γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Τσοπάνης
Τὴ νύχτα τῆς 29ης πρὸς 30η Νοεμβρίου τοῦ 1938, μὲ διαταγὴ τοῦ βασιλέως Καρόλου Β΄, ἡ ἀστυνομία δολοφονεῖ τὸν Capitan Codreanu μαζὶ μὲ
τὰ ὑπόλοιπα μέλη τῆς λεγεωναρικῆς φωλέας τῆς ὁποίας ἡγεῖτο καὶ οἱ ὁποῖοι ἦσαν κρατούμενοι μὲ
διαταγὴ τοῦ πρωθυπουργοῦ τῆς Ρουμανίας.
Ἀφοῦ τοὺς στραγγάλισαν, μετὰ τοὺς ἔδωσαν καὶ τὴ χαριστικὴ
βολὴ κι ἔτσι τὸ καθεστὼς νόμισε πὼς ἀπαλλάχθηκε μιὰ γιὰ πάντα ἀπὸ ἐκεῖνον ἀπὸ τὸν
ὁποῖον κινδύνευε περισσότερο.
« Οί Λεγεωνάριοι λύγισαν γιὰ πρώτη φορά, ἄντρες ποὺ εἶχαν ἀντέξει
τα πιὸ σκληρὰ βασανιστήρια καὶ δὲν πρόδωσαν τὰ ὅσα πίστευαν, οὔτε τὸν Ἀρχηγό
τους, τώρα εἶχαν πέσει στὰ γόνατα κι ἔκλαιγαν μὲ λυγμοὺς τὸν Capitan, κι ἦταν σὰν
ἡ νύχτα νὰ θρηνοῦσε γοερά, μὲ οἰμωγὲς τὸν Capitan Codreanu.»
Ἔτσι ἀφηγεῖται ὁ πολὺς
Mircea Eliade, ἔγκλειστος κι ὁ ἴδιος στὸ στρατόπεδο, τὴ διάδοση τοῦ νέου τῆς
δολοφονίας τοῦ Capitan Codreanu. Ὁ Capitan ἦταν νεκρός.
«Λοιπόν, ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα ἡ χώρα θὰ διοικεῖται ἀπὸ ἕναν νεκρὸ»
ἔγραψε πολὺ ἀποφασιστικὰ ὁ μεγάλος Ρουμάνος φιλόσοφος καὶ λεγεωνάριος Emil Cioran.
Καὶ συμπλήρωσε: «Πὼς θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι νεκρὸς ὁ Capitan, ἐκεῖνος
ποὺ μᾶς μιλοῦσε διαρκῶς γιὰ τὴν Ἀνάσταση;»
«Στάθηκε σιωπηλός, στὴ μέση τοῦ πλήθους. Ἦταν ἕνας ἄνδρας
ψηλός, μὲ μιὰ σκοτεινὴ ὀμορφιά, ντυμένος μὲ τὴν ὁλοκέντητη λευκὴ ἐθνικὴ στολή,
καβάλα σὲ ἕνα ὁλόλευκο ἄλογο.
Στάθηκε δίπλα μου, κι ἐγὼ δὲν μπόρεσα νὰ διακρίνω τίποτε κακὸ
ἢ τερατῶδες σὲ αὐτόν. Ἀντιθέτως.
Τὸ παιδικό του χαμόγελο, εἰλικρινές, ἀκτινοβόλησε ἐπάνω στὸ
φτωχὸ πλῆθος, κι αὐτὸς φάνηκε νὰ γίνεται ἕνα μὲ ἐκεῖνο, ἀλλὰ καὶ κατὰ ἕναν
μυστηριώδη τρόπο, ἔμοιαζε νὰ εἶναι ἐκτὸς τοῦ κόσμου τούτου.
Τὸ χάρισμα δὲν εἶναι ἡ κατάλληλη λέξη γιὰ νὰ ὁριστεῖ αὐτὴ ἡ
παράξενη δύναμις ποὺ ἐκπήγαζε ἀπὸ ἐκεῖνον τὸν ἄνθρωπον. Μιὰ γιαγιὰ δίπλα μου ἔσφιξε
τὸ μαντήλι στὸ κεφάλι της καὶ σταυροκοπήθηκε εὐλαβικά.
«Ὁ Ἀγγελιαφόρος τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ!» μοῦ ψιθύρισε
δείχνοντάς τον καὶ τότε ἡ καμπάνα τῆς μικρῆς ἐκκλησίας ἄρχισε νὰ κτυπᾶ, καὶ ἡ
θρησκευτικὴ τελετὴ ἡ ὁποία προηγεῖτο ὅλων τῶν λεγεωναρικῶν συγκεντρώσεων,
ξεκίνησε.
Ἡ βαθειὰ ἐντύπωση ποὺ δημιουργεῖται στὴν ψυχὴ ἑνὸς παιδιοῦ
πεθαίνει δύσκολα. Γιὰ πάνω ἀπὸ ἕνα τέταρτο τοῦ αἰῶνος δὲν ξέχασα ποτὲ τὴ
συνάντηση μὲ τὸν Corneliu Zelea Codreanu.»
Ἔτσι περιγράφει τὴ συνάντηση του μὲ τὸν Capitan σὲ ἕνα χωριὸ
στὰ ὄρη Apuseni, σὲ ἡλικία μόλις ὀκτὼ ἐτῶν, ὁ Miklós Nagy, ἕνας Ἑβραῖος ἀπὸ τὴν
Τρανσυλβανία.
Τὰ ὑπόλοιπα στὶς σελίδες τοῦ βιβλίου μου ποὺ κυκλοφόρησε αὐτὲς τὶς ἡμέρες καὶ περιέχει ὄχι μόνον τὴν ἱστορία ἀλλὰ καὶ τὴν ἰδεολογία τῆς Λεγεῶνος τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ ...


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μείνετε στο θέμα του άρθρου.
Αποφύγετε προσωπικές επιθέσεις, ύβρεις και προκλητικές εκφράσεις.
Mην αποστέλλετε μηνύματα που έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία έριδων.
Σεβαστείτε όλους τους σχολιαστές ακόμη κι αν διαφωνείτε.
Αποφύγετε την καταχώρηση του ίδιου σχολίου σε πολλαπλά κομμάτια, την αντιγραφή περιεχομένου από άλλους ιστότοπους, καθώς και τους συνδέσμους σε αμφίβολους διαδικτυακούς τόπους.
Μην επαναλαμβάνετε σχόλια, τα οποία έχουν διαγραφεί.
Αποφύγετε τα κεφαλαία: παρότι δείχνουν πιο ευανάγνωστα, δημιουργούν ένταση και την αίσθηση ότι ο γράφων φωνάζει.
Χρησιμοποιήστε ελληνικά αποφύγετε τα greeklish.
Ενισχύστε τη συζήτηση!