Βίτσι - Γράμμος και η ξενόδουλη Δεξιά (του Γιώργου Μάστορα)

 

Ο Γιώργος Μάστορας είναι γνωστός για την προσφορά του στους επαναστατικούς εθνικιστικούς κύκλους. 

Υπερήφανο μέλος της ελληνικής εργατικής τάξης και μια από τις κορυφαίες πένες της «Χρυσής Αυγής». 

Σήμερα είναι αρωγός των Αυτόνομων συναγωνιστών και ομάδων καθώς και συγγραφέας ποιοτικών ιστορικών βιβλίων. 

Υπήρξε κορυφαία η συμβολή του στην έκδοση κυκλοφορία και προβολή εθνικιστικών εφημερίδων περιοδικών καθώς και ιδεολογικών εκπομπών. 

Ο συναγωνιστής που διέδωσε και ενίσχυσε την εθνικιστική ροκ σκηνή στην Ελλάδα αλλά και λοιπά επαναστατικά αντιδημοκρατικά μουσικά ρεύματα. 

Η ιδεολογική του συγκρότηση δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ενώ η ανυποχώρητη στάση του υπήρξε η αφορμή για να στοχοποιηθεί από την παρακρατική antifa.

Η συντακτική μας ομάδα έχει την τιμή να φιλοξενήσει ένα ακόμη άρθρο του.

Βίτσι - Γράμμος και η ξενόδουλη Δεξιά

γράφει ο Γιώργος Μάστορας

Κάθε χρόνο, στις 29 Αυγούστου, οι Μνήμες όσων επιμένουν να Αντιστέκονται στην λήθη και την επιχειρούμενη παραχάραξη της Ιστορικής Αλήθειας, επικεντρώνονται στην επέτειο της λήξης του Εμφυλίου ή Συμμοριτοπολέμου.

Όπως και να ονομαστεί εκείνη η τραγική  περίοδος, αυτό που έχει σημασία είναι πως οι αντανακλάσεις εκείνων των γεγονότων φτάνουν μέχρι τις ημέρες μας ...

Δεν Ξεχνούμε εκείνους τους Έλληνες Στρατιώτες που έδωσαν τις Μάχες, και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και την Ζωή τους, προκειμένου η Πατρίδα και ο Λαός να μην καταντήσουν ένα ακόμη τρόπαιο του σοβιετικού "ερυθρού παραδείσου".

Από εκεί και πέρα, όμως, επ' ουδενί θεωρώ ότι πρέπει ως Εθνικιστές να απολογούμαστε για τους τότε πολιτικούς αντιπάλους των κομμουνιστών, για την μετέπειτα πορεία της Χώρας, αλλά να προβληματιζόμαστε έντονα από το γεγονός ότι η Στρατιωτική Νίκη επί των υποταγμένων στις επιθυμίες της Σοβιετικής Ένωσης εγχώριων μπολσεβίκων, εκφυλίστηκε πλήρως από τους ντόπιους πολιτικάντηδες της δεξιάς και του κέντρου, οι οποίοι παρέδωσαν τον Τόπο στις αδηφάγες ορέξεις του Αμερικανικού παράγοντα.

Αποτελεί Απαραίτητη Διευκρίνιση ότι οι Έννοιες του Εθνικισμού με τον Πατριωτισμό διαφέρουν κατά πολύ. Ο Εθνικισμός, ως Κοσμοθεωρία και Βιοθεωρία, είναι κάτι το Πολύ Πλατύτερο από την απλή αγάπη προς την Πατρίδα. Αποτελεί Ιδεολογική Συνείδηση, Πολιτική Θεώρηση, Κοινωνική Πρακτική, Μεταφυσική Πίστη.

Από την άλλη, ο Πατριωτισμός αποτελεί, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ένα άδολο και αγνό συναίσθημα απλής αγάπης προς την Πατρίδα, χωρίς όμως κάποιο Βαθύ και Ουσιαστικό περιεχόμενο. 

Σε άλλες περιπτώσεις, ωστόσο, αποτελεί το άλλοθι του κάθε πατριδοκάπηλου πολιτικού απατεώνα, προκειμένου να βαφτίσει ως " πατριωτικό " ότι αφορά τα στενά συντηρητικά συμφέροντα του.

Τα φτωχά παιδιά των Ελλήνων Εργατών και Αγροτών, τα οποία αντιτάχθηκαν νικηφόρα στα εγχώρια πιόνια του Στάλιν, δεν το έκαναν σε καμία περίπτωση για να  καπηλεύονται, εκ του ασφαλούς, τους Αγώνες και τις Θυσίες τους οι διάφοροι άκαπνοι και απόλεμοι πολιτικάντηδες του Λαϊκού Κόμματος, της ΕΡΕ και της Νέας Δημοκρατίας.

