Ο Ferenc Szálasi γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1897 στο Kassa μια πόλη η οποία σήμερα ανήκει στη Σλοβακία και οι γεωγραφικοί χάρτες την αναφέρουν με το όνομα Košice.
[1]Ο νεαρός Szálasi κατά την διάρκεια του Α. Παγκοσμίου Πολέμου μάχεται στην πρώτη γραμμή και παραμένει υπό τα όπλα μετά τον τερματισμό του πολέμου γιατί θέλει να ακολουθήσει το στρατιωτικό επάγγελμα[2] το οποίο είχαν ήδη διαλέξει ο πατέρας του και οι αδελφοί του.
Έτσι λοιπόν, στα 1921 ετοιμάζεται να δώσει εξετάσεις στην Στρατιωτική Ακαδημία. Από πολύ νωρίς αντιλαμβάνεται ότι τα σχετικά με τον κόσμο της εργασίας προβλήματα, αποκτούν στα πλαίσια ενός αμυντικού πολέμου, μια πρωταρχική σπουδαιότητα.
Στην δεκαετία που ακολουθεί [3], ο Szálasi ασχολείται βασικά με τα κοινωνικά προβλήματα προχωρώντας σε μελέτες και έρευνες. Αφού πρώτα θα μετατεθεί στο Γενικό Επιτελείο των ενόπλων δυνάμεων πραγματοποιεί στα 1929 ένα εκπαιδευτικό ταξίδι στην Γαλλία με σκοπό να τελειοποιήσει τα Γαλλικά του, μια γλώσσα που όπως αρκετές άλλες ξέρει να μιλά και να γράφει.
Το πρώτο έργο του Szálasi με τίτλο "Το Γενικό Επιτελείο" φαίνεται πως εκδόθηκε στα 1930 ακολουθεί το "Ρασιοναλισμός" μέσα στο οποίο πραγματεύεται το πρόβλημα των Δημοσίων Λειτουργών. Στα 1931 δημοσιεύει ένα άλλο έργο του το όποιο φέρει τον τίτλο "Οι πρωταρχικές βάσεις του αφοπλισμού" το οποίο μεταφράζεται στην Γερμανία και εκδίδεται από ειδικευμένους σε στρατιωτικά θέματα εκδότες.
Εξ αίτιας της αθλιότητας που βασιλεύει μεταξύ του πληθυσμού ξεσπούν εκείνη την περίοδο, στην Βουδαπέστη ταραχές τις οποίες όμως η κυβέρνηση αποφασίζει να καταπνίξει με τη βία.
Ο Υπουργός των Εσωτερικών Sztranyoszky [4] διατάζει τον Szálasi ο οποίος έχει την ευθύνη της δημόσιας τάξης να ανοίξει πυρ εναντίον των διαδηλωτών. Ο Szálasi αρνείται να υπακούσει απαντώντας ότι θεωρεί τους εργαζομένους αδέλφια του.
Με την ιδιότητα πάντα του μέλους του Γενικού Επιτελείου ο Szálasi περιοδεύει σ' ολόκληρη την χώρα και αποκτά προσωπική μαρτυρία για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει ο Ουγγρικός λαός.
Αναφορικά με τα ταξίδια του αυτά θέλουμε να αναφέρουμε ένα επεισόδιο που φανερώνει το πνεύμα με το οποίο ο Szálasi συνήθιζε να προσεγγίζει το Ουγγρικό γένος. Επισκεπτόμενος ένα ορυχείο σ' ένα μικρό χωριό, ο Szálasi ανοίγει διάλογο με τους ανθρακωρύχους οι οποίοι του εξηγούν ότι δεν κερδίζουν παρά μόνο 90 - 120 pengö τον μήνα.
Ο Szálasi απευθύνεται στον μηχανικό του ορυχείου ρωτώντας τον αν μπορεί να αληθεύει κάτι τέτοιο ο μηχανικός απαντά καταφατικά προσθέτοντας ότι κι αυτός ο οποίος κερδίζει 5.000 pengö μόλις που τα "βγάζει πέρα". Τότε ο Szálasi τον ρώτησε αν θεωρούσε μακρινή την ημέρα που οι εργάτες αντί να σπάζουν κάρβουνα θα του έσπαζαν το κεφάλι.
Ένα άλλο επεισόδιο των χρόνων εκείνων μπορεί να φωτίσει περισσότερο την μορφή και τον χαρακτήρα του Szálasi. Ο Πρωθυπουργός Gyula Gömbrös [5] αντιλαμβανόμενος ότι ο ανήσυχος Szálasi "προβληματιζόταν υπερβολικά" για τις άθλιες συνθήκες μέσα στις οποίες ζούσε το Ουγγρικό Γένος τον κάλεσε στο γραφείο του.
Εκεί ο Gömbrös είπε στον Szálasi ότι η Ουγγαρία ήταν υπερβολικά εξαντλημένη για να ακολουθήσει μία ανεξάρτητη πολιτική και ότι η μόνη πολιτική που μπορούσε να ακολουθήσει ήταν εκείνη της υπεράσπισης των συμφερόντων των Μεγιστάνων της Οικονομίας.
