«Κανείς δεν ρισκάρει ποτέ τη ζωή του για ένα υλικό αγαθό. Τα υλικά αγαθά, όντας συγκρίσιμα μεταξύ τους, τοποθετούνται πάντα κάτω από το ανώτερο αγαθό που είναι η Ζωή.
Η στιγμή που ένας άνθρωπος ρισκάρει μια
άνετη ζωή ή οικονομικά πλεονεκτήματα είναι όταν νιώθει να τον γεμίζει ένας
μυστικιστικός ενθουσιασμός για τη θρησκεία, την πατρίδα ή την τιμή, ή από μια
νέα αίσθηση της κοινωνίας στην οποία ζει»
«Το φιλελεύθερο κράτος μας προσέφερε οικονομική δουλεία, λέγοντας στους εργάτες με τραγικό σαρκασμό:
«Είστε ελεύθεροι να εργάζεστε όπως θέλετε. Κανείς δεν μπορεί να σας αναγκάσει να αποδεχτείτε αυτόν ή τον άλλον όρο. Αλλά επειδή είμαστε πλούσιοι, σας προσφέρουμε τις συνθήκες στις οποίες πιστεύουμε. Εσείς οι ελεύθεροι πολίτες, αν δεν τις θέλετε, δεν είστε υποχρεωμένοι να τις αποδεχτείτε. Αλλά εσείς, οι φτωχοί πολίτες, αν δεν αποδεχτείτε τις συνθήκες που επιβάλλουμε, θα λιμοκτονήσετε, οπλισμένοι με την απόλυτη φιλελεύθερη αξιοπρέπεια».
Έτσι, σε χώρες όπου έχουν ιδρυθεί τα πιο λαμπρά κοινοβούλια και οι πιο ολοκληρωμένοι δημοκρατικοί θεσμοί, αρκεί να μετακινηθείτε μερικές εκατοντάδες μέτρα από τις πολυτελείς γειτονιές για να βρεθείτε σε βρώμικες φτωχογειτονιές, όπου οι εργάτες και οι οικογένειες τους ζουν συνωστισμένοι σε ένα απάνθρωπο περιβάλλον.
Από όλα αυτά γεννήθηκε ο σοσιαλισμός και δικαίως (δεν κρύβουμε καμία αλήθεια).
Οι εργάτες έπρεπε να αμυνθούν ενάντια σε ένα σύστημα που προσέφερε μόνο υποσχέσεις δικαιωμάτων, αλλά έδινε ελάχιστη προσοχή στο να τους παρέχει μια δίκαιη ζωή.
Ο σοσιαλισμός, μια θεμιτή αντίδραση στη φιλελεύθερη δουλεία, κατέληξε να ξεστρατίσει, επειδή αρχικά στράφηκε σε μια υλιστική ερμηνεία της ζωής και της ιστορίας, έπειτα σε ένα αίσθημα αντιποίνων και τέλος στις διακηρύξεις του δόγματος της ταξικής πάλης.
Και για αυτό πρέπει να απομαρξιστοποιήσουμε τον σοσιαλισμό».
Jose Antonio Primo deRivera - Ομιλία που εκφωνήθηκε στο
θέατρο "La Commedia" στη Μαδρίτη, 29 Οκτωβρίου 1933
«Το όνειρο μου είναι εκείνο της πατρίδας, του ψωμιού και της δικαιοσύνης για όλους τους Ισπανούς, αλλά ιδιαίτερα για εκείνους που δεν μπορούν να συμφιλιωθούν με την πατρίδα γιατί τους λείπει το ψωμί και η δικαιοσύνη»
"Γη για τον Αγρότη, Ψωμί και Δικαιοσύνη για τον Εργάτη, Γράμματα για Όλους". Οι ΑΞΙΕΣ (μας) πάνω από τις Αρχές (τους). 88!
ΑπάντησηΔιαγραφή