

περισσότερες πληροφορίες στον σύνδεσμο εδώ ...
Πέτρος Ιωσήφ Προυντόν 
Una voce controvento, perché il domani possa capire due parole contro il tempo. Per non poter dimenticare quei tuoi occhi ormai chiusi al sole, dietro le sbarre, fra le catene. Tra le catene che il sistema fu felice di stringerti ai polsi, credendoti finito, sconfitto. Mentre tu stringendo i denti, dalla galera dove fosti buttato gridasti al vento, al sole, al mondo: "Stringete, stringete pure, ma mai voi riuscirete a inventare le catene per fermare il mio ideale. Stringete, stringete pure, ma mai voi riuscirete a inventare le catene per fermare il mio ideale".
Με αφορμή τα υψηλά ποσοστά του «Εθνικού Μετώπου» στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές της Γαλλίας διάφορα έντυπα και ιστολόγια φιλοξένησαν τις προηγούμενες ημέρες εκτενή άρθρα σχετικά με την κόρη του 82χρονου Γάλλου πολιτικού Jean - Marie Le Pen.
Η Marine Le Pen 42 ετών διεζευγμένη δυο φορές και μητέρα τριών παιδιών όπως τονίζουν τα αστικά ΜΜΕ, εκλέχτηκε πρόσφατα αρχηγός του Γαλλικού κόμματος στην θέση του πατέρα της. Το εν λόγω κόμμα να σημειωθεί ότι συσπειρώνει στις τάξεις του οπαδούς από την γαλλική ακροδεξιά και τους μοναρχικούς μέχρι τους συντηρητικούς πατριώτες και κάποιους «ακραίους» εθνικιστές.
Οι Εθνικοσοσιαλιστές δεν αποδέχονται τόσο την αισθητική της ηγεσίας όσο και τις θέσεις του κόμματος και αυτό δεν είναι τυχαίο. Στην Γαλλία υπάρχουν σήμερα δεκάδες αξιόλογες εθνικοσοσιαλιστικές και εθνικοεπαναστατικές οργανώσεις που διακρίνονται για την ριζοσπαστική τους σκέψη και δράση, αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα το οποίο θα αναπτυχθεί στο μέλλον μέσα από αυτό το βήμα.
Σε όλη την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια παρατηρείται παράλληλα με την ανάπτυξη των ριζοσπαστικών επαναστατικών εθνικιστικών δυνάμεων μια άνοδος και μια σημαντική επικοινωνιακή προβολή της φιλοσιωνιστικής αστικής ακροδεξιάς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο «Ολλανδός» Geert Wilders για τον οποίο είχαμε αναφερθεί στο άρθρο μας εδώ καθώς και ο Αυστριακός Strache (διάδοχος του Haider) ο οποίος δεν παρέλειψε να επισκεφτεί πρόσφατα το Ισραήλ (Δεκέμβριος του 2010) και να αναφωνήσει: «η καρδιά μας είναι μαζί σου Ισραήλ».
Η συνειδητή επιλογή του να δρα κανείς αυτόνομα έχει μεγάλη σημασία τόσο σε θεωρητικό επίπεδο όσο και σε ό,τι αφορά στην πρακτική της εφαρμογή, καθώς συνδέεται με την άμεση και έμπρακτη αλληλεγγύη, την εναλλακτική δράση και μια αντίστοιχη δημιουργικότητα πέρα από τα καθιερωμένα όρια και στερεότυπα της πολιτικής ορθοδοξίας αλλά και την αυτοοργάνωση σε όσα επίπεδα μπορεί να καταστεί αυτό δυνατό.
Την περασμένη Παρασκευή, ανήμερα της Εθνικής μας Επετείου, της Ημέρας Τιμής όσων αγωνίστηκαν πριν 190 χρόνια για τα αιώνια Ιδανικά της Πατρίδας, της Αξιοπρέπειας, της Περηφάνιας και της Ελευθερίας, κάποιοι εξ' ημών αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε μια συμβολική ενέργεια καθαρισμού του ταφικού μνημείου (σήμερα είναι κενοτάφιο μετά τη μεταφορά των οστών του στην Τρίπολη) του στρατηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών στο Μετς. 
Μια ενέργεια που ήρθε να κορυφώσει σχετικές μικρές δράσεις των δύο τελευταίων ημερών, που περιλάμβαναν αναρτήσεις ανάλογων πανό σε γέφυρες, διανομές ενημερωτικού υλικού, αφισοκολλήσεις και ρίψη φέιγ βολάν σε γειτονιές της συμπρωτεύουσας.
