Μετάφραση από τα γερμανικά: αυτόνομη συντρόφισσα την οποία και ευχαριστούμε για τον χρόνο
Με drones, ολική αποκοπή παροχής νερού και βαριές θερμοβαρικές βόμβες λύγισε το «Ατσάλι του Αζόφσταλ». Σε στιγμές ειλικρίνειας ο Alexander Khodakovsky, ιδρυτής του Τάγματος Vostok(αποσχιστές του Ντονέτσκ) παραδέχεται on camera σε συνέντευξη τον ηρωισμό και το φρόνημα των μαχητών του Azov.
"Όταν τους αποκόψαμε όλες τις "ζωτικές" αρτηρίες, η αντίσταση των μαχητών του Αζόφ έγινε ακόμα ισχυρότερη, ακόμα πιο λυσσαλέα, πραγματοποιούσαν συνεχώς εξόδους και αντεπιθέσεις".
Το τάγμα Βοστόκ είχε εμπλακεί σε μάχες ήδη από το 2014 και το 2015. Συμμετείχε στην μάχη της Μαριούπολης και στην πολιορκία του Αζόφσταλ. Σε ένα εμφανώς στημένο επικοινωνιακό περιβάλλον, πίσω από ένα γραφείο της δεκαετίας του '60, όχι με φόντο κάποιο άρμα και σε ήρεμο τόνο περιγράφει πως περικυκλώθηκε το Αζόφσταλ και αναλύει τις τακτικές που εφάρμοσε η πλευρά του εισβολέα.
Θεωρεί πως οι μαχητές του Αζόφ δεν είχαν υπολογίσει πως θα ήταν δυνατόν να ωθηθούν έξω από τις κατοικημένες γειτονιές της Μαριούπολης και να οχυρωθούν - περιχαρακωμένοι - στο Αζόφσταλ. Η κρίσιμη στιγμή ήταν όταν οι επιτιθέμενοι τους απέκοψαν την παροχή νερού Οι μαχητές είχαν σκάψει σήραγγες που οδηγούσαν στο ποτάμι, από όπου προμηθεύονταν νερό. Οι κατακτητές χρησιμοποίησαν drones για να ιχνηλατήσουν τις διαδρομές των σηράγγων και να αρχίσουν να μπλοκάρουν και να ναρκοθετούν τις εξόδους.
"Μεγάλες σήραγγες σαν αρτηρίες διέτρεχαν κατά μήκος και κατά πλάτος το καταφύγιο κάτω από το εργοστάσιο. Σε αυτές τις σήραγγες οι Ουκρανοί πολεμιστές μπορούσαν να κινούνται σχετικά άνετα. Στις μεγαλύτερες σήραγγες μπορούσαν ακόμα να κινούνται και μεγάλα στρατιωτικά οχήματα".
Οι επιτιθέμενοι κατόρθωσαν να εντοπίσουν τις εισόδους προς τις σήραγγες τις οποίες και ναρκοθέτησαν ή στόχευαν νυχθημερόν με βολές ακριβείας ελεύθερων σκοπευτών. Ρωσικά μαχητικά πραγματοποιούσαν συνεχώς επιθέσεις πάνω από το εργοστάσιο ρίπτοντας βαριές θερμοβαρικές βόμβες, το ωστικό κύμα των οποίων συνέθλιβε σε μεγάλο βάθος και τις σήραγγες και τις προσβάσεις προς αυτές, καταστρέφοντας τις ολοσχερώς. Όταν τους απέκοψαν όλες τις "ζωτικές" αρτηρίες, η αντίσταση των μαχητών του Αζόφ έγινε ακόμα ισχυρότερη, ακόμα πιο λυσσαλέα.
"Μάλιστα προέβαιναν συνεχώς σε αντεπιθέσεις" "Δεν σταμάτησαν ούτε τότε να αντεπιτίθενται. Στην πραγματικότητα βρίσκονταν σε απόγνωση. Η γραμμή του μετώπου στην Μαριούπολη απείχε πολύ, η έξοδος και η διαφυγή προς τις γραμμές τους ήταν αδύνατη, χωρίς προοπτική. Οι αντεπιθέσεις χρησίμευαν ωστόσο για να κερδίσουν χρόνο και ορίζοντα σε επίπεδο τακτικής".
Στη συνέχεια περιγράφει την τακτική του τάγματος που διοικεί.
"Έτσι αναγκάσθηκαν να εμφανίζονται για αντεπιθέσεις. Τότε χρησιμοποιήσαμε τα drones. Το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να παρατηρεί τα πάντα, αλλά τα drones με τις 28 "κόρες" μπορούν. Οι άνδρες του τάγματος κάθονταν συνεχώς μπροστά από τα μόνιτορ και εντόπιζαν κάθε στίγμα και ανέλυσαν κάθε εικονοστοιχείο".