Δεν το έκαναν για να ξεπουλούν σήμερα οι διάφοροι "κομμουνιστοφάγοι ", τύπου Βορίδη και Γεωργιάδη, την Ελλάδα στους διεθνείς τοκογλύφους, στις ΗΠΑ, στα εβραϊκά συμφέροντα και οποιονδήποτε άλλον ξένο παράγοντα.

Και επειδή, δυστυχώς, τον τελευταίο καιρό βλέπω και ακούω από ορισμένους κάποιες απίθανες ατάκες, όπως π.χ. ότι "ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν Εθνικιστής" (!) ή από κάποιους άλλους ότι ο ψευτοεθνάρχης ήταν "καλός"(!) μέχρι το 1974, αλλά μετά ήρθε "χαλασμένος" (ύστερα από την άνετη και ξεκούραστη "αυτοεξορία" του στο Παρίσι), πρέπει να υπάρξει μια ξεκάθαρη τοποθέτηση.

Από κάτι σάπιο δεν μπορεί να υπάρξει Αναγέννηση. Και η ηγεσία της δεξιάς στην Ελλάδα ήταν πάντα σάπια, συναγωνιζόμενη την ηγεσία της αριστεράς σε εθνικές μειοδοσίες. Ιδιαίτερα ο Καραμανλής ανέκαθεν ήταν ίδιος και απαράλλαχτος και δεν "άλλαξε ξαφνικά ".

Η κυβέρνηση, της οποίας ηγείτο, ήταν αυτή που διέταζε τους χωροφύλακες να ξυλοκοπούν βάναυσα τον Ελληνικό Λαό, ακόμη και να τον δολοφονούν, επειδή κατέβαινε στους δρόμους για να διαδηλώσει Υπέρ της Ενώσεως της Κύπρου με την Ελλάδα. 

Εκείνος ήταν που "έθαψε" την Ένωση αυτήν, με τις επαίσχυντες και ανοιχτά προδοτικές συνθήκες Ζυρίχης - Λονδίνου. Που ρήμαξε και ερήμωσε την επαρχία, έκανε την Αθήνα μια απέραντη τσιμεντούπολη, γιγάντωσε  την ανεργία και οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να καταφύγουν στην ξενιτιά για εύρεση εργασίας.

Που με την αντεθνική και αντιλαϊκή πολιτική που ακολούθησε, κατάφερε να αναστήσει το βαριά τραυματισμένο ΚΚΕ, με αποτέλεσμα το καμουφλαρισμένο μετωπικό εκλογικό σχήμα του (ΕΔΑ), 9 μόλις χρόνια από την στρατιωτική συντριβή του, να κατορθώνει με 25% στις εκλογές του 1958 να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση. Ο άξεστος, χυδαίος και με ανώμαλη ιδιωτική ζωή αυτός τύπος ήταν που καλλιέργησε, σε συστηματική βάση, την αποπολιτικοποίηση της νεολαίας, με τραγικό αποτέλεσμα όλα τα ανήσυχα και επαναστατικά νεανικά πνεύματα να στρέφονται προς την αριστερά

Δεν είναι, επομένως, δυνατόν, στα πλαίσια του αντικομμουνισμού, να κάνουμε "τα στραβά μάτια" στην απαράδεκτη τακτική που ακολούθησε μετέπειτα το κράτος των νικητών της τραγικής περιόδου 1946 - 49. Μια τακτική, η οποία οδήγησε στην δορυφοριοποίηση της Χώρας μας από τον αμερικανικό παράγοντα και - μέσα από τις πάμπολλες διαδρομές του ελληνόφωνου δεξιού και αριστερού πολιτικού κόσμου - στην σημερινή οικτρή κατάσταση που επικρατεί στην Πατρίδα μας.

Ο Εθνικισμός βρίσκεται Πάνω και Πέρα από τα ανθελληνικά, αντιλαϊκά και στυγνά καθεστωτικά σχήματα της δεξιάς και της αριστεράς. Η μεταπολεμική Ελλάδα αποτελεί το φρικτό αποτέλεσμα των διακυβερνήσεως των κομμάτων του "δημοκρατικου τόξου", επομένως οι Έλληνες Εθνικιστές δεν είναι υπεύθυνοι για την διαδρομή αυτήν, ούτε φυσικά χρειάζεται να απολογούνται  για τα έργα και τις ημέρες της πατριδοκάπηλης και ενδοτικής δεξιάς.

Την ώρα που στο Βίτσι και τον Γράμμο τσακιζόταν η κομμουνιστική απειλή, από την πίσω πόρτα έμπαιναν ανενόχλητες η πολιτική υποταγή στις ΗΠΑ, η οικονομική εκμετάλλευση από το ξένο κεφάλαιο και η εθνική αποδόμηση από τους πολιτικάντηδες της δεξιάς και του κέντρου

Επειδή, λοιπόν, εκτός από αντικομμουνιστές είμαστε Πολύ Περισσότερο αντικαπιταλιστές,  γι' αυτό και ο Αγώνας για Εθνική Ανεξαρτησία και Κοινωνική Δικαιοσύνη Συνεχίζεται!