είναι αυτοί που περιφέρουν κατά καιρούς τα λείψανα  του Στάλιν στο Περισσό αλλά οι «ακροδεξιοί» χυδαίοι φανφαρόνοι που μιλάνε για Ελληνισμό αλλά δεν έχουν πρόβλημα να τον ξεπουλήσουν σε ελάχιστο χρόνο κάτω από τον μανδύα του κοινοβουλευτισμού. 



Την 9η Μαρτίου του 2014 οπαδοί του κόμματος Rodina στην Αγία Πετρούπολη εκδήλωσαν την δημόσια υποστήριξη τους στις μονάδες καταστολής Berkut οι οποίες και αιματοκύλισαν την Ουκρανία και σκότωσαν δεκάδες διαδηλωτές. Οι ίδιοι διοργάνωσαν το συνέδριο στις 22.03.15 στην ίδια πόλη ...


Στις 22.03 στην Αγία Πετρούπολη έλαβε μέρος ένα συνέδριο «ακροδεξιών» κομμάτων με την ευγενική χορηγία της FSBδιαδόχου της KGB. Σχετική εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι το εν λόγω συνέδριο χαρακτηρίστηκε επίσημα ως «συντηρητικό» και διοργανώθηκε από το κόμμα Rodinaτο οποίο σήμερα στηρίζει την πολιτική του Πούτιν αφού κορυφαία στελέχη του στο παρελθόν ανταμείφτηκαν με καρέκλες υπουργείων για την αλλαγή πλεύσης. Ελάχιστα όμως κόμματα και κινήσεις από το σύνολο της «ακροδεξιάς» έλαβαν μέρος σύμφωνα με όσα γράφουν Ρώσοι σύντροφοι στο διαδίκτυο  συγκεκριμένα 11 μόλις από τα 90 συνολικά που έχουν ομαδοποιηθεί  στην ίδια πολιτική τάση. 

Να σημειωθεί ότι η «Χρυσή Αυγή» δεν έλαβε μέρος επίσημα ως κόμμα όπως θα περίμενε κάποιος αλλά εκπροσωπήθηκε από τους παχυλά αμειβόμενους ευρωβουλευτές Συναδικό και Επιτήδειο (πρώην αξιωματικούς του Ε.Σ. ο ένας εξ αυτών μάλιστα με πολύχρονη υπηρεσία στο Αμερικανοσιωνιστικό ΝΑΤΟ και στους μηχανισμούς επιβολής της ευρωπαϊκής στρατοχωροφυλακής σε περίοδο κρίσης …) αυτό το γεγονός υπήρξε άραγε δείγμα της εσωκομματικής διαφωνίας για το ταξίδι στην Αγία Πετρούπολη ή κάποια τακτική επιλογή του κόμματος; Οι ίδιοι μόνο μπορούν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Άλλωστε η Ρωσία υπήρξε και στο παρελθόν «δύσκολος» προορισμός για την ηγεσία του κόμματος λόγω της στάσης του Μιχαλολιάκου… 

Στο ίδιο συνέδριο δίπλα στους εκπροσώπους του Ελληνικού «λαϊκού εθνικισμού» παρευρέθηκαν Ιταλοί Τροτσκιστές αντιφασίστες που εκπροσωπούν μια γκρούπα της Ιταλικής «πατριωτικής αριστεράς» και στελέχη της «κυβέρνησης» των αυτονομιστών που έχουν διχοτομήσει την Ουκρανία και έχουν βομβαρδίσει την ελληνική ομογένεια στην Μαριούπολη ενώ συμπαρατάσσονται σήμερα με την σειρά τους στο πλευρό των Ισλαμιστών Τσετσένων μισθοφόρων που ακρωτηριάζουν αιχμαλώτους και βιάζουν αμάχους για τα συμφέροντα του Πούτιν.




Ας δούμε όμως πως περιγράφουν το γεγονός Ρώσοι Σύντροφοι στο Ουκρανικό ιστολόγιο Ukrainian Crusade και σε πρόσφατο άρθρο του οποίου και μπορείτε να διαβάσετε την αποκλειστική μετάφραση παρακάτω:

Μετάφραση: Wolverine

"Ρωσικό Συντηρητικό Φόρουμ

«Είναι σημαντικό να διαφυλάξουμε το σύνολο της Ρωσικής νεολαίας από το ιό του Εθνικισμού»

- Βλαδίμηρος Πούτιν



«’Όποιος ισχυρίζεται ότι η Ρωσία ανήκει στους Ρώσους, είναι ή ηλίθιος ή προβοκάτορας, η Ρωσία είναι μια πολυπολιτισμική, πολυεθνική χώρα»

- Βλαδίμηρος Πούτιν



Οι περισσότερες Ευρωπαϊκές εθνικιστικές οργανώσεις αρνήθηκαν να λάβουν μέρος στο «Ρωσικό Συντηρητικό Φόρουμ» το οποίο ανακοινώθηκε από τους υποστηρικτές του Πούτιν και τα μέλη του κόμματος «Ενωμένη Ρωσία». Υπενθυμίζουμε ότι η διεθνής συνάντηση των Εθνικιστών έλαβε μέρος στην Αγία Πετρούπολη πριν λίγες ημέρες. 

Οι οργανωτές δεν έκρυψαν το γεγονός ότι η φιλική προσέγγιση προς την αντί - Ουκρανική πολιτική του Πούτιν ήταν προϋπόθεση για τους συμμετέχοντες του συνεδρίου. Ως αποτέλεσμα μόνο 11 από τις 90 Εθνικιστικές Ευρωπαϊκές οργανώσεις  επισκέφτηκαν το συνέδριο. 

Ακόμη και το Γαλλικό «Εθνικό Μέτωπο», γνωστοί ως οι «οπαδοί του Πούτιν», υποστηρικτές των Ρωσικών συμφερόντων στην Ευρώπη, και οι οποίοι έχουν λάβει τεράστιες πιστώσεις από τις Ρωσικές τράπεζες δεν παρακολούθησαν το γεγονός. Το Ελληνικό Εθνικιστικό κόμμα «Χρυσή Αυγή» αρνήθηκε την επίσημη επίσκεψη του συνεδρίου (αν και μέλη της οργάνωσης επισκέφτηκαν το συνέδριο) το ίδιο με τους υποστηρικτές του Αυστριακού «Κόμματος της Ελευθερίας». 

Η Ρωσική Εθνικιστική οργάνωση «Ρώσοι» , το ίδιο όπως και οι περισσότερες Εθνικιστικές οργανώσεις αρνήθηκαν να παρακολουθήσουν την εκδήλωση, και προχώρησαν σε μια ανακοίνωση προς τους Ευρωπαίους συνεργάτες τους με την υπενθύμιση για την αναξιοπιστία της υποστήριξης προς τον Πούτιν και την κυβέρνηση του που είναι αντίθετη στον Ευρωπαϊκό Εθνικισμό.

Ρωσικός Τομέας