Το τέλος.
"Στις αίθουσες του θρυλικού Μεταλλουργείου που άλλοτε έσφυζαν από ζωή και φωτίζονταν από τις αναλαμπές του πυρακτωμένου μετάλλου, έγιναν οι τελευταίες μάχες. Όμως οι χώροι όπου έζησαν οι πολιορκημένοι τους τρεις μήνες που κράτησε η πολιορκία, δεν ήταν κατάλληλη για άμυνα. Αυτό οφειλόταν στο δάπεδο από σκυρόδεμα, στο οποίο δεν μπορούσαν να σκάψουν χαρακώματα ή να δημιουργήσουν οχυρώματα πυρός. Έτσι, για να ρίψουν μια χειροβομβίδα ή έναν όλμο έπρεπε να βγαίνουν στην επιφάνεια, όπου τους εντόπιζαν τα drones."
"Η έξοδος τους ήταν αναπόφευκτη. Εξαντλημένοι και ακρωτηριασμένοι, έπρεπε να βγουν. Ωστόσο καλύτερα έτσι παρά αργός θάνατος και σήψη μέσα στο εργοστάσιο, χωρίς ταφή, βορά σε όρνεα και σκυλιά".
Στη συνέχεια της συνέντευξης ο Chodakowski ισχυρίζεται ότι οι αιχμάλωτοι κρατούνται σε καλές συνθήκες, επαναλαμβάνοντας το κουραστικό μοτίβο του Κρεμλίνου για "ναζί".
Δεν αναφέρει πως οι Ουκρανοί μαχητές προδόθηκαν και πως οι αποσχιστές εξουσιαστές του Ντονέτσκ τους αφαίρεσαν το στάτους του στρατιώτη και του αιχμαλώτου πολέμου και θα τους δικάσουν σε στημένη δίκη ως "τρομοκράτες".


σε μυστική υπηρεσία υπήρξε ο Χοντακόφσκι για ένα διάστημα, αλλά όχι την KGB (δεν υπάρχει καλέ αυτό το όνομα, πού το θυμήθηκες, FSB εννοείς;) αλλά την SBU της Ουκρανίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το Υπουργείο Εσωτερικών της Ουκρανίας επί Αρσέν Αβάκοφ είχαν συνδέσει πολλοί και τους Αζόφ. Ας μην πιανόμαστε από το τι "συνδέουν πολλοί".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό σχόλιο και αφορμή για να θυμηθούμε αλλά και για να βρουν κάποιοι πηγές αλλά και παλιά έντυπα που προσπαθούν κάποιοι να μας κάνουν να τα ξεχάσουμε: την σκέψη του Ντούγκιν στην Ελλάδα την εισάγει πλαγίως και σε ψιλά γράμματα η "Χρυσή Αυγή" και το περιοδικό "Έλληνας Εργάτης" σε μικρά αποσπάσματα αμέσως μετά τον πόλεμο στο Κόσοβο. Αλλά και ο εθνικομπολσεβίκος Κιτσίκης με το περιοδικό "Ενδιάμεση Περιοχή". Η έντονη φιλοτουρανική στάση του Κιτσίκη είναι και το μεγάλο μείον ή ανάθεμα για την ευρύτερη διάδοση του ε/μ και αργότερα του πιο πολιτικαλ κορεκτ λόγω Πούτιν "ευρασιανισμού" και η αφορμή για την αντίθεση πολλών απέναντι στην Ντουγκινική σκέψη που και σήμερα δεν κρύβει την φιλοτουρκική στάση της. Όμως ένα άγνωστο κομβικό σημείο στον χώρο είναι το περιοδικό "Γαμμάδιον" που φιλοξενεί σειρά άρθρων από τον πρώην κολλητό του Λιμόνοφ. Άλλες εποχές όπου ο Ντούγκιν δεν μιλάει για τον "κακό ναζισμό της Ουκρανίας" αλλά τονίζει την αξία μορφών του ε/σ καθεστώτος, δίπλα σε άρθρα για τον φασισμό και τους αδελφούς Στράσσερ αλλά και τον ε/α ακόμη και θετικές αναφορές στον Χίτλερ που βλέπει κάποιος να υπάρχουν στο ίδιο έντυπο. Πραγματική ιδεολογική αιρετική σύνθεση που εκείνη την εποχή προσφέρει πολλά και ενοχλεί κάποιους όπως την αντιφα αλλά και τον Ιό. "Τρίτο Μάτι" και άλλοι όπως ο γνωστός Βελοπουλικός πολιτευτής αρχίζουν να δείχνουν ενδιαφέρον για τον ρωσικό ε/μ και τον Ανατολικό φασισμό την σκέψη της στέπας την ψυχή του αινιγματικού Ρώσου, από κοντά την ίδια δεκαετία "Απολλώνιο Φως" και "Πάτρια", και για λίγο ακόμη καιρό υπήρξε έντονο ενδιαφέρον για τον μουσάτο διανοητή που θεωρήθηκε η ύψιστη μορφή της πολιτικής σκέψης του Κρεμλίνου. Άρθρα για τον ε/μ υπήρξαν και στο περιοδικό Έρημη Χώρα" που τα έχουμε ανεβάσει όλα σε .pdf
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερό σχόλιο! Είχε αναρτηθεί και ένα βίντεο στο κανάλι του Αντίνοου που ανέλυε την σκέψη του Γκομίλοφ νομίζω.