Το μήνυμα είχε ως επίκεντρο την ανάγκη απεμπλοκής του Έλληνα από τη σύγχρονη σκλαβιά και τα δεσμά της οικονομικής κρίσης. "1821: Επανάσταση ενάντια στους Τούρκους, 2011: Επανάσταση ενάντια στο ΔΝΤ".
Το αφισάκι που κολλήθηκε μπορείτε να το δείτε εδώ
Περισσότερες φωτογραφίες:
Μαν1φέ5το Θεσσαλονίκης
manifestosalonica.blogspot.com
Μία συμβολική κίνηση αντίστασης ενάντια στις καθεστωτικές, συστημικές και παρακρατικές σειρήνες της Παγκοσμιοποίησης.
Ένα ανεπαίσθητο σάλπισμα αφύπνισης σε όσους μείναν ζωντανοί.
Νέα "Παιδεία" λοιπόν ή ΝΕΑ ΠΑΤΡΙΔΑ; Εύλογο και συνάμα ρητορικό το ερώτημα...
* το αφισάκι που κολλήθηκε μπορείτε να το δείτε



Η δική μας συμπάθεια, η δική μας κατάθεση συναισθημάτων και συμπαράστασης στα αθώα θύματα των φυσικών καταστροφών στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Σε ένα λαό που παρά τις έμψυχες και υλικές απώλειες παραμένει παράδειγμα καθήκοντος, πειθαρχίας, αυτοκυριαρχίας και ηρωικής στάσης ζωής μπροστά στο θάνατο.
Ο τραγικός απολογισμός στην Ιαπωνία, έπειτα από δέκα ημέρες, αναμένεται να ξεπεράσει τους 10.000 νεκρούς, ενώ περισσότεροι από 8.000 παραμένουν αγνοούμενοι.
Παράλληλα, πάνω από 440.000 έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους. Εκατοντάδες παραμένουν αβοήθητοι σε απομονωμένες περιοχές, χωρίς πρόσβαση σε τρόφιμα, χωρίς ρεύμα και νερό.
Αυτούς τους ανώνυμους συνανθρώπους μας θελήσαμε και μεις από την πλευρά μας να τιμήσουμε, γιατί ο φυλετικός και κοινωνικός ανθρωπισμός αποτελεί μεγίστη αξία και ακόμα περισσότερη αξία αποκτά όταν εγκάρδια απλώνεται και σε ανθρώπους διαφορετικής φυλής.
Ως Εθνικιστές, με βαθύ το αίσθημα σεβασμού και αγάπης, καταθέσαμε ταπεινά αυτό το μήνυμα συμπαράστασης αναρτώντας πανό στην ιαπωνική γλώσσα ("Ιαπωνία, κράτα γερά"), αφήνοντας στο χώρο λίγα λουλούδια και μοιράζοντας ενημερωτικό υλικό στους συμπατριώτες μας στη γύρω περιοχή.
Ας ελπίσουμε ότι έπειτα από το οδυνηρό χτύπημα που δέχτηκε η χώρα, θα κατορθώσει να ορθοποδήσει.
πηγή
Οι σειρήνες ήσαν πολλές, οι γοργόνες επίσης ισόποσες, οι πειρασμοί έναντι μιας εύκολης ζωής εν μέσω απολαύσεων και πάσης φύσεως απολαβών ήσαν εξίσου ελκυστικές. Οι φυγόκεντρες δυνάμεις ήσαν εν πάση περιπτώσει ισχυρότερες έκαστης κεντρομόλου δυνάμεως, η οποία θαρρώ πως θα ηδύνατο να συγκεντρώσει τον πεφωτισμένο ιδεολογικό πυρήνα πέριξ του ικανού και ενάρετου ηγέτου, ούτως ώστε να επέφερον τα ανάλογα αποτελέσματα στον στίβο του διεξαγόμενου πολιτικού αγώνος.
Η αγωνιστική διάθεσις της ακμαίας νεολαίας ήτο σε κάθε περίπτωση λίαν ζωηρός, γεγονός το οποίον συνηγόρησεν εις οίτινα περίπτωση εχρειάσθη. Υπό τον όρον «ακμαία» όμως τι εννοούμε. Μια νεολαία, όταν εν προκειμένω ομιλούμε περί την εθνικιστική σοσιαλιστική αγωνιστική της, διαθέτει το αναγκαίο ψυχικόν σθένος, την απορρέουσα δύναμη εκ της νεότητος, την εκπορευόμενη τόλμη να καταφέρει πολλάκις το αδύνατον, όπως οφείλει επίσης να διαθέτει την ιδεολογική καθαρότητα και να διακρίνει το θαμπό από το αστραφτερό.
