Ποίημα του Barone Giulio Cesare Andrea Evola.




Άσμα της Εναντίωσης στην Εθνική Σκουριά …

Λες κι έγινε ξάφνου φως, το σκοτάδι που ρίξαν απάνω μας,

μα απ' τα κεφάλια των ελεεινών αστών και των μπολσεβίκων λακέδων,

κρέμεται η σπάθη που γερά βαστούσαν οι προγόνοι μας.

"Νταιφετισμού" ποτέ ξανά

χορό παρακμιακό σα της Σαλώμης, η πατρίδα δε θ' αντικρύσει.


*

Έρχονται απ' τα παλαιά, βροντόφωνες κραυγές και νότες,

λες κι ακούγονται τα ένδοξα των πατεράδων μας τα άσματα:

"Φάτα Μοργκάνα", "Εμπρός Λαέ για την Πατρίδα"!

*

Κουστωδίες άθλιες των Διεθνών Συνωμοτών,  μακρυά,

στες τρύπες σας τες σκοτεινές χαθείτε

σιχάματα, εμπόροι των Εθνών.

Φαντάσου τα όλα τούτα Πατριώτη, κι αλήθεια θα γενούν ξανά.




(Σ.Σ: Εκ μέρους της συντακτικής μας ομάδας θερμές ευχαριστίες στους Συναγωνιστές για την μετάφραση επιμέλεια και προώθηση του παραπάνω ποιήματος)










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μείνετε στο θέμα του άρθρου.

Αποφύγετε προσωπικές επιθέσεις, ύβρεις και προκλητικές εκφράσεις.

Mην αποστέλλετε μηνύματα που έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία έριδων.

Σεβαστείτε όλους τους σχολιαστές ακόμη κι αν διαφωνείτε.

Αποφύγετε την καταχώρηση του ίδιου σχολίου σε πολλαπλά κομμάτια, την αντιγραφή περιεχομένου από άλλους ιστότοπους, καθώς και τους συνδέσμους σε αμφίβολους διαδικτυακούς τόπους.

Μην επαναλαμβάνετε σχόλια, τα οποία έχουν διαγραφεί.

Αποφύγετε τα κεφαλαία: παρότι δείχνουν πιο ευανάγνωστα, δημιουργούν ένταση και την αίσθηση ότι ο γράφων φωνάζει.

Χρησιμοποιήστε ελληνικά αποφύγετε τα greeklish.

Ενισχύστε τη συζήτηση!