ΑπάντησηΔιαγραφή28 Ιουνίου;
ΑπάντησηΔιαγραφήLast year
τώρα... Kraken is kil'd (συνάντησαν τον Αλέξανδρο):
https://www.youtube.com/watch?v=e7UGgcU4EZE
εγώ δηλώνω και με lazio και με Rohm κύριε Γκέκα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "οποίος δε πηδάει γαύρος είναι ρε" είναι και ελληνικό σύνθημα στις κερκίδες του Παναθηναϊκού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ξεκινήσει τώρα κορδόνι των γνωστών τρολ σχετικά με την ομιλία; M.K, κράτα ένα σχετικό επίπεδο, αφού δεν μπορείς να διαχωρίσεις/διακρίνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια κύριε 11:42.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια.
ΑπάντησηΔιαγραφή10:03, ξεκίνα για αρχή με ομιλία Καιάδα, και σε 2-3 ζωές βάλε να ακούσεις την ομιλία του Γκέκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή εσύ μας μιλάς για τη συνολική μορφή της ομιλίας, χωρίς καν να την έχεις ακούσει ολόκληρη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γ. Σουρής σου έχει αφιερώσει ολόκληρο ποίημα, το ξέρεις;
«Ο Ρωμηός»
Στον καφενέ απ' έξω σαν μπέης ξαπλωμένος,
του ήλιου τις ακτίνες αχόρταγα ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανέναν δεν κοιτάζω, κανένα δεν ψηφώ.
Σε μια καρέκλα το ’να ποδάρι μου τεντώνω,
το άλλο σε μιαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί
αφίνω το καπέλλο, και αρχινώ με τόνο
τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.
Ψυχή μου! τί λιακάδα! τί ουρανός! τί φύσις!
αχνίζει εμπροστά μου ο καϊμακλής καφές,
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις,
και μόνος μου τις βρίσκω μεγάλες και σοφές.
Βρίζω Εγγλέζους, Ρώσους, και όποιους άλλους θέλω,
και στρίβω το μουστάκι μ' αγέρωχο πολύ,
και μέσα στο θυμό μου κατά διαβόλου στέλλω
τον ίδιον εαυτό μου, και γίνομαι σκυλί.
Φέρνω τον νουν στον Διάκο και εις τον Καραΐσκο
κατενθουσιασμένος τα γένια μου μαδώ,
τον Έλληνα εις όλα ανώτερο τον βρίσκω,
κι απάνω στην καρέκλα χαρούμενος πηδώ.
Την φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω
απάνω στο τραπέζι τον γρόθο μου κτυπώ...
Εχύθη ο καφές μου, τα ρούχα μου λερώνω,
κι όσες βλασφήμιες ξέρω αρχίζω να τις πω.
Στον καφετζή ξεσπάνω... φωτιά κι εκείνος παίρνει.
Αμέσως άνω κάτω τον κάνω τον μπουφέ,
τον βρίζω και με βρίζει, τον δέρνω και με δέρνει,
και τέλος... δεν πληρώνω δεκάρα στον καφέ.
Νοέμβριος 1880
Να παίζει η ΑΕΚΑΡΑ στα Φιλαδέλφεια κ μεις γυμνοί στους δρόμους ξύλο σε αστυνόμους καμένα μπατσικα!
ΑπάντησηΔιαγραφήτι να σε κάνω τώρα που δεν ξέρω τι κερδίζω, μέχρι το τέλος έφτασα και άκουσα και το εμβατήριο, αλλά εσύ μου δίνεις... τρεις τελίτσες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίγκα στα αλβαναρια είναι η Φλοριτζιναλ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΕΚ Μια ζωή,δεν χαρίζουμε τίποτα στους Αλβανούς,ας είναι όσοι θέλουν στην Ορίτζιναλ,Εδώ είναι Ελλάδα καμία παραχώρηση!
ΑπάντησηΔιαγραφή