Δράττοντας τη ευκαιρία, θα αγνοήσω επιδεικτικά κάθε κομματική νεολαία, η οποία αποτελεί και τον ουραγό των κομματικών επιτελείων που λυμαίνονται τα έδρανα του κοινοβουλευτικού πορνείου.
Σαφώς και θα ξεχωρίσω με μιας από κάθε ισοπεδωτική διάθεση και κριτική που τυχόν θα προκαλέσουν οι σκέψεις αυτές στον καθένα, τον οποιονδήποτε και σε οποιοδήποτε στρατόπεδο εντάσσεται έστω και εσφαλμένα. Ο λόγος για αυτό, εναπόκειται σε αυτήν ακριβώς την πνευματική διάθεση με την οποία συντάσσεται ο γράφων, εφόσον το παρόν αποτελεί ένα κάλεσμα επαναστατικό, ένα κάλεσμα σε εθνικοσοσιαλιστική αγωνιστική εγρήγορση και επομένως για αγώνα μέχρις εσχάτων.

Εσένα επιχειρώ να βγάλω από τον βούρκο της πολιτικής λογικής του ερμαφρόδιτου και ψευδεπίγραφου πολιτικάντικου καιροσκοπισμού.
Απευθύνομαι σε σένα νέε και νέα, σε εσάς οι οποίοι είστε πλέριοι και γεμάτοι ιδανικά, σε εσάς που αποσκοπείτε σε ένα μεγάλο έργο, το οποίο εν προκειμένω αφορά την μεγάλη ιδέα της πατρίδος.
Θαρρώ πως είναι εξίσου σημαντική τόσο η διαφύλαξη των κεκτημένων αυτής εν ονόματι των ιερών και οσίων των προγόνων μας, όσο και η διάσωση της τιμής της έστω κι αν πρόκειται να δούμε αυτήν να γίνεται συντρίμμια ενώπιον μας. Εσύ νέε και νέα, τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις ;
Σου θέτω το εν λόγω βασανιστικό ερώτημα, το οποίο διαπιστούται πως ουδέποτε σου έθεσαν αι κάλπικαι ηγεσίαι των πολιτικών σχηματισμών εντός των οποίων γίνεσαι άθελα σου η εύκολη λεία προς τέρψιν των πονηρών και διεφθαρμένων ποιμένων.
Οι μαγαζάτορες, διότι έτσι τους αξίζει να αποκαλούνται από όλους εμάς οι οποίοι δεν ανήκομεν σε μαντριά δημιουργηθέντα από όλους αυτούς για όλους εμάς, μας χρησιμοποιούν.
Ξέρω και το άλλο συναγωνιστή συναγωνίστρια ή όπως αλλιώς νιώθεις οικεία να σε αποκαλέσω. Όλα αυτά τα μαγαζιά ονείρων και ιδεών, δημιουργήθησαν χωρίς να σε ρωτήσουν, χωρίς να με ρωτήσουν, χωρίς να μας ρωτήσουν. Θες να μάθεις και τον ουσιαστικότερο λόγο για τον οποίο ορθώθηκαν σαν αόρατα τείχη εμπρός σου; Θα φανώ τίμιος απέναντι σου και θα σου πω σταράτες κουβέντες.
Απευθυνόμενος σε σένα, αναμετρώμαι ταυτόχρονα με τον εαυτό μου. Βρίσκομαι αντιμέτωπος με την αλήθεια που προβάλει καθώς στέκομαι σαστισμένος στον καθρέπτη, προσπαθώντας να αποβάλω κάθε παραμορφωτική εικόνα και επιχειρώντας να σπάσω το είδωλο που μου δημιουργήθηκε μέσα από την γοητεία της κοσμοθέασης του ψευτοειδώλου μου. Ξέρεις, αυτή η σύγκρουση με τον εαυτό μου, με κάνει καλύτερο. Με κάνει σοφότερο, με κάνει να μη φοβάμαι τίποτα.
Γνωρίζεις όμως την αληθινή αιτία ;
Μα, διότι μου αποβάλει τις ψευδαισθήσεις που έτρεφα τόσο καιρό για την επίπλαστη πραγματικότητα που ζούσα, ενόσω εγώ ως αληθινή και δρώσα οντότητα απουσίαζα από αυτόν τον ψεύτικο κόσμο. Αγωνιζόμουν χωρίς να είμαι πραγματικά εγώ. Θεωρούσα πως συμμετείχα σε μια πάλη, ενόσω οι δυνάμεις μου εξαντλούνταν σε έναν πόλεμο εντυπώσεων σε ένα θέατρο στημένο από το ίδιο το σύστημα.
