Adriana Pontecorvo: η μαχήτρια της νεοφασιστικής οργάνωσης «Ordine Nuovo».

μετάφραση - επεξεργασία κειμένου: Αλεξόπουλος Στέλιος

Το όνομα της Ιταλικής οργάνωσης «Ordine Nuovo» είναι σίγουρα γνωστό ανάμεσα στους περισσότερους Έλληνες Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές. 

Μετά το πολιτικό σχίσμα του νεοφασιστικού MSIπου έλαβε μέρος το 1956, αξιόλογα στελέχη του Ιταλικού κινήματος ίδρυσαν μια νέα συσπείρωση στην οποία και προσχώρησαν όλοι αυτοί που απέρριπταν πλήρως τις κοινοβουλευτικές κινήσεις της ηγεσίας του κόμματος. Η νέα κίνηση ιδρύθηκε στους κύκλους του ομώνυμου πολιτιστικού κινήματος του Pino Rauti.

Το σύμβολο της οργάνωσης ήταν ο διπλός πέλεκυς και το ρητό που συνόδευε την δράση της οργάνωσης δεν ήταν άλλο από το «Τιμή μας η Πίστις». Τα μέλη της οργάνωσης κατηγορήθηκαν από τους δημοκράτες για δεκάδες ένοπλες επιθέσεις με στόχο την Ιταλική αριστερά το κράτος και την μισητή αστυνομία που είχε δολοφονήσει επί σειρά ετών μέλη εθνικιστικών οργανώσεων.

Το 1973 η οργάνωση τίθεται εκτός νόμου και τριάντα μέλη της καταδικάζονται για ανασύσταση του Φασιστικού κόμματος. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα πολλοί νεοφασίστες να φύγουν στο εξωτερικό για να αποφύγουν τα κάτεργα της δημοκρατίας. Υπολογίζεται ότι 12.000 Ιταλοί στήριξαν με κάθε μέσο την ένοπλη επαναστατική κίνηση «Ordine Nuovo».

Adriana Pontecorvo.

Η AdrianaPontecorvoγεννήθηκε στις 28.06.1939. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής είχε επηρεαστεί από το έργο και τις ιδέες του πατέρα της ο οποίος και συμμετείχε στο Φασιστικό κίνημα. Βρέθηκε πολύ νωρίς στο πλευρό των προσφύγων του β’ παγκοσμίου πολέμου  και τους βοήθησε με όλες τις δυνάμεις που διέθετε. Αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής της και συμμετείχε ενεργά στο δύσκολο έργο κάποιων προσώπων και ομάδων που συνέχιζαν την έρευνα για τις σορούς Ιταλών, που είχαν χάσει την ζωή τους σε μάχες με τους Συμμάχους στον πόλεμο.

Υπήρξε η υπεύθυνη του γυναικείου τμήματος της «Ordine Nuovo» ενώ μετά από μια εντατική εκπαίδευση σε μαθήματα νοσηλευτικής κατάφερε να αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία στον τομέα των πρώτων βοηθειών. Ένας ακόμα λόγος που την ώθησε να ασχοληθεί με τον τομέα της υγείας ήταν η βεβαρυμμένη κατάσταση της μητέρας της η οποία και είχε ανάγκη από συνεχή νοσηλεία. Υπήρξε ένα από τα πιο σημαντικά πρόσωπα της οργάνωσης σε θέματα συντονισμού,  προπαγάνδας καθώς και εκπαίδευσης σχετικά με τα όπλα και τις τακτικές και ως εκ τούτου υπήρξε κορυφαίος στόχος του Ιταλικού κράτους για τα επόμενα χρόνια.

Συνελήφθη κοντά στα Γαλλικά σύνορα στις 19.07.1974 κατά την διάρκεια μιας επιχείρησης που είχε ως στόχο την παροχή πληροφορίων σε συντρόφους που βρίσκονταν στην Γαλλία. Στον ίδιο γεωγραφικό χώρο - «κάστρο» των κομμουνιστών - είχε λάβει μέρος μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας χώρος για ένοπλη εκπαίδευση των μελών της οργάνωσης.



Αντιμετώπισε με απίστευτο θάρρος τον διωγμό του συστήματος και τις ψευδείς κατηγορίες του κομμουνιστή εισαγγελέα Luciano Violante. Ο εν λόγω κύριος ανταμείφθηκε πλουσιοπάροχα για τις υπηρεσίες του μετά την καταδίκη των Εθνικιστών σε πολυετείς καθείρξεις.

Στις 04.04.1976 καταδικάστηκε σε 3 χρόνια και 6 μήνες φυλάκιση για συνομωσία ενάντια στο καθεστώς. Πέρασε τα επόμενα χρόνια σε φυλακές υψίστης ασφαλείας της χώρας - σε κάποιες από αυτές στα διπλανά κελιά βρίσκονταν τα μέλη των «Ερυθρών Ταξιαρχιών» οι οποίοι και εκτιμούσαν την Φασίστρια λόγω της αδιάλλακτης στάσης της απέναντι στο καθεστώς - ενώ άντεξε με απαράμιλλο θάρρος τα συνεχή βασανιστήρια των δεσμοφυλάκων και των ανακριτών.

Ο θάνατος της μητέρας της,  η αγωνία της σχετικά με την ασφάλεια του υιού της καθώς και οι δύσκολες συνθήκες της φυλακής κατέστρεψαν την υγεία της και η καρδιά της σταμάτησε να χτυπάει τις πρώτες πρωινές ώρες της 1^ης Απριλίου του 1987.

Στην κηδεία της εκατοντάδες Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές έδωσαν το παρών ενώ το φέρετρο με την σορό της είχε σκεπαστεί με την τρίχρωμη σημαία της «OrdineNuovo» και τα σύμβολα της RSI.



http://adrianapontecorvo.blogspot.com/

Franco Giorgio Freda: ο επαναστάτης.