Πάλι θα ρθης να με βρεις κάτω από τις βελανιδιές
Στις γκρίζες λεύκες τις ψηλές και στα ξανθά τα στάχυα
Σαν τότε που πεφταν στη γη μας οι φωτιές
Και ξέσπαγε η θάλασσα στα λευκά τα βράχια
Πάλι θα ρθης να με βρεις μεςστην ιαχή
Το μαύρο χώμα θα σκάβεται από το ατσάλι η τον τρόμο
Μογγόλοι θα ουρλιάξουν έξω από το αμπρί
Και η νύχτα ολόμαυρη θα κυλά πέρα από το χρόνο
Νύχτα της Θράκης ! Λαμπερή νυχτιά
Με τα αργυρά τους χρώματα τα αστέρια θα πέφτουν
Δεν θα σε ξαναφήσουμε ω Γη μας στα σκυλιά
Τράβα την περόνη γοργά και οι αμμόσακοι αντέχουν
Πάλι θα ρθης να με βρεις στην φωτιά η στην Αντάρα
Βραχνό του μπούφου σκούξιμο θα σκίζει τον αέρα
Ποίας Νεράιδας το γνέψιμο ποιας Μάγισσας κατάρα
Το Αίμα μας – του Ουρανού – θα στάξει την Εσπέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μείνετε στο θέμα του άρθρου.
Αποφύγετε προσωπικές επιθέσεις, ύβρεις και προκλητικές εκφράσεις.
Mην αποστέλλετε μηνύματα που έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία έριδων.
Σεβαστείτε όλους τους σχολιαστές ακόμη κι αν διαφωνείτε.
Αποφύγετε την καταχώρηση του ίδιου σχολίου σε πολλαπλά κομμάτια, την αντιγραφή περιεχομένου από άλλους ιστότοπους, καθώς και τους συνδέσμους σε αμφίβολους διαδικτυακούς τόπους.
Μην επαναλαμβάνετε σχόλια, τα οποία έχουν διαγραφεί.
Αποφύγετε τα κεφαλαία: παρότι δείχνουν πιο ευανάγνωστα, δημιουργούν ένταση και την αίσθηση ότι ο γράφων φωνάζει.
Χρησιμοποιήστε ελληνικά αποφύγετε τα greeklish.
Ενισχύστε τη συζήτηση!