Έπρεπε να ανακτήσω το χαμένο μου Εγώ. Αυτό το Εγώ, τόσο σημαντικό στον προσωπικό σου πόλεμο, την ίδια ώρα ήτο τόσο ασήμαντο για τους στυγνούς εκμεταλλευτές της νεανικής αθωότητας, της υφαρπαγής κάθε νεανικού ονείρου για έναν πιο δίκαιο κόσμο.
Εσύ, η μονάδα, ο έμβιος φορεύς κάθε ανατρεπτικής δύναμης, ο απλούς στρατιώτης της ιδέας της πατρίδος, οφείλεις να αναρωτηθείς για τον ρόλο των εγκατεστημένων ψυχικά αλλοδαπών στην πραγματική γειτονιά της ψυχής σου !
Ξένοι προς την ελληνική ψυχή σου, ξένοι ως προς το ελληνικό κοινωνικό γίγνεσθαι εγκατέστησαν μέσα στην ίδια σου την πατρίδα μαγαζιά εκτόνωσης της δραστηριότητας σου.
Ξένοι σε διοικούν, ακόμα πιο ξένοι και ως προς την ίδια την ιδέα, την ιδέα που λάτρεψες και πίστεψες πως για εκείνη θυσιάζεσαι. Την ιδέα για την οποία θυσιάσθηκαν τόσοι και τόσοι, τόσοι σημαντικοί και σημαντικές Άνδρες και Γυναίκες στον σύγχρονο κόσμο. Όλοι εκείνοι και εκείνες, οι έχοντες αίσθημα τιμής και αφοσίωσης σε θωρούν τώρα υπαινικτικά. Προς τα που βαδίζεις άραγε; Θωρούν τον δρόμο σου, θωρούν την ματιά σου, την σμιλεμένη σκιά σου!
Εσύ δεν δύνασαι να τους παρατηρήσεις δια γυμνού οφθαλμού, καθότι είναι σκιές που σε διαπερνούν, είναι η νοερή πνοή της φυλής. Σε επιτηρούν με στοργική φροντίδα, με ευλαβική προσήλωση, με καρτερία που προσήκει σε ενάρετους και καθαγιασμένους ασκητές.
Όλοι εμείς, οι δίκαιοι όπως θα αποκρίνετο έκαστος έχων τέτοιο αίσθημα ευθύνης απέναντι σου, σε εγκαλούμε σε μαχητική ανάταξη και συναγερμό, σε φλογερό και πυρφόρο ανάκρουσμα πολεμικής εγρήγορσης.
Εμείς, οι κατέχοντες την χρήσιμη γνώση, την γνώση που προέκυψε από την βιωματική εμπειρία, σε καλούμε να αναλογισθείς τα πεπραγμένα του συστήματος, όπως και την μαχητικότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε το σύστημα επί το σύνολον του.
Σου θέτω, εν ονόματι των λοιπών ψυχών και πνευμάτων παρακολουθούν στωικά την επαύριον της πατρίδος, ακόμα ένα δίλημμα.
Θα εγκαταλείψεις το πνευματικό σαπιοκάραβο όσο δυνατόν νωρίτερα ή θα βυθιστείς και πνευματικά μαζί του εις τον βυθό;
Σε θέτω ενώπιον των ευθυνών σου. Αντιλαμβάνομαι την σύγκρουση που επικρατεί μέσα σου την παρούσα στιγμή. Από την μια βλέπεις την πατρίδα σου να γίνεται κουρέλι και αισθάνεσαι ένα εσώτερο βάρος να σε τραβάει στην άβυσσο των τύψεων. Από την άλλη όμως, αισθάνεσαι την αλήθεια να σε καλεί να μεταμορφωθείς σε αυτό που μέσα σου πάντοτε υπήρξες. Ένας ταπεινός και πιστός στρατιώτης της Εθνικοσοσιαλιστικής ιδέας.
Πρόσεξε την ειδοποιό διαφορά.
Ήσουν και θα είσαι πάντοτε, ένας απλός στρατιώτης της ιδέας. Τα παράσημα των βαθμοφόρων του συστήματος δεν θα ήτο ποτέ δυνατόν να αναπληρώσουν την απολεσθείσα περηφάνια που κάθε τόσο εδέχετο την καταισχύνη έκαστη φορά που μέσα σου απευχόσουν να λαβωθεί η ίδια σου η πατρίδα.
Υπό το βάρος της συνείδησης, αισθάνθηκες πολλάκις να υποχωρείς ενώπιον των ιδεολογικών επιταγών σου και να φέρεις βαρέως την συνυπευθυνότητα για τα διαπραχθέντα ιδεολογικά εγκλήματα.
