''Και θα καταλήξουμε με τις οσμές αρωματισμένης σαπίλας που ακόμα αποπνέει η ψυχορραγούσα παλιά πουτάνα, η βλογιοκομμένη παλιοβρώμα, που μυρίζει το πατσουλί και την κολπίτιδα, η δημοκρατία πάντα όρθια στο πεζοδρόμιό της.
Είναι πάντα εκεί, η κακοασπρισμένη, πάντα εκεί, η ραγισμένη, η σπασμένη, στο κατώφλι της, περιτριγυρισμένη απ'τους πελάτες και τους πρωτάρηδές της, εξίσου λυσασμένους με τους γέρους.
Μετά τόση εξυπηρέτηση που τους έκανε, μετά από τόσα λαχεία που τους έφερε μέσα στις ζαντιέρες της, με τί καρδιά να την αφήσουν παρά τις βλεννοραγίες και τη σύφιλη; Είναι κι αυτοί έτσι σάπιοι μέχρι το κόκκαλο.''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μείνετε στο θέμα του άρθρου.
Αποφύγετε προσωπικές επιθέσεις, ύβρεις και προκλητικές εκφράσεις.
Mην αποστέλλετε μηνύματα που έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία έριδων.
Σεβαστείτε όλους τους σχολιαστές ακόμη κι αν διαφωνείτε.
Αποφύγετε την καταχώρηση του ίδιου σχολίου σε πολλαπλά κομμάτια, την αντιγραφή περιεχομένου από άλλους ιστότοπους, καθώς και τους συνδέσμους σε αμφίβολους διαδικτυακούς τόπους.
Μην επαναλαμβάνετε σχόλια, τα οποία έχουν διαγραφεί.
Αποφύγετε τα κεφαλαία: παρότι δείχνουν πιο ευανάγνωστα, δημιουργούν ένταση και την αίσθηση ότι ο γράφων φωνάζει.
Χρησιμοποιήστε ελληνικά αποφύγετε τα greeklish.
Ενισχύστε τη συζήτηση!