Τέλος πρότεινε στον Szálasi να εκλεγεί βουλευτής, αξίωμα που θα του απέφερε τουλάχιστον 2.000 pengö τον μήνα, πολυάριθμα προνόμια και επί πλέον μία ζηλευτή θέση.Ο Szálasi όχι μόνο αρνήθηκε αηδιασμένος αλλά αποφάσισε να αγωνιστεί με όλες τις δυνάμεις του για την καταστροφή του αντιλαϊκού καθεστώτος του Horthy που εξέδιδε την Ουγγαρία στα συμφέροντα των Οικονομικών ολιγαρχιών [6].
Στα 1935 δύο χρόνια μετά την συγγραφή του έργου του: "Οργανωτικό σχέδιο του Ουγγρικού κράτους"[7] ο Szálasi παραιτείται από τις τάξεις του στρατού. Αμέσως δημιουργεί το Nenzeti Akarat Pártja [8] το πρόγραμμα του οποίου εκτίθεται στο βιβλίο Cél és Követelések .[9]
Σε σύντομο χρονικό διάστημα το κόμμα του Szalasi αποκτά στο Καθεστώς του Horthy το μονοπώλιο της αντιπολίτευσης αυτοί που στην ουσία διευθύνουν τα συνδικάτα, οδηγούν τις λαϊκές διεκδικήσεις, οδηγούν τις απεργίες εναντίον των πλουτοκρατών και των τσιφλικάδων δεν είναι άλλοι από τα "πράσινα πουκάμισα".
Κατά συνέπεια οι γραμμές της παραδοσιακής αριστεράς αραιώνουν συνεχώς περισσότερο, οι εργάτες και οι χωρικοί εντάσσονται, στους σχηματισμούς των "Σταυρωτών Βελών" [10] και στα 1937 τα στελέχη του καινούργιου κόμματος ξεπερνούν τις 20.000.Ένα χρόνο αργότερα ο αριθμός αυτός δεκαπλασιάζεται.
Η ανησυχία των κύκλων της εξουσίας αποκορυφώνεται. Ο Horthy πιέζεται να συλλαβή τον Szálasi.
Πράγματι ο αρχηγός των "Σταυρωτών Βελών" δικάζεται και καταδικάζεται με την κατηγορία της "επαναστατικής δράσης" σε φυλάκιση 3 ετών. Παρ' όλα αυτά η ολιγαρχία δεν κατορθώνει να πνίξει το κίνημα. Την θέση του Szálasi την παίρνει o Kálmán Ηυbay [11] ο οποίος οργανώνει το καινούργιο κόμμα που ονομάζεται "Ουγγρικό [12] Κίνημα" (Hungarista Mozgalom ).
Η ολιγαρχική κυβέρνηση προσπαθεί με απελπισμένα διαβήματα να σταματήσει την πορεία των "Σταυρωτών Βελών" και έτσι τον Φεβρουάριο του 1939 κηρύσσει παράνομο το Ουγγρικό κίνημα προχωρεί στη κατάσχεση της περιουσίας του, απαγορεύει τα έντυπα του και φυλακίζει τους αρχηγούς του.[13]
Αλλά αμέσως μετά οργανώνεται το κόμμα των Σταυρωτών Βελών (Nyilaskeresztes Párt) το οποίο στις εκλογές του Μαΐου 1939 κερδίζει επί 260 εδρών τις 31.[14]
Η νίκη είναι θορυβώδης, αν μάλιστα ληφθεί υπ' όψη ο εκφοβισμός, οι συλλήψεις, οι απολύσεις των εργατών και όλων όσων άνηκαν στο κόμμα σε μία προσπάθεια της Κυβέρνησης να πνίξει το κίνημα.
Ενώ ο Ηυbay επιθυμεί την συνένωση του κόμματος με το Ενωτικό Εθνικό Σοσιαλιστικό κόμμα (Egyesült Nemzeti Szocialista Pártja) [15] τα περισσότερο ριζοσπαστικά στοιχεία προετοιμάζουν πραξικόπημα εναντίον του καθεστώτος του Horthy.
Σύμφωνα με τον Horthy το σχέδιο πρόβλεπε "να απελευθερώσουν με τη βία το Ferenc Szálasi ο οποίος τον καιρό εκείνο βρισκόταν ακόμη στην φυλακή, να δολοφονήσουν τον υπουργό Εσωτερικών Keresztes - Fischer [16] και να με υποχρεώσουν να αναθέσω στον Szálasi τη Κρατική Εξουσία" [17]
Τον Αύγουστο του 1940 ο Szálasi αποφυλακίζεται: τον επόμενο μήνα πραγματοποιείται η συνένωση του κόμματος των Σταυρωτών Βελών με το Ενωτικό Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα.[18] Δημιουργείται με τον τρόπο αυτό το Εθνικοσοσιαλιστικό Ουγγρικό Κίνημα των Σταυρωτών Βελών (Magyar Nyilaskeresztes Νemzeti Szocialista Mozgalom.
Η αρχηγία του ανατίθεται στον Szálasi.[19]
για την συνέχεια του άρθρου στον σύνδεσμο εδώ ...