Πως αντέδρασες σε αυτά ;
Στάθηκες συνένοχος ;
Σύντροφε και Συντρόφισσα νέε και νέα, εσύ που δεν μετράς με οικονομικούς όσο και με όρους κοινωνικής καταξίωσης έναν κόσμο που καταρρέει, σε μια πατρίδα που σφαδάζει από τα αμέτρητα χτυπήματα που δέχεται καθημερινά, σε σένα θα ομολογήσω την πιο απόκρυφη σκέψη μου. Μας κυβερνούν προδότες και δειλοί. Μας στοίβαξαν στα πολύχρωμα πολιτικάντικα μαγαζιά τους κιοτήδες και ανίκανοι. Μας πούλησαν αέρα και μεταξωτές κορδέλες. Μας ξεγέλασαν.
Έπαιξαν μαζί μας σε ένα καλοστημένο θέατρο σκιών. Μας ταπείνωσαν, μας άδειασαν, μας υποσχέθηκαν αγώνες και το μόνο που γνωρίσαμε ήτο η διόγκωση της απάθειας και ο συμβιβασμός. Μας πούλησαν την πραμάτεια τους σε τιμή ευκαιρίας. Εμπορεύτηκαν κάθε αγνή και επαναστατική μας ουτοπία.
Εκδικηθήκαμε για αυτό;
Η εκδίκηση είναι η δικαίωση των αγώνων. Η εκδίκηση αποτίει φόρο τιμής στους αγωνισθέντες υπέρ του έθνους.
Η εκδίκηση απαντάται στα πλέον αταβιστικά ένστικτα του ανθρώπου. Διατήρησε την ζωτικότητά σου. Η επανάσταση είναι μια υπόθεση εκδίκησης και δικαίωσης στο όνομα όσων υπέφερον από τους δυνάστες.
Η επανάσταση είναι δίκαιη, διότι ανήκει στους δίκαιους και ξεσπάει από τους δίκαιους. Ξέρεις κάτι τελευταίο; Εσύ πάντοτε ανήκεις στους δίκαιους. Σε κάθε εποχή. Ξέρεις γιατί; Διότι, ο επαναστάτης γεννιέται δίκαιος, δεν γίνεται και δεν διδάσκεται παραπλανητικά να συμπεριφέρεται ως νομιμόφρων.
Φτύσε στο μέτωπο τα παραμάγαζα της προστυχιάς και της εκτόνωσης της επαναστατικής δραστηριότητας. Φτύσε τους λακέδες της πολιτικής και τους εραστές του κοινοβουλευτισμού και των δημοσκοπήσεων.
Σκέψου και δράσε για Πατρίδα και Σοσιαλισμό. Το σύστημα τους δεν αξίζει παρά τον πλήρη καταποντισμό του. Γίνε το λιθαράκι στο τείχος που θα υψώσουμε στον άρρωστο κόσμο τους. Η στράτευση σου με τις δυνάμεις της επαναστατικής ανατροπής είναι μονόδρομος.
Μην εντάσσεσαι σε μαγαζιά, συστρατεύσου με αγνούς ιδεολόγους και κάνε το σύστημα να χάσει κάθε χρήσιμο στήριγμα για εκείνο. Πάψε να είσαι εν αγνοία σου ο στυλοβάτης ενός σάπιου κρατικοδίαιτου κορμού.
Γίνε ο κυματοθραύστης της εκμετάλλευσης των συντρόφων σου.
Γίνε η θαλασσοταραχή σε έναν κόσμο νηνεμίας.
Γίνε η φλόγα στην κοινωνική ξεραΐλα.
Γίνε ο ποταμός που θα σαρώσει το έλος. Γίνε ο δρόμος!
Κέρδισε την μέγιστη δυνατή ανεξαρτησία κινήσεων!
Αμφισβήτησε έμπρακτα τα παρακρατικά πτωχοκομεία είτε πρόκειται για κατεστημένα ή ακόμα και για πολυδιαφημισμένα αυτόνομα, ημιαυτόνομα ή υπεραυτόνομα ψηφοδέλτια ή μαγαζιά και γίνε μόνος κύριος του εαυτού σου.
Μην δίνεις το προνόμιο σε κανέναν εκμεταλλευτή σου !
Μην δίνεις την ευκαιρία στους διώκτες σου!
Η επανάσταση εξαρτάται από εσένα, ο οποίος είσαι το έμψυχο υποκείμενο της ζώσας ιδεολογίας. Μάθε να αμφισβητείς γρηγορότερα από όσο μπορείς να αποδεικνύεις. Μπροστά σε κάθε τείχος να μπορείς να υπερπηδάς και να είσαι αεικίνητος. Να μπορείς να ο ρυθμιστής των καταστάσεων και όχι ο υφιστάμενος την βία που απορρέει από τις ορέξεις του κράτους.
Η επανάσταση είναι σαν τον άνεμο. Εκμεταλλεύσου την ταχύτητα του ανέμου, την ορμή του αλόγου και γίνε ο πύρινος εκτροπέας του παραλόγου. Μάθε να ιππεύεις την τίγρη σύμφωνα με τον Μαύρο Βαρόνο. Μην στέκεσαι πουθενά και γίνε η φωνή του δρόμου.
Θες να ακούσεις κι άλλα ;
Θα σε απογοητεύσω. Στάθηκα για λίγα μόλις λεπτά η φωνή μου μιλάει μέσα σου. Μια φωνή που εκπηγάζει από τα εσώτερα βάθη της ψυχής σου και σε οδηγεί στις σωστές σκέψεις. Αυτή η φωνή σου λέει ένα μονάχα.
Μην κοιτάς πόσο ψηλά βρίσκεται η βουνοκορφή καθώς θα ανεβαίνεις τον δρόμο σου. Ανέβα και μην το σκέφτεσαι πολύ.
Σκέψου κινηματικά ελεύθερα εθνικιστικά σοσιαλιστικά !


Την Ιαπωνία την χτυπούν σήμερα τα φυσικά φαινόμενα και ο πυρηνικός τρόμος με το πιο αδυσώπητο τρόπο.
Ένας λαός παλεύει να επιβιώσει μετρώντας ήδη χιλιάδες νεκρούς. Μέσα από αυτές τις εικόνες πανωλεθρίας είδαμε ανθρώπους να αντιμετωπίζουν το χάος με ψυχραιμία, μεθοδικότητα, οργανωτικότητα και αυτοσυγκράτηση.
Αρετές που εμείς δεν μπορούμε να αναδείξουμε ούτε σε φυσιολογικές συνθήκες μίας απλής χιονόπτωσης ...
Ακόμη και μέσα από αυτή την, αδιανόητη για μας, συμφορά που τους χτύπησε αλύπητα, συνεχίζουν να παραδίδουν μαθήματα ηρωισμού στην ανθρωπότητα.
Η μεγαλύτερη αξία που διαπνέει παραδοσιακά αυτόν τον λαό είναι η αξία του καθήκοντος προς το σύνολο, έναντι του ατόμου. Η αυτοθυσία.
180 εργαζόμενοι του πυρηνικού εργοστασίου της Φουκουσίμα, έχουν μείνει στο καθήκον τους για να σώσουν τη χώρα τους από μία πυρηνική καταστροφή, σε μία αποστολή αυτοκτονίας.
Η ομάδα που έχει ήδη πάρει το όνομα "The Fukushima 50" (στο σύνολο έχουν μείνει πίσω 180 άτομα, αλλά εργάζονται σε βάρδιες των 50) αγωνίζεται νυχθημερόν στους πυρηνικούς αντιδραστήρες του εργοστασίου, οι οποίοι έχουν ήδη υποστεί ζημιές και εκρήξεις.
Ένας από τους υπαλλήλους εξομολογήθηκε χθες σε έναν φίλο του: "Είναι απλά η δουλειά μας. Δε φοβόμαστε να πεθάνουμε".
Αυτοί οι άνθρωποι είναι μελλοθάνατοι, έχοντας ήδη εκτεθεί σε υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας και δείχνοντας τον δρόμο της Αρετής, σκέφτονται απλά ότι προέχει το καθήκον από την ατομική τους σωτηρία.
Και ο ίδιος ο Ιάπωνας πρωθυπουργός υποκλίθηκε στο έργο τους και όπως είπε "αυτοί οι άνθρωποι δεν σκέφτονται καν τον κίνδυνο".
Είναι η ηρωική στάση ζωής από απλούς ανθρώπους της καθημερινότητας. Δείχνουμε τον θαυμασμό μας σε αυτούς τους ανώνυμους ήρωες και στο απέραντο ψυχικό τους σθένος.
πηγή:
www.antistasi.info
- Η ιστοσελίδα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης η οποία είναι σε ετοιμότητα για αποστολή στην Ιαπωνία. Όποιος επιθυμεί μπορεί να επικοινωνήσει εδώ.
- Ιστοσελίδα της Ιαπωνικής πρεσβείας στην Ελλάδα εδώ.
-Για επικοινωνία με την Ελληνική Κεντρική Υπηρεσία του ΥΠΕΞ στα τηλέφωνα:
+30210 368 1730
+30210 368 1259
Πρόκειται για μια πολυτελή έκδοση 190 σελίδων με σπάνιες φωτογραφίες και σημαντικά ιστορικά στοιχεία για την πορεία του Φασιστικού κινήματος.
Σε γενικές γραμμές η εν λόγω έκδοση κινείτε στα πλαίσια της ιστορικής αλήθειας αν και σε κάποια σημεία υπάρχουν ελλείψεις στην προβολή πρόσωπων και γεγονότων ενώ είναι αισθητή η «δημοκρατική» παρέμβαση στην ύλη του βιβλίου.
Οι κύριες ενότητες του βιβλίου είναι:
1. το τραύμα του πολέμου
2. το ψυχορράγημα του αστικού φιλελεύθερου κράτους
3. η πορεία στην Ρώμη
4. ο Μουσολίνι στην κυβέρνηση
5. το απολυταρχικό κράτος
6. συντεχνίες και παιδεία
7. «πιστεύουμε υπακούμε πολεμάμε»
8. ο φασισμός στην υπόλοιπη Ευρώπη
9. από το mare nostrum στην αυτοκρατορία της Αφρικής
10. η Ιταλία στον πόλεμο
11. οι 600 μέρες του Σαλό
12. η κληρονομιά του Φασισμού.
Οι βετεράνοι του πολέμου, οι φουτουριστές, οι ομάδες μάχης «Squadristi», οι κύριες προσωπικότητες του Φασισμού, το πολιτικό πλαίσιο και η συνδικαλιστική πολιτική, τα μεγάλα έργα και η ποίηση, η ιδεολογία και η λογοτεχνία του καθεστώτος, η εξωτερική πολιτική και η Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία (R.S.I.), το βιολογικό τέλος των αρχηγών του κινήματος, η πολιτική κληρονομιά του Φασισμού στην μεταπολεμική εποχή και κάποιες αναφορές στην ένοπλη πάλη των εξωκοινοβουλευτικών φασιστικών κινήσεων είναι μόνο μερικά από τα περιεχόμενα του εν λόγω βιβλίου.

Μόνος νικητής σε όλες αυτές τις συγκρούσεις είναι εκείνοι οι κύριοι που μπροστά από κάποια οθόνη παρακολουθούν τα νούμερα των οικονομικών τους μεγεθών να αυξομειώνονται. Στα πολυτελέστατα γραφεία τους θα υπάρχει κάποιο ράφι με χαρτιά όπου θα αναγράφονται οι νεκροί εργάτες, οι ασφαλίσεις, οι απολύσεις , οι προσλήψεις, οι μισθοδοσίες και οι εναλλακτικές λύσεις μείωσης του ανθρωπίνου δυναμικού προς περαιτέρω αύξηση των κερδών.
Δίχως ψυχή, δίχως αισθήματα, δίχως ύπαρξη, κάθε εργαζόμενος ή εργάτης αποτελεί μία σάρκα που οφείλει να επιτελέσει την εργασία που του αναθέτουν στον χρόνο που του παρέχουν. Είναι μαύρος; Είναι λευκός; Είναι ασιάτης; Έχει οικογένεια; Έχει παιδιά; Έχει προβλήματα υγείας; Είναι απλά μία ρομποτική εφεύρεση; Αδιάφορο.
Το μόνο που ενδιαφέρει τις υπολογιστικές μηχανές είναι τι μπορεί να παράγει ή ποια υπηρεσία μπορεί να προσφέρει. Από την πλευρά του ο εγκλωβισμένος στην μακαριότητα της δημοκρατίας και του κεφαλαιοκρατισμού εργάτης αναζητά διέξοδο.
Μόνα του όνειρα, η επιβίωση της οικογένειας του και οι μικρές καθημερινές απολαύσεις. Μερικά τσιγάρα, μερικές μπύρες, η ομάδα , οι φίλοι και η γειτονιά. Εκείνοι οι άνθρωποι που καθημερινώς ακροβατούν στο νήμα του κινδύνου, που η ίδια τους η εργασία αποτυπώνεται με τα χρόνια στο κορμί τους, εισπνέουν μονάχα προδοσίες και εκπνέουν υπομονή. Στέκονται πολλές φορές σκυμμένοι όχι λόγω της κούρασης, αλλά επειδή η «παιδεία» των «σοσιαλιστών» αποψίλωσε κάθε ίχνος της περηφάνιας τους.
Τα λερωμένα χέρια και τα βρώμικα ρούχα είναι ντροπή στην δημοκρατία. Αντιθέτως, οι βρώμικοι πολιτικοί, επιχειρηματίες, εργατοπατέρες και δημόσιοι υπάλληλοι έγιναν το όνειρο κάθε γονιού για το παιδί του. Χιλιάδες συνδικάτα, χιλιάδες καλοπληρωμένοι συνδικαλιστές, χιλιάδες εισοδηματίες, χιλιάδες αιώνιοι φοιτητές και χιλιάδες αργόσχολοι διατυμπανίζουν την «αγωνιστικότητά» τους για την εργασία.
Μία εργασία την οποία παρέδωσαν στα μεταναστευτικά κύματα που δίχως κανέναν έλεγχο ή προσπάθεια ανακοπής εισέβαλλαν στον ελλαδικό χώρο. Ανθέλληνες εκ φύσεως, γνώριζαν πως ο κατακερματισμός του εργατικού δυναμικού ενός έθνους, το καθιστά αδύναμο να «χτίσει» τα δικά του υλικά και άυλα οικοδομήματα. Απολάμβαναν «αριστεροί» και «δεξιοί» την κατάντια του νεοέλληνα, που εκμεταλλευόμενος τις σάρκες που απλόχερα ο καπιταλισμός τους πρόσφερε , δολοφονούσε το μέλλον των παιδιών του.
Διότι ενώ ο κατατρεγμένος μετανάστης γινόταν αγρότης, οικοδόμος, ψαράς, ηλεκτρολόγος, υδραυλικός, εκείνος σκορπούσε το «κέρδος» του στην «μόρφωση» και στην καλοπέραση των τέκνων του. Μόρφωση που οδηγεί στην ανεργία και καλοπέραση που θεμελίωσε βαθειά στην νέα γενιά την αδράνεια, την υποταγή και την αναζήτηση εκτονωτικών διεξόδων.
Εχθρεύονται και μάχονται μανιωδώς τον εθνικό σοσιαλισμό διότι βίωσαν και γνώρισαν πως η πατρίδα για έναν εργάτη, για έναν αγρότη, για έναν επιστήμονα, για έναν καλλιτέχνη, για έναν στρατιώτη είναι εκείνος ο Ήλιος που φωτίζει και τρέφει με απροσδιόριστα ποσά ενέργειας την αυγή του καθημερινού αγώνα του. Είναι εκείνος ο προορισμός που μετατρέπει το στιγμιαίο κτύπο μίας σφύρας, την στιγμιαία συγκόλληση ή την στιγμιαία αναζήτηση λύσης ενός τεχνικού προβλήματος σε λίθο προς το αιώνιο οικοδόμημα της Ελλάδος, της Φυλής, του Γένους .
Το κέρδος όλων , εργοδοτών και εργατών, γονατίζει μπροστά στον συλλογικό σκοπό και εκείνος ο οποίος θυσιάζει είναι και εκείνος που τιμάται. Ποιος καπιταλιστικός κρατικός μηχανισμός θα μπορούσε να συγκρατήσει την εθνική συνείδηση της εργατικής δυνάμεως; Ποιος δημοκράτης πολιτικάντης μπορεί να σταθεί απέναντι σε έναν οργισμένο εργάτη;
Ποιο γρανάζι θα μπορεί να λειτουργήσει όταν η άμμος της συλλογικής αντιδραστικότητας εισρεύσει στις οδοντώσεις του; Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σταθεί μπροστά στην λαϊκή θέληση, όταν εκείνη αποτινάξει τα δεσμά που την σέρνουν στα βάραθρα της παρακμής. Μα επίσης, γνήσια λαϊκή θέληση, δεν μπορεί να υπάρξει δίχως την μεταφυσική του αίματος, την μελέτη , την διατήρηση και την μετεξέλιξη της κοινής προγονικής κληρονομιάς και των κοινών πολιτισμικών και εθνικών ονείρων.
Η απαίτηση μεγάλων έργων, γεννάει γενναίους και τολμηρούς εργάτες, μεταμορφώνει τα παιδιά σε Άνδρες, οξύνει την σκέψη, πειθαρχεί το σώμα και διαπλατύνει τα όρια των αντοχών. Τέλος, καρποφορεί τα άνθη εκείνα που στο λυκαυγές θα είναι «χαλαστές», μα πριν το λυκόφως θα χουν γίνει «χτίστες» ...


O αγωνιστής της ΕΟΚΑ ‘Α στο βίντεο είναι ο Σάββας Ταλιαδώρος, συναγωνιστής του Επαναστάτη Εθνικιστή αντάρτη και εργάτη Μάρκου Δράκου. Το βράδυ του θανάτου του Δράκου όπου έπεσε με 48 σφαίρες στο σώμα του, ο Ταλιαδώρος βρισκόταν ένα μέτρο πίσω του. Φορτώθηκε στον ώμο τον τραυματία από τα πυρά Κώστα Λοΐζου και κατάφερε μετά από οδοιπορία 15 χιλιομέτρων να τον σώσει.